عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

ICO 2.0 می‌تواند راه حلی مناسب‎تری فراهم آورد.=

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

کمتر کسی است که نام ICO (عرضه اولیه کوین) را نشنیده باشد. تقریبا غیرممکن است که چیزی در مورد بلاک چین و ارزهای دیجیتال شنیده باشید و اسم ICO به گوشتان نخورده باشد. در این مقاله قصد داریم در مورد اینکه ICO چیست و برای چه اموری به کار می رود صحبت کنیم.

ICO چیست؟
ICO یا عرضه اولیه کوین یک نوع جذب سرمایه پروژه های کریپتویی است که در آن پروژه ها جهت جذب سرمایه توکن های خود را به فروش می گذارند و در ازای ارائه توکن خود به سرمایه گذاران از آنها بیت کوین یا اتریوم دریافت می کنند.

ICO در لغت به معنای عرضه اولیه کوین یا همان Initial Coin Offering است. در عمل به فرایندی گفته می شود که در آن کمک های مالی جمع آوری می شود. پروژه ها در ICO، برای اینکه اهداف خود را پیش ببرند توکن های خود را به فروش می گذارند تا سرمایه جذب کنند. این توکن بر بستر یک بلاک چین پیاده می شود و اکثر توکن های موجود از بلاک چین اتریوم برای این کار استفاده می کنند. در سراسر دنیا بسیاری از شرکت ها یا حتی گروه کوچکی از افراد به دنبال راه اندازی کسب و کار کریپتویی برای خود هستند، ایده جالب و خلاقانه ای هم در سر دارند، اما سرمایه اولیه اینکار را ندارند. آنها می توانند به صورت غیر متمرکز و با اعلام ICO خود، از همه مردم در هر جای دنیا سرمایه جذب کنند.

با شکل گیری ICO ها و هر چه محبوب شدن آنها پروژه های زیادی شروع به ایجاد توکن خود بر بستر بلاک چین اتریوم کردند تا ICO تشکیل دهند و سرمایه برای ایجاد بلاک چین و پیشبرد اهداف خود به دست آورند. کوین هایی نظیر ترون، EOS و BNB ابتدا بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شدند و پس از عرضه ICO و جذب سرمایه، به توسعه های خود ادامه داده و بلاکچین خود را ایجاد کرده و از اتریوم به بلاک چین خود مهاجرت کردند.

در این روش ICO ها، سرمایه گذار توسط یک قرارداد هوشمند که روی بستر بلاکچین نوشته شده است، درخواست توکن مورد نظر برای سرمایه گذاری را ارسال می کند. در مقابل، شرکت مقداری از توکن را به نسبت قیمت ارز خریداری شده توسط سرمایه گذار برای او می فرستد. برخی از پارامترهای سرمایه گذاری سنتی مانند مقدار حداقلی و حداکثری بودجه مورد نیاز برای جمع آوری و تعیین مقداری بودجه برای پاداش در قراردادهای هوشمند نیز رعایت شده است.

تاریخچه پیدایش ICO
اولین ICO در 31 جولای 2013 توسط پروژه مسترکوین (Mastercoin) برگزار شد. این پروژه به رهبری براک پیرس و اسکات واکر به طور رسمی با یک اعلام عمومی عرضه اولیه کوین یا توکن ICO برای جمع آوری بودجه راه اندازی شد که در آن هر کس می توانست با ارسال بیت کوین به یک آدرس کیف پول خاص، توکن مسترکوینز (Mastercoins) را بخرد. با به بار نشستن پروژه و بالا رفتن ارزش سهام این تیم، سرمایه گذاران می توانستند توکن خود را در بازار بفروشند و از این طریق به سود برسند. در این پروژه 500 نفر شرکت کردند و چیزی حدود 4700 بیت کوین جمع آوری شد که معادل با 5 میلیون دلار در آن زمان بود. قیمت بیت کوین در دسامبر همان سال از 100 دلار به 1000 دلار افزایش پیدا کرد.

ICO ای که جهان را تغییر داد توسط بنیانگذار اتریوم، ویتالیک بوترین در سال 2014 رهبری شد. طبق گزارشات حدود 12 ساعت پس از آغاز شروع فروش توکن، 7.4 میلیون اتر فروخته شد که در آن زمان معادل حدود 3، 700 بیت کوین یا 2.3 میلیون دلار بود. گزارش ها حاکی از آن است که تیم اتریوم بیش از 15 میلیون دلار برای راه اندازی پروژه جمع آوری کرد و شروع به گسترش پلتفرم خود کرد. پروتکل ERC20 اتریوم، تحول عظیمی روی ICO ایجاد کرد و باعث شد اتریوم به بستری برای برگزاری ICO تبدیل شود و مدل سنتی آن را به کلی تغییر داد.

تفاوت های ICO با سیستم های سنتی جمع آوری بودجه
با این وجود که ICO ها به طور کامل جایگزین سرمایه گذاری های سنتی نخواهند شد، اما مطمئنا دسترسی غیر متمرکز به سرمایه، مدل های جمع آوری کمک های مالی سنتی را مختل می کند. یک ICO، تکنولوژی پایه آن و قراردادهای هوشمند، اساسا شبیه کیک استارتر (Kickstarter) یا Indiegogo است. فرض کنید یک شرکت پروژه ای دارد که می خواهد آن را اجرا کند و بودجه لازم را ندارد، در گزارشی تحت عنوان وایت پیپر، جزئیات پروژه خود، زمان شروع و اتمام کار، مقدار بودجه مورد نیاز، ایده مورد نظر و تیم تشکیل دهنده را به صورت عمومی اعلام می کند. معمولا در وبسایت رسمی یا شبکه های مجازی این وایت پیپر منتشر شده و همه مردم در سراسر دنیا می توانند به آن دسترسی داشته باشند. اما Kickstarter یا Indiegogo صندوق هایی هستند که شرکت ها می توانند به صورت وام بودجه را تامین کنند.

در روش های سنتی بودجه مورد نیاز برای یک پروژه توسط نهادهای مرکزی تامین می شد. این یعنی بعد از بازدهی و سوددهی پروژه، درآمد حاصل بین شرکت و سرمایه گذار متمرکز تقسیم می شد، اما به روش ICO هرکس در هر جای دنیا می تواند در یک پروژه سهیم شود و از درآمد حاصل آن سود ببرد. از طرفی به روش های سنتی این احتمال وجود دارد که در بودجه مورد نیاز تقلب یا تخلفی رخ دهد (برای مثال همه پول مورد نیاز به شرکت اهدا نشود)، اما با ICO چون پول مستقیما توسط قرارداد هوشمند از مردم به تیم پروژه انتقال می یابد، نهاد واسطه ای در این بین وجود ندارد که شاهد تخلف احتمالی باشیم.
Indiegogo نیز یک بلاکچین ایجاد کرده تا سیستم جمع آوری بودجه نوین را پیاده سازی کند. این نشان می دهد که سیستم های سنتی متوجه ویژگی های کاربردی ICO شده اند و تمایل دارند از آن استفاده کنند.

ارتباط اتریوم با ICO
در سال 2017، بلاک چین اتریوم تبدیل به بستری برای برگزاری ICO شد. تا پایان 2017، 90٪ توکن های ایجاد شده برای ICOها روی اتریوم پیاده شد. این آمار طبق لیست کوین مارکت کپ اعلام شده که یکی از معتبرترین منابع قیمت و حجم معاملات ارزهای موجود در بازار است. در اینجا به دلایلی اشاره می کنیم که چرا اتریوم توانست چنین قابلیت گسترده ای داشته باشد:

• قابلیت نوشتن قرارداد هوشمند بر بستر اتریوم که باعث شد توسعه دهندگان به راحتی بتوانند برنامه های غیرمتمرکز خود را روی آن بنویسند و اجرا کنند.
• محبوبیت پروتکل ERC20 اتریوم که این مزیت را برای اکسچنج ها ایجاد می کرد تا به راحتی بتوانند توکن های جدید را به پلتفرم خود اضافه کنند.
• سرمایه گذارانی که در پروژه اتریوم شرکت کردند، در همین چند سال سود زیادی بردند و علاقه شدیدی به گسترش سرمایه گذاری های خود روی توکن های دیگر پیدا کردند.

همه این عوامل دست در دست هم داد تا اتریوم سال به سال جذاب تر و محبوب تر شود. البته این حجم از توکن های موجود بر بستر اتریوم و گستردگی جهانی، آن را با مشکل مقیاس پذیری مواجه کرده و شاید چالش های زیادی پیش پای توسعه دهندگان و برنامه نویسان این پروژه قرار دهد.

با به بلوغ رسیدن مدل ICO، نیاز به انطباق و تکامل آن با بازار بیشتر احساس می شود. تخلفات رخ داده در این مدت، هک و کلاهبرداری ها و مقررات دولتی نیاز به مدیریت بهتر و اصلاحاتی دارد.

ویتالیک بوترین مقاله ای را در مورد گسترش مفهوم و آینده ICO منتشر کرد که یک سیستم خودمختار غیرمتمرکز را با ICO ترکیب کرده و نام آن را DAICO گذاشته است. او ادعا می کند که این کار پیچیدگی و ریسک مرتبط با ICOها را با توزیع قدرت به حداقل می رساند. برای مثال، این کار مانع از کلاهبرداری صندوق های بزرگ می شود. موارد زیادی را در این مدت مشاهده شد که بعد از جمع آوری بودجه، پروژه عملی نشده و پول جمع شده در حقیقت به سرقت رفت. این مکانیزم طوری تعریف شده که اگر پروژه در مرحله اجرا قرار گرفت، سرمایه گذاران با رسیدن به یک اجماع اجازه دسترسی به بودجه را به تیم پروژه می دهند و در صورت اتمام پروژه مطمئن می شوند که سود به آنها باز خواهد گشت. اگر چه سیستم های رای گیری هم از هر نوع، همیشه مستعد دستکاری هستند، اما مفهوم در اینجا به حفاظت سیستم در مقابل کلاهبرداری کمک خواهد کرد.

مشکلات ICO ها
ICO ها در سال 2017 با رشد چشمگیری مواجه شدند و پروژه هایی زیادی به موج جدید ICO ها پیوسته و جذب سرمایه کردند. در واقع تخمین زده می شود که تنها در سال 2017 حدود 5 میلیارد دلار و در سال 2018 حدود 14 میلیارد دلار جذب سرمایه شد، اما پس از مدتی بسیاری از همین پروژه ها کلاهبرداری از آب درآمدند. بسیاری از این پروژه ها سرمایه جذب کردند و پروژه های خود را عرضه نکردند و یا به راحتی پا به فرار گذاشتند. مسئله کلاهبرداری یکی از بزرگ ترین عواملی بود که باعث شد ICO ها به قانون گذاری کشورها راه پیدا کنند.

از آنجایی که ICO ها غیرمتمرکز برگزار می شدند هیچ سازمان دولتی نظارت بر آنها نداشت و پروژه های مخرب به راحتی می توانستند کلاهبرداری کنند و پول مردم را به سرقت ببرند و هیچ سازمانی حتی نتواند عاملین این پروژه ها را ردیابی کند. مسئله عدم وجود قانون و نظارت سازمانی بر روی ICO ها یکی دیگر از عواملی بود که این نوع جذب سرمایه را تهدید می کرد.

طبق تحقیقات صورت گرفته توسط شرکت حسابداری ارنست و یانگ (EY)، تنها 13 درصد ICO هایی که عرضه شدند به مرحله پیاده سازی و اجرا رسیدند. این شرکت 141 عرضه اولیه کوین (ICO) که در سال 2017 راه اندازی شده اند را مورد بررسی قرار داد. از کل ICO های بررسی شده 86 درصد از آنها به پایین تر از ارزش اولیه خود سقوط کرده اند.

پس از افزایش کلاهبرداری ها از طریق ICO، کمیسیون اوراق بهادار و بورس آمریکا (SEC) اقدام به قانون گذاری آنها کرد و STO و DSO را عرضه کرد که مطابق با قوانین و نظارت های این سازمان می باشند تا مانع از کلاهبرداری شوند.

STO و DSO؛ جایگزین های ICO؟
DSO ها و STO ها اساسا یک نوع از عرضه اولیه کوین ها یا همان ICO ها می باشند اما دارایی های دیجیتالی آنها به عنوان اوراق بهادار دسته بندی شده اند. مفاد STO و DSO ها بر اساس شرایط کمیسیون SEC هستند.

عرضه اولیه اوراق بهادار دیجیتال (DSO) همواره در صدد این بوده است که واسطه مدیریت سرمایه و سرمایه گذاری باشد که اکثرا برای دارایی های خصوصی و سایر کلاس های دارایی های غیرقابل تبدیل به پول استفاده خواهد شد. بلاک چین کپیتال طی توکنی کردن صندوق سرمایه خود، اولین DSO را برگزار کرد.

عرضه اولیه توکن های اوراق بهادار یا STO ها، نظارت های پشتیبانی شده با دارایی ها و مطابق با قانونگذاری های موجود می باشند. در DSO ها و STO ها همانند ICO ها، کوین های ارز دیجیتال یا توکن ها بیانگر سرمایه های سرمایه گذار است.

STO بسیار خاص است. توکنی است که اوراق بهادار است. اصطلاح DSO لزوما بیانگر این نیست که همه چیز در حال توکنی شدن است. DSO فقط باید دیجیتال و اوراق بهادار باشد و ضرورتی ندارد که توکن باشد. با این وجود، برای عرضه STO و DSO قانونگذاری های سخت و دست و پاگیری توسط SEC آمریکا تعبیه شده است که بسیاری از شرکت ها هنوز نتوانسته اند ملزومات عرضه آنها را محقق کنند تا بتوانند برای خود جذب سرمایه کنند و یکی از عواملی که در حال حاضر STO و DSO نتوانسته اند هنوز جای ICO را بگیرند سختگیری های بیش از حد قانونی است.

IEO رقیب ICO؟
عرضه اولیه کوین در صرافی (IEO) همانند ICO است، اما با این تفاوت که در صرافی های ارز دیجیتال انجام می شود. صرافی ارز دیجیتال از جانب استارت آپ ها، پلتفرمی ایجاد می کند تا سرمایه گذاران بتوانند توکن های این پروژه ها را خریداری کنند. در صرافی ها برای خرید توکن استارت آپ ها باید از توکن خود صرافی استفاده کرد.

افرادی که قصد شرکت در IEO دارند، پول خود را مانند ICO به یک قرارداد هوشمند نمی فرستند. بلکه آنها باید یک حساب در پلتفرم آن صرافی که IEO را برگزار می کند باز کنند. کاربران سپس کوین های خود صرافی را به کیف پول خود در صرافی واریز می کنند و از آن کوین ها برای خرید توکن های صادر شده استفاده می کنند.

در حال حاضر شرکت در IEO ها سود خیلی خوبی به همراه دارد و تب IEO ها بسیار داغ شده است. اکثر صرافی ها شروع به عرضه آنها کرده اند و این امر هم می تواند به پروژه ها و هم صرافی ها کمک کند. در واقع می توان گفت با افزایش IEO ها ممکن است ICO ها برای همیشه بی استفاده باقی بمانند. زیرا توسط IEO پروژه ها می توانند خیلی بهتر جذب سرمایه کنند و مانند STO سختگیری های قانون گذاری وجود ندارد.

کلام آخر
دسترسی غیر متمرکز به سرمایه به عنوان یک نیروی محرک در مرحله اولیه آغاز سرمایه گذاری، مفهومی اساسی و البته الزامی برای دنیای امروز است. ممکن است در آینده IEO و STO جای ICO را بگیرند اما باید به این امر اشاره کرد که اگرچه کلاهبرداری های زیادی عرضه اولیه کوین یا توکن ICO به واسطه ICO شکل گرفت اما همین ICO با خود پروژه های بسیار خوبی را به همراه داشت و باعث شد پروژه های زیادی پا به عرصه ارزهای دیجیتال بگذارند.

در نهایت باید گفت که تعداد کمپین های ICO در طول چند سال گذشته به دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتالی، افزایش یافته است. ICO به شرکت ها این امکان را می دهد تا در یک مدت کوتاه، سرمایه جذب کرده و محصولات خود را بسازند. اما تنها پروژه هایی که استراتژی های خوبی دارند به موفقیت می رسند. پس قبل از راه اندازی ICO، از در اختیار داشتن تمامی ابزارها، اطلاعات و سندها به طور کامل اطمینان حاصل کنید.

ICO چیست؟ آشنایی با مفهوم عرضه اولیه سکه

دنیای مالی اخیراً تغییرات بزرگی را تجربه کرده است. عرضه اولیه سکه (ICO) یکی از بزرگترین تغییرات در چند سال گذشته بوده است. جای تعجب نیست که یکی از محبوب‌ترین سوالات در سال گذشته در فضای رمزنگاری این بوده است ICO چیست؟

اگرچه ممکن است با برخی از ارزهای رمزپایه معروف مانند بیت کوین و اتریوم آشنا باشید، اما ممکن است با ICO آشنا نباشید.

قبل از اینکه به جزئیات بپردازیم، باید اطمینان حاصل کنیم که شما درک درستی از فناوری پشت ICO یعنی بلاکچین و قراردادهای هوشمند دارید. اگر از درک خود از این دو فناوری اطمینان دارید، می‌توانید از این بخش عبور کنید و به ‌بخش “مفهوم ICO” بروید.

اگر به اینجا آمده‌اید تا در مورد عرضه اولیه سکه بخوانید و قصد سرمایه گذاری در ارز رمزنگاری شده را دارید، لطفاً بخاطر داشته باشید که این کار فقط در یک صرافی قابل اعتماد انجام می‌شود!

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

ICO چیست: بلاکچین‌ها

ارزهای رمزپایه از بلاکچین استفاده می‌کنند. به زبان ساده، بلاک گروهی از معاملات است. زنجیره گروهی از بلوک‌ها است که به یکدیگر متصل می‌شوند. این دو کلمه را کنار هم قرار دهید، و مفهوم بلاک چین پدیدار می‌شود.

تمام این بلوک‌های بهم پیوسته در زنجیره، یک پایگاه داده عمومی را تشکیل می‌دهند. این پایگاه داده به علیت اینکه با صدها یا حتی هزاران کامپیوتر به اشتراک گذاشته شده است عمومی گفته می‌شود. ما می‌توانیم این رایانه‌ها را به عنوان سرورهای پایگاه داده بلاکچین در نظر بگیریم (به این رایانه‌ها گره گفته می‌شود).

هرگونه تغییر در پایگاه داده باید توسط بیش از 51٪ از گره‌ها تأیید شود. اگر تأیید نشوند، نمی‌توان تغییر ایجاد کرد. این کار هک کردن پایگاه داده را بسیار سخت می‌کند، زیرا شما باید بیش از 51٪ از گره‌ها را هک کنید، و گره‌ها به طور معمول متعلق به افراد و شرکت‌های مختلف هستند.

این اثر را تمرکززدایی می‌نامند – به این معنی که پایگاه داده در یک مکان واحد ذخیره نمی‌شود، بلکه در مکان‌های مختلف ذخیره می‌شود.

هنگامی که ما در مورد “تغییرات“ پایگاه داده صحبت می‌کنیم، منظور معاملات داده است. برای مثال در مورد بیت کوین، منظور معاملات بیت کوین است – افرادی که بیت کوین را به افراد دیگر منتقل می‌کنند.

(برای اطلاعات بیشتر در مورد فناوری بلاکچین، راهنمای “توضیح بلاکچین” را مطالعه کنید)

اکنون، در بخش بعدی به فناوری‌هایی را که ICO ها استفاده می‌کنند، می‌پردازیم.

توکن‌ ها و قراردادهای هوشمند

معاملات انجام شده در پایگاه داده فقط به معاملات مالی مانند معاملات موجود در بلاک‌چین بیت کوین محدود نمی‌شود، آن معاملات می‌توانند روی هر چیزی باشند که دارای ارزش هستند.

به عنوان مثال، ارزش معامله می‌تواند یک خانه یا سهم یک شرکت باشد. مطمئناً نمی‌توانید از نظر فیزیکی خانه یا سهم یک شرکت را در بلاک‌چین قرار دهید. در عوض، شما به چیزی نیاز دارید که ارزش خانه یا سهم شرکت را نشان دهد.

توکن ‌ها

ورود شما به دنیای توکن را خوش‌آمد می‌گوییم. توکن‌ها برای نشان دادن ارزش چیزی ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال – یک خانه، برق، اعتبار فروشگاه یا سهم یک شرکت.

این توکن‌ها نمی‌توانند مستقیماً روی بلاک‌چین اعمال شوند، زیرا بلاک‌چین‌ها معمولاً فقط می‌توانند معاملات ارز رمزنگاری شده خود را پردازش کنند – مانند Ether در بلاک‌چین اتریوم و بیت کوین در بلاک‌چین btc.

در عوض، توکن‌ها باید از یک برنامه استفاده کنند.

قراردادهای هوشمند

برنامه‌هایی که توکن‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند، قراردادهای هوشمند نامیده می‌شوند. با این حال، آنها فقط شبیه یک دسته کد هستند. بنابراین، عرضه اولیه کوین یا توکن ICO برای استفاده توسط کاربران عادی، توسعه دهندگان dApps (برنامه‌های غیرمتمرکز) ایجاد می‌کنند.

شما می‌توانید dApps را به عنوان رابطی که هنگام استفاده از اینستاگرام یا توییتر می‌بینید تصور کنید، اما پشت اینستاگرام و توییتر یک سری برنامه‌های رمزگذاری شده وجود دارد. این برنامه‌های رمزگذاری شده قراردادهای هوشمند است.

این قراردادهای هوشمند به دلایل بسیاری بی‌نظیر هستند. این دلایل شامل موارد زیر است:

• آن‌ها می‌توانند به طور خودکار معاملات را پردازش کنند.
• معاملات با برخی شرایط انجام شده در قرارداد هوشمند انجام می‌شود.

این را تصور کنید: “هنگامی که پیتر 100 اتر را به عنوان قرارداد هوشمند پرداخت می‌کند، سپس توکن خانه جان برای پیتر ارسال می‌شود”.

آنها از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند، بنابراین شرایط قرارداد هوشمند قابل تغییر نیست.

بنابراین، اکنون شما در مورد دو فناوری که باعث موفقیت ICO ‌ها شده‌اند می‌دانید. حال، بیایید در مورد اینکه ICO چیست صحبت کنیم!

مفهوم ICO

ICO‌ها را می‌توان با IPO‌ ها مقایسه کرد. IPO یک عرضه عمومی است – این اصطلاحی است که وقتی شرکت برای اولین بار سهام خود را به بازار سهام عرضه می‌کند، استفاده می‌شود. پیش از آن سهام این شرکت خصوصی بود و سهام آن در دسترس عموم نبود. از این رو، دانستن مفهوم عرضه اولیه برای درک تفاوت بین IPO و ICO مهم است.

وقتی شرکت‌ها خود را در بورس اوراق بهادار معرفی می‌کنند، افراد و سایر شرکت‌هایی که به این شرکت‌ها علاقه‌مند هستند می‌توانند سهام شرکت را با قیمت مشخص خریداری کنند.

از این سهام می‌توان برای رای گیری درباره اقدامات خاصی که شرکت انجام می‌دهد استفاده کرد، زیرا شما واقعاً صاحب جزئی از شرکت شده‌اید! اگر شرکت عملکرد خوبی داشته باشد، ارزش سهام آنها نیز به همین ترتیب افزایش می‌یابد و شما می‌توانید برای سودآوری در مرحله بعد آنها را بفروشید.

ICO ‌ها به اندازه IPO‌ ها تمیز نیستند. ICO‌ ها را می‌توان وسیله‌ای برای سرمایه گذاری جمعی دانست.

با ICO، یک رمز دریافت می‌کنید. این توکن‌ها به شما هیچگونه اختیار طولانی مدت یا مالکیت پروژه را نمی‌دهند. آن‌ها صرفاً وسیله‌ای برای پروژه برای جمع‌آوری سرمایه هستند.

با این حال، یک بار دیگر، در صورت موفقیت پروژه، ارزش رمز شما افزایش می‌یابد. بنابراین، می‌توانید رمز را به بیش از مبلغی که خریداری کرده‌اید بفروشید (در صورتی که مایل باشید).

ICO‌ ها چگونه کار می‌کنند؟

برای ساده‌سازی مفهوم اصلی ICO یا توضیح اینکه ICO چیست می‌توان به شکل زیر توجه کرد:

اگر می‌خواهید ارز رمزنگاری شده یا dApp خود را شروع کنید، به پول زیادی نیاز خواهید داشت. برای دریافت این پول می‌توانید ICO را اجرا کنید. اگر افرادی به ICO شما علاقه‌مند هستند و فکر می‌کنند این پروژه خوب است، می‌توانند رمز شما را با قیمت مشخصی خریداری کنند.

این قیمت‌ها به طور معمول در Ether (ETH) تنظیم می‌شوند، با این حال، برخی از پروژه‌ها بیش از یک ارز رمزپایه را قبول می‌کنند – به طور معمول Bitcoin (BTC) و Litecoin (LTC).

هنگامی که در یک ICO سرمایه گذاری می‌کنید، ETH، BTC، LTC یا هر ارز مورد نظر برای پرداخت را به قرارداد هوشمند ICO ارسال می‌کنید. سپس این قرارداد هوشمند مقدار توکن‌هایی را که برای آن پرداخت کرده‌اید برای شما ارسال می‌کند.

• معمولاً دو دلیل عمده برای خرید توکن از ICO وجود دارد – فروش توکن در آینده با قیمت بالاتر
• استفاده از رمز برای اهداف آن.

توکن‌ها معمولاً مزایایی مانند دارندگان توزیع، سهمی از سود یا ویژگی‌های برتر را به دارندگان این رمز ارائه می‌دهند.

از برخی توکن‌ها می‌توان برای خرید موارد موجود در برنامه پروژه هنگام ایجاد استفاده کرد – این نوع توکن‌ها به عنوان utility tokens شناخته می‌شوند.

چگونه سرمایه گذاران تصمیم ‌می‌گیرند در کدام ICO‌ها باید سرمایه گذاری کنند؟

صرف خوب بودن ایده، به این معنی نیست که پروژه های مربوطه هم خوب خواهند بود!

یک ایده می‌تواند واقعاً خوب به نظر برسد، اما پس از جمع‌آوری سرمایه، کاملاً شکست می‌خورد. متأسفانه درست است، حتی مواردی وجود داشته که ICO کاملاً کلاهبرداری بوده است! بنابراین، اکنون که متوجه شدید عرضه اولیه سکه چیست اطمینان حاصل کنید که هنگام تحقیق در مورد ICO، دقت کافی را داشته باشید.

سرمایه گذاران معمولاً به موارد زیر توجه زیادی می‌ کنند:

1. رقابت: آیا پروژه رقبایی دارد؟ اگر چنین است، آنها با رقبا در چه یزی متفاوت عمل می‌کنند؟
2. تیم: تیمی که روی پروژه کار می‌کند چه کسانی هستند؟ آیا آنها زمینه‌های مناسب و قابل قبولی دارند؟ آیا آنها قبلاً روی پروژه‌های مشابه کار کرده‌اند؟
3. استفاده از وجوه: آنها چگونه از پولی که از ICO خود جمع می‌کنند استفاده می‌کنند؟
4. نقشه راه: آنها قصد دارند چه کار کنند و چه مدت طول می‌کشد؟
5. توکن‌ها: چند توکن‌ وجود خواهد داشت؟ قیمت هر توکن چقدر است؟ چه تعداد توکن در ICO فروخته می‌شود و چه تعداد برای چیزهای دیگر نگهداری می‌شود؟

گزینه دیگر می‌تواند استفاده از برنامه‌های ICO Watch باشد. مشاغل جداگانه‌ای وجود دارد که وقت خود را به تحقیق، بررسی، طبقه‌بندی و پیگیری اخبار بازار در مورد ICO‌های مختلف اختصاص می‌دهند. یکی از این برنامه‌ها Coinview است که به کاربران امکان می‌دهد عملکرد ICO‌های مختلف را ردیابی کنند و عملکرد ارز رمزنگاری شده آنها را کنترل کنند.

موارد بالا سوالات زیادی هستند و خبر خوب این است که شما به طور معمول می‌توانید بیشتر پاسخ‌ها را در White Paper آن‌ها بیابید! نظرات در مورد پروژه و بررسی‌ها مهم است. با این اوصاف، شما همیشه باید مطمئن شوید که تحقیقات خود را انجام می‌دهید تا نظر خود را تشکیل دهید. بسیاری از اطلاعات در اینترنت می‌توانند نادرست یا بر اساس احساسات باشند!

“وایت پیپر” چیست؟

دانستن اینکه عرضه اولیه سکه چیست تقریباً به اندازه درک وایت پیپر مهم است. وایت پیپر سندی است که ایده‌ای را ارائه می‌دهد که ICO برای آن پول جمع می‌کند. این جزئیات بسیار بیشتر از توصیفاتی است که در وب سایت ICO پیدا خواهید کرد.

مواردی مانند معماری سیستم، نیازی که به ایده آنها وجود دارد (مشکلی که در آن حل می‌شود و غیره)، موارد استفاده از رمز، داده‌های بازار و پیش‌بینی رشد را پیدا خواهید کرد.

همچنین اغلب لیستی از اعضای تیم، سرمایه گذاران و مشاوران را مشاهده خواهید کرد. اگرچه، این به طور معمول در خود وب سایت نیز نمایش داده می‌شود.

برای موفقیت یک ICO، به یک وایت پیپر خوب نیاز دارد. اگر روزی متوجه شدید ICO در حال جریان است اما وایت پیپر ندارد، توصیه می‌کنیم هیچ توکنی از آن را نخرید.

تعداد کمی از افراد مایل به سرمایه گذاری در پروژه‌ای هستند که دارای یک وایت پیپر خوب نیست.

یک وایت پیپر خوب همچنین اطلاعاتی را در مورد هزینه وجوه ارائه خواهد داد. تمرکز باید بر روی بودجه‌ای باشد که برای رشد تجارت استفاده می‌شود و نه برای منافع شخصی. این مهم است!

یک یادداشت دیگر

همانطور که مشاهده می‌کنید، بیشتر جواب‌های مورد نیاز را از وایت پیپر ICO پیدا می‌کنید. با این حال، شما باید تحقیقات خود را خارج از وایت پیپر و وب سایت ICO ادامه دهید.

شما باید بررسی کنید که آنها چگونه جامعه خود را به روز می‌کنند. یک راه خوب برای این کار عضویت در گروه تلگرامی آنها است (در صورت داشتن یک مورد) یا مشاهده انجمن‌های آن‌ها. از آنجا می‌توانید نحوه رسیدگی به سوالات، نظرات و هر چیز دیگری را در این بین مشاهده کنید.

نمونه ‌ای از ICO موفق

BitDegree اولین پلتفرم آموزش آنلاین با بلاکچین در جهان است که دارای استعدادهای فنی است. این پروژه حدود 32500 ETH را در هنگام فروش گسترده جمع‌آوری کرد و با موفقیت به سقف خود رسید.

وایت پیپر BitDegree بسیار مفصل بود و اطلاعات زیادی در مورد برنامه کاری پروژه با جزئیات کامل در مورد نحوه کار رمز BDG و هزینه کرد بودجه داشت.

برای اعضای تیم، هرکدام سابقه کاملی داشتند و MVP ارائه شد.

نقشه راه نیز مفصل بود و جامعه با ارسال مطالب وبلاگ و پاسخ‌های انجمن به روز بود. همانطور که مشاهده می‌کنید، جلب اعتماد جامعه مهم است. این قسمت اساسی از موفقیت بود – هیچ کس به افرادی که به آنها اعتماد ندارند پول نمی‌دهد.

چگونه می ‌توان ICO را راه اندازی کرد؟

اگر در حال ایجاد ICO هستید و در آن سرمایه گذاری نمی‌کنید، باید بدانید که چگونه سرمایه گذاران در مورد ICO تحقیق می‌کنند. شما باید درک کنید که آنها باید همه مواردی را که ما ذکر کردیم مشاهده کنند – در غیر این صورت، آنها به ICO شما اعتماد نخواهند کرد.

شما باید جامعه خود را به روز نگه دارید، با احترام با آنها رفتار کنید و اطمینان حاصل کنید که پروژه شما می‌تواند آنچه را که می‌گوید انجام دهد. همیشه اطمینان حاصل کنید که می‌توانید پروژه خود را به موقع تحویل دهید و هرگز دروغ نگویید.

اگر، به دنبال راهی دیگر برای سرمایه گذاری در بازار رمزنگاری (و فناوری ساخته شده بر روی آن) هستید و قصد دارید برخی از سکه‌های رمزنگاری را خریداری کنید، مطمئن شوید که این کار را از صرافی معتبر انجام می‌دهید! Binance و Coinbase دو گزینه عالی هستند.

نتیجه

اکنون که دانستید ICO چیست، به خاطر داشته باشید از آن جایی که موضوع جدیدی است، ممکن است مقررات بسیار کمی هم داشته باشد. بنابراین، همانطور که قبلا ذکر شد، شما همیشه باید در انتخاب آن برای سرمایه گذاری مراقب باشید. انجام تحقیقات بسیار مهم است!

شما باید سازندگان ICO و بازاری را که به آن وارد می‌شود را درک کنید. همیشه توانایی آن‌ها را در ارائه به موقع و بودجه پروژه تحت مطالعه را در نظر بگیرید. درباره کارهایی که قصد دارند با بودجه دریافتی خود انجام دهند مطلع شوید و از نقشه راه آن‌ها برای دیدن زمان گفتن اینکه پروژه آن‌ها راه‌اندازی می‌شود استفاده کنید.

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

ICO مخفف « عرضه اولیه سکه» است و مقصود از آن، ایجاد و فروش توکن‌های دیجیتالی می‌باشد. در طی اجرای فرآیند ICO یک کسب و کار نوپا می‌تواند به منظور جذب سرمایه برای کار خود، یک توکن دیجیتالی خاص برای خود بسازد و مقدار مشخصی از آن توکن‌ها را با یک قیمت اولیه به عموم مردم بفروشد. معمولا در ازای فروش این توکن‌ها یک ارز رمزنگاری شده دیگر همچون بیت کوین و اتر اخذ می‌گردد و با انجام یک ICO و استقبال مردم از آن، یک کسب و کار نوپا می‌تواند خود را برای انجام کارهایش تامین مالی کند.

ICO مخفف « عرضه اولیه سکه »(Initial Coin Offering) است و مقصود از آن، ایجاد و فروش توکن‌های دیجیتالی می‌باشد. هنگامی‌که در یک پروژه ICO صورت می‌گیرد، مقدار مشخصی از یک توکن دیجیتالی تهیه و به عموم فروخته می‌شود. معمولا در ازای فروش توکن‌ها یک ارز رمزنگاری شده دیگر همچون بیت کوین و اتر اخذ می‌گردد. دلایل تمایل عموم به توکن‌های عرضه شده عبارتند از:

• توکن عرضه شده دارای مزیت ذاتی است. برای نمونه صاحب توکن می‌تواند به یک سرویس دسترسی پیدا کند، در یک فرآیند مفید شرکت کند یا از درآمدهای پروژه سهمی‌ داشته باشد.
• مزیت دیگر توکن ناشی از افزایش تقاضا است که باعث بالا رفتن قیمت توکن در بازار می‌شود.

توکن‌ها، به ویژه آن‌هایی که فروش موفقی داشته‌اند معمولا به صرافی‌ها راه پیدا می‌کنند. در این صورت صاحبان اولیه توکن می‌توانند دارایی خود را بفروشند و خریداران جدید ممکن است در هر زمان از راه برسند. فروش توکن نوعی تامین مالی عمومی‌ است که استارت‌آپ‌ها به کمک آن بدون از دست دادن دارایی شرکت پول جمع می‌کنند. این کار یک فایده دیگر هم دارد و با ایجاد انگیزه در صاحبان توکن باعث خودراه‌اندازی پروژه می‌شود.

خریداران هم از دو جهت سود می‌برند، یکی دسترسی به خدمات منبع توکن است و دیگری سود مالی ناشی از بالا رفتن قیمت توکن‌ها می‌باشد. این سودها را می‌توان در زمان دلخواه محقق نمود و معمولا برای این کار باید توکن‌ها را در صرافی به فروش برسانیم. در حالت دیگر ممکن است خریداران با تهیه توکن بیشتر از بازار، اشتیاق خود برای شرکت بیشتر در پروژه را نشان دهند.

تاریخچه "عرضه اولیه سکه"

نخستین عرضه توکن در سال 2014 صورت گرفت. در این سال هفت پروژه توانستند جمعا 30 میلیون دلار از فروش توکن سرمایه جذب کنند. بزرگ‌ترین عرضه متعلق به اتریوم بود که 50 میلیون اتر را به مردم فروخت و 18 میلیون دلار درآمد کسب کرد. 2015 سال خلوت‌تری بود. در این سال باز هم هفت فروش انجام شد و جمعا 9 میلیون دلار به دست آمد. بزرگ‌ترین فروش مربوط به اوگور (Augur) بود که به 5 میلیون دلار می‌رسید.

عرضه توکن در سال 2016 ناگهان اوج گرفت. 43 عرضه از سوی شرکت‌هایی مانند ویوز (Waves)، آیکونومی‌ (Iconomi)، گولم (Golem) و لیسک (Lisk) در مجموع 256 میلیون دلار درآمد به همراه داشت. در میان این موارد، عرضه DAO نیز به چشم عرضه اولیه کوین یا توکن ICO می‌خورد؛ صندوق سرمایه‌گذاری خودگردانی که با هدف کمک به رشد اکوسیستم ‌اتریوم تاسیس شد و سرمایه‌گذاران در آن می‌توانستند به پروژه‌ها رای دهند و در انتخاب پروژه‌هایی که تامین مالی می‌شوند سهیم باشند. پس از اینکه درآمد حاصل از فروش از مرز 150 میلیون دلار گذشت، یک هکر با ایجاد یک نشتی در سیستم مقداری اتر به ارزش 60 میلیون دلار سرقت کرد و در نتیجه پروژه (و یکی از‌هاردفورک‌های پروتکل ‌اتریوم) فروپاشید.

شکست DAO مانع عرضه اولیه کوین یا توکن ICO اشتیاق فزاینده مردم به این نوع جدید از دارایی نشد و دسامبر 2016، نخستین صندوق ایجاد شده برای سرمایه‌ گذاری توکن از سوی سرمایه‌ گذاران کهنه‌کار پشتیبانی قابل توجهی دریافت کرد. در سال 2017 روند عرضه توکن باز هم جهش کرد و صدور 342 توکن مختلف سرمایه‌ای به ارزش 5.4 میلیارد دلار جمع آوری کرد. به این ترتیب، نیروی پیشرانه عظیمی‌ در فناوری نوین بلاک چین به وجود آمد. هیجان و عطش وارد شدن عرضه اولیه کوین یا توکن ICO به این میدان باعث شد فروش توکن‌ها در زمان کوتاه‌تری پایان یابد و توجه سرمایه‌ گذاران بالقوه به پایه‌های پروژه کمتر شد.

همزمان با افزایش توجه عموم، امنیت دارایی‌های دیجیتال هم به مراتب بیشتر شد و ناگهان جنبه قانونی موضوع به شدت مورد توجه قرار گرفت و کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا (SEC) اعلانی منتشر کرد که در آن گفته شده که اگر اموال دیجیتالی فروخته شده به سرمایه‌ گذاران امریکایی از مشخصات اوراق بهادار برخوردار باشد (حقوق مالکیتی، ماهیت درآمدزا یا حتی انتظار سود از تلاش دیگران)، آنگاه می‌بایست از قوانین اوراق بهادار ایالات متحده تبعیت کند.

در اواسط سال 2017، ICO‌ ها به عنوان منبع اصلی جذب سرمایه برای استارت‌آپ‌های بلاک چینی بودند زیرا افراد آن‌ها را به چشم روش‌هایی آسان‌تر و سریع‌تر برای تهیه مقدار زیادی پول بدون از دست دادن حق مالیکت شرکت نگاه می‌کردند.

مزایا ICO یا "عرضه اولیه سکه"

برای صادر کننده توکن:

• دسترسی به سرمایه کشت ایده (seed funding) به روشی سریع‌تر و با موانع کمتر از طریق سرمایه خطرپذیر (capital route)
• فرصت ایجاد مدل‌های جدید کسب و کار نامتمرکز به وسیله ICO
• منبعی از مشارکت‌کنندگان که انگیزه استفاده و آزمودن خدمات و یک اکوسیستم خودگردان را دارند
• عدم از دست دادن حق مالکیت شرکت در پروژه (مگر اینکه توکن‌ها همراه با سهم مالکیت باشند)
• یک فرآیند تامین مالی پرسرعت با ICO
• محدودیت‌های اختیاری بیشتر برای وجوه جمع آوری شده

برای دارنده:

• دسترسی به یک سرویس نوین
• سود احتمالی به واسطه افزایش قیمت توکن
• مشارکت در یک مفهوم نوین، ایفای نقش در توسعه یک فناوری نوین

ریسک‌ها ICO

برای صادر کننده:

• مقررات غیر ثابت (احتمال وضع قوانین سخت و بازدارنده، جریمه یا حتی محکومیت) ناپایدار (فروش یکجا توسط کاربران ناراضی می‌تواند بر قیمت توکن تاثیر بگذارد و پروژه را به خطر بیندازد)
• آگاهی کم در مورد صاحبان توکن (برخلاف سهام‌داران)

برای دارنده:

• عدم تضمین توسعه پروژه
• عدم وجود نظارت حفاظت‌کننده (سرمایه گذاری با ریسک)
• آگاهی اندک درباره بنیان‌های موجود
• شفافیت کم در زمینه ساختار نگهداری از توکن

دورنما

در حال حاضر، به نظر می‌رسد رشد عرضه‌های اولیه سکه همچنان ادامه خواهد داشت. با رشد فناوری‌های مربوطه و کسب تجربه بیشتر در بازار در ارتباط با این پدیده، سرمایه‌ گذاران با تجربه‌تر و ماهرتر می‌شوند و کیفیت توکن‌ها و قدرت بقای مدل‌های کسب و کار بهبود پیدا می‌کند. به احتمال فراوان در سال‌های پیش رو، ناظران و قانون‌گذاران توجه بیشتری به عرضه توکن نشان خواهند داد و حتی ممکن است قوانینی در این زمینه تصویب کنند یا متمم‌هایی به قوانین موجود اضافه نمایند تا از سرمایه‌ گذاران در برابر عرضه فریبکارانه و کلاهبرداری در این زمینه حفاظت کنند.

از سوی دیگر، مدل‌های نوین کسب و کار ظهور خواهند کرد؛ مدل‌هایی که علاوه بر داشتن ساختار عملیاتی جدید، روش‌های تامین مالی تازه‌ای نیز خواهند داشت. زیرساخت موجود در عرضه توکن‌ها نیز همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد. مشاوران به نام در این زمینه به سمت « بانک‌های سرمایه‌ گذاری» می‌روند و پلتفرم‌های جدید به طور فزاینده تجربه کاربران را افزایش خواهند داد.

همه چیز درباره عرضه اولیه ارزهای دیجیتال (ICO)

عرضه اولیه اصطلاحی است که در نگاه اول ذهن ما را به سمت بازار بورس سوق می‌­دهد، تمامی فعالین بورس با عرضه اولیه آشنایی دارند، اما عرضه اولیه ارزهای دیجیتال تفاوت‌هایی با عرضه اولیه بورس دارد. عرضه اولیه ارزهای دیجیتال چالش‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی خود را دارد. برای اینکه بدانیم عرضه اولیه ارزهای دیجیتال چیست، و چگونه می‌­توان عرضه اولیه ارزهای دیجیتال را خرید در این مقاله همراه با باشید تا به واکاوی ICO بپردازیم.

عرضه اولیه ICO چیست؟

ICO یا عرضه اولیه سکه مخفف اصطلاح Initial coin offering است، عرضه اولیه ارزهای دیجیتال جهت تأمین مالی و جذب سرمایه برای پروژه‌های نوپای شرکت‌های نوظهور مورداستفاده قرار می‌گیرد.

جهت تأمین مالی پروژه‌ها شرکت‌ها با درج شرایطی اقدام به‌ پیش فروش توکن‌های خود می‌­کنند و در ازای دریافت ارزهای فیات مانند ( یورو و دلار و …) و یا دریافت ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و اتریوم اقدام به فروش توکن‌های خود می_­کنند.

اولین پروژه عرضه اولیه ارزهای دیجیتال در سال 2013 آغاز شد، و تا کنون نمونه‌های موفق و شکست‌خورده‌ای زیادی نیز داشته است، ولی آنچه گفتنی است آن است عرضه اولیه کوین یا توکن ICO که مشارکت و خرید عرضه اولیه ارزهای دیجیتال بسیار پرریسک است و احتمال شکست و کلاه برداری در آن نیز بسیار زیاد است.

اگر پروژه‌ای اقدام به کلاه برداری نماید، عرضه اولیه ارز دیجیتال نه تنها برای شما سودده نخواهد بود، بلکه کل سرمایه شما را نیز از بین می‌­برد، به طور مثال در سال 2017 بیشتر ICO ها، از سرمایه‌گذاران کلاه برداری کردند و بیش از 90 درصد عرضه اولیه ارزهای دیجیتال باعث ایجاد ضرر و زیان برای سرمایه‌گذاران شد.

با این‌ حال اگر پروژه‌ای موفقیت‌آمیز باشد می­‌تواند برای سرمایه‌گذاران سود بسیار زیاد و گاهی تا چند هزار درصد ایجاد کند، به همین دلیل عرضه اولیه ارزهای دیجیتال، پروژه‌ای جذاب برای سرمایه‌گذاران است که در صورت موفقیت می­‌تواند سرمایه و دارایی را تا چندین برابر افزایش دهد.

ولی این سؤال مطرح است، که چگونه می­‌توانیم این نوع پروژه‌ها را تشخیص دهیم؟ در ادامه نوشتار به بررسی نحوه تشخیص عرضه اولیه معتبر خواهیم پرداخت.

مزایا و معایب ICO چیست؟

بعد از آنکه به بررسی این سؤال پرداختیم که ICO چیست؟ باید به بررسی ویژگی‌ها، مزایا و معایب ICO بپردازیم. به‌ طور کلی عرضه اولیه سکه (ICO) دارای ویژگی‌های زیر است:

ICO ها قدرت نقدشوندگی بسیار بالایی دارند

ICO ها را به‌صورت آنلاین می­توان خرید

نحوه تشخیص عرضه اولیه‌های معتبر (ICO) چیست؟

برای اینکه از ضرر دور بدانیم و احتمال کلاه برداری کاهش یابد، و سرمایه خود را از دست ندهیم بایستی بتوانیم عرضه اولیه‌های معتبر ارز دیجیتال را تشخیص دهیم.

اما عرضه اولیه‌های معتبر ارز دیجیتال چه ویژگی‌هایی دارند؟ در زیر به بررسی مهم‌ترین نکاتی که در تشخیص ICO های معتبر به ما کمک می­کند می‌­پردازیم:

1. وایت پیپر را بخوانید:

حتماً قبل از خرید عرضه اولیه سکه به بررسی وایت پیپر آن بپردازید، و اطلاعاتی پیرامون تیم توسعه‌دهنده، اهداف و مأموریت آن بخوانید.

2. تأیید افراد معتبر:

به این نکته مهم بایستی توجه کرد، چه کسانی از این پروژه حمایت می­‌کنند. اگر افراد و منابع معتبری از این ICO ها حمایت کنند، می­‌توان به این نوع عرضه اولیه اعتماد کرد.

3. بررسی سایت و شبکه‌های اجتماعی

قبل از اقدام به‌ پیش خرید توکن‌های عرضه اولیه ارز دیجیتال، بایستی در شبکه‌های اجتماعی به دنبال بررسی تیم حمایت‌کننده و شرکت ارائه‌دهنده باشید، اگر فعالیت این شرکت در شبکه‌های اجتماعی مورد مقبول بود می­‌توان به آن اعتماد کرد.

4. تحقیق از سایت‌های معتبر:

برخی از سایت‌ها به بررسی درباره شرکت‌های نوظهور فعال در زمینه ICO هم می­‌پردازند، که از طریق این سایت‌ها می‌­توان اطلاعات بسیار زیادی درباره ICO ها به دست آورد، به طور مثال 3 سایت معتبر که در این زمینه فعالیت می­‌کنند عبارت‌اند از:

• Icohot list.com
• Icotop.io

در این سایت‌ها به بررسی انواع ICO ها، اطلاعات، تاریخ، میزان سرمایه‌گذاری، قیمت عرضه اولیه، تیم ارائه‌دهنده و… پرداخته می­‌شود.

انواع عرضه اولیه ارزهای دیجیتال کدام است؟

اگر عرضه اولیه عرضه اولیه کوین یا توکن ICO از طریق صرافی‌های معتبر انجام بگیرد، اعتبار زیادی دارد و امکان کلاه برداری در این ICO کم است، زیرا صرافی‌ها ابتدا اعتبار ICO را می‌­سنجند.

• عرضه اولیه توکن اوراق بهادار(STO):

این نوع عرضه اولیه ارزهای دیجیتال شبیه اوراق بهادار است، و پشتوانه قانونی دارد. این روش نیز کم‌ریسک است زیرا نیاز به احراز هویت دارد.

در این روش امکان برگشت توکن و دریافت وجه در هر مرحله وجود دارد.

نمونه‌های موفق و شکست‌خورده ICO:

گفتیم که بسیاری از ICO ها پروژه کلاه برداری هستند، با این‌ حال در این میان موارد موفقی نیز بوده‌اند که باعث جذاب شدن این پروژه‌ها برای سایر افراد می­‌شوند. اگر بخواهیم به نمونه‌های موفق و شکست‌خورده عرضه ارزهای دیجیتال اشاره کنیم، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

اتریوم جز نمونه‌های موفق ارزهای دیجیتال است که از طریق ICO ارائه و عرضه و پیش‌فروش شد. اتریوم در زمان پیش‌فروش شدن قیمت بسیار کمی داشت اما بعد از مدت زمانی قیمت آن حدود 250 برابر شد، و اکنون جایگاه دوم کریپتوکارنسی­‌ها را دارا است.

آیوتا نیز جز ICO هایی است که در سال 2015 ارائه شد و به سود چند هزار درصدی رسید.

این ICO در سال 2013 ارائه شد و به قیمت 18 هزار برابر رسید.

عرضه اولیه NEO در سال 2015 ارائه شد و توانست رشد 4000 برابری را تجربه کند.

گفتنی است بیشتر ICO های عرضه شده در سال 2017 کلاه‌برداری بوده‌اند، و موارد فوق جز موارد نادر در عرضه اولیه‌های موفق بوده‌اند.

چگونه می‌توان ICO یا عرضه اولیه ارز دیجیتال خرید؟

شاید در نهایت علی‌رغم وجود ریسک زیاد در عرضه‌های اولیه شما تمایل به خرید این عرضه‌های اولیه داشته باشید. برای خرید ICO ابتدا بایستی از مورد اعتماد بودن آن اطمینان حاصل کنید و سپس از طریق سایت‌هایی مانند:

به بررسی و خرید ICO بپردازید. گفتنی است جهت خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال شما می­‌توانید از طریق صرافی و یا کیف پول اقدام کنید.

جهت اینکه بدانید روش و شرایط خرید ICO چیست، با مراجعه به سایت ICO موردنظر خودتان می‌توانید روش‌های خرید عرضه اولیه سکه را مشاهده و بررسی کنید، و سپس اقدام به خرید آن نمایید.

البته قبل از خرید حتماً سایت‌هایی که در ابتدا به آن اشاره کردیم را بررسی کنید و سپس اقدام کنید.

نتیجه‌گیری:

ICO یا عرضه اولیه سکه جز چالش برانگیزترین، جذاب‌ترین، پرریسک‌ترین عرضه اولیه کوین یا توکن ICO و با احتمال بسیار زیاد کلاه برداری است.

پروژه‌های بسیار زیادی باهدف تأمین مالی پروژه‌های اقدام به ارائه و عرضه توکن‌های خود نموده‌اند، و در نهایت از سرمایه‌گذاران کلاه برداری کرده‌اند.

اگر به دنبال فعالیت در این زمینه هستید و ریسک‌پذیر هستید، حتما قبلا از اقدام و خرید عرضه اولیه به بررسی کامل ICO بپردازید و سپس اقدام کنید، زیرا این بازار بسیار پرخطر است و فعالیت و خرید شرایط خاصی را می­‌طلبد.

اگر به دنبال مشاوره در زمینه خرید ICO هستید، مشاوران ما در آکادمی پارسیان بورس همراه شما هستند، به همین منظور از طریق راه‌های ارتباطی ما در شبکه‌های اجتماعی و سایت آکادمی پارسیان بورس می‌­توانید با ما در تماس باشید.

ICO یا سرمایه گذاری اولیه چیست؟ | بیدارز

ICO یک عرضه اولیه کوین یا فروش توکن برای سرمایه گذاری است. به عبارتی دیگر، ترکیبی از روش‌های تجمیع است که توسعه‎دهندگان را قادر می‌سازد تا منابع مالی خود را برای ایجاد پروژه‌های جدید افزایش دهند.

در حال حاضر اغلب سرمایه قبل از اجرای پروژه جمع می­شود. شرکت سرمایه پذیر کننده توکن ها را منتشر کرده و آن‌ها را به یک رمز ارز مثل بیت کوین یا اتریم تبدیل می‌کند.

بعد از آنکه توکن منتشر شد، سرمایه گذاران مبلغ معادل سرمایه گذاری شده را از روی توکن‎های تازه صادر شده به دست می‎آورند. اگر رمز ارز موفق شود، سرمایه گذاران از قبال افزایش ارزش توکن‎هایشان به سود می‌رسند. سپس از توکن‎ها می‌توان به عنوان ارز داخلی استفاده کرد یا با آنها در صرافی‌ها داد و ستد انجام داد.

ICO چگونه کار می‌کند؟

از نظر تئوری نحوه عملکرد ICO بسیار ساده به نظر می‌رسد. توکن جدید با کمک یک قرارداد هوشمند که با مبلغ مشخصی از فیات (پول ملموس) مبادله می‌شود به سرمایه گذار منتقل می‌شود. توسعه دهندگان ICO یک سند رسمی تهیه می‌کنند؛ یک گزارش که کلیه اطلاعات مربوط به پروژه و نشانه‌های آن را تشریح می‌کند.

بعضی اوقات یک سند دوم اضافه می‌شود که ویژگی‌های فناوری پروژه و ویژگی‌های فنی ICO را شرح می‌دهد. سند سوم می‌تواند یک تفاهم نامه پیشنهادی باشد که عوامل خطر سرمایه گذاری احتمالی را توصیف کرده و فرایندهای آن را شرح می‌دهد.

چرا ICO برای سرمایه گذاران جذاب است؟

ارزش اصلی ICO به پروتکل‌های آن است. توکن ها، توسعه دهندگان پروتکل را قادر می‌سازند تا مستقیماً پس از انتشار رمز ارز از قابلیت‌های آن کسب درآمد کنند. این کار معمولاً با رزرو برخی از توکن‎‎ها برای توسعه دهندگان، سرمایه گذارانی که در مراحل اولیه هستند یا کاربرانی که برای بار اول مراجعه می‌کنند انجام می‌شود.

هنگامی که پروژه ایجاد گردید و موفق شد، سرمایه گذاران ICO می‌توانند زنجیره‌ای از بازخوردهای مثبت را منتشر کنند که حمایت بیشتر بازار برای توکن را فراهم می‌آورد. خریدهای سودمند به جذابیت پروتکل کمک کرده و موقعیت آن را در بازار تقویت می‌کند. با عرضه اولیه کوین یا توکن ICO افزایش قیمت یک توکن، تقاضای بازار برای پروتکل نسبت به در دسترس بودن برنامه‌ها با روند سریع‌تری افزایش می‌یابد.

بیشترین انتظارات سرمایه گذاران

• به دست آوردن سود از فروش توکن های بعدی با قیمت بالاتر
• به دست آوردن خدمات مورد نیاز با قیمت پایین از توکن‎ها

ریسک‌های احتمالی

در مراحل اولیه توسعه و راه‌اندازی یک پروژه ICO، خطرات ناشی از عدم موفقیت بسیار زیاد است. صنعت بلاکچین هنوز یک زیرساخت با کیفیت یا پشتیبانی تحلیلی برای محافظت از سرمایه گذاران در برابر این‌گونه خطرات ندارد.

شرایطی که بسیاری از پروژه‌های ICO ایجاد می‌شوند، همیشه مطابق با استانداردهای ضد کلاه‌برداری و پول‌شویی نیست. زیرساخت ICO هیچ کنترلی بر روی هزینه بودجه یا تنظیم پیشرفت توسعه بلاکچین فراهم نمی‌آورد. در نتیجه اگر اسناد محکمی در هنگام جذب سرمایه ارائه نشود، احتمال کلاه‌برداری وجود دارد.

به زبان ساده‌تر، هیچ مانعی در راه توسعه دهنده‌ای که وجوه ICO را جمع آوری کرده وجود ندارد؛ با این حال ICO هنوز هم به عنوان یک سرمایه گذاری جذاب تلقی می‌شود.

مقررات ICO

یک سؤال اساسی برای ICO تنظیم آن است، زیرا یک ابزار بین المللی است که توسط هیچ تنظیم کننده خاصی (رگولاتور) یا یک بانک کنترل نمی‌شود. سرمایه گذاران در ICO در انتظار سود چنین پروژه‌هایی هستند که بیش از 4 میلیارد دلار در سال 2017 جذب می‌کنند و از آنجا که این روند بعید است از بین برود، رگلاتورها مجبور می‌شوند مشکلات امنیتی مربوط به پیشنهاد‌های فروش عمومی را تعیین کنند و یک ICO را تعریف کنند.

مقررات ICO در سراسر جهان:

• ایالات متحده: با اظهار دقیق جواز و ثبت نام مجاز است.
• کانادا: با داشتن امنیت اساسی مجاز است.
• اتحادیه اروپا: با رعایت قوانین سخت‌گیرانه توسط اوراق بهادار اروپا و مرجع بازار مجاز است.
• آلمان: با مقررات سخت مجاز است.
• چین: تمام پروژه‌های ICO ممنوع است.
• ژاپن: مقررات در دست بررسی است.
• انگلستان: بدون وضع مقررات، مجاز است.

ICO 2.0

به جرئت می‌توان گفت ICO به دلیل فرصتی که برای تأمین بودجه و هزینه‌های اضافی فراهم آورده و نیز باعث شکل گیری شبکه‌ای از ذینفعان علاقه‌مند به این پروژه شده، به صورت گسترده مورد پذیرش قرار گرفته است. این امر به شرکت‌های خصوصی در سراسر جهان برای مشکل حاد کمبود بودجه راه حل نشان می‌دهد.

از طرف دیگر یک آمار نسبتاً بد نشان می‌دهد که کمتر از 30 درصد پروژه‌های ICO موفق می‌شوند. با توجه به این روند سرمایه گذاران به طور فزاینده تمایلی به سرمایه گذاری در چنین پروژه‌های جدید ندارند.

ICO 2.0 می‌تواند راه حلی مناسب‎تری فراهم آورد.=

ICO 2.0 امر می‌تواند از طریق یک اصلاحیه در قوانین کار کند. ICO 2.0 این اجازه را می‌دهد تا سرمایه گذاران معتبر بتوانند بدون محدودیت خرید خود را انجام دهند و برای توسعه دهندگان تا مبلغ 50 میلیون دلار سرمایه اولیه جذب کنند. بعد از آن ICO از طریق یک بررسی تطابق که توسط مقامات برقرار شده است، انجام می‌شود.

بازیگران حقوقی در سراسر جهان در جستجوی ابزارهایی برای تنظیم روابط بین شرکت‌های سرمایه گذاری و شرکت‎های در حال جذب سرمایه هستند. در عین حال مبارزه اصلی در توسعه بلند مدت ICO است. هدف نهایی تعادل در افزایش سطح حمایت از مشارکت کنندگان و در عین حال حفظ آزادی کافی در فضای قانونی است.