مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات

ورود عضویت

بیت‌کوین ممکن است تبدیل به ارز جدید ذخیره جهانی به‌جای دلار شود!

Bitcoin جایگزینی برای دلار آمریکا

برایان آرمسترانگ (Brian Armstrong)، مدیرعامل صرافی بزرگ CoinBase (کوین بیس) با خوش‌بینی بر این عقیده است که ارز دیجیتال بیت کوین (Bitcoin) می‌تواند روزی جایگاه دلار آمریکا در جهان را از آن خود کند.

مدیرعامل صرافی کوین بیس درمورد بیت کوین چه مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات می‌گوید؟

آقای آرمسترانگ در مصاحبه‌ی اخیر خود می‌گوید که پیش‌بینی می‌کند Bitcoin این پتانسل را دارد که با رسیدن به وضعیت استاندارد طلای جهانی کنون، به بهترین ارز (جدید) برای ذخیره ارزش جهانی تبدیل شود.

همان‌طور که می‌دانید، افول ایالات متحده و ظهور چین جزو دیدگاه‌های کشور محور (با تاکید شدید) در جهان است. درمورد استانداردسازی‌ها، باید تصور شود این “یک” کشور است که باید دارای نظم جدید جهانی باشد. که ظاهرا طبق نظرات مدیرعامل صرافی کوین بیس، توقع می‌رود در مورد Bitcoin هم همین نظم صورت گیرد!

اما آرمسترانگ فکر می‌کند این بار ممکن است اوضاع کمی متفاوت باشد. به این صورت که ما یک استاندارد طلای جهانی جدید داریم که با بیت کوین (Bitcoin) معرفی می‌شود.

شاخص‌های مالی معتبر امروز دنیا کدامند؟

تاکنون تنها 200 میلیون نفر در جهان هستند که تجربه‌ای از این ارز رمزگذاری‌شده (Bitcoin) دارند. این مقدار زیاد و قابل توجه است و هم‌چنین برای شروع ماجرا عالی است. اما شاید در مقایسه با دلار آمریکا (U.S.D) و یا طلا رقم ناچیزی باشد و تأثیری مانند آن دو شاخص نداشته‌نباشد.

Bitcoin ؛ دیوانگی یا دلار آینده؟

برایان ادامه داد: من فکر می‌کنم اکثر مردم جهان Bitcoin را یک چیز دیوانه‌وار یا یک دیدگاه مخالف یا چیزی شبیه به آن می‌دانند. با این حال من فکر می‌کنم حتی در این شرایط نیز این شانس وجود دارد که بیتکوین به ارز برتر ذخیره جهانی تبدیل شود.

مدیر عامل Coinbase معتقد است از دست دادن بالقوه سلطه جهانی دلار، چیز خاص و بعیدی نیست. در واقع این اتفاق هرگز منحصر به فرد نیست و نخواهدبود. زیرا همیشه ارزهای فیات پس از توقف حمایت از کالایی مانند طلا، عمر کوتاه و محدودی دارند.

مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات

ورود عضویت

ورود عضویت

ارز و پول دو کلمه‌ای هستند که اغلب در گفتگوهای روزانه ما جای دارند و به نوعی در زندگی ما نقش مهمی پیدا کرده‌اند.

نکته مهم اینجاست که اکثر مردم این دو کلمه را یکسان پنداشته و در مورد تفاوت‌های آن‌ها چیزی نمی‌دانند.

هرچند در نگاه اول پول (به انگلیسی Money) و ارز (به انگلیسی Currency) یکسان به نظر برسند؛ اما اینگونه نیست.

نظریه‌های مختلفی وجود دارد که نشان می‌دهد پول و ارز با همدیگر تفاوت دارند.

از طرف دیگر، دسته‌بندی دیگری وجود دارد که پول را به دو بخش پول خوب و پول بد تقسیم می‌کنند. پول خوب به مواردی مانند طلا، نقره و غیره گفته می‌شود در حالی که ارز را در دسته‌بندی پول بد قرار می‌دهند.

این موارد ممکن است شما را بسیار سردرگم ‌کند.

اما برای روشن‌تر شدن موضوع بیایید مسائل اولیه را با همدیگر مورد بررسی قرار دهیم.

سکه‌ها و اسکناس‌هایی که هر فرد همراه خود حمل می‌کند از نظر فنی پول محسوب نشده و ارز هستند.

به معنای دقیق‌تر آن‌ها ارز فیات هستند و این به آن معناست که هیچ پشتوانه‌ای ندارند.

در گذشته فلزات کمیاب مانند نقره و طلا به عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گرفتند؛ اما در طول زمان، پول ماهیت نامشخص‌تری به خود گرفته و با توجه به کاربردهایش تعریف شد.

اکنون بیایید واژه “پول” را که باید به عنوان روشی برای داد و ستد، چیزی دارای ارزش، واحدی برای حسابداری و استاندارد پرداخت شناخته شده تعریف کنیم. در این مقاله از بورسینس تفاوت‌های اساسی و کلیدی بین پول و ارز را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

اصلی‌ترین تفاوت بین پول و ارز این است که پول کاملا شمارشی و عددی است. پول نامشهود بوده و به معنای این است که قابل لمس و یا بو کردن توسط هیچ فردی نیست، این در حالی است که ارز قابل لمس است.
چک و یا حساب‌‌های آنلاین همه نوعی از پول هستند که قبلا نیز گفته شد. اگر این موارد تبدیل به اسکناس و یا سکه شوند، ارز محسوب می‌شوند.
برای اینکه ارز را در اختیار داشته باشید؛ باید آن را پرینت کنید. این وظیفه دولت بوده و این در حالی است که شما نیاز به پرینت پول ندارید. همانطور که گفته شد پول نامشهود است و فقط یک سری اعداد برای شما به نمایش در می‌آید؛ برای مثال وقتی شما به صورت آنلاین خرید می‌کنید اطلاعات حساب خود را وارد کرده و تنها چیزی که می‌بینید انتقال یک سری اعداد است.
حمل و نقل پول و همینطور تجارت کردن با آن بسیار راحت‌تر از ارز است. با وجودیکه مبادله کردن با ارز نیز نسبتا راحت است اما مقدار کمی ناخوشایندی (به دلیل نیاز به حمل آن و همینطور احتمال از بین رفتن آن) وجود دارد که نیاز به رفتن به بانک را برای شما ایجاد می‌کند.
ارز در واقع پولی است که وارد دنیا شده است.
برای اینکه با ارز معامله کنید؛ نیاز است که آن ارز در گردش باشد؛ اما پول می‌تواند در هرجایی از دنیا برای خرید کالا و یا گرفتن سرویس مورد استفاده قرار بگیرد.
ارز محدودیت‌های خاص خودش را دارد؛ برای مثال اگر به کشور دیگری سفر کنید باید ارز خود را تبدیل کنید؛ زیرا در هر کشور ارز مخصوص آن کشور پرینت می‌شود. پول ولی در طرف دیگر ماجرا در هرجایی با توجه به نرخ تبدیل به پول کشورهای دیگر تبدیل می‌شود که باز هم به نوعی فقط یک عدد است و شما چیزی را در دست نمی‌گیرید.
یک ارز فیات می‌تواند برای خرید کالا و گرفتن سرویس مورد استفاده قرار بگیرد؛ اما در نهایت این ارز فیات هیچ پشتوانه‌ای ندارد.
در ابتدا، دولت‌ها ارزها را به پشتوانه طلا و یا نقره پرینت می‌کردند؛ اما در حال حاضر چنین چیزی وجود نداشته و نیازی به آن نیست.

همانطور که گفته شد پول اصطلاح گسترده‌تری از ارز است و بیش‌تر با اعداد سر و کار دارد، در حالی که ارز یک عبارت محدود‌تر و شامل پول قابل لمس است.

ارز فیات پول فیزیکی شامل سکه و اسکناس است. نماینده‌های پول مانند چک و حساب‌های آنلاین نیز راهی برای خرج کردن پول هستند.

اکثر پول‌های امروزی در حال حاضر ارز فیات هستند؛ زیرا دولت‌ها برای مقابله با تورم مقدار زیادی از آن‌ها را پرینت کرده‌اند. دلار آمریکا از پول دارای پشتوانه به ارز فیات تغییر کاربری داد. این رویداد در سال 1971 میلادی بود و رییس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا، نیکسون، استاندارد طلا را از بین برد.

امروزه مبحث دیگری نیز در بخش اقتصاد وجود دارد که به سرعت در حال پیشرفت است. بیت کوین و ارزهای دیجیتال به عنوان پول‌های آینده شناخته می‌شوند. ارزهای دیجیتال پول‌های مجازی‌ هستند که به راحتی قابل انتقال از حساب شخصی به شخص دیگرند و برای این کار نیاز به پرینت ارز توسط دولت وجود ندارد.

ارز دیجیتال بیت‌کوین، از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. با استفاده از ارزهای دیجیتال می‌توان بین دو فرد بدون نیاز به تایید شخص سوم، بانک، سازمان نظارتی و یا دولت پول انتقال داده شود. این کار توسط کیف پول‌های نرم‌افزاری و سخت افزاری قابل انجام است.

در ارزهای دیجیتال هر شخص دارای کیف پول و آدرس عمومی است که پول به آن‌ها واریز می‌شود.

کلیدهای شخصی نیز برای انجام تراکنشات توسط کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرد. انتقال سرمایه توسط ارزهای دیجیتال با هزینه تراکنش بسیار پایین صورت می‌پذیرد که به کاربران این امکان را می‌دهد تا به راحتی و با هزینه کم بدون نیاز به بانک‌ها و کمپانی‌های مختلف نقل و انتقالات مالی خود را انجام دهند.

تشکر میکنم از شما بابت خوندن این متن.

نظرات

⚠️ کلیه محتوای این سایت توسط کاربران ایجاد شده است و یوزبیت هیچ مسئولیتی نسبت به صحت آن‌ها ندارد ⚠️

پشتوانه ارزش بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال دقیقا چیست؟

از وقتی که اسم بیت کوین بر سر زبان‌ها افتاده، اولین سوالی که برای همه پیش آمد، این بود که پشتوانه ارزش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال چیست؟ شاید اگر جواب این سوال را بدانیم با خیال راحت‌تری در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنیم. اما جواب این سوال شاید کمی ترسناک به نظر برسد! بیت کوین و بقیه ارزهای دیجیتال در واقع هیچ پشتوانه‌ای ندارند. پس چرا خیلی از سرمایه‌گذارها می‌گویند ارزهای دیجیتال ارزشمند هستند؟ در این مقاله به این سوال به طور کامل جواب می‌دهیم. با ما همراه باشید.

آیا بیت‌کوین پول است؟

همانطور که می‌دانید بیت کوین در واقع یک رمزارز است. بیت‌کوین چندین ویژگی مشابه با پول دارد، اما اقتصاددانان و قانون‌گذاران همچنان در رابطه با اینکه بیت‌کوین مثل پول است، متقاعد نشده‌اند. به این دلیل که چیزهای خیلی کمی هستند که با بیت‌کوین معامله می‌شوند و همچنین چیزهای خیلی کمی برپایه بیت‌کوین ارزش‌گذاری شده‌اند. درست است که این روزها مردم در حجم‌های بالا بیت‌کوین را معامله می‌کنند،اما هنوز هم فعالیت تجاری کوچکی برای این رمزارز وجود دارد.

چرا ارزهای دیجیتال ارزشمند هستند؟

به طور کلی می‌توانیم بگوییم، چیزی مثل بیت کوین زمانی ارزش دارد، که مردم باور داشته باشند این ارز ارشمند است. دقیقا مثل طلا! تا به حال فکر کرده‌اید که چرا طلا ارزشمند است؟ چون همه ما به صورت مشترک بر این باور هستیم! البته به غیر از این هم دلایل محکم دیگری وجود دارد که ارزهای دیجیتال را ارزشمند می‌کنند. شش ویژگی اصلی که یک ارز را که آن ارزشمند می‌کند اینها هستند:

1. کمبود
2. تقسیم‌پذیری
3. مقبولیت
4. حمل‌پذیری
5. دوام
6. مقاومت در برابر جعل (یکنواختی)

این ویژگی‌ها برای این که یک ارز را برای استفاده گسترده در اقتصاد کاربردی کند، کافی هستند. همچنین تورم‌های مالی را محدود و امنیت استفاده از ارزها تضمین می‌کنند. به عبارت ساده‌تر یک ارز دیجیتال اگر بتواند ارزش نسبی خود را در طول زمان به طور قابل اعتمادی حفظ کند، همیشه قابل استفاده است. در طول تاریخ، خیلی از جوامع از کالاهای باارزش یا فلزات گرانبها را به عنوان روش‌های پرداخت و مبادله کالا استفاده می‌کردند به این دلیل که همه باور داشتند این موارد ارزش نسبی خود را همیشه حفظ می‌کنند. در ادامه بعضی از ویژگی‌های بیت‌کوین را بیشتر توضیح می‌دهیم.

کمبود

ارزش بیت‌کوین تابعی از کمبود موجودی آن است. با کاهش عرضه، تقاضا برای این رمزارز افزایش یافته است. سرمایه‌گذاران برای دست‌یابی به یک تکه از سود شیرین ناشی از عرضه محدود این رمزارز در تکاپو هستند. بیت‌کوین همانند طلا کاربرد محدودی دارد. موارد استفاده از طلا عموماً صنعتی است. تکنولوژی پیش‌زمینه بیت‌کوین، که به آن بلاک‌چین گفته می‌شود، مورد تست قرار‌گرفته و به عنوان یک سیستم پرداختی استفاده می‌شود. یکی از مؤثرترین موارد استفاده این تکنولوژی (بلاکچین) در حواله‌های برون مرزی است. این سیستم منجر به افزایش سرعت انجام کار و کاهش هزینه‌ها می‌شود. بعضی از کشورها، مثل ال‌سالوادور، باور دارند که تکنولوژی بیت‌کوین به حدی پیشرفت خواهد داشت که به یک رابط برای تراکنش‌های روزمره تبدیل می‌شود.

تقسیم‌پذیری

بیت‌کوین نسبت به ارزهای فیات (ارزهای رایج) بسیار تقسیم‌پذیرتر است. یک بیت‌کوین می‌تواند تا ۸ رقم اعشار تقسیم شود که در این حالت به واحد ایجاد شده ساتوشی (Satoshi) گفته می‌شود. به غیر از بیت‌کوین، رمزارز اتریوم نیز چنین سیستمی را دارا است که به واحد تقسیم شده آن نیز وی (Wei) می‌گوئیم. اکثر ارزهای فیات برای استفاده روزانه تنها تقسیم‌پذیر تا ۲ رقم اعشار هستند. برای مثال، هر یک دلار آمریکا به سنت تقسیم می‌شود که یک صدم دلار است.

اگر قیمت بیت‌کوین به افزایش خود در طول زمان ادامه دهد، کاربران با این تقسیم‌پذیری قادر خواهند بود که همچنان تراکنش‌های خود را با تنها کسر کوچکی از بیت‌کوین به انجام برسانند. توسعه کانال‌های موازی این رمزارز، نظیر شبکه لایتنینگ (Lightning Newtork)، می‌تواند منجر به افزایش بیش از پیش ارزش بازار بیت‌کوین شود.

چرا بیت کوین اختراع شد؟

گفتیم که طلا به عنوان نوعی ارز به دلیل ویژگی‌های فیزیکی ذاتی خود همیشه قابل استفاده و ارزشمند است. اما حمل کردن برای انسان‌ها سخت و طاقت‌فرسا بود. فرض کنید اگر می‌خواستید همه خریدهایتان را با سکه‌های طلا انجام دهید همیشه باید یک کیسه بزرگ با خودتان این طرف و آن طرف می‌بردید! همین شد که پول کاغذی اختراع شد. که البته این روزها حمل و نقل آن هم چندان کار عاقلانه‌ای نیست! از طرفی برای تولید پول کاغذی نیاز به صرف هزینه و انرژی داریم. اما ارزهای دیجیتال نیازی به حمل و نگهداری ندارند. می‌توانیم بگوییم هرچه به جلو حرکت می‌کنیم پول به عنوان یک مفهوم فیزیکی از بین رفته و به سمت یک مفهوم دیجیتال به پیش می‌رود.

پشتوانه بیت کوین دقیقا چیست؟

چند دهه پیش به دلیل کاهش استخراج طلا و افزایش سرعت معاملات جهانی، بالاخره طلا مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات و دلار راهشان را از هم جدا کردند. هرچند که در این میان خیلی از اقتصاددانان معتقد بودند که ارزش دلار کاهش پیدا کرده، بعضی دیگر از این موضوع استقبال کردند. در حال حاضر هم با کاهش ارزش ارزها در سراسر دنیا، ممکن است در آینده بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال ارزهای اصلی در جهان به حساب بیایند.

اما اگر درباره پشتوانه ارزهای دیجیتال بخواهیم صحبت کنیم، می‌توانیم بگوییم ارزش معاملات و پشتوانه یک ارز دیجیتال فقط بر مبنای تمایلات مردم است. یعنی اینکه اگر یک عده از افراد دوست داشته باشند یک ارز خاص را معامله کنند ناخودآگاه ارزش آن افزایش پیدا می‌کند و برعکس!

مقایسه بیت‌کوین، طلا و ارزهای رایج (ارزهای فیات)

بیت‌کوین پشتیبانی نهادهای دولتی را ندارد. همچنین مشابه ارزهای فیات، توسط شبکه‌های بانکی به منظور ترویج استفاده از رمزارزها حمایت نمی‌شود. یک شبکه غیرمتمرکز شامل گره‌های مستقلی است که مسئول تأیید مبادلات برپایه توافق در شبکه بیت‌کوین است. در صورت بروز اشکال در یک تبادل، به دلیل عدم پشتیبانی رمزارزها توسط نهادهای دولتی و مالی، هیچ نهاد مرکزی مسئولیت برطرف کردن مشکل را به عهده نمی‌گیرد.

البته گفتیم که ارزهای دیجیتال برخی از ویژگی‌های سیستم ارزهای فیات را از خود نشان می‌دهند. مثلا موجودی آنها محدود است، و قابلیت جعلشان وجود ندارد. تنها راهی که یک فرد امکان جعل بیت‌کوین را داشته باشد، از طریق راهی است که اصطلاحاً به آن خرج دو برابر (Double-Spending) می‌گوئیم. این روش وضعیتی است که در آن کاربر میزان یکسانی از بیت‌کوین را در دو یا موارد بیشتری “خرج می‌کند” یا انتقال می‌دهد که منجر به ثبت دوبار از بلاک برای یک میزان از بیت‌کوین می‌شود. که عملاً با توجه به شرایط مورد نیاز برای وقوع چنین حادثه‌ای، احتمال بروز آن نزدیک به صفر است. در اینجا بعضی از ویژگی‌های طلا، ارزهای رایج و دیجیتال را با هم مقایسه می‌کنیم.

پیشینه پشتوانه ارزش ارزها

ایده ارزش ارزها در قرن هفدهم شروع به تغییر کرد. اقتصاددان برجسته اسکاتلندی، جان لاو (John Law) در مقاله‌های خود اینطور نوشت که: «پول، ارزی که توسط یک دولت یا نهاد صادر می‌شود، ارزش مبادله کالاها نیست، بلکه ارزشی است که براساس آن کالاها مبادله می‌شود». به زبان دیگر، ارزش یک ارز مقیاس تقاضا برای آن و توانائی آن برای تحریک معامله و کسب و کار درون و بیرون یک اقتصاد است.

این طرز فکر بسیار مشابه تئوری اعتبار مدرن برای سیستم‌های مالی است. در این تئوری، بانک‌های تجاری با وام‌دادن به متقاضیان، که از پول برای خرید کالاها استفاده می‌کنند و باعث چرخش پول در درون اقتصاد می‌شوند، ایجاد ارزش برای ارز مدنظر می‌کنند. این عمل به نوبه خود منجر به خنثی شدن تورم ناشی از چاپ پول بیشتر توسط بانک‌ها می‌شود.

بعد از طلا چه بلایی سر پشتوانه ارزها آمد؟

بعد از اینکه کشورها استاندارد طلا را در تلاش برای کنترل نگرانی‌ها در رابطه با ذخایر طلا ترک کردند، بسیاری از ارزها در سرتاسر جهان تحت عنوان ارزهای فیات طبقه‌بندی شدند. ارز فیات توسط دولت صادر می‌شود و با هیچ کالای باارزشی پشتیبانی نمی‌شود و تنها پشتیبان آن اعتقاد افراد و دولت‌ها به قبول آن ارز توسط سایر افراد است.

امروزه، اکثر ارزهای جهانی بزرگ از جمله دلار و یورو فیات هستند. بسیاری از دولت‌ها و جوامع به این نتیجه رسیده‌اند که ارز فیات با دوام‌ترین و با کمترین حساسیت به از دست دادن ارزش در طول زمان است. ارزش ارزهای فیات تابعی از عرضه و تقاضای آن‌ها است. دلار آمریکا به این دلیل ارزشمند است که بزرگترین اقتصاد دنیا از آن استفاده می‌کند. بنابراین دلار آمریکا بر گردش تراکنش‌های مالی در سطح بین‌المللی تسلط دارد.

بیت کوین با چه خطراتی روبرو است؟

چیزی که باعث می‌شود بعضی افراد از خریدن بیت کوین بر حذر باشند، امنیت شبکه است. اینکه آیا خطاهای شبکه می‌توانند به ارزش‌های بیت کوین صدمه بزنند؟ در این زمینه باید بگوییم اگر بخواهد یک خطای سیستماتیک جدی در شبکه بوجود بیاید باید حمله‌ای با نام «حمله ۵۱٪» اتفاق بیافتد. در این حمله گروهی از ماینرها به صورت تئوریک کنترل بیش از نصف توان کل شبکه (تعداد گره‌ها) را در دست داشته باشند. با کنترل اکثریت توان شبکه، این گروه می‌توانند با تسلط به باقی شبکه، اقدام به جعل و ثبت غلط پیشینه تبادلات کنند. البته، چنین حمله‌ای به بیت‌کوین، نیازمند میزان بسیار زیادی از تلاش، سرمایه و توان محاسباتی کامپیوتری دارد و در نتیجه، احتمال چنین حمله‌ای را بسیار پائین می‌آورد.

شاید به همین دلیل است که بیت‌کوین به طور معمول به دلیل عدم استفاده عموم مردم در تبادلات جزئی و روزمره خود از این رمزارز، هنوز نتوانسته جایگاه مناسبی در کنار ارزهای فیات برای خود کسب کند. اما همانطور که توضیح دادیم منبع اصلی ارزش بیت‌کوین، محدودیت تعدادی آن است. اختلاف بر سر ارزش بیت‌کوین، مشابه طلا یک کالای باارزش با ویژگی‌های مشترک با رمزارزها است. ارز دیجیتال بیت‌کوین از نظر کمیت به ۲۱ میلیون عدد محدود می‌شود.

بیت کوین و ارزهای دیجیتال چه هزینه‌‌های تولیدی دارند؟

یک تئوری دیگر در مورد ارزهای مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات دیجیتال این است که بیت‌کوین براساس هزینه حاشیه‌ای تولید ارزش ذاتی ندارد. استخراج بیت‌کوین شامل مصرف میزان زیادی از برق است و این منجر به بروز هزینه‌های گزاف برای ماینر‌ها می‌شود. با توجه به تئوری اقتصاد، در یک بازار رقابتی مابین تولیدکنندگانی که در حال تولید محصولی یکسان هستند، قیمت فروش آن محصول به سمت هزینه حاشیه‌ای تولید آن کاهش می‌یابد. شواهد تجربی نشان می‌دهد که قیمت بیت‌کوین به موازات هزینه تولید آن حرکت خواهد کرد.

هزینه تولید یک بیت‌کوین چقدر است؟

به طور کلی هزینه تولید یک بیت‌کوین به این موارد بستگی دارد:

به طور میانگین با جایزه بلاکی به ارزش ۶.۲۵ بیت‌کوین، سختی استخراج ۲۷.۵ تریلیون، ۱۵ سنت به ازای هر کیلووات ساخت و بازدهی انرژی ۴۵ ژول به ازای هر تراهش (Terahash)، هزینه تولید یک بیت‌کوین برابر با ۳۵۵۰۰ دلار خواهد بود.

تئوری‌های پول‌گرا (Monetarist Theories)

پول‌گرایان، یا افرادی که باور دارند نوسانات قیمت ارزهای محلی و قدرت چرخ اقتصاد آن کشور، صرفاً ناشی از عرضه و تقاضای ارزهای فیات است، در تلاش برای ارزش‌گذاری بیت‌کوین براساس روش ارزش‌گذاری پول به شکل ارز فیات هستند. رابط مبادله حاکم در حال حاضر پول پشتیبانی‌شده توسط دولت هستند. و برای مدل ما، تنها روی این مورد متمرکز می‌شویم. به طور تقریبی، نرخ عرضه پول در آمریکا (M1) در پایان سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۰ تریلیون دلار ارزش‌گذاری شد. با فرض پایداری این نرخ، در صورتی که بیت‌کوین به ۱۵٪ از این ارزش برسد، ارزش کل بازار آن با پول امروز تقریباً ۳ تریلیون دلار خواهد بود. با همه ۲۱ میلیون بیت‌کوین در چرخش، قیمت هر بیت‌کوین تقریباً ۱۴۳ هزار دلار محاسبه می‌شود.

جالب است بدانید ال‌سالوادور اولین کشوری بود که بیت‌کوین را در ۷ سپتامبر ۲۰۲۱ تحت عنوان ارز رایج کشور خود به رسمیت شناخت. این رمزارز می‌تواند برای هر مبادله‌ای که کسب و کار قبول کند، مورد استفاده قرار بگیرد. دلار آمریکا نیز در ال‌سالوادور تحت عنوان ارز اصلی این کشور کار خود را ادامه می‌دهد.

چرا برخی از مردم به بی‌ارزش بودن بیت‌کوین باور دارند؟

همانند هر دارائی یا شئ ارزشمند، قیمتی که مردم حاضر به پرداخت برای بیت‌کوین هستند، سطح مورد قبول جامعه است. این میزان براساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. به دلیل مجازی بودن بیت‌کوین و وجود آن تنها در شبکه‌های کامپیوتری و نه در دنیای فیزیکی قابل لمس، برای برخی از مردم باور این موضوع که بیت‌کوین موجودی محدودی و تولید آن هزینه ساخت دارد مشکل است. به دلیل همین عدم تمایل به قبول وجود ارزش در مسیرهای دیجیتالی به این شکل، این دسته از مردم بر باور خود دال بر بی‌ارزشی بیت‌کوین استوار هستند. سایر افراد که سیستم بیت‌کوین را درک می‌کنند، همگی توافق دارند که بیت‌کوین باارزش است.

در آخر

در این مقاله به بررسی این مورد پرداختیم که آیا بیت‌کوین ارزش خود را به طور ذاتی همانند فلزات گرانبها مانند طلا کسب کرده است، یا پشتوانه‌ای همانند کالاهای باارزش در گروی ارزش آن قرار دارد، و یا همانند ارزهای فیات نوسانات قیمتی و تبادلات آن تنها براساس اعتماد کاربران به عرضه و تقاضا و شبکه مورد استفاده بیت‌کوین اتفاق می‌افتد. نکته بسیار مهم: سرمایه‌گذاری در دنیای ارزهای دیجیتال و سایر عرضه اولیه‌های کوین (ICO) به شدت پررسیک و برپایه حدس و گمان است و این مقاله هیچ توصیه‌ای برای ارزهای دیجیتال یا ICO ی خاصی ندارد. با توجه به خاص بودن هر مورد، فرد باید همیشه با یک متخصص حرفه‌ای قبل از اتخاذ تصمیمات معاملاتی خود مشورت کند.

سوالات متداول

اگر درباره پشتوانه ارزهای دیجیتال بخواهیم صحبت کنیم، می‌توانیم بگوییم ارزش معاملات و پشتوانه یک ارز دیجیتال فقط بر مبنای تمایلات مردم است. یعنی اینکه اگر یک عده از افراد دوست داشته باشند یک ارز خاص را معامله کنند ناخودآگاه ارزش آن افزایش پیدا می‌کند و برعکس!

به طور کلی می‌توانیم بگوییم، چیزی مثل بیت کوین زمانی ارزش دارد، که مردم باور داشته باشند این ارز ارشمند است. دقیقا مثل طلا! تا به حال فکر کرده‌اید که چرا طلا ارزشمند است؟ چون همه ما به صورت مشترک بر این باور هستیم! البته به غیر از این هم دلایل محکم دیگری وجود دارد که ارزهای دیجیتال را ارزشمند می‌کنند. در این مقاله تمام این دلایل را مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات بررسی کردیم.

منابع

“Why Do Bitcoins Have Value?”, Investopedia, 2022.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات(Fiat) یا پول فیات به عنوان پول قانونی شناخته می شود که ارزشش را از دولتی که آن را صادر کرده است می گیرد. پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش ان همانطور که گفته شد توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. واژه فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته شده است. کشورهای جهان از پول فیات به جای مبادلات پایاپای و کالای فیزیکی برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می نمایند. ارز فیات را می توان جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی در نظر گرفت.

درواقع fiat یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نشده، بلکه ارزشش از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی. ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می‌دهد، زیرا آن ها می مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

انسان ها قبل از آن که سیستم اقتصاد به صورت امروزی و به طور پیچیده ای شکل گرفته باشد، در ابتدا چیزی به عنوان پول نداشتند. برای تبادل بین یکدیگر از کالا استفاده کرده و کالایی را با کالای دیگر بدون در نظر گرفتن ارزش کالا و تنها براساس نیازشان، مبادله می کردند. به این سیستم مبادله کالا با کالا یا پایاپای گفته می شد. با گذشت زمان و آزمون و خطای سیستم های مختلف مبادله، انسان ها به سیستم سکه طلا و نقره روی آوردند. اولین نمونه سکه ضرب شده در تاریخ ۶۴۰ پیش از میلاد در آناتولی غربی ضرب و مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان مردم به مبادله با سکه های طلا و نقره اعتماد کرده و از آن برای داد و ستد استفاده کردند.

اما سابقه اولین چاپ پول فیات به کشور چین باز می گردد که در آن زمان قابل تبدیل به واحدهای پولی دیگر از جمله نقره، طلا و ابریشم بود. در قرن ۱۳ سیستم ارز فیات توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد، سیستم پول فیات در قرن ۱۷ وارد قاره اروپا شده و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت. اما از آنجا که سیستم فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد، استاندارد نقره را جایگزین آن کردند. کم کم سیستم ارز فیات به فرانسه نو و همچنین مستعمرات آمریکای شمالی رسید و از این سیستم ارزی برای مبادلات و انتقال دارایی در معاملات استفاده شد. ایالات متحده آمریکا که در ابتدای قرن بیستم مجددا سیستم کالایی را جایگزین پول فیات کرده بود و از سال ۱۹۳۳ به بعد مبادله طلا با پول های کاغذی را متوقف کرده بود، نهایتا در سال ۱۹۷۲ میلادی، (همزمان با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون)، با کنارگذاشتن استاندارد طلا از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد.

آنچه که باعث اهمیت ارزهای فیات در جهان شد این بود که دولت ها و بانک های مرکزی به واسطه این ارزها سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند.

تفاوت پول کالایی با پول فیات در ارزش ذاتی آن هاست. پول کالایی دارای ارزش ذاتی بوده و ارزش ذاتی خود را از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. در مقابل پول Fiat فاقد ارزش ذاتی است. ارزش پول فیات از وعده دولت صادرکننده اش نشات می گیرد.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

با اینکه سیستم استاندارد طلا توانسته بود بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند و از سوی دیگر هر کسی نیز می توانست به راحتی مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات پول های خود را به طلا تبدیل کند و تجار و بازرگانان از آن برای مبادلات بین المللی استفاده می کردند و با تمام مزیت های دیگر سیستم استاندارد طلا، این سیستم نتوانست ماندگاری خود را حفظ کند. آنچه که به عنوان دلایل عدم ماندگاری سیتم استاندارد طلا عنوان می شود، عبارتند از:

• معدن های جدید طلا به شدت کمیاب شدند.
• مردم طلاهای خود را احتکار کردند و به کمبود آن دامن زدند.
• نرخ طلا که در ابتدا به صورت نرخ ثابتی تعریف شده بود اجرا نشد و به این دلیل نرخ طلا به صورت محاسبه ای باقی ماند.
• با شروع جنگ جهانی ذخایر مالی کشورها با کمبود مواجه شد.

در کنار این عوامل از آنجا که کار با این سیستم نیز به مرور سخت شد، سیستم استاندارد طلا در دهه ۸۰ میلادی از بین رفته و پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

1. مقرون به صرفه بودن و نیاز به هزینه کمتر برای تولید پول فیات
2. کمبود و نبود ذخایر طلا روی آن اثر ندارد
3. انعطاف پذیری پول فیات در بحران های اقتصادی
4. در اختیار قراردادن قدرت زیاد به دولت ها و بانک های مرکزی در ارزهای فیات با اقتصاد قوی
5. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور (یعنی نقش ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله)، را در واحد پولی خود ذخیره کند، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
6. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد. چراکه تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
7. عرضه پول فیات توسط بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شود (برعکس رمزارزها)و دلیل آن هم این است که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست. این کنترل عرضه به دولت ها امکان می دهد تا قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را داشته باشند.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: تورم همزمان با تولد پول فیات با آن همراه شد. به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد. چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر زده و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند. چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگرعرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. ایجاد حباب در پول فیات: با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. وابسته بودن ارزش ارز فیات به سیاست: ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت صادرکننده اش دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

دلیل استفاده اقتصادهای مدرن از fiat انعطاف پذیری و ارائه قدرت مدیریت به دولتمردان کشورهاست که به واسطه این انعطاف پذیری می توانند ارزهای خود را مدیریت کرده، سیاست های پولی را تعیین کرده و بازارهای جهانی باثباتی را ایجاد نمایند.همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات) هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید، اما این سکه ها به ندرت برای خریدهای روزمره استفاده می شوند و بیشتر به عنوان یک دارایی که قابلیت ذخیره سازی دارد استفاده می شوند.

حتی رمزارزهای مانند بیتکوین در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند، نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و رمزارز با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو رمزارز و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارند. کنترل این ارز توسط دولت صادرکننده اش انجام مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات می شود، در صورتی که رمزارز ماهیت دارد.

از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است. به عنوان مثال بیتکوین یا اتریوم نمونه هایی از رمزارزها هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در سکه دارد.

تراکنش در رمزارزها برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با رمزارز این است که سیستم ارز فیات قابلیت مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتری را دارد. در صورتی که در بازار رمزارز این شرایط کاملاً برعکس است. این بازار بسیار پر نوسان است.

نتیجه گیری

سابقه پول فیات به قرن ها قبل باز میگردد. کشور چین اولین کشوری بود که پول فیات را چاپ و از آن برای مبادلات استفاده کرد. سیستم پول فیات در کنار تمام مزایایی که برای اقتصاد جوامع ایجاد کرد، از جمله مقرون به صرفه بودن و هزینه تولید پایین، اما دارای معایبی نیز هست که مهمترین آن تورم است. ارز فیات با رمزارز تفاوت های بسیاری دارد. از جمله اینکه ماهیت رمزارزها غیرمتمرکز بوده و توسط هیچ نهاد ثالث و یا دولتی کنترل نمی شوند.

رکود تورمی چیست؟

به طور معمول معمولا برای مقابله با رکود اقتصادی یا رشد منفی از دو رویکرد اصلی استفاده می‌شود. می‌توان با افزایش عرضه پول و تسهیل وام‌گیری شرکت‌ها (با کاهش نرخ بهره) با رکود مقابله کرد. افزایش عرضه پول منجر به توسعه و افزایش نرخ اشتغال شده و نهایتا با رکود مقابله می‌شود. از طرف دیگر، برخی از اقتصاددانان و سیاستمداران از رویکرد دوم استفاده کرده و تلاش می‌کنند که رکود را با کاهش عرضه پول و کاهش سرعت اقتصاد کنترل کنند. در این روش نرخ بهره افزایش می‌یابد و شرایط وام دهی و قرض دهی سخت‌تر می‌شود. شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان کمتر قرض می‌گیرند و کمتر خرج می‌کنند و تقاضا کمتر منجر به کاهش قیمت می‌شود؛ اما در رکود تورمی یا Stagflation، رکود با تورم بالا ترکیب می‌شود. این نوع رکود با روش‌های عادی رفع نخواهد شد.

Stagflation چیست؟

Stagflationیا رکود تورمی مفهومی در اقتصاد کلان است که اولین با در سال ۱۹۶۵ توسط ایین مکلود (Iain Macleod)، وزیر خزانه‌داری و سیاستمدار بریتانیایی معرفی شد. این مفهوم متشکل از دو کلمه «رکود» و «تورم» است که نشان می‌دهد یک اقتصاد هم دچار رشد اقتصادی منفی و نرخ بیکاری بالا (رکود) و هم دچار افزایش قیمت کالاها (تورم) شده است.

۲ روش عادی مقابله با رکود در رفع رکود تورمی موثر نیستند و حتی باعث سخت‌تر شدن کنترل آن می‌شوند. معمولا افزایش آمار اشتغال و رشد اقتصادی اثر مثبتی بر تورم دارند، اما این در مورد رکود تورمی صادق نیست.

رشد اقتصادی یک کشور معمولا با تولید ناخالص داخلی (GDP) که ارتباط مستقیمی با نرخ اشتغال دارد، سنجیده می‌شود. زمانی که آمار تولید ناخالص داخلی پایین و تورم بالا باشد، رکود تورمی شدید رخ می‌دهد که می‌تواند منجر به وقوع بحران‌های اقتصادی بزرگ شود.

تفاوت تورم با رکود تورمی چیست؟

همانطور که اشاره شد، رکود تورمی یا Stagflation ترکیب تورم و رکود اقتصادی است. اما تورم اغلب به افزایش قیمت کالاها و خدمات اشاره دارد؛ البته تورم تعاریف دیگری نیز دارد. یکی دیگر از تعاریف تورم، کاهش قدرت خرید یک ارز است.

دلایل وقوع رکود تورمی چیست؟

به‌طور ساده وخلاصه، رکود تورمی زمانی رخ می‌دهد که هم‌زمان قدرت خرید پول، سرعت اقتصاد و عرضه کالاها و خدمات باهم کاهش می‌یابند. علت دقیق رکود تورمی ممکن است بسته به شرایط تاریخی و دیدگاه‌های اقتصادی مختلف، متفاوت باشد. تئوری‌ها و ایده‌های مختلفی وجود دارند که هر یک رکود تورمی را به شکل متفاوتی توضیح می‌دهند؛ برای مثال، مدل‌ پول‌گرایی، مدل کینزی و مدل‌های نئوکلاسیک از جمله‌ مدل‌هایی است که برای توضیح رکود تورمی بکار می‌رود. در این بخش از مقاله برخی از علل احتمالی رکود تورمی را بررسی می‌کنیم.

تقابل سیاست‌های پولی و مالی

بانک‌های مرکزی مانند فدرال رزرو آمریکا، عرضه پول را مدیریت می‌کنند تا کنترل اقتصاد را به‌دست بگیرند. به این مدیریت‌ها، سیاست‌های پولی گفته می‌شود. دولت‌ها نیز با خرج کردن و سیاست‌های مالیاتی که در کل سیاست‌های مالی نامیده می‌شوند، مستقیما بر اقتصاد اثر می‌گذارند. تضاد و تقابل سیاست‌های مالی و پولی می‌تواند منجر به افزایش نرخ تورم و کاهش سرعت رشد اقتصاد شود. در واقع سیاست‌هایی که باعث کاهش هزینه مصرف و افزایش عرضه پول شوند، در نهایت منجر به رکود تورمی خواهند شد.

برای مثال، شاید یک دولت با افزایش مالیات باعث کاهش درآمد قابل تصرف جمعیت شود. هم‌زمان بانک مرکزی هم ممکن است از تسهیل کمی (مثل چاپ پول) استفاده کند و یا نرخ بهره را کاهش دهد. در این صورت، سیاست دولت اثر منفی بر رشد اقتصاد خواهد داشت و افزایش عرضه پول توسط بانک مرکزی نیز منجر به تورم خواهد شد.

معرفی ارز فیات

پیش از این، ارزهای اکثر کشورها به مقداری از طلا وابسته یا پگ (Peg) می‌شد. این مکانیسم استاندارد طلا نام داشت که پس از جنگ جهانی دوم دیگر از آن استفاده نشد. جایگزین استاندارد طلا با ارز فیات، محدودیت‌های عرضه پول را از میان برداشت. استفاده از ارزهای فیات، کنترل اقتصاد توسط بانک‌های مرکزی را تسهیل می‌کند؛ اما در عین حال ممکن است با افزایش قیمت‌ها، باعث تورم شود.

افزایش هزینه‌های عرضه

افزایش ناگهانی هزینه‌های تولید کالا و خدمات، یکی دیگر از عواملی است که منجر به رکورد تورمی می‌شود. این عامل، به‌ویژه در زمینه انرژی بسیار اثرگذار است و به آن شوک عرضه (Supply Shock) گفته می‌شود. افزایش قیمت انرژی که معمولا ناشی از افزایش قیمت نفت است، مصرف‌کنندگان را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.

اگر هزینه تولید کالاها و قیمت‌ها افزایش یابد، با توجه به هزینه‌های گرمایشی، حمل و نقل و دیگر هزینه‌های مربوط به انرژی، درآمد قابل تصرف مصرف‌کنندگان کمتر خواهد شد. در این صورت، احتمال وقوع رکود تورمی زیاد است.

روش‌های مقابله با رکود تورمی چیست؟

مقابله با رکود تورمی از طریق سیاست‌های مالی و پولی انجام می‌گیرد. البته انتخاب دقیق سیاست‌ها به مکتب‌های فکری مختلف در اقتصاد بستگی دارد.

پول‌گرا‌ها

مانیتریست‌ها یا پول‌گرایان (اقتصاددان‌هایی که معتقدند کنترل عرضه پول، بهترین روش است) بر این باورند که مهمترین اقدام، کنترل تورم است.

در این سناریو، یک پول گرا اول عرضه پول را کاهش می‌دهد و این باعث کاهش هزینه‌های کلی می‌شود. کاهش هزینه‌ها منجر به کاهش تقاضا و در نهایت باعث کاهش قیمت کالاها و خدمات می‌شود. اما نکته منفی این است که در این روش، رشد اقتصادی تغییر نمی‌کند. در واقع باید با ترکیبی از سیاست‌های پولی و مالی، رشد اقتصاد جبران شود.

اقتصاددانان طرفدار عرضه

یک جریان فکری دیگر در مقابله با رکود تورمی این است که با کاهش هزینه‌ها و بهبود کارایی، عرضه را افزایش می‌دهند. کنترل قیمت‌ انرژی، سرمایه‌گذاری‌های موثر و سوبسیدهای کالا به کاهش هزینه‌ها و افزایش عرضه کل اقتصاد کمک خواهد کرد. در این صورت، قیمت برای مصرف‌کننده کاهش یافته، تولیدات اقتصادی افزایش می‌یابد و نرخ بیکاری کمتر می‌شود.

راهکار بازار آزاد

برخی از اقتصاددانان معتقدند که بهترین راه مقابله با رکود تورمی، واگذاری آن به بازار آزاد است. در این مورد، از آنجایی که مصرف‌کنندگان قادر به خرید کالاها نخواهند بود، عرضه و تقاضا افزایش قیمت‌ها را متعادل خواهد کرد. و این در نهایت منجر به کاهش تقاضا و تورم پایین‌تر خواهد شد.

بازار آزاد نیروی کار را نیز افزایش داده و باعث کاهش نرخ بیکاری خواهد شد. اما این اجرای موفقیت آمیز این برنامه، سال‌ها و حتی دهه‌ها زمان می‌برد و شرایط زندگی مردم سخت‌تر می‌شود. همانطور که کینز (Keynes) گفته است: «در بلندمدت، همه ما مرده‌ایم».