آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟

ردیابی بیت کوین

بیت کوین بخریم یا نخریم؟ با ۸ مزایا و معایب بیت‌ کوین آشنا شوید

مهم نیست که نگاه سرمایه گذاری شما چگونه است، چه به سرمایه گذاری در دارایی‌های فیزکی علاقه داشته باشید، چه بازارهای مدرن، احتمالا واژه ارز‌های دیجیتال و حتی شاید برخی معایب و مزایای آن‌ها به گوشتان خورده باشد. محبوبیت ارزهای دیجیتال به صورت چشم‌گیری طی چند سال گذشته افزایش یافته‌ است. بیت‌ کوین (BTC) قدیمی‌ترین و معروف‌ترین ارز دیجیتال است و یکی از بهترین گزینه‌های سرمایه گذاری در بازار کریپتوکارنسی محسوب می‌شود. اگر قصد خرید ارز بیت کوین را دارید، درک مزایا و معایب آن کمک بزرگی به شما خواهد کرد.

طبق آمار منتشر شده، از مارس سال ۲۰۲۱ جمعیت وسیعی از مردم آمریکا به سمت بازار ارزهای دیجیتال و خرید رمز ارزها روی آورده‌اند. بنابر آمار منتشر شده به صورت تخمینی، ۴۶ میلیون آمریکایی بیت‌کوین دارند.

معایب بیت‌کوین	مزایای بیت‌کوین
نوسان و بی ثباتی	در دسترس بودن و قدرت نقدینگی
عدم پیروی از مقررات دولتی	ناشناس بودن و شفافیت
غیر قابل بازگشت و تغییر	مستقل بودن از قدرت‌های مرکزی
کاربرد محدود	پتانسیل بازدهی بالا

مزایای بیت‌کوین کدام‌اند؟

با وجود اینکه بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ به وجود‌ آمده‌ است، ولی همچنان به عنوان نوع جدیدی از پول در نظر گرفته می‌شود که در مورد آن اطلاعات غلط زیادی وجود دارد. آموختن در مورد نقاط قوت بیت‌کوین می‌تواند به شما در سنجیدن فرصت سرمایه گذاری در این ارز دیجیتال کمک کند.

۱. در دسترس بودن و قدرت نقدینگی

یکی از بزرگترین مزایای رمز‌ ارز‌ها بدون مرز بودن آن‌ها است و بیت‌کوین هم از این قاعده مستثنی نیست. یک مزیت مهم این ارز دیجیتال، در دسترس بودن و تطبیق پذیری بالای آن است. از‌ آنجایی که انتقال بیت‌کوین‌ها به یک کاربر دیگر فقط به چند دقیقه زمان نیاز دارد، می‌توان از آن برای خرید اجناس و بهره‌مندی از خدمات مکان‌هایی که آن را به عنوان پول می پذیرند، استفاده نمود. این امر استفاده از پول در سایر کشور‌ها و تبدیل آن به دیگر واحد‌های پولی را با هزینه بسیار کم امکان پذیر می‌کند. علاوه بر این بیت‌کوین‌ها در هر لحظه و به راحتی قابل فروش هستند.

۲. ناشناس بودن و شفافیت

گرچه کاربران بیت‌کوین کاملا ناشناس نیستند ولی به وسیله کد‌های عددی شناخته‌ می‌شوند و می‌توانند چندین کلید عمومی داشته باشند. این قابلیت، عدم ردیابی عمومی را تضمین می‌کند و ردیابی تراکنش‌ها به مبدأ کاربر غیر ممکن می‌شود. علی‌رغم اینکه تراکنش‌ها به صورت دائمی قابل مشاهده می‌باشند، که این مسئله موجب شفافیت آن‌ها می‌شود، به دلیل استفاده از تکنولوژی بلاک‌ چین این تراکنش‌ها در برابر کلاهبرداران مصون هستند. علاوه بر آن فقط شما به عنوان صاحب کیف پول از تعداد بیت‌کوین‌های موجود در آن مطلع هستید.

برای امنیت و ناشناس بودن بیشتر حتی اگر آدرس کیف ‌پول شما فاش شود، می‌توانید به سادگی برای تضمین امنیت اطلاعات خود، یک کیف پول جدید ایجاد کنید. در مقایسه با سیستم‌های مالی سنتی مانند بانک‌ها، که امکان درز اطلاعات و سرقت دارایی‌های شما وجود دارد، هیچگونه اطلاعات هویتی برای انجام تراکنش‌های بیت‌کوین نیاز نیست، در نتیجه حریم شخصی شما محفوظ خواهد بود.

۳. مستقل بودن از قدرت‌های مرکزی

بیت‌کوین یک ارز رمزنگاری شده غیر متمرکز است، یعنی به وسیله یک دولت یا بانک مرکزی نظارت و کنترل نمی‌شود. پس مقامات به احتمال زیاد توانایی مسدود کردن و یا حتی مطالبه کردن دارایی‌های دیجیتال شما را ندارند. به صورت تئوری به دلیل اینکه قیمت بیت‌کوین به سیاست‌های پولی دولت وابستگی ‌ندارد، کاربران استقلال عمل و کنترل کامل بر روی سرمایه‌شان را خواهند داشت. به طور کلی کاربران رمز‌ارز‌ها به این مورد به عنوان مهم‌ترین مزیت بیت‌کوین نگاه می‌کنند.

۴. پتانسیل بازدهی بالا

بیت کوین (BTC) یک دارایی با نوسان شدید است، این مسئله می‌تواند موجب تغییرات شدید قیمت آن در طول یک ماه و یا حتی چند روز شود. برای مثال در مارس۲۰۱۷ ارزش بیت‌کوین ۹۷۵ دلار بود و تنها در عرض چند ماه به ۲۰ هزار دلار رسید.

با وجود نوسانات شدید در قیمت، کاربران رمز‌ ارز‌ها ممکن است به این پتانسیل بازدهی بالا به عنوان یک مزیت نگاه کنند. با افزایش تعداد کاربرانی که به بیت‌کوین به عنوان یک پول رایج آینده جهان نگاه می‌کنند، بسیاری از سرمایه‌گذاران و بیزینس‌ها تصمیم به پذیرش آن گرفته‌اند. نتیجه این تغییرات افزایش پتانسیل بازدهی بیت‌کوین، مخصوصا برای افرادی که در قیمت‌های پایین‌تر آن را خریده‌اند، شده‌است.

علاوه بر این، برخی از سرمایه‌گذاران بر این باورند که در طولانی مدت ارزش بیت‌کوین به صورت چشمگیری افزایش خواهد یافت و حتی احتمال رسیدن آن به قیمت ۵۰۰ هزار دلار تا سال ۲۰۲۵ نیز غیر محتمل نیست. یکی از دلایل ارزشمند بودن این ارز دیجیتال، عرضه ثابت و محدود بیت‌کوین با تعداد ۲۱ میلیون کوین است. رسیدن به این سقف عرضه احتمالا در یک بازه زمانی از پیش تعیین شده اتفاق می‌افتد و بر این اساس برخی تحلیلگران معتقدند قیمت این رمز ارز در دراز مدت افزایش خواهد یافت.

معایب بیت‌کوین چه هستند؟

برخلاف رشد سریع و افزایش تعداد کاربران آن، برخی از مزایا و معایب در مورد بیت کوین، مخصوصا ارزش سرمایه گذاری در آن، باید مد نظر قرار گیرد. همانند اکثر تصمیمات مالی، هرچه بیشتر مطلع باشید، انتخاب بهتری در مورد فرصت‌های سرمایه گذاری در بازارهای مختلف مانند ارزهای دیجیتال و بیت کوین خواهید داشت.

۱. نوسان و بی ثباتی

زمانی که بیت‌کوین توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد، محدودیت حداکثر ۲۱ میلیون بیت‌کوین برای این ارز در نظر گرفته شد که به همین دلیل برخی بیت‌کوین را بسیار محدود و کم می‌دانند. این کمیاب بودن موجب ارزشمند شدن بیت‌کوین شده است ولی از طرف دیگر موجب نوسانات قیمتی آن نیز شده چون در حال حاضر تنها متغیر برای کنترل میزان تقاضا همین قیمت است.

سایر عوامل همچون سرتیتر‌های اخباری که توسط سرمایه گذاران به صورت منفی تعبیر می‌شوند، عدم قطعیت در مورد ارزش بیت‌کوین و کاربرد های آن در آینده و حتی نقص‌های امنیتی آن نیز در بی‌ثباتی بیت‌کوین تاثیر گذارند.

۲. عدم پیروی از مقررات دولتی

البته که غیر متمرکز بودن یکی از مزایای ارز‌های دیجیتال است، ولی عدم وجود نظارت بر روی بیت کوین، به عنوان یک نقطه ضعف برای این رمز ارز به حساب می‌آید. برخلاف پول‌های فیات که به وسیله بانک مرکزی نظارت می‌شوند، تراکنش‌های بیت‌کوین پشتوانه قانونی نداشته و اغلب غیر قابل پیگیری هستند.

مشکل دیگری که با غیر متمرکز بودن بیت‌کوین وجود دارد، عدم وجود تضمین برای ارزش‌گذاری حداقلی آن است. پس اگر گروه بزرگی از سرمایه‌گذاران تصمیم به عدم استفاده از آن بگیرند و دارایی خود را به فروش برسانند، ارزش بیت‌کوین به شدت کاهش می یابد. بنابراین ممکن است این مسئله سرمایه گذاران خرد را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

۳. غیر قابل بازگشت و تغییر

از آنجایی که تراکنش‌های بیت‌کوین ناشناس و نظارت نشده هستند، یکی دیگر از معایب آن کمبود امنیت است. تراکنش‌های صورت گرفته در بیت‌کوین نهایی و غیر قابل برگشت بوده پس اگر در مبلغ تراکنش یا گیرنده آن اشتباهی صورت پذیرد، در بیشتر مواقع راه حلی وجود ندارد.

علاوه بر آن ریسک از دست دادن به یکباره سرمایه هم وجود دارد. بیشتر دارندگان بیت‌کوین برای نگه‌داری از آن از کیف پول رمز‌ ارزی خود استفاده می‌کنند که ممکن است با از دست دادن کلید خصوصی خود، دسترسی به کیف پولشان را از دست بدهند. اگر هارد درایوتان به مشکل بخورد یا یک ویروس اطلاعات کیف پولتان را مختل کند، ممکن است دارایی‌های‌ دیجیتال‌تان در عرض چند دقیقه غیر قابل دسترس شده یا به کلی از دست بروند.

۴. کاربرد محدود

مزایا و معایب بیت کوین کم نیستند. یکی از معایب این ارز دیجیتال این است که با وجود تعداد روز افزون شرکت‌هایی که بیت کوین را می‌پذیرند همانند مایکروسافت، کوین کاردز و فروشگاه‌های زنجیره‌ای ساب‌وی، کاربرد این رمز ارز هنوز به صورت گسترده پذیرفته نیست. این موضوع برای شما در خرج کردن پولتان محدودیت ایجاد می‌کند ولی کارت های اعتباری این گونه نیست.

آیا بیت‌کوین برای سرمایه گذاری مناسب است؟

در نهایت، آیا سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین هوشمندانه است؟ با وجود مزایای فراوان ارز‌های دیجیتال به خصوص بیت‌کوین، بسیاری از مردم هنوز از‌ آن به عنوان یک سرمایه‌گذاری پر ریسک یاد می‌کنند. ولی همانند هر سرمایه‌گذاری دیگر، بیت‌کوین هم نیاز‌مند کسب اطلاعات و تحقیقات به روز و آینده نگرانه است.

بررسی مزایا و معایب بیت کوین تنها گام اول در تصمیم گیری برای سرمایه گذاری روی این ارز دیجیتال است. مطالعه نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال و کیف‌پول‌های دیجیتال، ساختار بازار و ریسک‌های سرمایه گذاری و … ایده‌های بسیار خوبی برای تکمیل اطلاعات سرمایه گذاری شما به نظر می‌رسند. اگر تصمیم ورود به این بازار را دارید، به یاد داشته باشید که ابزار فراوانی برای کمک به شما در پیگیری و دنبال کردن روند بازار در دسترس است.

نحوه ردیابی بیت کوین توسط مقامات دولتی

امروزه اخبار رگولاسیون رمزارز و مشمول مالیات شدن ارزهای دیجیتال در کشورهای مختلف بر سر زبان‌ها است. تیم ترجمه گذارنیوز، در این مقاله به نقل از کوین تلگراف (Cointelegraph) به سوالاتی درباره قابلیت ردیابی بیت کوین توسط دولت‌ها پاسخ می‌دهد:

۱. آیا دولت می‌تواند از طریق ردیابی بیت کوین، افراد مالک را شناسایی کند؟

ردیابی بیت کوین

ارزهای دیجیتال از جمله بیت کوین (BTC) در مکانیزم فناوری بلاکچین قرار دارند. یکی از ویژگی‌های اساسی این فناوری، «شفافیت» است. به این معنی که، هر شخصی، از جمله دولت می‌تواند تمام تراکنش‌های انجام شده در دنیای ارز دیجیتال را از طریق بلاکچین مشاهده کند.

تراکنش‌های بیت کوین به دلیل ماهیت شفاف فناوری بلاکچین، در دسترس عموم قرار دارند. علاوه بر این تاریخچه تراکنش‌های بیت کوین دائما در بلاکچین آن ذخیره می‌شود. یعنی مشاهده تراکنش‌های بیت کوین کار دشواری نیست. بنابراین دولت در قالب مقامات مجری قانون ممکن است آنچه که در بلاکچین بیت کوین می‌گذرد را تحت نظر داشته باشد.

بنابراین، آیا مقاماتی مانند پلیس، اداره تحقیقات فدرال (FBI) و سازمان خدمات درآمد داخلی (IRS) می‌توانند مالکیت بیت کوین را ردیابی کنند؟ آیا این مقامات می‎دانند که چه کسی مالک کدام بیت کوین ها است؟ قابلیت ردیابی بیت کوین و تراکنش‌های آن به این بستگی دارد که آیا فعالیت تراکنش‌های فرد بر روی بلاکچین بیت کوین به اطلاعات هویتی او اتصال دارد یا خیر.

همه می‌توانند تمامی تراکنش‌های انجام شده از آدرس تمامی کیف پول های بیت کوین را مشاهده کنند. مقامات برای اینکه بفهمند بیت کوین از کجا آمده و به کجا ارسال شده، می‌توانند آدرس کیف پول های استفاده شده برای انتقال را مورد بررسی قررار دهند. به این ترتیب، مقامات بینشی در مورد اینکه چه اتفاقاتی در چه زمانی رخ داده پیدا می‌کنند.

بسیاری از کاربران بیت کوین به نحوی (برای مثال، در صرافی‌های رمزارز متمرکز یا از طریق تراکنش با کیف‌پول‌های شناخته شده)، هویت خود را فاش می‌کنند. بنابراین، تراکنش‌های بیت کوین همیشه ۱۰۰ درصد ناشناس نیستند و دولت هر زمان که متوجه شود تراکنش‌های انجام شده به هویت یک فرد ارتباط داشته، می‌تواند مالکیت آن را ردیابی کند. دولت با استفاده از اطلاعات جدید به دست آمده می‌تواند اجباراتی مانند بدهی مالیاتی رمزارز یا بیت کوین را اعمال کند یا اینکه با رفتارهای مجرمانه‌ای چون پولشویی مبارزه کند.

۲. نحوه ردیابی بیت کوین توسط دولت به چه صورت است؟

فناوری بلاکچین بیت کوین در حقیقت ناشناس است اما در عین حال به خاطر ماهیت شفاف آن، قابل پیگیری نیز هست. بنابراین، می‌توان اطلاعات بیت کوین را «شبه-ناشناس» در نظر گرفت. آژانس‌های دولتی، متخصصان رمزارز را استخدام می‌کنند تا در ردیابی بیت کوین و تایید هویت به آن‌ها کمک کنند.

در عمل، نهادهایی چون پلیس، FBI یا IRS چطور می‌توانند به ردیابی بیت کوین دست بزنند؟

از آنجا که شاید این مجریان به طور مستقیم نتوانند در تراکنش‌های بیت کوین دخالتی داشته باشند، می‌توانند بلاکچین را تحت نظر گرفته و حرکات بیت کوین و الگوهای متعاقب آن را دنبال کنند. به این ترتیب، آن‌ها به دنبال یک پروفایل گشته و ناشناس بودن افرادی که در حال انجام تراکنش هستند را منحل می‌کنند.

بسیار خب، چرا دولت‌ها به ردیابی بیت کوین می‌پردازند و در این مسیر با چه کسانی همکاری دارند؟

نکته مهم اینجا است که اکثر تراکنش‌های بیت کوین با فعالیت‌های مجرمانه ارتباطی ندارند. با این حال، مجریانی مثل پلیس یا FBI هنوز در پی دستگیری افراد یا سازمان‌هایی هستند که از رمزارزهایی مانند بیت کوین برای مقاصد غیرقانونی مانند پولشویی یا کلاهبرداری استفاده می‌کنند. در عین حال، نهادی مثل سازمان درآمد داخلی (IRS)، می‌خواهد صاحبان، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران بیت کوین را ردیابی کند تا با توجه به افزایش سرمایه یا درآمد آن‌ها برایشان مالیات تعیین کند.

شرکت‌هایی مانند چین آنالیسیس (Chainanalysis)، خدماتی را برای نظارت و تحلیل بلاکچین ارائه می‌دهند. این شرکت‌ها به بررسی می‌پردازند که آیا بیت کوین خاصی که در حال جابجابی بین کیف پول‌ها است، به نحوی با فعالیت‌های مجرمانه ارتباط دارد یا خیر. این شرکت‌ها همچنین ممکن است، علاوه بر ردیابی بیت کوین در ردیابی برخی از وجوه ارزهای دیجیتال در سطح بین‌الملل با FBI همکاری کنند.

۳. آیا مقامات متوجه می‌شوند که بیت کوین چه زمانی و از کجا خریداری شده است؟

ردیابی بیت کوین

مقامات جدای از تجزیه و تحلیل داده‌ها یا همکاری با شرکت‌های خصوصی، ممکن است از صرافی‌های متمرکز رمزارز اطلاعات را درخواست کنند. صرافی‌های رمزارز متمرکز به دلیل مقررات موجود ممکن است موظف به همکاری با مقامات و به اشتراک‌گذاری چنین اطلاعاتی باشند. با وجود این نمی‌توان گفت که همه صرافی‌های رمزارز با مقامات همکاری می‌کنند.

صرافی متمرکز، نوعی صرافی رمزارز است که توسط یک نهاد واحد مدیریت می‌شود. کوین بیس (Coinbase) یک نمونه از این صرافی‌ها است. چنین نهادی برای گرفتن مجوز در یک کشور یا منطقه خاص، باید از رگولاسیون پیروی کند.

برای مثال، بسیاری از صرافی‌های متمرکز برای کاهش قابلیت ناشناسی کاربران و پیشگیری از استفاده غیرقانی از رمزارزها، دارای مرحله احراز هویت مشتری (KYC) هستند. کی‌وای‌سی (KYC)، به معنای احراز هویت مشتریان است و به این ترتیب این اطلاعات می‌توانند در بررسی فعالیت‌های بلاکچین به مقامات کمک کنند. در عمل، افراد برای دریافت مجوز معامله، سرمایه‌گذاری یا انجام تراکنش باید مجموعه‌ای از مدارک خود را در صرافی متمرکز ثبت کنند.

بعد از به انجام رسیدن احراز هویت مشتری، ممکن است مقامات این اطلاعات را از صرافی‌ها درخواست کنند، یا شاید صرافی موظف باشد که اطلاعات را با مراجع دولتی به اشتراک بگذارد. از آنجا که این نوع صرافی، اطلاعات شخصی و داده‌های تراکنش اشخاص را در دست دارد، پس دولت هم از این موارد آگاه خواهد بود. به این ترتیب، سازمان درآمد داخلی، با استفاده از اطلاعات صرافی‌های متمرکز و بررسی احراز هویت مشتریان و اطلاعات مرتبط شخصی آن‌ها، هویت مالکان کیف پول‌های ناشناس بیت کوین را شناسایی می‌کند و به این ترتیب، ردیابی بیت کوین میسر می‌شود.

با وجود این، همه صرافی‌ها برای ثبت نام به مشخصه تایید احراز هویت نیاز ندارند. برای مثال تطبیق صرافی‌های غیرمتمرکز یا دکس‌ها (DEXs) با رگولاسیون دشوار است چون فاقد دفتر مرکزی هستند و توسط یک شرکت متمرکز یا گروه کوچک اداره نمی‌شوند.

۴. تعیین مالیات با استفاده از ردیابی بیت کوین چگونه صورت می‌گیرد؟

نحوه گزارش قوانین و مالیات‌بندی بیت کوین به موقعیت خاص و کشور محل اقامت شخص بستگی دارد. برای مثال، افرادی که در ایالات متحده آمریکا مالیات پرداخت می‌کنند باید فروش‌ها و سایر رویدادهای شامل مالیات را گزارش کنند و هر یک از این تراکنش‌ها پیامدهای قانونی متفاوتی دارند.

در آمریکا، ارز رایج به دست آمده از فعالیت‌های رمزارزی هم به عنوان سود تحقق یافته در نظر گرفته می‌شود، برای آن با نرخ خاصی مالیات تعیین شده و به عنوان سرمایه یا درآمد در نظر گرفته می‌شود. افرادی که در این کشور زندگی می‌کنند باید مراقب بروزرسانی‌های ارائه شده برای شرایط و تعهدات مالیاتی باشند.

رویدادهایی که شامل مالیات می‌شوند عبارتند از زمانی که فرد بیت کوین خود را با پول نقد معاوضه می‌کند، زمانی که بیت کوین را با یک رمزارز دیگر مبادله می‌کند یا زمانی که بیت کوین خود را برای خرید کالا یا خدمات خرج می‌کند. طبق آخرین اطلاعیه‌ها، افزایش سرمایه رمزارز در ایالات متحده آمریکا باید در فرم شماره ۸۹۴۹ ثبت شود.

همچنین، در صورتی که بیت کوین درآمد تلقی شود، یعنی وقتی حقوق فرد با بیت کوین پرداخت شده یا جنس یا خدماتی به واسطه بیت کوین فروخته می‌شود، به آن مالیات تعلق می‌گیرد. افراد مقیم آمریکا باید درباره رویدادهای مرتبط با بلاکچین (برای مثال پاداش استیک یا به دست آوردن یک دارایی جدید به سبب هاردفورک یا ایردراپ) دقت کافی داشته باشند چون ممکن است مشمول مالیات باشند.

از سوی دیگر، برخی از موقعیت‌ها شامل پرداخت مالیات نیستند. برای مثال، زمانی که شخص بیت کوین را به صورت منفعلانه نگه می‌دارد یا زمانی که آن را به عنوان کمک یا هدیه انتقال می‌دهد، مشمول مالیات نمی‌شود. بسته به موقعیت، ممکن است لازم باشد که اطلاعات این رویدادها از روی الزام یا وظیفه قانونی به سازمان IRS یا یک آژانس معتبر جایگزین گزارش شود.

۵. چه اتفاقی برای رمزارزهای گزارش نشده می‌افتد؟

ردیابی بیت کوین

بیت کوینی که برخلاف قانون گزارش نشده باشد ممکن است پیامدهای سنگینی برای زندگی شخصی یا مالی فرد به همراه داشته باشد. ممکن است فرد برای اظهارنامه نادرست دارایی به جریمه محکوم شود آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ یا تحت شرایطی حتی ممکن است این حرکت جرم به شمار رود.

شاید این سوال پیش بیاید که آیا صرافی‌های متمرکز ارزهای دیجیتال به طور فعال به IRS گزارش می‌دهند یا خیر. صرافی‌های متمرکز، فرم‌های مالیاتی را برای IRS صادر می‌کنند. در عین حال، سازمان IRS، یک ابزار احراز هویت به نام جان دو سامنز (John Doe Summons) را برای صرافی‌هایی چون کوین‌بیس صادر کرده تا اطلاعات کاربران را دریافت کرده و افرادی که سعی در تقلب در تعهدات مالیاتی خود دارند را دستگیر کند.

اما این ابزارها تنها راهکاری نیست که IRS از آن برای اجرای قانون و اعمال مالیات استفاده می‌کند. به عنوان مثال، فرم ۱۰۴۰، به طور خاص از پرداخت کنندگان مالیات می‌پرسد که آیا آن‌ها با ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین معامله داشته‌اند یا نه.

ممکن است برخی از افراد بدون توجه به قابلیت ردیابی بیت کوین، از گزارش تراکنش‌های رمزارز، درآمد یا سود سرمایه خود اجتناب کنند. وقتی پرداخت کنندگان مالیات در کشور آمریکا فعالیت‌های مشمول مالیات رمزارز خود را گزارش نکنند با حسابرسی یا روند تحقیقاتی IRS مواجه می‌شوند. در ادامه، ممکن است این عمل به عنوان فرار مالیاتی یا تقلب در نظر گرفته شود. حتی ممکن است افراد در نهایت مجبور به پرداخت جریمه شده یا با اتهامات کیفری رو به رو شوند. در واقع، فرار از مالیات جرم محسوب می‌شود. این مجازات ممکن است از ۵ سال زندان تا پرداخت ده‌ها هزار دلار جریمه، محکومیت داشته باشد.

بیت کوین، ارزی غیرقابل ردگیری، مروری بر حریم خصوصی در بیت کوین

رمز گذاری ممکن است این حس را ایجاد کند که این تراکنش ها قابل رویت هستند. اما برای افراد خاص ناسازگار و غیر قابل جابجایی می باشند. اگرچه سیستم بیت کوین به اندازه سیستم رمزگذاری غیرقابل ردیابی نیست. اتصال و نسبت دادن یک تراکنش رمزگذاری شده به یک فرد امکان پذیر است – این موضوع یک ریسک غیر قابل دسترس محسوب نمی گردد. در اینجا راه های بسیار مختلفی وجود دارد که به توسط آنها این اتفاق می تواند ممکن گردد.

کاربرانی که فعالیت حرفه‌ ای و تجاری آنها تماما وابسته به معاملات بیت کوین می باشد (کاربرانی همچون Bitfinex، Binance و Kraken) برای تبدیل و معامله بیت کوین خود می بایست اطلاعات شخصی خود را برای صراف و کارگزار بورس با ساخت یک‌ حساب کاربری فاش نمایند. نوع اطلاعاتی که صراف های مختلف از مشتریان دریافت می کنند متفاوت است، اما همگی می بایست در یک سطح حداقل شامل نام و نام خانوادگی و در بیشتر موارد شماره تلفن شخص باشند. صراف ها اغلب IP آدرس کاربران را نیز ذخیره می کنند. اگر این مبادلات در معرض نقض امنیت داده ها قرار گیرد، اطلاعات شخصی یک کاربر می تواند افشا گردد. بعلاوه برخی از صرافی های متمرکز برای مدیریت صندوق های بیت کوین و کلیدهای خصوصی کاربران از طرف آنها راه هایی پیشنهاد می کنند.

همچنین کسانی در این بازار هستند که سرویس‌ کیف پول های آنلاین را برای کاربران تهیه می‌ کنند. این سرویس ها وظیفه مدیریت کیف پول های الکترونیک کاربران را از طرف آنها بر عهده دارند. کیف پول یک برنامه نرم افزاری است که مجموعه ای از جفت های کلید عمومی و خصوصی کاربر را ذخیره می کند. ذخیره و حفظ این کلیدهای خصوصی باعث می شود که این صرافی های متمرکز و ارائه دهندگان خدمات کیف پول آنلاین، هدف اصلی برای مجرمان محسوب شوند. زیرا، همانطور که در بالا نیز این موضوع مورد بحث قرار گرفت، هرکسی که به کلید خصوصی کاربر دسترسی داشته باشد، می تواند یک تراکنش معتبر بیت کوین ایجاد کند. یک هکر یعنی کسی که به کلید خصوصی یک کاربر دسترسی یافته است دیگر می تواند تمام بیت کوین های این کاربر را برای خودش و یا برای هر شخص ثالث دیگری که او بخواهد بفرستد.

در گذشته چندین مورد مشهور وجود داشته است. یکی از این موارد شامل هک Mt.Gox در فوریه ۲۰۱۴ بود. Mt.Goxیکی از بزرگترین صرافی های بیت کوین دنیا محسوب شود. در این هک ۸۵۰,۰۰۰ بیت کوین به سرقت رفت که ارزشی در حدود ۴۵۰ میلیون دلار داشتند. از این رو است که هکرهایی که کنترل حساب ارزی و یا کیف پول آنلاین یک کاربر را در دست دارند، نه تنها می توانند به اطلاعات شخصی کاربر و تاریخچه معاملات وی دسترسی یابند، بلکه به دارایی و ذخیره مالی بیت کوین آن کاربر نیز تسلط پیدا می کنند.

صرافی ها نیز امروزه به صورت فزآینده ای تحت نفوذ الزامات قانونی قرار گرفته اند. الزاماتی که می تواند منجر به دسترسی نهادهای دولتی به اطلاعات شخصی کاربران گردد. به تازگی ارزش بیت کوین افت داشته است. این افت از زمانی شروع شده که کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده در بیانیه ای هشدار داد که پلتفرم های دارایی های تجاری آنلاین دیجیتال به نوعی در حقیقت با تعریف «اوراق بهادار» مطابقت دارند. و از همین رو نیز موضوع صرافی های ارز دیجیتالی را تابع قوانین بورس اوراق بهادار دانسته و ثبت نام در SEC و یا ارائه مدرک معافیت از ثبت نام را برای این گروه الزامی می دانند. اگر چه SEC تا به امروز هیچ گونه واکنشی اتخاذ نکرده است اما این بدان معنی نیست که صرافی های کریپتوکارنسی نیز می توانند تابع قوانین سخت گیرانه بورس اوراق بهادار باشند. قوانینی که اکنون حاکم بر کارگزاران اوراق بهادار در سطح ملی آمریکا است.

همچنین به طور مشابهی امسال کشور کره جنوبی نیز قوانین بسیاری را در حوزه بیت کوین وضع و اعلام نمود. طبق قوانین جدید حاکم در کره جنوبی، کاربران تنها زمانی قادر به سپرده گذاری در کیف پول الکترونیکی خود هستند، که نام ثبت شده ایشان در این کیف پول با نام ثبت شده ایشان در حساب بانکی شان یکی باشد. همچنین امروزه صرافی های این کشور ملزم به رعایت قوانین محکم و جدیدی می باشد. قوانینی همچون الزام به پاسخگویی به احضاریه هایی که از ایشان اطلاعات شخصی شان را برای اشتراک با نهادهای دولتی، بطور قانونی مطالبه می نماید. برای نمونه، از یک صرافی آمریکایی با نام Coinbase اخیرا توسط دادگاه خواسته شد تا اطلاعات مربوط به خدمات درآمدی داخلی خود را در مورد حدود 14000 مشتری این صرافی بود برای دادگاه افشا کند. با نگاهی گذرا به عملکرد سیاست حفظ حریم خصوصی در صرافی های آنلاین مختلف در می یابیم این صرافی ها در مواقع لزوم اطلاعات کاربر را برای رعایت تعهدات قانونی خود به اشتراک می گذارند.

تحلیل های بلاک چین

از سوی دیگر به سادگی با تجزیه و تحلیل معاملات در سیستم بلاک چین، امکان شناسایی کاربران نیز امکان پذیر است. شرکت هایی همچون Elliptic و Chainanalysis امروز کسب و کارهایی را بر مبنای اصول قانونی و دادگاهی بلاک چین برای خود ایجاد نموده اند. این شرکت ها با استفاده از تحلیل های موجود در بلاک چین بیت کوین برای ارتباط آدرس های بیت کوین با موسسات مستقل وب سایتی بهره گرفته و نیز به مشتریان خود در جهت ارزیابی خطرات فعالیت های غیر قانونی در این حوزه یاری می رسانند. مشتریان این موسسات علاوه بر صرافی ها شامل شرکت های دولتی نیز می شوند. در حقیقت، سال گذشته این خبر به صورت عمومی پخش شد که سازمان دولتی خدمات درآمد داخلی IRS برای پیگیری و ردیابی فرار مالیاتی بالقوه از نرم افزار Chainanalysis استفاده می کند.

مطالعات متعددی نیز نشان داده اند که می توان از تجزیه و تحلیل های شبکه و سایر روش ها برای مشاهده و پیوند بالقوه معاملات بلاک چین به وب سایت ها و افراد خاص استفاده کرد. بخصوص، محققان دانشگاه کالیفرنیا و دانشگاه سن دیگو و جورج میسون طی مطالعه ای که در سال ۲۰۱۳ منتشر نمودند، نشان دادند که با استفاده از تجزیه و تحلیل خوشه بندی آدرس های بیت کوین می توان آدرس های بیت کوین متعلق به همان کاربر را برچسب گذاری کرد. تعداد کمی از تراکنش های خصوصی با سرویس های مختلف برای شناسایی موسسات اصلی (همچون صرافی ها و یا وبسایت های بزرگ) مورد استفاده قرار گرفت.

از همین جا نیز محققان قادر بودند تا اطلاعاتی را در مورد زیرساخت‌ های شبکه بیت کوین به دست آورد، شبکه‌ ای که در آن انتقال پول انجام می شد و نهادهای مختلفی در آن مشارکت داشتند. مطالعه دیگری نیز که توسط محققان دانشگاه ETH زوریخ و آزمایشگاه های NEC اروپا پیرامون معاملات بیت کوین صورت گرفته است. در این مطالعه یک دانشکده کوچک به عنوان جامعه نمونه در نظر گرفته شده و نتایج حاصل از آن نشان داد که استفاده از تکنیک های خوشه بندی مبتنی بر رفتار می تواند در یک محیط دانشگاه معمولی از پروفایل های حداکثر 40 درصد کاربران پرده برداری کند.

چگونه کاربران بیت کوین می توانند حریم خصوصی خود را حفظ نمایند

در مقابل این مشکلات حفظ حریم خصوصی، کاربران بیت کوین نیازی به ناامیدی ندارند – در اینجا راه هایی برای کسب و حفظ حریم خصوصی در سیستم بلاک چین بیت کوین وجود دارد. را ه اول آنکه، یک کاربر بیت کوین می تواند برای هر تراکنش بیت کوین خود از یک آدرس جدید استفاده کند و بدین ترتیب یک کلید عمومی جدید برای هر معامله دریافت می کند، ردیابی معاملات یک فرد خاص در همان آدرس دشوارتر می شود. این در واقع رویکردی است که توسط ساتوشی ناکاموتو درباره بیت کوین در نظر گرفته شده است. بنیانگذاری که خود نامی مستعار انتخاب کرد و هنوز هم ناشناخته است. کسی که در اولین مقاله خود پیرامون استفاده از بیت کوین توصیه کرده است: در یک جفت کلید جدید… برای هر تراکنش از ارتباط آنها با مالک مشترک جلوگیری می کند.

راه دوم آنست که یک کاربر بیت کوین می‌ تواند اقدامات احتیاطی دیگری را انجام دهد تا خطر ردیابی در مبادلات توسط شخص ثالث را به حداقل برساند. در این حالت کاربر می تواند از مرورگر ناشناس Tor برای دسترسی به صرافی و نیز ایجاد یک حساب کاربری استفاده نماید، بدون اینکه اطلاعات شخصی واقعی خود را در جایی درج کند. آی پی آدرس کاربر و اطلاعات شخصی او نیز دیگر با این روش فاش نخواهد شد.

راه سوم، در این روش کاربر می تواند از نگهداری بیت کوین های خود در کیف پول های آنلاین ثالث خودداری نموده و تنها از کیف پول آفلاین استفاده کند. این روش موجب کاهش خطر سرقت توسط هکرها و دزدی از صرافی های آنلاین خواهد شد. روش آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ چهارم، الگوریتم های مخلوط بیت کوین، همچون CoinJoin، کاربران را به هم وصل کرده و به آنها اجازه می دهد که بتوانند پرداخت دست جمعی داشته باشند و از این روست که بیت کوین ها با هم مخلوط می شوند. این امر شناسایی یک کاربر خاص را دشوارتر می کند زیرا در بلاک چین تنها یک گروه از معاملات منتشر می شوند (اگرچه مطالعات و تحقیقات نشان داده اند که حتی CoinJoin نیز نقاط ضعف را نشان می دهد و می تواند مجدداً به یک فرد خاص بازگردد).

گزینه بهتر، بلاک چین مونرو Monero

امروزه مشکلات و مسائل حریم خصوصی، بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند و از اینرو کریپتوکارنسی های جایگزین، با تمرکز بر حل مشکل حفظ حریم خصوصی بیشتر ظهور یافته اند. در این زمینه بلاک چین مونرو یکی از بهترین گزینه های کریپتوکارنسی محسوب می‌ شود. بر خلاف بلاک چین بیت کوین که بر پایه دو کلید بنا شده و درباره آن اشاره داشتیم، بلاک چین مونرو بر پایه کلیدهای یک زمانه منحصر به فرد و حلقه امضاء ها استوار می باشد. با استفاده از فناوری امضای حلقه، امضای واقعی با گروهی از امضاهای احتمالی جمع می شود و یک “حلقه” را تشکیل می دهد.

این مطلب یک ویژگی متمایز ایجاد می کند که می تواند یک معامله را تایید نماید. زمانی که یک فرد شروع به معامله مونرو می کند، تایید کننده قادر است که تشخیص دهد که یک معامله توسط گروهی انجام شده است، اما قادر به تشخیص شخص معامله کننده و کسی که کلید خصوصی برای تایید او استفاده شده است را ندارد. در نتیجه، بلاک چین مونرو یک فرستنده خاص را شناسایی نمی کند و در آن آدرس دریافت کننده و مبلغ معامله مخفی می ماند. از اینروست که بلاک چین مونرو به کریپتوکارنسی منتخب کاربرانی تبدیل شده است که در مسئله حریم خصوصی تمرکز بیشتر دارند.

اگرچه بیت کوین یک روش پرداخت غیرمتمرکز و کنترل نشده محسوب می شود، اما کاربران باید درک کنند که این مطلب بدان معنا نیست که معاملات بیت کوین ایشان ناشناس باقی مانده و از نظر پنهان می ماند. این ماهیت عمومی بلاک چین همراه با افزایش رفتارها و واکنش های قوانین دولتی ادغام و همراه شده اند و می تواند منجر به شناسایی کاربرانی شود که در معاملات تراکنش ارزی فعالیت می کنند.

آیا می‌توان تراکنش‌های مربوط به میکسرهای ارز دیجیتال را ردیابی کرد؟

اخیراً شخصی ادعا کرده است که توانسته با کمک شرکت تحلیل بلاک چین چین‌ آلیسیس (Chainalysis)، تراکنش‌های یکی از میکسرهای مشهور بیت کوین را ردیابی و هکر پلتفرم دِ دائو (The DAO) را شناسایی کند. در این میان، اعضای جامعه ارزهای دیجیتال با پرسش‌های مهمی مواجه شده‌اند؛ از جمله اینکه آیا این شرکت می‌تواند تمام تراکنش‌های میکسرهای ارز دیجیتال را ردیابی کند و اگر این‌طور است، آیا حریم خصوصی معامله‌گران با تهدید مواجه می‌شود یا خیر؟

به گزارش «The Block»، لارا شین (Laura Shin)، خبرنگار و نویسنده کتاب کریپتوپیانز (Cryptopians)، به‌تازگی در گزارشی ادعا کرده که هکر پلتفرم دِ دائو در سال ۲۰۱۶ را شناسایی کرده است. در حال حاضر، جزئیات کمی در رابطه با ادعاهای او وجود دارد و این ادعاها پیامدهایی هم در پی داشته است.

طبق این گزارش، شرکت تحلیل بلاک چین چین‌‌آلیسیس مسیر تراکنش‌های بیت کوین این هکر را از طریق آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ یک میکسر محبوب به نام کوین‌ جوین ردیابی کرده است. این اتفاق، کل دلیل وجودی میکسرها را زیر سؤال می‌برد.

کوین‌جوین یک میکسر تراکنش‌های ارز دیجیتال است که کیف پول حریم خصوصی‌محور واسابی (Wasabi) هم با استفاده از آن فعالیت می‌کند. کاربران به‌کمک این ابزار می‌توانند وجوه خود را با وجوه دیگران ترکیب و به این صورت، تاریخچه تراکنش‌هایشان را پنهان کنند. وقتی کاربران وجوه خود را وارد تراکنش‌های کوین‌ جوین می‌کنند، ردیابی‌کردن آنها و مشخص‌کردن اینکه هر واحد خارج‌شده از میکسر پیش‌تر متعلق به کدام آدرس بوده است، بسیار سخت‌تر می‌شود.

همان طور که گفتیم، شین ادعا می‌کند هکر دِ دائو پیدا شده است. این پروتکل، یک پلتفرم تأمین سرمایه جمعی در بلاک چین اتریوم است که کد آن در سال ۲۰۱۶ هک شد. طبق ادعای شین، این هکر مقداری پول را برداشته، آن را با پول دیگر سرمایه‌گذاران ترکیب کرد‌‌ه و سپس به چند صرافی مختلف فرستاده است. ظاهراً این مجرم در مرحله نقدکردن پول‌ها در صرافی شناسایی شده است. با این حال، تمام این گفته‌ها تنها در صورتی صحت دارد که شرکت چین‌ آلیسیس به‌درستی و بدون خطا پول‌ها را از طریق میکسر کوین‌ جوین ردیابی کرده باشد.

حال، دو احتمال وجود دارد. اولین اینکه که شرکت چین‌ آلیسیس می‌تواند تمام تراکنش‌ها را از طریق کوین‌ جوین ردیابی کند. این حالت، بدترین اتفاق ممکن برای طرفداران حفظ حریم خصوصی است. دومین احتمال این است که چین‌ آلیسیس تحت شرایط خاصی، مثل اشتباه کاربران در حفظ حریم خصوصی، می‌تواند این کار را انجام دهد.

این شرکت تحلیل بلاک چین از ارائه جزئیات بیشتر درباره کوین‌ جوین خودداری کرده و گفته است:

علی‌رغم اینکه این هکر تلاش کرده است با استفاده از میکسرها ردپایی از خود به جای نگذارد، توانستیم وجوه هک‌شده را ردیابی کنیم. این امر یکی دیگر از شواهدی است که نشان می‌دهد همه‌ چیز برای همیشه در بلاک چین ثبت می‌شود. بیشتر از این توضیح نمی‌دهیم؛ اما تأیید می‌کنیم که گزارش لارا شین درباره نقش ما در تحقیقاتش درست است.

آدام فیسکور (Adam Fiscor)، بنیان‌گذار کیف پول واسابی، در واکنش به این سؤال که آیا تمام تراکنش‌های کوین‌ جوین قابل‌ردیابی هستند یا نه، گفته‌ است:

متأسفانه در این زمینه اطلاعات ما بیشتر از شما نیست. فکر می‌کنم چنین چیزی بعید باشد؛ اما من هم مثل شما دوست دارم اطلاعات بیشتری به دست بیاورم.

تنها بخشی از تراکنش‌های میکسرها قابل‌ردیابی است

تام رابینسون (Tom Robinson)، بنیان‌گذار و محقق ارشد بخش تحلیل بلاک چین مؤسسه الیپتیک (Elliptic)، گفته است نمی‌توان تمام تراکنش‌های موجود در میکسر کوین‌ جوین را تجزیه کرد. با این حال، او تأیید کرده است که می‌توان برخی از تراکنش‌های آن را ردیابی کرد.

بله. الیپتیک می‌تواند تراکنش‌های کیف پول واسابی را تحت شرایط خاصی تجزیه کند. با این حال، این به این معنی نیست که تمام تراکنش‌های این کیف پول را می‌توان تجزیه کرد. معمولاً تنها در صورتی می‌توان این کار را انجام داد که کاربر این کیف پول مرتکب خطایی شده باشد.

او توضیح داد اگر کاربران کیف پول واسابی درست عمل نکنند و مخصوصاً اگر از یک آدرس بیش از یک بار استفاده کنند، می‌توان تراکنش‌های آنها را ردیابی کرد.

اما آیا این مسئله در رابطه با میکسرهای بلاک چین‌های دیگر، مثل تورنادو کش (Tornado Cash) که یکی از میکسرهای اتریوم است هم صدق می‌کند یا خیر؟

رابینسون در این باره گفته‌ است:

هیچ‌کس نمی‌تواند تمام تراکنش‌های میکسرها را تجزیه کند. در واقع در بیشتر میکسرها تنها می‌توان بخشی از تراکنش‌ها را تجزیه کرد.

رابینسون با اشاره به این موضوع که الیپتیک قصدی برای ردیابی تمام تراکنش‌های میکسرهای ارز دیجیتال ندارد، گفت:

دلایل کاملاً قابل‌قبولی برای استفاده از میکسرها وجود دارد و هدف ما آیا بیت کوین قابل ردیابی است؟ این نیست که حریم خصوصی افراد را در حوزه مالی بدون دلیل نقض کنیم. با این حال، با استفاده از میکسرها سعی می‌کنیم تراکنش‌های خاص مربوط به فعالیت‌های غیرقانونی را ردیابی کنیم.

۹۰ درصد از کل بیت کوین‌های جهان استخراج شده است

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از راشاتودی، بر اساس ارقامی که روز دوشنبه توسط یک پایگاه ردیابی داده های بلاک چین منتشر شد، ماینرهای جهان 90 درصد از کل بیت کوین قابل دستیابی را استخراج کرده‌اند.

این بدان معناست که تاکنون 18.89 میلیون بیت کوین از مجموع حداکثر 21 میلیون بیت کوین استخراج شده است.

اولین سکه های بیت کوین در ژانویه 2009 استخراج شدند و حدود 12 سال طول کشید تا این ارز دیجیتال به آخرین نقطه عطف خود برسد.

پایگاه اینترنتی بلاکچین Blockchain.com با استناد به تخمین‌های مربوط به فعالیت شبکه بیت‌کوین و برنامه‌های نصف شدن این ارز دیجیتال در گزارش خود تأکید کرد که انتظار می‌رود بیت کوین های باقی مانده تا فوریه 2140 استخراج شود.

قیمت اولین دارایی دیجیتال جهان به وضوح نشان دهنده افزایش عرضه در 12 سال گذشته بوده است، چرا که تقاضا برای بیت کوین‌های جدیدتر افزایش یافته است.

بر اساس این گزارش، زمانی که 10 درصد از کل بیت کوین های قابل دستیابی در اوایل سال 2010 به بازارهای آزاد رسید، این ارز دیجیتال با کمتر از 0.1 دلار معامله می شد.

زمانی که 50 درصد از کل عرضه این رمزارز در دسامبر 2012 استخراج شد، این ارز به بیش از 7.50 دلار افزایش یافت.

براساس داده‌های ردیابی شده توسط پایگاه اینترنتی کوین دسک، این ارز دیجیتال تا ساعت 10:06 صبح روز دوشنبه به وقت گرینویچ با قیمت 48,746 دلار معامله می‌شد که بیش از 28 درصد از قیمت اوج خود یعنی 69,000 دلار که اوایل سال جاری میلادی به آن رسیده بود، کاهش نشان می دهد.

فرآیند ایجاد بیت کوین یا به اصطلاح استخراج، با استفاده از سخت افزار پیچیده ای انجام می شود که میلیون ها کار محاسباتی بسیار پیچیده را در شبکه بیت کوین در هر ثانیه حل می کند. شرکت کنندگان در این فرآیند، که منابع محاسباتی و سخت افزار خود را در اختیار این شبکه قرار می دهند، بیت کوین را به عنوان "پاداش" دریافت می کنند و معمولا ماینر نامیده می شوند.

ماینرها در حال حاضر به ازای هر بلوکی که موفق به استخراج می شوند، 6.25 بیت کوین دریافت می کنند که طبق گزارش ها پس از نصف شدن بعدی در سال 2024 به 3.125 بیت کوین کاهش می یابد.