تامین کنندگان نقدینگی در بازار

Prime brokerage چیست

در این مقاله جزئیات کار با شرکت‌های لیزینگی با تکنولوژی ECN Currenex بررسی می‌شود. خیلی ها در کل با این سیستم آشنایی دارند، بعضی‌ها در مورد جزئیات کلی این سیستم مطالعاتی داشته‌اند. اما هنوز نکاتی ریزی باقیمانده است که آشکار نشده‌اند. شرکت آلپاری تمام راه را از ثبت نام تا شروع طرح های کاری با Prime brokerage و ECN همراه این سیستم بوده است وهم اکنون با دیدگاهی آگاه می‌خواهیم نکات ممکن این سیستم را برای شما تفصیر کنیم.

برای شروع ابتدا شرکت کنندگان مستقیم مقاله را به شما معرفی می‌کنیم.

شرکت آلپاری از سال 1998 و تا کنون یکی از برترین شرکت‌هایی است که خدمات اینترنت – بروکری را در روسیه و دیگر کشورها انجام می‌دهد. در سال 2006 شرکت آلپاری توسعه بین المللی خود را آغاز کرده و مجوز FSA - (Financial Services Authority) را براس شرکت آلپاری (UK)، و در سال 2007 مجوز NFA - (National Futures Association) را برای شرکت آلپاری (US) کسب می‌کند و سپس دفاتر خود را در شهرهای شانگهای (چین)، دبی (امارات متحده عربی) و شهرهای بزرگ دیگر دنیا باز می‌کند.

Currenex – بزرگترین سیستم تجاری الکترونیکی (ECN) می باشد، که بدون شک برترین شرکت در زمینه ارائه خدمات اقتصادی الکترنیکی به سرمایه گذاران نهادی می‌باشد. یکی دیگر از اعضای این سیستم بانکهای عرضه کننده نقدینگی هستند، اما در این مقاله از آنها نام برده نمی‌شود.

Prime Brokerage

مقاله را با تعریف مدل Prime brokerage و مفاهیم کاری که بعدا برای ما لازم خواهد بود، شروع می‌کنیم. قبلا مصون سازی مشتریان شرکت آلپاری چگونه اتفاق می‌افتاد؟ ما در شرکت‌های بزرگتر حساب باز می‌کردیم، پول عنوان سپرده در بانک نگهداری می شد. در زمان تامین سازی بهترین نرخ را انتخاب کرده و خرید و یا فروش انجام می دادیم. کار با این طرح زیاد هم آسان نبود. چون برای شروع باید همه جا حساب باز می‌کردیم البته این کار مشکلی نیست وسپس در تمام این حساب‌ها سپرده واریز می‌کردیم، با توجه به این که از قبل مشخص نیست چه حجمی در جه شرکتی معامله خواهد شد، واریز سپرده به همه حساب ها کمی سختتر از افتتاح حساب است. البته می شد سپرده را بین حساب‌ها انتقال داد، اما این عملیات زمان و انرژی صرف می‌کرد و کارمزدهای زیادی باید پرداخت می شد و همچنین که ما می دانیم زمان هنگام تامین سازی نقش مهمی را اجرا می‌کند. اشکال بعدی این روش این بود که اگریک معامله در یک شرکت با بهترین قیمت باز می شد، حتما باید در همان شرکت بسته می شد، اما نه با بهترین قیمت در زمان بستن معامله.

جهان اقتصادی غرب بزودی فهمید که باید توسعه کرد و مدلی را طراحی کرد که امروزه Prime brokerage و Liquidity providers نام دارد و ما در مثال (UK) Alpari پایه و اساس آن را توضیح خواهیم داد. بانکی را فرض می‌کنیم که به عنوان بروکر اول کار می‌کند. معمولا یکی از ده و یا بیست بزرگترین بانک‌های دنیا (هر چند بانک‌های درجه دوم نیز می‌توانند بروکر اصلی باشند). و همچنین فرض می کنیم که شرکتی است به نام (UK) Alpari. شرکت (UK) Alpari از بانک درخواست افتتاح حساب Prime brokerage می‌کند. برای بانک سوالهای زیادی پیش می آید از جمله: آایا شرکت (UK) Alpari مجور دارد؟ در جواب شرکت (UK) Alpari و یا (US) Alpari می‌گوید که مجوز FSA و یا NFA را دارد. مجوز "جزیره‌ها" و یا نهادهای غیر معتبر توسط بانک بررسی نخواهند شد. این اولین "فیلتر" است، که هر شرکتی نمی‌تواند از آن بگذرد. سپس بانک در مورد حجم معاملات خواهد پرسید، چون بانک برای شرکت هایی که در آینده توانایی پرداخت کارمزدهای مناسب را ندارد، حساب افتتاح نخواهد کرد. بنابراین شرکت‌های کوچک یا بلافاصله جواب منفی دریافت می‌کنند و یا پس از مدتی حساب آنها به دلیل کمبود حجم معاملات بسته خواهد شد. به این ترتیب "فیلتر دوم" وجود لیست مشتریان پایه است که در در آینده تضمینی می‌باشد برای تامین حجم گردش مالی بالا. حجم گردش مالی بالا معمولا میلیاردها در ماه حساب می‌شوند.

سومین شرط بانک، موجودی کافی شرکت که هنگام باز کردن حساب از آن به عنوان تامین مارجین استفاده خواهد شد. چون بانک‌ها لوریج‌های زیادی در اختیار شرکت‌ها می‌گذارد و بازار غیر پیش بینی است و در آن هر اتفاقی می‌تواند بیفتد. برای همین بانک‌ها برای تضمین وضعیت اقتصادی شرکت‌ها را با دقت بررسی می‌کند. تاکیید می کنیم که برای بانک خیلی مهم است که شرکت سرمایه خود را داشته باشد . نه فقط سپرده مشتریان. معمولا این سرمایه حدود 20 – 10 میلیارد دلار می‌باشد. به غیر از این بانک مدیریت ریسک شرکت را نیز بررسی می‌کند. روش اجرای بررسی به این صورت است که متخصصا بانک از کارمندان شرکت سوالی مانند نحوه کنترل ارز سرمایه خود (که در معاملات از آنها استفاده نمی‌شود) می‌پرسند. بانک‌ها می‌خواهند مطمئن باشند که مدیریت ریسک درست انجام شود و اگر تامین کنندگان نقدینگی در بازار بازار تمام سپرده را از بین ببرد و آنها می‌توانند از شرکت ضرر خود را بگیرند. برای همین بانک‌ها بصورت مداوم وضعیت مالی شرکت‌ها را کنترل می‌کند.

روش کار Prime brokerage به صورت تصویری در نمودار 1 به شما نشان می‌دهیم

(UK) Alpari با بانک برای افتتاح حساب Prime brokerage قرار داد می‌بندد، با توجه به این قرارداد سپرده حساب به عنوان مثال نباید کمتر از 10 میلیون باشد و بانک‌ (Prime broker) به ما امکان می‌دهد به بانک‌های دیگر متصل شویم البته بجز بانک‌های کوچک که Prime broker با آنها کار نخواهد کرد.

سپس ما به بانک بروکر تامین کنندگان نقدینگی در بازار اول اعلام می‌کنیم که می‌خواهیم با دو بانک کار کنیم- بانک سوئیسی "بانک شماره یک" و بانک امریکایی "بانک شماره دو". بین شرکت آلپاری بانک بروکر اول و بانک شماره یک قرارداد سه گانه بسته می‌شود و همچنین قراردادی بین بانک بروکر اول، شرکت آلپاری و بانک شماره دو نیز بسته می‌شود. در نتیجه ما از بانک یک و بانک دو دسترسی به ترمینال (اگر می‌خواهیم به صورت دستی معامله انجام دهیم) و یا API (درصورتی که می‌خواهیم با کمک نرم افزارها معامله کنیم) دریافت می‌کنیم.

چگونه معاملات انجام می‌شوند؟ شرکت آلپاری بهترین قیمت را در بانک شماره دو می‌بیند و درخواست خرید (request) ارسال می‌کند، برای مثال 10 میلیون یورو/دلار از بانک دو. بانک شماره دو وجود قرارداد سه گانه را بررسی می‌کند و سپس درخواست را تایید کرده و trade confirmation را به شرکت ارسال می‌کند. بلافاصله پس از دریافت تایید، شرکت آلپاری به بانک بروکر اول گزارشی در مورد انجام معامله (give up) و جزئیات آن را ارسال می‌کند: تاریخ معامله و حجم آن و دیگر جزئیات. بانک شماره دو نیز گزارش (give up) به بانک بروکر اول ارسال می‌کند. بانک بروکر اول، پس از دریافت هر دو گزارش، آنها را مقایسه می‌کند، اگر تمام پارامترهای گزارشات یکسان باشند، بروکر اول معامله را انجام شده اعلام می‌کند. میزانی از موجودی شرکت در حساب به عنوان مارجین قفل خواهد شد.

هنگام بستن این معامله شرکت می‌بیند که بهترین قیمت در بانک شماره یک موجود می‌باشد. شرکت آلپاری درخواستی به بانک شماره یک ارسال می‌کند، بانک شماره یک درخواست را تایید کرده و گزارش give up را به بروکر اول ارسال می‌کند. شرکت آلپاری همچنین گزارش give up به بروکر اول ارسال می‌کند. بروکر اول همسان بودن پارمترهای گزارشات را بررسی می‌کند و معامله ای به حجم 10 یورو/دلار را انجام می‌دهد. در واقع هنگام باز کردن معامله، شرکت آلپاری از بروکر اول خریداری کرده است و نه از بانک شماره دو، در صورتی که بروکر اول از بانک دو ارز دریافت کرده و به شرکت آلپاری فروخته است. هنگام بستن معامله معامله با بانک شماره یک به همین ترتیب انجام می‌شود.

این روش چه مزایایی برای شرکت کنندگان او دارد؟ بروکر اول کارمزدی برای انجام عملیات دریافت می‌کند که میزان آن به عوامل زیادی از جمله حجم معاملات بستگی دارد. بروکر اول همچنین سپرده شرکت می‌تواند برای دریافت درآمد استفاده کند. شرکت آلپاری می‌تواند با سپرده موجودی خود در یک جا با بانک‌های مختلف معامله کند و وقت و بودجه خود را صرف انتقال وجه نکند و همچنین شرکت آلپاری می‌تواند معاملات را در بانکی باز کرده و در بانک دیگری آن را ببندد. شرکت آلپاری می‌تواند با بروکر اول معامله انجام داده و کارمزدی پرداخت نکند. بانک شماره یک و دو حجم خود را از بروکر اول دریافت می‌کند، با این حال برای آنها هیچ ریسکی وجود ندارد. چون آنها برای تمام انتقالات با بانک‌های بزرگ (بانک بروکر اول) کار می‌کنند.

بنابراین این روش بهترین روش برای تمام شرکت کنندگان معامله می‌باشد، البته اگر آنها توانایی آن را از لحاظ مجوز، منابع مالی و حجم معاملات داشته باشند.

Currenex

هم اکنون بررسی می‌کنیم Currenex چیست و چگونه کار می کند.

بیشتر مردم نمی دانند Currenex چیست و این سیستم نرخ های خود را از کجا دریافت می‌کند. بعضی‌ها فکر می‌کنند این یک بورس است و در این مورد فکرهایی زیادی می‌کنند. در واقع Currenex – فقط technology provider است یعنی عرضه کننده تکنولوژی است. آنها یک سیستم خوب طراحی کرده‌‌اند، این سیستم اجازه می‌دهد ECN (Electronic Communication Network) را راه اندازی کرد و سیستم‌ها و سرورهای خود را به شرکت کنندگان عملیات اجاره می‌دهند.

این روش را قدم به تامین کنندگان نقدینگی در بازار قدم بررسی می‌کنیم. به عنوان مثال (UK) Alpari تمام بررسی‌های Currenex را گذاراندد، و تمام الزمات آن را دارد و آنها قرارداد بسته ‌اند. قدم بعدی – ما به Currenex، Prime broker خود را معرفی می‌کنیم. سپس به بروکر اول اطلاع می‌دهیم که Currenex با آنها تماس خواهد گرفت. پس تامین کنندگان نقدینگی در بازار از گذشت زمان کوتاهی Currenex با بانک بروکر اول تماس گرفته و برای ارسال خودکار گزارشات معاملات (give up) آن را به سرور خود متصل می‌کند. سپس ما لیست بانک‌هایی که نرخ‌های خود را به Currenex انتقال خواهند داد به سیستم Currenex و بروکر اول اطلاع دهیم. یعنی ما عرضه کنندگان نقدینگی که می‌توانیم با آنها قرارداد ببندیم به سیستم Currenex وصل می‌کنیم.

روش کار سیستم به صورت تصویری در نمودار 2 به شما نشان می‌دهیم.

بانک‌هایی که با توجه به پروتکل FIX نرخ‌های خود را به سیتم ارسال می کنند معمولا این نرخ ها از چند نرخ تشکیل شده‌اند و به حجم معامله بستگی دارند. این نرخ‌ها رده (bands) نام دارند.

روش کار به شرح زیر می‌باشد: بانک شماره یک آمادگی خود را برای خرید از 0 تا 1 میلیون یورو/دلار به قیمت 1.5000 و فروش با قیمت 1.5001 اعلام می‌کند. از 1 تا 3 میلیون او حاضر است با قیمت 1.4999 خریده و با قیمت 1.5002 بفروشد. از 3 میلیون تا 10 میلیون او حاضر است با قیمت 1.4999 خریده و با قیمت 1.5003 بفروشد. یعنی بانک به ما نرخ‌هایی می دهد که مانند رده هایی می باشند و قیمت آنها به حجم معاملات بستگی دارد. این پارادکس بازارهای اقتصادی می‌باشد. در زندگی عادی هر چه حجم بالاتر باشد قیمت (عمده) پایین تر است. در اینجا بالعکس هرچه حجم بیشتر باشد قیمت نیز بالاتر خواهد بود. این به خاطر این است که تامین حجم کمتر برای بانک آسانتر است و او مجبور نیست این مبلغ را برداشت کند. بر این اساس هرجه حجم معامله بیشتر باشد، خطر و ریسک آن برای بانک که باید این حجم را به پخش کند به عنوان مثال بین بانک ‌ها ی دیگر، نیز بیشتر خواهد بود. و این عملیات معمولا قیمت را گرانتر کرده و می‌تواند نرخ بازار را به ضرر بانک تغییر دهد. از اینجا در نتیجه نرخ‌های بالاتر محاسبه می شوند. یعنی طرز کارکرد برای شرکت دیلینگی کوچک و بانک‌های بزرگ یکسان می‌باشند، اما فقط محدودیت ریسک تغییر می‌کند. به همین دلیل هنگام خرید و فروش با شرکت‌های دیلنگی با افزایش پیدا کردن حجم معاملات نرخ نیز بالاتر رفته و یا شرایط اجرا بدتر می‌شود. اما لازم به ذکر است که اگر با افزایش حجم معامله نرخ اسپرد بیشتر نشود و شرایط اجرا نیز تغییری نکند، این نشان دهنده آن است که دیلینگ با نرخ‌های بازاری کار تامین کنندگان نقدینگی در بازار نمی‌کند و یا تامین سازی ندارد که اغلب باعث ورشکستگی و یا پرداخت غیر کامل اسپرد های کسب شده، می شود. اما مقاله ما در این مورد نمی باشد.

بعد سیستم Currenex، Market depth (عمق بازار و یا لیوان) تشکیل می‌دهد که به صورت زیر می‌باشد:

بر این اساس هرچه بانک‌های بیشتری به سیستم متصل باشند، نرخ‌ها بهتر و نقدینگی بیشتر خواهد شد.

شرکت‌هایی که با این سیستم کار می‌کنند در حقیقت دو کارمزد پرداخت می کند: کارمزد بروکر اول و کارمزد Currenex. و همانطور که بالاتر گفته شد هرچه حجم بیشتر شود کارمزد کمتر خواهد شد. در نتیجه این کارمزد از مشتری شرکت منتقل خواهد شد. معمولا این کارمزد را مشتریان می‌پردازند، چون نمی‌توانند حجم بالای گردش مالی را فراهم کند، اما این کارمزد توسط اسپرد کم جبران می شود. به نوبه خود شرکت کارمزد کمی را پرداخت می‌کند چون حجم معاملات او از مجموع معاملات مشتریان او تشکیل می‌شود. به این ترتیب تفاوتی بوجود خواهد آمد که درآمد شرکت را با این روش فراهم می‌سازد. با اینکه کارمزد خیلی کم است اما با توجه به حجم بالا این مبلغ بالایی خواهد شد. بنابراین حجم معاملات بالا و در نتیجه معاملات طولانی وسود آور مشتریان و بالا رفتن حجم معاملات شخصی مشتریان به صورت متداول باعث سود بیشتر شرکت خواهد شد. این انگیزه خوبی است برای بهینه سازی شرایط معاملات مشتریان. به همین دلیل معمولا مشتریان سازمانی و یا مشتریانی که سپرده زیادی دراند از شرایط تجاری بهتری برخوردار هستند مثلا کاهش کارمزد‌ها. در نتیجه شرکت و مشتریان او به دنبال یک هدف هستند، این امر عامل بزرگی است برای توسعه کار با این روش، چون آینده دیلینگ با این روش است. روش های قدیمی کم کم محبوبیت خود را از دست می‌دهند. شرکت آلپاری این نکته را به خوبی درک می‌کند و برای همین همراه با توسعه قدم برمی‌دارد.

روش کار Prime brokerage و ECN بی‌شک هم برای بروکر و هم برای مشتری او مناسب است. در این روش تضاد منافعی وجود ندارد و تمام ویژگی‌های لازم برای برای تجارت با کیفیت، و همچنین برای اسپردهای باریک، نقدینگی بالا، اجرای بلافاصله درخواست‌ها، اطمینان و راحتی، فراهم شده است. مشتری بهترین شرایط برای معامله را دریافت می‌کند، و بروکر با مشکلات ایجاد شده در صورت تامین سازی دستی و نیاز به اداره حساب‌ها تجاری متعدد مواجه نمی‌شود.

این واضح است که هر شرکتی نمی‌تواند تمام شرایط لازم برای کار با این روش کار را انجام دهد، چون برای استفاده از این روش شرایط سختی مانند اخذ مجوز، سرمایه زیاد، تعداد بالای مشتری که باعث بالا بودن حجم معاملات ماهانه می‌شود، دارد. به همین دلیل لیست شرکای شرکت Currenex خیلی کوتاه است و اکثر شرکت‌های موجود در بازار هیچ شانسی برای همکاری با این شرکت ندارند. روش کار مشابهی از طریق ECN وجود دارد. با اتصال از طریق sub white label شرکت می‌تواند ورود به سیستم ECN را به مشتریان خود ارائه دهد. در این صورت یک بروکر دیگر که Prime brokerage دارد در این زنجیره شرکت می‌کند. اما این روش کار مشکلات قابل توجهی را دارد، یکی از مشکلات اصلی آن حضور دو واسطه در راه اجرای سفارشات مشتریان است که در نهایت باعث بوحود آمدن شرایط غیر قابل رقابت با دیگر شرکت‌ها می‌شود.

همچنین می‌خواهیم یک روش کار دیگر را که قبلا قابل اجرا بوده اما اکنون با پیشرفت تکنولوژی دیگر برای معاملات مناسب نیست را توضیح دهیم و این معاملات با کمترین میزان حجم در سیستم ECN است. Currenex به صورت خودکار کمترین حجم معامله را 40,000 دارایی پایه تنظیم می‌کند، گرچه بانک‌ها حاضرند حتی مبلغی کمتر از 1,000 را نیز قبول کنند. ما با بانک‌ها موافقت کردیم تا حداقل میزان را تا سطح 10,000 کاهش دهند و سیستم Currenex با این میزان توافق کرده است. پس از انجام معاملات امتحانی با این میزان حجم ما مطمئن شدیم که معاملات به صورت صحیح انجام می‌گیرند و نه برای بانک‌ها و نه برای سیستم Currenex تامین کنندگان نقدینگی در بازار هیچ سوالی پیش نخواهد آمد. شاید در آینده نزدیک ما حداقل میزان حجم معاملات را تا این سطح کاهش دهیم. یعنی در واقع بین بانک‌ها قوانینی بازار فارکس کوچکی اعمال می‌شوند، چون تمام معاملات به صورت خودکار انجام می‌شوند، و بانک‌ها با ارائه فرصت کاهش دادن حداقل میزان حجم تامین کنندگان نقدینگی در بازار تجاری هیچ چیزی از دست نخواهند داد و هیچ هزینه اضافه‌ای پرداخت نخواهند کرد.

آرزومندیم این مقاله برای خواندندگان مفید باشد، چون در آن ما روش‌های کار جدی و پیچیده‌ای را توضیح داده‌ایم و سعی کردیم تمام نکات نامفهوم در مار با پول کلان آشکار سازیم.

دانلود رایگان مقاله ISI : نگرش مصرف کننده، نقدینگی بازار سهام و اقتصاد ماکرو: دیدگاه کانادایی

این مطالعه به بررسی تاثیر نقدینگی بازار سهام بر رشد اقتصادی کانادا و بررسی اینکه چگونه نگرش ها / احساسات مصرف کننده بر رابطه پویا و نقدینگی تأثیر می گذارد. با استفاده از پروکسی های مختلف نقدینگی بازار (به عنوان مثال نسبت ناتوانی نقدینگی و منافع باز از معاملات آتی) در حالی که برای مجموعه ای از متغیرها کنترل می شود، نتایج زیر را به دست می آوریم: نقش پیش بینی کننده نقدینگی را بر رشد اقتصادی آینده تلقی می کنیم، دوره های نوسانات نرخ ارز بالا بین دلار کانادا و دلار، رشد به شدت تحت تاثیر حرکت های نقدینگی بازار سهام قرار می گیرد. افزون بر این، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نقدینگی بازار سهام حاوی اطلاعات اضافی برای برآورد وضعیت آینده اقتصاد است، اما در دوره های مثبت نگرش مصرف کنندگان مثبت، به ویژه اعتماد مصرف کننده به اقتصاد، بستگی دارد. علاوه بر این، شواهد قوی وجود دارد که به طور مداوم بر این فرضیه تأکید می کند که تغییر مثبتی در احساسات عمومی به طور مستقیم تاثیر قابل توجهی بر برخی متغیرهای کلان اقتصادی از جمله مصرف شخصی، اعتبار مصرف کننده و رشد اقتصادی دارد.

اگر به ترجمه دقیق تر نیاز دارید، مترجمان ما آمادگی دارند این مقاله را با کیفیت مطلوب و هزینه مناسب برای شما ترجمه نمایند.

This study addresses the impact of equity market liquidity on Canadian economic growth and investigates how consumer attitudes/sentiments affect the dynamic macro-liquidity relationship. Using various market liquidity proxies (e.g., illiquidity ratio and open interest of equity futures) while controlling for a specific set of variables, we obtain the following main results: we document the predictability role of liquidity on future economic growth, and we find that during periods of high exchange-rate volatility between the Canadian and US dollars, growth becomes highly affected by stock-market liquidity movements. Furthermore, there is some evidence that stock market liquidity contains additional information for estimating the future state of the economy but is conditional on periods of higher positive consumer attitudes-specifically, consumer confidence in the economy. Additionally, we find strong evidence consistently supporting the premise that a positive change in general consumer sentiment exhibits a direct and significant effect on some macro-economic variables including personal consumption, consumer credit, and economic growth.

Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: International Review of Financial Analysis - Volume 33, May 2014, Pages 186-209

ارتباط مستقیم رشد نقدینگی با افت تولید و تورم در اقتصاد کشور

به گزارش الفباخبر، با بیان مطلب فوق درباره آسیب دپو پول در بانک ها گفت: زمانی که نرخ تورم افزایش می یابد، پول به جای گردش در تولید و یا بازار سرمایه، در بانک ها دپو شده و بانک ها ایجاد نقدینگی و تورم را در کشور رقم خواهند زد و به دنبال آن سرمایه گذاری ها کاهش یافته و کاهش میزان سرمایه گذاری، رشد اقتصاد را تنزل و بیکاری افزایش می یابد.

بیشتر بخوانید:

محمدرضا امامی عنوان کرد: کشوری در حال توسعه با وجود مشکلات ساختار بودجه ای، اگر نتواند کسری بودجه خود را کنترل و آن را جبران کند، رشد نقدینگی و دپو شدن آن در بانک ها، افت تولید و تورم بیشتر را برای کشور رقم خواهد زد. به گفته این کارشناس؛ نرخ بهره پایین باعث ورود هدفمند جریان نقدینگی ها به بازار سرمایه و به دنبال آن افزایش تولید و اشتغال و کاهش تورم در کشور خواهد شد.

امامی با بیان اینکه بازار سرمایه یک نهاد مولد است، اظهار کرد: اگر شرکتی به بازار سرمایه پول تزریق نکند، به طور حتم بازار هم نمی تواند بر سرمایه گذاری، ایجاد اشتغال و طرح توسعه هزینه کرده و موجب کاهش تورم شود. وی ادامه داد: اگر نرخ بهره بالا باشد، تولید کننده به سمت دریافت وام به دلیل گران بودن آن نخواهد رفت و تا زمانی که وام گران باشد، برای تولید کننده به صرفه نیست، پس در نتیجه باید پول و منابع خود را از بازار سرمایه تهیه کند.

این فعال بازار سرمایه: در صورت پایین بودن نرخ بهره، پول روانه بازار سرمایه شده و شرکت ها با افزایش سرمایه خود منابع مورد نیاز خود را جمع آوری و طرح توسعه اتفاق می افتد.

امامی مقصر اصلی تورم بالا و نقدینگی را نرخ های بهره بانکی عنوان کرد و افزود: زمانی که پول در بانک دپو شود، افزایش نقدینگی دور از انتظار نیست و این در حالی است که بازار سرمایه می تواند از رشد تورم جلوگیری کرده و سپری برای ایجاد تورم در کشور باشد. او با بیان اینکه برخی اظهار می کنند بازار سرمایه در تورم نقش عمده دارد، کاملا بی اساس است چون با حبس شدن نقدینگی در بانک ها، شرکت ها برای تامین نقدینگی های مورد نیاز خود به سوی بانک رفته و با قیمت بالایی وام گرفته و این به صرفه نیست چرا که سود شرکت کاهش و بدهی های آن افزایش می یابد.

کارشناس بازار سرمایه اظهار امیدواری کرد: با تیم اقتصادی دولت سیزدهم امید است گامی های موثری در جهت کاهش نرخ بهره صورت گیرد و جریان نقدینگی به سمت بازار سرمایه و تولید حرکت کند.

امامی تاکید کرد: اگر در سال جاری در سبد سرمایه گذاری از گروه پترو پالایشی ها، فلزات و معادن که دارای گزارش خوب بنیادی هستند استفاده کنیم، می توان گفت سرمایه گذای کم ریسک با شرایط خوب در میان مدت خواهیم داشت.

تأمین نقدینگی موثر با رونق بازار بدهی

تنگناى تامین مالی در ماه هاى اخير مهمترین مشکل پیش روی کسب و کار کشور محسوب مى شود. یکی از راهکارهای تامین مالی انتشار اوراق مشارکت است که از نظر اقتصادی کاربرد آن در تامین مالی پروژه‌های سرمایه‌گذاری در شرایط فعلی ساز و کار منطقی و درستی است. در واقع با استفاده از ابزار جدید مالی در جهت تجمع سرمایه‌گذاری کوچک به سمت تولید و کنترل حجم نقدینگی و تورم می توان جان تازه ای به اقتصاد و چرخه تولید داد. با این وجود اوراق مشارکت در حجم حدود و بصورت کوتاه مدت در داخل کشور منتشر می شوند. به منظور واکاوی این سیاست دولت کوروش پرویزیان مدیر عامل بانک پارسیان در گفتگو با اگزیم نیوز گفت: باید شرایط تولید کنندگان و فعالان اقتصادی در نظر گرفته شود و بر اساس سیاست های دولت و بانک مرکزی، تامین مالی بنگاه های بزرگ باید توسط بازار سرمایه انجام شود و از طریق اوراق مشارکت، صکوک و . که ضمانت نامه های بانکی را پشتوانه خود دارند، به حمایت از بنگاه های بزرگ اقدام شود.

رئیس کمیسیون پول و سرمایه اتاق بازرگانی گفت: باید توجه داشته باشیم که تمام منابع نقدینگی موجود کشور در اختیار بانک ها نیست و علاوه بر موضوعاتی مانند افزایش بدهی دولت به بانک ها، مطالبات معوق، تکالیف بودجه ای، قانونی، مالی و بانکی و. با معضلاتی مانند عملکرد خارج از نظارت بازار غیر متشکل پولی مواجه هستند.

وی افزود: با وجودی که مقامات عالی کشور، مراجع و مسوولان دستور داده اند که با موسسات غیرمجاز برخورد شود و بر بازار غیر متشکل پولی نظارت شود، اما همچنان شاهد فعالیت شبکه های نامنظمی از گردش نقدینگی با سود سپرده و تسهیلات بالا هستیم که بدون توجه به قانون و ضوابط شبکه بانکی فعالیت می کنند و به رقیب بانک ها تبدیل شده و در نتیجه باعث شده که به خاطر سود بالای این موسسات غیر مجاز و یا اشخاص و افرادی که نظارت نمی شوند، بخشی از منابع کشور جذب بانک ها نشود.

پرویزیان در خصوص دلیل عدم انتشار اوراق مشارکت در حجم بالا گفت: در حال حاضر نگرانی که بعضی از صاحبنظران دارند استفاده بی رویه از اوراق برای تامین مالی است. مهمترین موضوعی که وجود دارد این است که انتظار می رود تعمیق بازار بدهی اتفاق بیفتد و در عین حال بخش خصوصی و مردم از مزایای این ابزار بهره مند شوند و این ابزار تنها تبدیل به ابزاری برای توازن بودجه و کسری بودجه دولت نشود.

پرویزیان افزود: ما ظرفیت اقتصادی برای استفاده از این ابزار را داریم و انتشار این اوراق در سطح بین المللی موضوع مهمی است که تامین مالی خارجی را به دنبال دارد. ما می توانیم منابع ارزان موجود در خارج از کشور را از این طریق جذب کنیم.

وی امکان فروش اوراق مشارکت ایران را در بسیاری از کشورها میسر دانست و گفت: ما امکان انتشار اوراق در سطح سایر کشورها غیر از منطقه را داریم و سود اوراق مشارکت برای کشورهای دیگر همواره جذابیت داشته و از خرید آن استقبال می شود. حتی این امکان را داریم که از نهادهای بین المللی اعتبار بگیریم و بازپرداخت آن را در قالب اوراق قرضه داشته باشیم.

کوروش پرویزیان افزود: ما نیاز به نهادی داریم که عملیات تجهیز و تخصیص منابع را بهتر و موثر تر از وضع موجود انجام دهد. وی در ادامه گفت: یکی از ابزارهای مفید و کارا برای تامین مالی بازار بدهی است؛ در حالیکه در کشور ما تنها 7 درصد از سهم بازارها به بازار بدهی مربوط می شود. پرویزیان همچنین گفت: یک پیشنهاد برای ایجاد بسترهای مناسب تامین مالی، تبدیل دارایی های شبکه بانکی به اوراق بدهی می باشد؛ سپس این اوراق در نهادهایی که امکان تامین مالی دارند گذارده شود.

مدیرعامل بانک پارسیان افزود: لازم است توجه شود که رفع مشکلات تامین مالی همه مسائل مربوط به بنگاه ها و مشکلات کسب و کارهای کوچک را برطرف نمیکند. بالا بودن هزینه های تولید و چالش های مدیریتی بنگاه ها از دیگر عوامل مهم در این خصوص هستند.

پرویزیان گفت: ارزانی نسبی کالاهای خارجی با کیفیت به دلیل قیمت تمام شده بالای کالای ایرانی لزوم پرداختن به ارتقای کیفیت و کاهش سطح هزینه های تولید را بیش از پیش نمایان کرده است. این کارشناس مسائل بانکی و اقتصادی با اشاره به تنگنای مالی بنگاه ها افزود: مسائل بیرونی ناشی از مقام های ناظر و دستگاه های نظارتی یا سازمان های نظارتی مالیاتی فشار هزینه ای مضاعفی بر شبکه بانکی و مالی کشور وارد کرده است.

بحران نقدینگی بازار دارو ناشی از نبود مدیریت صحیح وزارت بهداشت تامین کنندگان نقدینگی در بازار است

یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفت: بحران نقدینگی در بازار دارو را می‌شد با رعایت سقف بودجه وزارت بهداشت و درمان حل کرد، اما متأسفانه چون برنامه‌ریزی نشده بود با مشکل نقدینگی در بازار دارو مواجه شدیم.

حیدرعلی عابدی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا-منطقه اصفهان، در خصوص وجود بحران نقدینگی در بازار دارو که سبب بروز مشکلات زیادی شده است، اظهار کرد: هم‌اکنون این موضوع را در جلسات مختلف در کمیسیون بهداشت و درمان با حضور رییس مجلس بررسی کرده‌ایم. در بحث طرح تحول سلامت اتفاقاتی افتاده است که هزینه‌ها بیشتر از بودجه وزارتخانه شده است و سازمان مدیریت برای تأمین داروها نتوانسته این هزینه‌ها را فراهم کند.

وی افزود: وزارت بهداشت نتوانسته بدهی‌های خود به شرکت‌های دارویی را پرداخت کند در نتیجه شرکت‌های دارویی هم نتوانسته‌اند بدهی‌های خود را به وارد کنندگان دارو و کارخانه‌های داروسازی بدهند و این نقدینگی بیش از یک سال و نیم است که حاصل نشده و این کمبود نقدینگی وجود دارد.

نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی گفت: در این شرایط متأسفانه به تحریم‌ها و محاصره اقتصادی برخورد کرده‌ایم که به این مشکل دامن زده است. چند جلسه را در کمیسیون بهداشت برگزار کرده‌ایم تا ببینیم سازمان مدیریت از چه طریقی می‌تواند کمک کند که بخشی از این نقدینگی‌ها مرتفع شود. تأمین اجتماعی قول کمک داده است و مبلغی را هم مجلس تصویب کرده که به شکل اوراق در اختیار بیمه سلامت ایرانیان قرار بگیرد.

عابدی تصریح کرد: در جلسات کمیسیون بهداشت، وزیر بهداشت، رییس سازمان غذا و دارو و رییس مجلس حضور داشتند. این مشکل را می‌شد با رعایت سقف بودجه وزارت بهداشت و درمان حل کرد، اما متأسفانه چون برنامه‌ریزی نشده بود با مشکل نقدینگی در بازار دارو مواجه شدیم.

این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، گفت: اکثر داروخانه‌ها بیش از یک سال است که طلب هایشان وصول نشده است و به همین دلیل توان ریالی‌شان کاهش پیدا کرده و نمی‌توانند ارزی را که دولت در اختیارشان می‌گذارد خریداری کنند. شاید بتوان بخشی از این مشکلات را حل کرد، اما کل آن را با توجه به ابعاد موضوع بعید است بتوان حل کرد چراکه باید سقف بودجه رعایت می‌شد و چون رعایت نشد بیش از حد این بدهکاری‌ها رخ داده است.

وی در خصوص کمبود 80 قلم دارو در کشور، اظهار کرد: متأسفانه این خبر صحت دارد و وزیر بهداشت هم به برخی از این داروها که وجود ندارند اشاره کرد. رییس سازمان غذا و دارو قول داد تا دو هفته آینده این کمبود را جبران کند. این مشکل ناشی از عدم برنامه‌ریزی و نبود مدیریت صحیح است.

عابدی در خصوص خبرهایی مبنی بر افزایش قیمت دارو در سه ماه گذشته، خاطرنشان کرد: هنوز اتفاقی نیفتاده است که بخواهند قیمت دارو را تغییر فاحش دهند. دو بحث در این خصوص وجود دارد. یکی آنکه دلاری که دولت می‌خواهد در اختیار شرکت‌های دارویی قرار دهد 4200 تومانی باشد؟ حسن این کار این است که قیمت دارو بالا نمی‌رود اما عیبش این است که قاچاق دارو رخ می‌دهد.

نماینده مردم اصفهان در مجلس در همین خصوص افزود: روش دوم این است که دلار را به قیمت ارز بازار بدهند و مابه‌التفاوت آن را دولت در سیستم‌های بیمه‌ای تزریق کند. این سؤال وجود دارد که دولت در سال‌های آتی این مابه‌التفاوت را تزریق می‌کند یا آن را فراموش می‌کنند و مشکلات جدیدی پیش می‌آید. این دو بحث در کمیسیون وجود دارد تا نهایی شود.

این عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، گفت: اگر قیمت دارو افزایش داشته است ناشی از جوانب مصرفی است نه ماهیت دارو. برای مثال یک سرم که از داروخانه خریداری می‌شود تشکیل شده از مایع و ظرفش. هم‌اکنون ظرف این سرم گران‌تر از مایع آن در دسترس شرکت‌های دارویی قرار می‌گیرد بنابراین وقتی می‌گوییم قیمت دارو افزایش نمی‌یابد دلیل نمی‌شود وقتی قیمت سایر لوازم جنبی دارو افزایش پیدا می‌کند داروخانه بتواند آن داروها را ارزان بدهد چراکه سوبسیدی بابت آن دریافت نمی‌کند.