اندازه گیری حرکت رو به بالا

شکل ۲; حرکات قیمت بیت کوین در تایم‌فریم روزانه براساس مشاهده واگرایی در شاخص گردش پول

اندازه گیری حرکت رو به بالا

Mobina_Smr
نام: مبینا
محل اقامت: بندرعباس
عضویت : یک‌شنبه ۱۴۰۰/۱/۸ - ۰۱:۳۹

پست: 1 تشکر کرده: 1 -->

خودرو در حال حرکت با شتاب صفر

پست توسط Mobina_Smr » یک‌شنبه ۱۴۰۰/۱/۸ - ۰۱:۴۷

سلام یه سوال میخواستم بپرسم
شخصی درون خودرویی نشسته که نه میتواند بیرون آن را ببیند و نه صدایی بشنود
الف) اگر خودرو در حال حرکت با شتاب صفر باشد، آیا فرد می تواند متوجه چنین حرکتی شود؟
ب) اگر خودرو در حال حرکت با شتاب غیر صفر باشد، آیا فرد می تواند متوجه چنین حرکتی شود؟

آرمان شریعتی
عضویت : چهارشنبه ۱۳۹۹/۱۲/۱۳ - ۰۳:۲۸

پست: 31 تشکر کرده: 24 -->
سپاس: 18

Re: سوال فیزیک

پست توسط آرمان شریعتی » یک‌شنبه ۱۴۰۰/۱/۸ - ۰۳:۰۲

الف: در حالت عادی از روی لرزش متوجه حرکت میشیم اما اگه خودرو لرزشی نداشته باشه و در مسیر مستقیم حرکت کنه متوجه حرکت نمیشیم. اما اگه ماشین با سرعت ثابت دور بزنه بدلیل فشاری که از صندلی و بعضا از درب ماشین، دریافت میکنیم متوجه حرکت میشیم.
ب: اگه خودرو شتاب داشته باشه از طریق فشاری که بوسیله صندلی دریافت میکنیم متوجه حرکت میشیم.

rohamavation
نام: Roham Hesami رهام حسامی
محل اقامت: فعلا تهران قیطریه بلوار کتابی 8 متری صبا City of Leicester Area of Leicestershire LE7
عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴

پست: 2283 تشکر کرده: 571 -->
سپاس: 3827

جنسیت:
تماس:

Re: خودرو در حال حرکت با شتاب صفر

پست توسط rohamavation » دوشنبه ۱۴۰۰/۱/۹ - ۰۸:۳۳

در جواب شما نتیجه هر آزمایش غیر گرانشی محلی، در یک آزمایشگاه نشان می‌دهد که جرم، آزادانه و مستقل از سرعت آزمایشگاهی و محل آن، در فضازمان سقوط می‌کندومبنی بر اینکه قوانین فیزیک در یک دستگاه مرجع با شتاب یکنواخت، با یک میدان گرانشی یکنواخت، یکسان هستند. ساده‌ترین راه برای انجام آزمایشِ اصل هم‌ارزی ضعیف، آن است که دو جسم از توده یا ترکیبات مختلف را هم‌زمان در خلاء رها کنید، می‌بینید که هر دو هم‌زمان به زمین برخورد می‌کنند.اگر شما روی زمین قرار گرفته باشید و توپی را از ارتفاع مشخصی رها سازید، توپ با شتابی مشخص به سمت زمین حرکت می‌کند. حال فرض کنید در فضاپیمایی در فضای تهی قرار گرفته‌اید. در این حالت اگر توپ را رها کنید، در محل خودش باقی می‌ماند. اما اگر فضاپیما شتاب داشته باشد، با رها کردن توپ می‌بینید که به صورت شتاب‌دار در خلاف جهت شتاب فضاپیما به حرکت در می‌آید.احساس شخصی که درون آسانسور ثابتی بر روی زمین ایستاده و شخصی که در آسانسوری با شتاب ۹.۸ متر بر مجذور ثانیه در فضا به سمت بالا شتاب می‌گیرد، مشابه است
اما اگر مسیر آسانسوری از زمین تا ماه کشیده شده باشد و شخصی را بی‌اطلاع از مقصدش سوار آن کنیم، آیا او به خروج از زمین پی خواهد برد؟ تصورش ساده است. درب آسانسور را باز کرده و وارد می‌شوید. طبیعتاً هیچ احساس خاصی تا آغاز حرکت به شما دست نخواهد داد. حرکت آغاز می‌شود و فشار اندکی در کف پاها احساس می‌کنید، پس حرکت، رو به بالاست. این فشار، رفته‌رفته افزایش می‌یابد و چندی بعد نیز رو به کاهش گذارده و شرایط به وضع اولش برمی‌گردد. شما با اطمینان ۱۰۰ درصد از توقف آسانسور، در را باز می‌کنید، اما با کمال شگفتی زمین را زیرپایمان می‌بینید که به سرعت از شما دور می‌شود! هیچ حقه‌ای در کار نیست، چراکه طبق اصول مکانیک نیوتونی، اگر آسانسور با شتاب ۹.۸ متر بر مجذور ثانیه (معادل شتاب گرانشی زمین)، رو به بالا حرکت کند، آنگاه اصلاً درنخواهید یافت که به فضا وارد شده‌اید! این واقعیت را «اصل هم‌ارزی قوی» می‌نامند.
شتاب نامی است که ما به هر فرآیندی که سرعت تغییر می مشاهدات ناظری که در یک آسانسور متحرک در محیط بی‌وزنی، حرکتی شتاب دارو بالارونده را تجربه می‌کند را می‌توان هم‌ارز مشاهدات همان ناظر در یک آسانسور ثابت تحت میدان گرانشی‌ای دانست که او را با همان شتاب به سمت پایین می‌کشد. هرچند که وسوسه می‌شویم این هم‌ارزی محاسباتی را صرفاً دال بر تناظری ساده بین معادلات فیزیکی ناظر بر دو پدیده مجزا تلقی کنیم، اما در یک جهان نسبیتی، وجود همین تناظر کافیست تا دیگر آنچه توصیف می‌شود را «دو پدیده مجزا» تلقی نکنیم؛ چراکه هیچ راهی برای تمیز این دو پدیده در اختیارمان نخواهد بود.
چپ: مطابق اصل هم‌ارزی جرم لختی و جرم گرانشی، نیروی وارده بر ناظری که در یک آسانسور متحرک با شتاب ثابت به سمت بالا سیر می‌کند، هم‌ارز یک نیروی گرانشی با همان شتاب بر ناظر واقع در یک آسانسور ثابت است. راست: حرکت بالارونده آسانسور، موجب تغییر مسیر حرکت نور از یک راستای مستقیم به یک مسیر منحنی می‌شود. طبق پیش‌بینی نسبیت عام، باید انتظار همین انحنا را در مسیر نور عبوری از کنار میدان‌های گرانشی هم داشت.
چنانچه در این آسانسور متحرک و شتابناک، نور چراغ‌قوه‌ای را به سمت دیواره آسانسور بگیریم، از آنجاکه سرعت نور ثابت است، چنانچه آسانسور سرعت قابل توجهی داشته باشد، آن‌گاه محل برخورد پرتوهای نور به دیواره دقیقاً در راستای دریچه چراغ‌قوه «نخواهد» بود؛ چراکه در اینصورت مسیر حرکت هر جسمی که سرعتی متناهی و ثابت دارد (همچون نور)، یک مسیر «منحنی» خواهد بود، نه مستقیم. در این تمثیل، اصل هم‌ارزی جرم لختی و جرم گرانشی چنین فهم می‌شود که می‌بایستی انتظار انحنای مشابهی را در مسیر نوری که از نزدیکی یک میدان گرانشی (یا به عبارت دیگر، یک جرم سنگین‌وزن) عبور می‌کند هم داشت؛ چرا که تمیز این دو موقعیت از یکدیگر ناممکن استکند ، می دهیم. از اندازه گیری حرکت رو به بالا آنجا که سرعت یک سرعت و یک جهت است ، فقط دو راه برای افزایش سرعت شما وجود دارد: تغییر سرعت یا تغییر جهت - یا تغییر هر دو.اگر سرعت خود را تغییر نمی دهید و مسیر خود را تغییر نمی دهید ، پس نمی توانید شتاب بگیرید - مهم نیست که چقدر سریع می روید.چگونه ممکن است جسمی با شتاب صفر حرکت کند؟شخصی یک تکه چوب را طوری جابجا می کند که بلوک با سرعت ثابت حرکت کند. بنابراین ، بلوک در تعادل پویا است و مجموع بردار نیروهای وارد بر آن برابر با صفر است:
$\sum = ma = m \times 0 = 0$اینجاست که گیج می شوم. اگر فرد بلوک را به گونه ای حرکت می دهد تا مجموع نیروهای وارد بر آن برابر با صفر باشد ، اصلاً چگونه می تواند آن را حرکت دهد؟ من این را می فهممحتی اگر نیرویی روی جسمی وارد نشود ، باز هم می تواند سرعت داشته باشد (قانون اول نیوتن)نیرو باعث شتاب می شود (تغییر سرعت - نه خود سرعت)توجه داشته باشید که حتی اگر یک بلوک (که در حالت استراحت روی زمین است) را به سرعت در هوا حرکت دهید و ناگهان آن را متوقف کنید ، Kinetic Energys اولیه و نهایی شما یکسان خواهد بود (= 0) ، به عنوان مثال:
$\Delta K.E = 0$ اما ، انرژی جنبشی شما به میزان قابل توجهی افزایش و کاهش می یابد و پس از اینکه دوباره در حالت استراحت قرار گرفت ، دوباره به اندازه گیری حرکت رو به بالا 0 می رسد. انرژی جنبشی شما در طول سفر ثابت نخواهد بود ، یعنی:$\delta K.E \neq 0$دلیلی که می خواهیم انرژی جنبشی در کل ثابت باشد این است: اگر نبود ، احتمال از دست دادن این انرژی به صورت گرما ، صدا و . در حالی که افزایش یا کاهش دارد وجود دارد.به همین دلیل است که آنها گفته اند "سرعت ثابت" و این همانگونه است که آنها قصد دارند سرعت ثابت را تلویح کنند - با تصور سرعتهای اولیه و نهایی بسیار اندک که می توان آنها را نادیده گرفت.آیا می توان بدون داشتن شتاب همزمان ، سرعت نیز داشت (به طور نسبی). اندازه گیری شتاب با گذشت زمان تغییر سرعت می دهد. اندازه گیری تغییر در طول زمان یک کار رایج در فیزیک است. به عنوان مثال ، سرعت خود تغییر موقعیت را در طول زمان اندازه گیری می کند. وجود موقعیت بدون سرعت ممکن است (به طور نسبی). با این وجود دستیابی به موقعیت بدون سرعت غیرممکن است. در مورد شتاب و سرعت نیز همین مسئله وجود دارد. دستیابی به سرعت بدون شتاب غیرممکن است.سرعت تغییر فاصله در طول زمان (متر بر ثانیه) است شتاب تغییر سرعت در طول زمان است (m / s2)بله ، اگر شتاب به 0 کاهش یابد ، جسم همچنان در حرکت خواهد بود ، اما به دلیل برخی "بیش از حد نیرو" نیست ، زیرا سرعت جسم دیگر تغییر نمی کند. ، شتاب تغییر سرعت در طول زمان است ، نه فقط سرعت در طول زمان. اگر شتاب 0 باشد ، سرعت تغییر نمی کند. اگر سرعت ثابت باشد (0 شتاب) ، آنگاه جسم بدون کاهش سرعت و سرعت ادامه می یابد.
چرا هر زمان که سرعت صفر است ، مانند لحظه برگشتن توپ از دیوار ، شتاب همیشه صفر نیست؟
نه سرعت صفر بودن در مورد شتاب چیزی نمی گوید . درست مانند صفر بودن موقعیت شما (یعنی هنگام بازگشت به خانه بعد از یک روز کار) چیزی در مورد سرعت شما نمی گوید (هنگام رسیدن به موقعیت اولیه می اندازه گیری حرکت رو به بالا توانید با سرعت بالا بدوید ، یا به آرامی می توانید به آن برسید ، یا می توانید در جای خود بایستید در صورت صفر بودن موقعیت ، سرعت های مختلفی امکان پذیر است ؛ موقعیت و سرعت با هم ارتباط ندارند و سرعت و شتاب نیز به همین ترتیب).
هنگام پرتاب یک توپ به سمت بالا ، توپ نیز قبل از افتادن دوباره به سمت دست شما ، لحظه ای به سرعت صفر می رسد. اما جاذبه زمین همیشه وجود دارد و باعث شتاب غیر صفر در تمام مدت می شود - همچنین وقتی سرعت صفر است. بنابراین ، شتاب را نمی توان از مقدار سرعت درک کرد ، فقط از تغییر مقدار سرعت است.لطفا به https://hupaa.com/forum/viewtopic.php?f . &start=210 مراجعه کنید

روش های اندازه گیری دور مچ برای تعیین سایز دستبند

1400/07/27

برخلاف باور عموم دستبند تنها یک اکسسوری زنانه نیست. سالیان سال است که در نقاط مختلف جهان دستبند توسط زنان، مردان و حتی کودکان به عنوان زینت و کامل‌کننده استایل افراد مورداستفاده قرار می‌گیرد. البته در سال‌های اخیر استفاده از این اکسسوری جذاب بیشتر شده و انواع چرم و طلای آن طرفداران بیشتری میان مردان پیدا کرده است.

هرچند که استفاده از دستبند جلوه زیادی به استایل شما می‌بخشد اما این مسئله تنها در صورتی صدق می‌کند که شما در اندازه گیری دور مچ و انتخاب سایز مناسب و تعیین سایز دستبند دچار اشتباه نشوید. اگر دستبند خیلی سفت به دور مچ دست شما بسته شود و یا خیلی آویز باشد و دور مچتان آزادانه حرکت کند یعنی شما در انتخاب سایز مناسب دستبند دچار اشتباه شده‌اید. به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم در این مقاله از روبی شما را برای تعیین سایز دستبند در خرید اینترنتی راهنمایی کنیم. همراه ما باشید.

وقتی با روش‌های پایین دور مچ خود را اندازه‌ می ‎‌ گیرید و سایز دستبند خود را مشخص می‌کنید، می‌توانید با خیال راحت و بدون نگرانی از سایز درست دستبند، مدل‌های دلخواه خود را به صورت آنلاین خریداری کنید .

1. دور مچ دستتان را با متر اندازه گیری کنید

اولین راه تعیین سایز دستبند اندازه‌گیری دور مچ است. دستبند طلا در اندازه استاندارد باید کاملا روی مچ دست شما بنشیند و خیلی بالا و پایین نشود. این مساله در مورد ساعت مچی هم مصداق دارد. به همین خاطر باید همان قسمت از مچ دست را اندازه بگیرید که قرار است ساعت یا دستبند را ببندید. هنگام اندازه‌گیری هیچ فاصله‌ اضافه‌ای در نظر نگیرید و دقیقا سایز دور مچ را روی یک برگه یادداشت کنید. البته باید توجه داشته باشید که اصولا پهن‌ترین قسمت مچ دست یا قسمت پایین استخوان مچ که در کنار کف دست قرار دارد را برای سایز دستبند اندازه‌گیری می‌کنند .

2. اندازه پهنای مچ دست در تعیین سایز دستبند اثرگذار است

با کمک یک النگو یا دستبند النگویی که باز است (دایره کامل نیست)، یا حتی با یک تکه فلز باریک هم می‌توانید پهنا و عرض مچ دست خود را به طور دقیق اندازه‌گیری کنید. بهتر است پهن‌ترین بخش مچ دست را برای این منظور انتخاب کنید که همان استخوان برآمده‌ی مچ دست است. وقتی که النگو را به دست می‌کنید، باید از یک طرف النگو تا طرف دیگر را اندازه بزنید تا سایز درست مچ دست شما به دست بیاید .

3. پنهای مجموع انگشتان را برای تعیین سایز النگو محاسبه کنید

برای تعیین سایز النگو باید کف دست خود را رو به بالا یا روبه‌روی صورتتان نگه دارید. انگشت شست را داخل دست بیاورید و به گونه‌ای آن را نگه دارید که روی نوک انگشت کوچک قرار بگیرد. این حالت دستتان را دقیقا به همین حالتی اندازه گیری حرکت رو به بالا جمع می‌کند که قرار است النگو به دست کنید. دست را در همین حالت نگه دارید و با دست دیگر اندازه پهن‌ترین قسمتی که انگشت‌ها در هم جمع شده‌اند را اندازه بگیرید. در زمان اندازه‌گیری مراقب باشید که دستتان جمع یا باز نشود زیرا در این حالت اندازه‌گیری شما درست و دقیق نخواهد بود .

4. از یک نخ ضخیم کمک بگیرید

چهارمین راه تعیین سایز دستبند استفاده از یک نخ ضخیم است. نخ یا کاموا به بلندی ۳۰ سانتی‌متر بردارید، آن را صاف روی یک سطح مسطح قرار دهید. سپس، مچ دست خود را روی نخ بگذارید به طوری که مچ دست رو به بالا باشد. دو طرف نخ / کاموا را روی مچ دست خود قرار دهید به طوری که روی همدیگر بیفتند. اگر اندازه دور مچ دست خود را برای النگوهای حلقه‌باز اندازه می‌گیرید، باید نخ را روی مچ دست خود قرار دهید به طوری که یک طرف نخ از روی استخوان مچ دست شروع شود و یک دور کامل دور مچ بپیچد. محلی که دور مچ قرار می‌گیرید را نگه دارید و با متر اندازه‌گیری کنید .

اگر برای تعیین سایز النگو این اندازه‌گیری را انجام می‌دهید، باید انگشتان خود را در کف دست جمع کنید، نخ را دور پهن‌ترین قسمت بپیچید و سپس اندازه‌ای که نخ یک دور کامل پیچیده را بگیرید تا سایز النگو مشخص شود. ساده‌ترین روش اندازه‌گیری هم استفاده از مترهای پارچه‌ای است. فقط کافیست متر را دور مچ بگیرید تا عدد درست به دست بیاید و این همه دردسر برای اندازه با نخ و بعد مشخص کردن اندازه‌ی نخ با متر یا خط‌کش وجود نخواهد داشت .

5. علامتگذاری کنید

وقتی نخ را درست و محکم دور مچ پیچیده‌اید، محلی که دو سر آن به هم می‌رسند را اگر با ماژیک علامت‌گذاری کنید، مطمئن شوید که اندازه‌گیری شما درست است. زیرا وقتی با دست محل اتصال را نگه‌ می‌دارید ممکن است دستتان جابه جا شود و مجبور شوید دوباره اندازه‌گیری را تکرار کنید. اگر از متر پارچه‌ای برای این منظور استفاده کنید بهتر است زیرا تغییر حالت دست شما اندازه گیری حرکت رو به بالا باعث به هم خوردن حالت نخ نمی‌شود و مطمئن خواهید بود که اندازه‌گیری به روش صحیح انجام شده .

6. اگر متر ندارید از خط کش استفاده کنید

یکی دیگر از راه‌های تعیین سایز دستبند استفاده از خط‌کش است. در این حالت باید نخ یا کاموا، یا حتی یک تکه کاغذ باریک را دور مچ دست بپیچید، سپس محلی که به هم می‌رسند را با ماژیک علامت‌گذاری کنید. در آخر نخ یا کاغذ را روی سطح صاف بگذارید، از ابتدای نخ تا محل علامت‌گذاری شده را سانت بزنید. حتما مطمئن شوید که نخ را درست روی مچ گذاشته‌اید تا اندازه‌ی صحیح به دست بیاید .

اگر دستبند را دقیقا به اندازه دور مچ بگیرید، در دست ثابت می‌مانند و تنگی آن شما را اذیت خواهد کرد. به همین خاطر توصیه می‌کنیم به عدد دقیق دور مچ ۱.۳ سانتی‌متر اضافه کنید تا سایز درست دستبند به دست بیاید.اگر می‌خواهید دستبند در دستتان آزاد باشد و حرکت زیادی داشته باشد می‌توانید ۱.۳ سانتی‌متر دیگر یعنی مجموعا ۲.۶ سانتی‌متر به اندازه دور مچ اضافه کنید. به طور مثال اگر پهنای مچ شما ۱۴ سانتی‌متر است، سایز دستبند طلا باید حداقل ۱۵ سانتی‌متر باشد .

بیشتر بخوانید:

گالری طلای روبی نمونه‌های متنوعی از دستبند طلا را به محصولات خود اضافه کرده است که می‌توانید آن‌ها را به همراه قیمت و مشخصات بر روی صفحه خرید دستبند طلا بر روی وب‌سایت روبی مشاهده کنید و برای خرید تصمیم بگیرید.

راهنمای استفاده از گونیامتر

مفصل های بدن با توجه به نقشی که در حرکت اندام های مختلف بدن دارند، دارای دامنه حرکتی خاصی هستند. این دامنه حرکتی که به ROM (range of motion) معروف است، در اثر آسیب های وارده به مفاصل و یا اندام های بدن ممکن است دچار تغییراتی شود.

میزان ROM هر مفصل را با میزان درجه بین نقطه ی شروع حرکت و نقطه ی انتهایی آن بررسی میکنند. رایج ترین و راحت ترین روش اندازهگیری دامنه حرکت استفاده از گونیامتر است به طوریکه ابتدا بازوی ثابت گونیامتر و مرکز آنرا روی مفصل قرار داده و بازوی متحرک بر روی اندام مورد نظر قرار میگیرد.

در این مطلب میخواهم مباحثی کوتاه درباره گونیامتر ها ارائه کنم که به شناخت بیشتر ما نسبت به این وسایل و استفاده صحیح از آنها کمک میکند. با من همراه باشید.

گونیامتر چه وسیله ای است؟

به طور کلی یک گونیامتر میتواند کاربردهای فراوانی داشته باشد و در زمینههای مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد اما در زمینه پزشکی از گونیامتر برای بررسی میزان دامنه حرکت مفاصل استفاده میشود.

دلیل استفاده از واحد درجه در اندازهگیری دامنه حرکت مفصل، دَوَرانی یا به عبارت دیگر زاویه ای بودن حرکت مفصل است. دامنه حرکت را در دو نوع فعال و غیرفعال دسته بندی میکنند. دامنه حرکت فعال برای زمانی است که فرد با استفاده از نیروی عضلات خود، مفصل را حرکت میدهد. اما زمانی که یک نیروی خارجی علاوه بر نیروی خود فرد مانند کمک پزشک، یک دستگاه ارتوپدی و. به اندام وارد میشود، دامنه حرکتی، غیرفعال نامیده میشود.

این وسیله های پرکاربرد از حدودا 200 سال پیش مورد استفاده قرار گرفته و در مدلهای سادهای ساخته میشوند.

بخش های تشکیل دهنده گونیامتر

گونیامترها معمولا از جنس پلاستیک بی رنگ یا شفاف و یا از جنس فلز ساخته میشوند. دو بازو بر روی گونیامتر قرار دارد که یکی از آنها برای قرارگیری بر روی بدن به صورت ثابت و دیگری برای اندازه گیری میزان زاویه میباشد. مرکز گونیامتر بر روی مفصل قرار میگیرد و بازوها کار اندازه گیری را انجام میدهند.

انواع گونیامتر

گونیامترها از نظر جنس و اندازه با هم متفاوت هستند و همانطور که گفته شد، در دو جنس پلاستیکی و فلزی تولید میگردند. گونیامترهای پلاستیکی شفاف اند و دقت بیشتری در اندازهگیری دارند؛ همچنین در قیمت های پایین تری نسبت به مدلهای فلزی عرضه میشوند. اما گونیامترهای فلزی با وجود مقاومت بالا در برابر آسیب های احتمالی، هم قیمت های بالایی دارند و هم برای بعضی از کاربران دقت مورد نظر را فراهم نمیکنند.

گونیامترها در اندازه های 9، 15، 20 و 30 سانتیمتر طراحی میشوند که کاربر بر اساس نوع استفاده خود از آنها، سایز مناسب را انتخاب میکند. به طور مثال مدل 9 سانتیمتری برای بررسی مفاصل انگشتان بوده و به نام گونیامتر انگشتی معروف است. اندازه های بلندتر نیز برای مفاصل آرنج، شانه، زانو و. استفاده میشوند.

گونیامتر های ذرهبین دار: نوع دیگری از گونیامتر ها هستند که دارای دو میله و یک بخش چرخان میباشند. در بخش چرخان گونیامتر نقاله ای قرار گرفته است. ذره بین به کار رفته در دستگاه زاویه ی دقیق اندازه گیری شده را نشان میدهد و این باعث میشود که شما به جای نگاه کردن به تعداد انبوهی از اعداد، یک عدد را به طور دقیق مشاهده کنید و خطای کارتان را کاهش دهید.

ا ین گونیامترها به گونیامتر متغیر نیز معروف هستند چراکه میتوانید به راحتی با باز و بسته کردن ملیه های آن اندازه بازوهای آنرا تغییر داده و برای اهداف متفاوت استفاده کرد.

گونیامتر بیمارستانی نوزاد: از این نوع گونیامتر برای بررسی میزان حرکت گردن نوزاد استفاده میشود. این گونیامتر به وسیله دو پایه بر روی تخت نوزاد به صورت ایستاده قرار میگیرد. سپس پزشک میتواند سر نوزاد را به راحتی گردانده و میزان حرکت گردن او را محاسبه کند.

گونیامتر دیجیتال: در این نوع گونیامتر به جای نقاله در مرکز دستگاه، از یک بخش اندازه گیری دیجیتالی استفاده شده که درجه اندازه گیری را به طور دقیق نمایش میدهد. این مدل هم میتواند خطای اندازه گیری را کاهش دهد اما ممکن است با تمام شدن باتری دچار مشکل شوید.

الکتروگونیامتر: نوع دیگری از گونیامترها که به الکتروگونیامتر موسوم هستند، از اندازه گیری حرکت رو به بالا یک یا دو سنسور تشکیل شده اند که بر روی پوست نصب میشوند و قسمت دیگر دستگاه رابطی است که سنسورها را به بخش پردازشگر وصل میکند. بخش پردازشگر میزان خم شدن سنسورها تسخیص داده و به درجه ثبت میکند.

از این نوع گونیامترها برای بررسی های تخصصی تر و یا تحت نظر گرفتن میزان حرکت مفصل ها در حین فعالیت های روزمره استفاده میشود. جالب است بدانید که از این نوع گونیامترها برای معاینه میزان حرکت مفصل پا یا دست حیواناتی مانند اسب استفاده میشود که میتوانند اطلاعات دقیق و خوبی را در اختیار دامپزشک قرار دهند.

کاربرد گونیامتر

استفاده از گونیامتر بسیار آسان است اما با اینحال نکاتی در اندازهگیری با آن وجود دارد که به پزشکان و افرادی که مسئول دوره های توانبخشی هستند، آموزش داده میشود. به طور کلی از گونیامتر برای بررسی میزان حرکت مفصل های انگشتان، مچ دست، شانه، گردن، آرنج، لگن، زانو، مچ پا و میزان چرخش و خم شدن کمر استفاده میکنند.

از گونیامتر برای بررسی روند درمانی بیمار استفاده میشود به اینصورت که پزشک قبل و بعد از تجویز دارو یا روش درمانی مشخصی، میزان حرکت مفصل آسیب دیده را بررسی کرده و با مشاهده و ثبت تغییرات میزان حرکت، کارآمد بودن روش درمانی را بررسی میکنند.

در زمینه های غیرپزشکی نیز از گونیامتر استفاده میشود. به طور مثال در طراحی و نقاشی برای رسم خطوط و نقش های منظم و همچنین در بررسی ساختار کریستالی بعضی از مادهها میتوان با گونیامتر جزئیات دقیقی را محاسبه کرد.

انکلاینومتر (inclinometer)

وسایلی شبیه به گونیامتر ها برای اندازه گیری دامنه حرکت مفاصل وجود دارند که به انکلاینومتر معروف هستند. همانطور که قبلا هم گفتیم دو بازوی گونیامتر را باید بر روی اندام های حرکتی و مرکز آن را بر روی مفصل قرار داد اما برای استفاده از انکلاینومتر تنها کافی است آن را بر روی یکی از اندام های حرکتی قرار دهیم.

این فرایند در استفاده از انکلاینومتر باعث شده تا هم دقت بیشتری در اندازه گیری فراهم شود و هم استفاده از این دستگاه راحت تر باشد.

گونیامتر های لیزری

گونیامترهای لیزری تلفیقی از گونیامتر و انکلاینومتر هستند. این گونیامترها به صورت دیجیتالی عمل کرده و با قرار گرفتن بر روی اندام مورد نظر میتوانند میزان دامنه حرکت مفصل را اندازه گیری کنند. ویژگی منحصر به فرد این گونیامترها وجود خطوط لیزری است که با روشن کردن دستگاه بر روی اندام ظاهر میشوند و در کنار عملکرد انکلاینومتری خود، دقت خیلی خوبی را فراهم میکند.

نحوه استفاده از گونیامتر

حالا که با مدل های مختلف گونیامتر آشنا شدیم شاید جالب باشد تا کمی با نحوه استفاده از آنها آشنا بشیم. در ادامه بعضی از روشهای معمول کار با گونیامتر برای مفاصل مچ دست، آرنج، شانه، لگن، زانو و مچ پا را با هم بررسی میکنیم:

اندازه گیری میزان حرکت مچ دست

میزان حرکت مچ دست را از دو جهت بررسی میکنیم.

الف) در روش اول مرکز گونیامتر را بر روی مفصل مچ بگذارید و دو بازوی آن را در راستای انگشتان قرار دهید. اکنون دست و یک بازوی گونیامتر را با هم پایین بیاورید. در این حالت میتوانید میزان فشردگی مفصل را اندازهگیری کنید. سپس مانند قبل، دست و یک بازوی گونیامتر را بالا آورده و میزان کشیدگی مفصل را اندازهگیری کنید.

در این روش میزان متعادل دامنه حرکت در حدود 60 درجه میباشد.

ب) در روش دوم باید مرکز گونیامتر را بر روی سطح بالایی مفصل مچ و بازوهای آنرا در امتداد انگشتان قرار دهید. در این حالت یکبار دست را به سمت چپ و یکبار به سمت راست حرکت داده و هربار با جابجا کردن همزمان بازوی گونیامتر میتوانید میزان کشیدگی یا فشردگی مفصل را در جهات راست و چپ بررسی کنید.

حدودا 30 درجه برای دامنه حرکت در این حالت، میزان مناسب و نشان دهنده سلامت مفصل میباشد.

دامنه حرکت آرنج

برای اندازهگیری دامنه حرکت آرنج ابتدا دستتان را در سمت پهلوی خود بالا آورده و عمود بر بدن نگهدارید. اکنون مرکز گونیامتر را بر روی مفصل آرنج قرار داده و بازوهای گونیامتر را در راستای دست به سمت خارج بدن قرار دهید. حالا دست خود را به سمت داخل خم کنید. در این موقعیت بازوی متحرک گونیامتر را حرکت داده تا مماس بر دستتان که خم کرده اید قرار بگیرد. هم اکنون میتوانید میزان دامنه حرکت را اندازهگیری کنید.

دامنه حرکت 150 درجه در این حالت آرنج نشانگر سلامت بودن مفصل است.

اما روش راحت تری برای اندازه گیری میزان دامنه حرکت آرنج وجود دارد. در این روش بهتر است بیمار بر روی تخت دراز کشیده و یا اینکه دست خود را روی یک سطح صاف قرار دهد. سپس پزشک مرکز گونیامتر را بر روی بخش کناری مفصل قرار میدهد و از بیمار میخواهد تا دست خود را خم کند. در این روش نیز، میزان مناسب دامنه حرکت در حدود 150 الی 160 درجه میباشد.

دامنه حرکت مفصل شانه

دامنه حرکت مفصل شانه را نیز میتوان از دو روش مورد بررسی قرار داد.

الف) در روش اول باید مرکز گونیامتر را بر روی بخش خارجی شانه و بازوها را در راستای دست قرار دهید. اکنون دست خود را تا جاییکه احساس ناراحتی نمیکنید بالا بیاورید و اندازه گیری را انجام دهید. در این حالت میزان متوسط چرخش شانه باید در حدود 170 درجه باشد. هرچند این میزان میتواند در بعضی افراد به 180 درجه برسد.

ب) در روش دوم، گونیامتر را دقیقا در همان موقعیت روش قبلی قرار دهید اما دست خود را به سمت عقب متمایل کنید و اندازهگیری را شروع کنید. میزان متوسط چرخش مفصل شانه در این روش 50 درجه است اما مانند قبل این میزان میتواند به 60 یا 70 درجه برسد.

دامنه حرکت لگن

دامنه حرکت لگن را در دو حالت بررسی میکنند. حالت اول میزان فشردگی و حالت دوم میزان کشیدگی مفصل لگن را مشخص میکند.

حالت اول: در این حالت همزمان با اینکه فرد روی کمر خود دراز کشیده است، پزشک مرکز گونیامتر را روی مفصل لگن از کنار بدن قرار میدهد. سپس فرد تا جاییکه میتواند پای خود را بالا آورده و پزشک همزمان و هم راستا با پای بیمار بازوی متحرک گونیامتر را حرکت میدهد.

دامنه حرکت مفصل لگن در این حالت میتواند تا 135 درجه محاسبه شود اما به طور متوسط برای افراد معمولی این مقدار 100 درجه است.

حالت دوم: در این حالت بیمار باید بر روی شکم دراز بکشد به طوریکه پاها از تخت بیرون قرار بگیرند و روی تخت نباشند. اکنون بیمار یکی از پاهای خود را کمی بالا آورده تا هم راستای بدن قرار بگیرد. در این لحظه پزشک مرکز گونیامتر را بر روی مفصل قرار داده و همزمان با حرکت پای بیمار، بازوی متحرک گونیامتر را حرکت میدهد.

در این حالت نیز، میزان دامنه حرکت مفصل به طور متوسط 20 درجه میباشد که این عدد در بعضی افراد میتواند به 45 درجه نیز برسد.

دامنه حرکت زانو

در اندازه گیری دامنه حرکت زانو، بیمار باید بر روی سطح صافی مانند تخت معاینه دراز کشیده و دست های خود را کنار بدن قرار دهد. سپس پزشک مرکز گونیامتر را از کنار بدن بر روی مفصل زانو قرار میدهد. اکنون بیمار پای خود را از عقب به بالا حرکت داده و پزشک میزان دامنه حرکت را بررسی میکند.

میزان کشیدگی مفصل زانو میتواند در بعضی از افراد تا 180 درجه باشد. اما به طور متوسط برای افراد سالم حدودا 150 درجه، میزان ایدهآلی است.

دامنه حرکت مفصل مچ پا

معمولا پزشک برای اندازه گیری دامنه حرکت مچ پا از بیمار میخواهد تا بر روی تخت معاینه دراز بکشد و پاها و دستان خود را به حالت عادی روی تخت قرار دهد. اکنون پزشک مرکز گونیامتر را بر روی قوزک پا قرار میدهد و از بیمار میخواهد که ابتدا پای خود را به سمت بالا یا داخل و سپس به سمت پایین یا خارج بدن حرکت دهد.

در هرکدام از این حالت ها میزان دامنه حرکت مچ پا اندازه گیری میشود و میزان ایدهآل آن در حالتی که فرد پای خود را به سمت بالا میاورد، بین 40 تا 50 درجه و در حالتی که فرد پای خود را به سمت پایین حرکت میدهد، میزان متوسط برابر 20 درجه است.

توجه داشته باشید که تمام این اندازه گیری ها برای حرکت غیر فعال مفاصل هستند و اندازه های ذکر شده برای این نوع حرکت هستند. اما در رابطه با میزان حرکت فعال مفاصل، مقادیر و اندازه های ذکر شده باید تحت نظر پزشک یا مسئول توانبخشی مشخص شوند.

شاخص گردش پول (Money Flow Index) یا MFI چیست و چگونه با آن معامله کنیم؟

شاخص گردش پول (Money Flow Index) یکی از اندیکاتورهای محبوب اندازه‌گیری مومنتوم یا شتاب در قیمت است. از این اندیکاتور برای شناسایی شرایط اشباع خرید (جایی که دیگر خریداری وجود ندارد) و اشباع فروش (جایی که دیگر فروشنده‌ای وجود ندارد) استفاده می‌شود. به‌طوركلی اندیکاتور شاخص گردش پول (MFI) یک نوسانگر (Oscillator) تکنیکالی است که میزان ورود و خروج پول را به یک دارایی و طی یک دوره زمانی اندازه‌گیری می‌کند. در این مطلب، با کمک مقاله‌ای از وب‌سایت ig، اندیکاتور MFI و نحوه معامله با آن را به زبان ساده توضیح می‌دهیم.

این شاخص برای ارزیابی فشار خرید و فروش در یک بازار معین، همواره دو عامل قیمت و حجم معاملات را بررسی می‌کند. تحلیلگران بازارهای مالی دریافته‌اند که عامل حجم معاملات به تنهایی قادر به سنجش میزان شتاب و اندازه حرکت نیست. آنچه که معامله‌گران نیاز به شناسایی آن در بازار دارند، واکنش بازار به تغییرات قیمت است. به همین دلیل، شاخص گردش پول (MFI) با بررسی حرکات قیمت، افزایش شتاب آن را به سمت بالا یا پایین تأیید می‌کند. این شاخص همچنین می‌تواند نشان‌دهنده احساسات بازار باشد.

شاخص گردش پول چگونه کار می‌کند؟

شاخص گردش پول با نوسان در محدوده‌ی ۰ تا ۱۰۰ خود کار می‌کند. رقم ارائه‌شده در پایان محاسبه MFI، به‌منظور شناسایی مناطق اشباع خرید یا فروش و به‌صورت خطی ترسیم می‌شود. خواندن این سیگنال کار راحتی است به صورتی که اگر MFI بالای ۸۰ باشد، بازار به‌عنوان بازاری اشباع از موقعیت‌های خرید محسوب می‌شود، در حالی‌که اگر این شاخص زیر ۲۰ باشد، علامتی برای شرایط اشباع فروش در بازار خواهد بود.

ایده‌ی استفاده از MFI این است که وقتی شاخص به بالای ۸۰ یا زیر ۲۰ می‌رسد، احتمالاً به‌زودی قیمت در بازار معکوس خواهد شد و معامله‌گران باید به فکر باز کردن موقعیت‌های جدید و استفاده از شتاب و مومنتوم حرکت بیفتند.

در این تصویر MFI روی رقم حدود ۴۰ قرار دارد.

نکته‌ی بسیار مهم دیگر، نظارت بر موقعیت‌هایی است که قیمت یک دارایی و MFI سیگنال‌های متناقض ارائه می‌دهند که به‌عنوان «واگرایی» شناخته می‌شود. برای آشنایی با مبحث واگرایی به مقاله‌ی آموزشی «اندیکاتور مکدی» مراجعه کنید. در کل واگرایی‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که روند قیمت خلاف روند اندیکاتور باشد. به عنوان مثال، اگر قیمت در حال افزایش باشد، اما MFI به سطوح جدید و بالاتر مطابق رشد قیمت نرسد، این یک نمونه از واگرایی نزولی و در واقع چرخش روند صعودی به نزولی است. این تناقض نشان می‌دهد که به زودی ممکن است فشار فروش وجود داشته باشد. در طرف مقابل، اگر قیمت به نرخ‌های پایین‌تر سقوط کند، اما MFI از آن پیروی نکرده و در مسیر صعودی باشد، این حرکت ممکن است نشانه‌ای از واگرایی صعودی و فشار قریب‌الوقوع خرید باشد.

شایان ذکر است که واگرایی‌ها همیشه به معکوس شدن روند منجر نمی‌شوند. شاخص گردش پول می‌تواند سیگنال‌های کاذب نیز تولید کند. این موارد زمانی اتفاق می‌افتند که شاخص ظاهراً فرصت معاملاتی مناسبی را ایجاد کند، اما قیمت مطابق انتظار حرکت نمی‌کند. در این صورت اگر معامله‌گر، استراتژی مناسبی برای مدیریت ریسک در اختیار نداشته باشد، ورود به معامله می‌تواند ضررهای غیرمنتظره برای وی به همراه داشته باشد.

محاسبات MFI

معامله‌گران نیاز به انجام محاسبات MFI نخواهند داشت، زیرا معمولاً سیستم‌ها و پلتفرم‌های آنلاین مانند تریدینگ ویو (Trading view) این کار را به‌طور خودکار انجام می‌دهند. به راحتی می‌توانید اندیکاتور MFI را به نمودار تحلیلی خود اضافه کنید و از آن بهره ببرید. اما دانستن مراحل و نحوه‌ی محاسبات MFI، روشی عالی برای درک دقیق چیزی است که این شاخص نشان می‌دهد.

اگرچه فرمول MFI می‌تواند پیچیده به نظر برسد، اما پس از تجزیه و تحلیل به روشی در دسترس برای سنجش شرایط بازار تبدیل می‌شود. فرآیند محاسبه‌ی MFI در پنج مرحله ساده به طور ساده بیان می‌شود:

1. قیمت معمولی محاسبه می‌شود.
2. جریان پول خام محاسبه می‌شود.
3. جریان پول مثبت و منفی تعيين می‌شود.
4. نسبت گردش پول محاسبه می‌شود.
5. شاخص گردش پول محاسبه می‌شود.

گام اول: محاسبه قیمت معمولی

برای محاسبه قیمت معمولی برای هر دوره معاملاتی، باید میانگین بالاترین و پایین‌ترین قیمت در یک صرافی و قیمت نهایی یا بسته شدن (Close) را پیدا کنید. این محاسبات به صورت زیر خواهند بود:

فرمول محاسبه قیمت معمولی

گام دوم: محاسبه جریان پول خام

جریان پول خام صرفاً یک عدد تقریبی از میزان سرمایه منتقل‌شده در بازار در یک دوره معین است. منظور از سرمایه منتقل‌شده مقدار سرمایه دست‌به‌دست‌شده یا تغییر مالکیت داده‌شده در بازار است، خواه این اقدام به خرید دارایی یا فروش آن منجر شده باشد. نحوه‎‌ی محاسبه‌ی آن به صورت حاصل‌ضرب قیمت معمولی در حجم آن دوره محاسبه می‌شود.

فرمول محاسبه جریان پول خام

گام سوم: تعیین جریان مثبت و منفی

هنگامی که جریان پول خام را محاسبه کردید، اکنون می‌توانید جریان این پول را به‌صورت مثبت یا منفی تعیین کنید. این کار با مشخص کردن اینکه جریان پول خام در یک دوره‌ی معین بیشتر یا کمتر از دوره‌ی قبل بوده است، انجام می‌شود. با توجه به اینکه قیمت معمولی از مشتقات جریان پول خام نیز هست، از این قیمت برای مثبت یا منفی بودن جریان هم می‌توان استفاده کرد.

بنابراین در بیانی دیگر اگر قیمت معمولی برای دوره‌ی معین شده بیشتر از دوره قبل باشد، جریان پولی مثبت در نظر گرفته می‌شود و در مقابل اگر از قیمت دوره قبل کمتر باشد، جریان پول منفی در نظر گرفته خواهد شد.

گام چهارم: محاسبه‌ نسبت گردش پول

پس از تعیین جریان مثبت یا منفی پول می‌توانید نسبت گردش پول را محاسبه کنید. نحوه‌ی محاسبه به این صورت است که مجموع تمام جریان‌های مثبت پولی در ۱۴ دوره گذشته را بر مبنای تمام جریان‌های منفی طی ۱۴ دوره گذشته تقسیم کنید. این معادله به‌صورت زیر است:

فرمول محاسبه نسبت گردش پول

گام پنجم: محاسبه شاخص گردش پول

با محاسبه نسبت جریان پول می‌توانید MFI را محاسبه کنید. فرمول شاخص گردش پول به‌شرح زیر است:

فرمول محاسبه شاخص گردش پول

در تفسیر این اندازه گیری حرکت رو به بالا عدد می‌توان گفت که اگر شاخص MFI مثبت باشد، قیمت دارایی در طی این ۱۴ دوره عمدتاً بالا رفته و نشان‌گر فشار خرید در آن است. در مقابل اگر قیمت تا حدود زیادی کاهش یافته باشد و عدد شاخص منفی باشد، بیان‌گر فشار فروش خواهد بود.

کاربردهای معاملاتی اندیکاتور MFI

در تفسیر اعداد نمایش‌ داده‌‌شده در شاخص گفتیم که اگر شاخص MFI بالای ۸۰ باشد، بازار به‌عنوان بازاری اشباع از موقعیت‌های خرید محسوب می‌شود، در حالی که اگر این شاخص زیر ۲۰ باشد، علامتی برای شرایط اشباع فروش در بازار خواهد بود. وقتی شاخص به این سطوح در محدوده‌ی این اندیکاتور می‌رسند، به زودی قیمت در بازار معکوس خواهد شد و معامله‌گران باید به‌فکر باز کردن موقعیت‌های جدید و استفاده از شتاب و مومنتوم حرکت بیفتند.

نکته‌ای که اکثر تحليل‌گران تازه‌وارد آن را در نظر نمی‌گیرند این است که صرفاً به‌دلیل اینکه شاخص در زیر محدوده ۲۰ قرار دارد، اقدام به خرید نخواهیم کرد یا با ورود شاخص به ناحیه‌ی ۸۰ دارایی خود را نفروخته یا وارد معامله‌ی فروش (Short) نمی‌شویم، بلکه باید از انواع فیلترهای دیگر تحلیل مانند انواع شاخص‌ها، واگرایی‌ها، الگوها، سطوح حمایت یا مقاومت و موارد دیگری از این قبیل تأییدیه دریافت کرد. در ادامه توضیحات بیشتری در این‌باره خواهیم داد.

این شاخص مانند تمامی شاخص‌های تکنیکالی با یک سری از محدودیت‌ها مواجه است. یکی از این محدودیت‌ها این است که شاخص می‌تواند برای مدت‌زمان طولانی در نواحی اشباع خرید یا فروش نوسان کند و ممکن است باعث ایجاد سیگنال‌های کاذب شود. بااین‌حال، اگر معامله‌گر بیاموزد که یک استراتژی معاملاتی با توجه به حرکات قیمت (پرایس اکشن) طراحی کند، اندیکاتور MFI می‌تواند در شناسایی مناطق بالقوه‌ی چرخش بازار کمک شایانی بکند.

شناسایی مناطق اشباع خرید یا فروش و واگرایی‌ها با MFI

شاخص قدرت نسبی (RSI) یا سایر نوسانگرها (Oscillator) شرایط اشباع خرید و فروش را در بازار شناسایی می‌کنند. شاخص گردش پول نیز به‌علت بهره بردن از اطلاعات مربوط به حجم، اکثر سیگنال‌های کاذب را از بین می‌برد. به شکل ۱ در زیر توجه کنید. این شکل نمودار قیمت بیت کوین را در چارچوب زمانی روزانه به همراه اندیکاتور MFI نشان می‌دهد.

شکل ۱; حرکات قیمت بیت کوین در تایم فریم روزانه بر اساس ورود شاخص گرش پول به نواحی اشباع خرید و فروش

در این شکل، MFI بیت کوین را می‌بینیم که به زیر سطح ۲۰ رسیده است. این موضوع نشان می‌دهد که احتمالاً در بازار شرايط اشباع فروش وجود دارد. شاخص طی چند روز بار دیگر از سطح ۲۰ فراتر رفته و روند صعودی تازه‌ای در پیش گرفته است. در ادامه شاخص از آستانه سطح ۸۰ جلوتر رفته و سيگنال اشباع خريد را در بازار ايجاد كرده است. در نهايت دوباره اين عدد به زير ۸۰ بازگشته است.

بزرگ‌ترين مشکل معامله با سيگنال‌های اشباع بازار این است که به سادگی نمي‌توان موضعی در برابر روند اتخاذ کرد، زیرا شاخص جریان پول در اواسط روند نیز ممکن است سیگنال معکوس شدن آن را صادر کند. برای مثال، با دقت در شکل ۱ می‌بینیم که با خروج شاخص از سطح ۸۰، قیمت همچنان به روند صعودی خود ادامه داده است. بهترین راه برای معامله، ترکیب این سیگنال با عوامل تکنیکالی دیگر است. بنابراین در مثال بالا به شناسایی واگرایی می‌پردازیم.

شکل ۲; حرکات قیمت بیت کوین در تایم‌فریم روزانه براساس مشاهده واگرایی در شاخص گردش پول

در توضیح شکل بالا می‌توان گفت که چگونه با شناسایی یک واگرایی مخفی مثبت (+HD) در اندیکاتور MFI ادامه‌ی روند صعودی را حتی با توجه به ورود شاخص به ناحيه‌ي اشباع خريد تشخیص دادیم. همچنین، در ادامه با مشاهده‌ی واگرایی منفی (-RD) در ناحیه‌ی اشباع خرید، چرخش روند صعودی به نزولی شناسایی شده است. حتی با ترسیم یک روند صعودی ساده بر روی قیمت یا مشاهده‌ سطح مقاومتی در محل شکل‌گیری واگرایی منفی نیز می‌توان فیلتر جدیدی برای چرخش روند داشت. به این شکل، اهمیت ترکیب فیلترهای مختلف برای دریافت سیگنال‌های بهتر از این شاخص پررنگ‌تر می‌شود.

دلایل اهمیت شاخص گردش پول (MFI) برای معامله‌گران

معامله‌گران با نظارت بر شاخص گردش پول (MFI) می‌توانند نقاط چرخش‌ احتمالی بازار را با تعیین مناطق اشباع خرید یا فروش مشخص کنند. این شاخص می تواند یک معیار اساسی برای نشان دادن احساسات بازار حول یک دارایی نیز باشد، یعنی MFI می‌تواند اشتیاق یا بی‌تفاوتی معامله‌گران را نشان دهد.

مانند سایر ابزارهای تجزیه و تحلیل مبتنی بر حجم، MFI نیز یک شاخص پیشرو محسوب می شود. اندیکاتورهای پیشرو قبل از شروع یک روند جدید و یا معکوس شدن، سیگنال ارائه می‌کنند، بنابراین از این شاخص می‌توان در پیش‌بینی حرکت بازار استفاده کرد. به این نکته توجه داشته باشید که شاخص‌های پیشرو کاملاً دقیق نیستند. بنابراین همیشه از آنها باید در کنار سایر عوامل تحلیل، برنامه معاملاتی و همچنین یک استراتژی مناسب برای مدیریت ریسک استفاده کرد.

شاخص گردش پول (MFI) و شاخص قدرت نسبی (RSI)

شاخص قدرت نسبی (RSI) نیز نوسانگر دیگری برای نمایش قدرت یا ضعف حرکت قیمت در بازار بر اساس قیمت‌های بسته شدن در دوره‌ی معاملاتی اخیر در نمودار است. هر دو نوسانگر RSI و MFI سیگنال‌های ورود قیمت به مناطق اشباع خرید و فروش را صادر می‌کنند. معامله‌گران با استفاده از ترکیبی از این سیگنال‌ها می‌توانند نقاط ورود و اندازه گیری حرکت رو به بالا خروج معاملات خود را تنظیم کنند.

تفاوت این دو اسیلاتور در این است که RSI داده‌های حجم را در بر نمی‌گیرد. به همین دلیل است که MFI معمولاً به عنوان RSI با وزن حجمی شناخته می‌شود. اغلب مواقع تصور می‌شود که MFI سیگنال‌های زودتری را نسبت به RSI ارائه ‌می‌دهد، زیرا این یک شاخص پیشرو است. بااین‌حال هیچ توافقی مبنی بر برتری هر کدام از این شاخص‌ها بر دیگری وجود ندارد، در واقع بسیاری از معامله‌گران از هر دوی آنها برای تأیید هرگونه سیگنال استفاده می‌کنند.

جمع‌بندی

شاخص گردش پول (MFI) یک نوسانگر تکنیکال است که میزان ورود و خروج پول به دارایی را برای یک دوره زمانی اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص معمولاً با استفاده از ۱۴ دوره از داده‌های قیمتی محاسبه می شود. این دوره‌ها شامل همه‌ی تایم فریم‌های زمانی موجود بر اساس نیاز معامله‌گر هستند. محاسبات این شاخص از ترکیب حجم معاملات، قیمت معمولی بازار و جریان پول برای دوره‌ای معین به دست می‌آید. عدد نهایی در مقیاسی بین صفر تا ۱۰۰ ارائه و بر روی نمودار ترسیم می‌شود.

اگر عدد شاخص MFI بالای سطح ۸۰ باشد، غالباً به نظر می‌رسد كه بازار دارای شرایط خرید بیش از حد است یا به اصطلاح وارد منطقه‌ اشباع خرید شده است. در حالی‌كه اگر این عدد زیر ۲۰ باشد، نشانه‌ای از شرایط فروش بیش از حد یا به اصطلاح ورود بازار به منطقه‌ اشباع فروش است. با ورود شاخص به این نواحی (بالای ۸۰ و پایین ۲۰) ممکن است به زودی قیمت در بازار تغییر جهت دهد.

مانند سایر شاخص‌های مبتنی بر حجم، MFI نیز یک شاخص پیشرو محسوب می‌شود، بنابراین از آن برای پیش‌بینی حرکات آینده قیمت استفاده می‌شود. شاخص MFI به شاخص مقاومت نسبی (RSI) مربوط می‌شود، زیرا هر دو شرایط اشباع خرید و فروش را در بازار مشخص می‌کنند. بااین‌حال شاخص RSI از داده‌های حجم معاملات استفاده نمی‌کند.

شما همچنین می‌توانید با شرکت در دوره اطلس ارزدیجیتال، به‌صورت ویدیویی و با پشتیبانی اساتید مجرب، آموزش معامله با MFI را یاد بگیرید. بخشی از آموزش اندیکاتور MFI در دوره اطلس ارزدیجیتال پلاس:

اندازه گیری فشار خون ؛ زیر ۵ دقیقه!

فشار خون یکی از چهار علائم اصلی و حیاتی بدن است و به میزان فشاری گفته می‌شود که خون در حال حرکت درون رگ‌ها، به دیواره عروق وارد می‌کند. فشار خون را می‌توان با استفاده از روش‌های مختلف اندازه‌ گیری کرد.

برای اینکه بتوان میزان فشار خون را به درستی تشخیص داد، می‌بایست این اندازه‌ گیری در فواصل مشخص انجام شود. عوامل مختلفی می‌توانند روی اعداد اندازه ‌گیری شده برای فشار خون مؤثر واقع شوند.

تأثیر این عوامل حدود ده درصد و یا حتی بیشتر است. همین مقدار خطا در اندازه‌گیری می‌تواند موجب تجویز یک داروی اشتباه برای فرد سالمی شود که به آن نیاز ندارد و یا شخصی بدون درمان بماند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با روش‌های صحیح اندازه‌گیری فشار خون آشنا شوید.

شرایط مناسب برای اندازه ‌گیری فشار خون

برای اندازه‌ گیری فشار خون ، می‌بایست روش صحیح آن را بیاموزید و شرایط مناسب آن را فراهم کنید. این اندازه ‌گیری چه در مطب توسط پزشک انجام شود و چه توسط خودتان در خانه، نیازمند یک سری اقدامات است که رعایت آن‌ها برای اندازه ‌گیری دقیق لازم است. این اقدامات عبارتند از:

• ۳۰ دقیقه قبل از اندازه ‌گیری فشار خون چیزی نخورید یا ننوشید.
• نباید برای مدت زمان طولانی (بیش از ۱۴ ساعت) ناشتا باشید.
• ۳۰ دقیقه قبل از اندازه ‌گیری فشار خون از استعمال دخانیات، خودداری کنید.
• حداقل ۵ دقیقه قبل از اندازه ‌گیری، روی یک صندلی راحت بنشینید و تکیه دهید.
• هر دو پای خود را صاف روی زمین قرار دهید و آن‌ها را صاف نگه دارید.
• بازوی خود را با کاف (بازوبند) دستگاه، روی میز در ارتفاع سینه قرار دهید.
• دقت کنید که حداقل ۸۰ درصد از سطح بازو با کاف فشارسنج پوشانده شود.
• مطمئن شوید که کاف فشار خون محکم باشد اما خیلی سفت نباشد.
• قبل از اندازه ‌گیری فشار خون ، حتماً مثانه خود را خالی کنید.
• دقت کنید که کاف نباید روی لباس شما قرار گیرد بلکه باید روی پوست شما باشد.
• هنگامی که فشار خون شما اندازه‌ گیری می‌شود، صحبت نکنید.
• آستین لباستان می‌بایست به قدری آزاد باشد تا به هنگام بالا رفتن به بازو فشار وارد نکند.
• دمای اتاقی که در آن قرار دارید باید مناسب و محیط نیز آرام و ساکت باشد.
• فشار خون را دوبار پی‌درپی با فاصله کوتاه اندازه ‌گیری کنید. در صورتی که اعداد بدست آمده بیش از ۵ میلی‌متر جیوه با یک‌دیگر اختلاف داشتند، فشار خون پس از گذشت مدتی کوتاه می‌بایست برای بار سوم اندازه‌ گیری شود.
• اگرچه اختلاف مختصری در اندازه ‌گیری فشار خون بین دست راست و چپ وجود دارد؛ اما بهتر است فشار خون از دست راست و در وضعیت نشسته گرفته شود.

اگر شما در وضعیت عدم تعادل یا سیاهی رفتن چشم قرار دارید، می‌توانید بدون رعایت نکات بالا، بلافاصله فشارخون خود را اندازه‌ گیری کنید. به این نکته دقت داشته باشید که اگر هنگام تغییر وضعیت از حالت نشسته به حالت ایستاده چشمتان سیاهی می‌رود، می‌بایست فشار خون خود را یکبار در حالت نشسته و یکبار در حالت ایستاده اندازه‌گیری کنید. با انجام این کار می‌توانید بفهمید که آیا فشار خون شما با تغییر وضعیت، دچار افت می‌شود یا خیر.

فواصل زمانی مناسب بین نوبت‌های اندازه ‌گیری فشار خون

برای اینکه بدانیم بهترین فاصله زمانی بین نوبت‌های اندازه‌گیری فشار خون کدام است؛ باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر چه فشار خون فرد بالاتر باشد، باید فواصل زمانی بین نوبت‌های اندازه‌گیری کوتاه‌تر باشد. برای مثال می‌توان گفت اگر کسی دارای فشار خون بین ۱۰۰/۱۶۰ تا ۱۰۹/۱۷۹ میلی‌متر جیوه است، می‌بایست هر دو هفته یکبار، برای اندازه‌گیری فشار خون به پزشک مراجعه کرده یا در خانه آن را مورد سنجش قرار دهد. همچنین فواصل زمانی مناسب برای آن دسته از افرادی که فشار خونشان در محدوده طبیعی ۸۰/۱۲۰ قرار دارد، سالیانه یکبار خواهد بود.

روش‌های اندازه ‌گیری فشار خون

اگرچه میزان جریان خون موجود در رگ‌ها به طور طبیعی و مداوم انجام می‌شود، اما در هر بار ضربان قلب، فشار خون بالا می‌رود و در بین ضربان‌ها پایین می‌آید. به همین دلیل فشار خون با دو عدد بیان می‌شود. در اینجا به بررسی روش‌های اندازه‌گیری فشار خون با دستگاه‌های مختلف می‌پردازیم.

اندازه‌گیری فشار خون بدون استفاده از گوشی

در این روش که فقط برای اندازه‌گیری فشار خون بالا استفاده می‌شود، کافی است دستگاه فشارسنج را در بالای بازوی بیمار بسته و با انگشت اشاره نبض بیمار را بگیرید. پس از بستن پیچ پمپ دستگاه و باد کردن آن تا ۱۷۰ درجه، به آرامی کمی از پیچ را باز کرده و هر زمان که ضربان نبض احساس شد، عدد خوانده شده همان فشار خون بالاست. البته لازم به ذکر است که این روش چندان دقیق نیست و بهتر است از گوشی پزشکی استفاده شود.

اندازه‌گیری فشار خون با دستگاه‌های عقربه‌ای

برای این منظور، ابتدا می‌بایست نبض را در قسمت داخلی دست پیدا کنید. اگر در یافتن نبض دچار مشکل شدید، جای نگرانی وجود ندارد، چراکه پس از بستن کاف دور بازو، علامتی روی آن وجود دارد که نشان می‌دهد گوشی پزشکی را می‌بایست کجا قرار دهید. حال گوشی پزشکی را درون گوش قرار داده و با استفاده از پمپ، کاف را از هوا پر کنید. حال چشمان خود را به عقربه فشارسنج بدوزید و به آرامی پیچ پمپ را کمی باز کنید. اولین صدایی که می‌شنوید، فشار بالا (سیستولیک) خواهد بود. آخرین صدایی که در زمان قطع شدن نبض می‌شنوید نیز فشار پایین (دیاستولیک) است.

اندازه‌گیری فشار خون با دستگاه‌های دیجیتال

امروزه استفاده از دستگاه‌های دیجیتال برای اندازه‌گیری فشار خون رواج یافته است. این دستگاه‌ها عموماً دارای یک کاف (بازوبند) است که به واسطه لوله‌ای به قسمت الکترونیکی دستگاه متصل می‌شود. با فشردن دکمه‌ شروع روی قسمت دیجیتالی دستگاه، بازوبندی که بر روی بازو بسته شده است، شروع به باد شدن ‌کرده تا به سطحی معین برسد. درون بازوبند یک سنسور خاص الکترونیکی حساس به نبض وجود دارد که به هنگام خالی شدن هوا، میزان فشار خون را اندازه‌گیری کرده و بر روی صفحه نمایشگر نشان می‌دهد.

نکات مهم در اندازه‌ گیری فشار خون

افراد مسن یا آنهایی که دچار اندازه گیری حرکت رو به بالا بیماری دیابت هستند، به هنگام بلند شدن ناگهانی از وضعیت نشسته دچار سرگیجه می شوند، که به این حالت، کاهش فشار خون وضعیتی گفته می‌شود. در واقع فشار خون آن‌ها به طور ناگهانی افت می‌کند. این در حالی است که نباید میان فشار خون در حالت نشسته و ایستاده، اختلاف قابل ملاحظه‌ای وجود داشته باشد.

برخی افراد به هنگام مراجعه به پزشک دچار افزایش فشار خون می‌شوند، در حالی که فشار خون آن‌ها در منزل چنین نیست. این افزایش، در اثر اضطراب ناشی از حضور در محیط درمانی است و نیازی به دارو ندارد.

نکات مهم در انتخاب دستگاه اندازه ‌گیری فشار خون

• انجمن قلب آمریکا دستگاهی را برای اندازه‌گیری فشار خون توصیه می‌کند که دارای کاف بالای بازو باشد و به هیچ عنوان دستگاه‌های مچ دست و انگشتی توصیه نمی‌شوند؛ زیرا خوانش‌های قابل اعتماد کمتری را ارائه می‌دهند.
• دستگاهی را برای اندازه‌گیری فشار خون انتخاب کنید که تأیید شده باشد. اگر از انتخاب خود مطمئن نیستید، می‌توانید از پزشک یا داروساز خود راهنمایی بخواهید.
• هنگام انتخاب دستگاه فشار خون برای یک سالمند، زن باردار یا کودک، مطمئن شوید که با شرایط آن‌ها مطابقت دارد.
• دور بازوی خود را اندازه بگیرید و دستگاهی را انتخاب کنید که دارای اندازه مناسبی از کاف باشد.
• هنگامی که دستگاه را خریداری کردید، در ویزیت بعدی همراه خودببرید و از پزشک بخواهید تا ببیند که بدرستی از آن استفاده می‌کنید و نتایجی مشابه با تجهیزات موجود در مطب دریافت می‌کنید یا خیر. حداقل سالی یکبار دستگاه اندازه‌گیری فشار خون خود را به مطب برده تا از خوانش دقیق آن اطمینان حاصل پیدا کنید.

سخن پایانی

از آنجایی که اندازه‌گیری دقیق فشار خون برای تشخیص و درمان فشار خون بالا ضروری است؛ در این مطلب با شرایط مناسب و روش‌های اندازه‌گیری فشار خون آشنا شده و در ادامه به بررسی نکات مهم در انتخاب دستگاه مناسب برای اندازه‌گیری فشار خون پرداختیم.

اگرچه برای اندازه‌گیری فشار خون، رعایت یک سری شرایط ضروری است اما در صورتیکه در وضعیت عدم تعادل یا سیاهی رفتن چشم قرار دارید، می‌توانید بدون رعایت این نکات، بلافاصله فشارخون خود را اندازه‌گیری کنید.

از یاد نبرید که تنها راه تشخیص فشار خون، اندازه‌گیری است و با یکبار، قابل تشخیص نیست. برای همین بسته به میزان فشار خون، در فواصل زمانی منظم آن را اندازه‌گیری کرده تا داروی مناسب برای تنظیم آن توسط پزشک تجویز شود.

سوالات متداول

چه زمانی می‌توان فشار خون را بدون رعایت نکات اندازه‌گیری، مورد سنجش قرار داد؟

اگر شما در وضعیت عدم تعادل یا سیاهی رفتن چشم قرار دارید، می‌توانید بدون رعایت نکات مربوطه، بلافاصله فشارخون خود را اندازه‌گیری کنید.

چه روش‌هایی برای اندازه‌گیری فشار خون وجود دارد؟

سه روش متداول برای اندازه‌گیری فشار خون برای اهداف بالینی وجود دارد که شامل قرائت‌های کلینیکی، پایش خود بیمار در خانه و قرائت‌های سرپایی ۲۴ ساعته است.

فواصل زمانی مناسب بین نوبت‌های اندازه‌گیری فشارخون کدام است؟

برای اینکه بدانیم بهترین فاصله زمانی بین نوبت‌های اندازه‌گیری فشار خون کدام است؛ باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر چه فشار خون فرد بالاتر باشد، باید فواصل زمانی بین نوبت‌های اندازه‌گیری کوتاه‌تر باشد.