با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم

به کمک سیستم erp شماران سیستم، شما می توانید برای آینده کاری خود بهتر برنامه ریزی کنید؛ همچنین افزایش کارایی، سودآوری و بهره وری از دیگر مزایا استفاده از نرم افزار erp می باشد.

تعریف درآمد چیست؟

درآمد پولی است که از عملیات عادی کسب و کار به دست می آید که به صورت میانگین قیمت فروش ضربدر تعداد واحدهای فروخته شده محاسبه می شود. این رقم بالایی (یا درآمد ناخالص) است که هزینه ها برای تعیین درآمد خالص از آن کم می شود. درآمد نیز به عنوان فروش در صورت سود و زیان شناخته می شود. درآمد یا Revenue هزینه ای است که یک فرد یا شرکت با سرمایه گذاری بدست می آورد. در حالت کلی، درآمد مقدار پولی است که از به کمک روش های مختلف تجاری بدست می آید که برای محاسبه درآمد، روش های مختلفی وجود دارد که در این مقاله با تعریف درآمد و انواع آن آشنا خواهیم شد.

نکات کلیدی

• درآمد عملیاتی عبارت است از درآمد (از فروش کالا یا خدمات) منهای هزینه های عملیاتی.
• درآمد، که اغلب به عنوان فروش یا خط برتر شناخته می شود، پولی است که از عملیات عادی کسب و کار دریافت می شود.
• درآمد غیرعملیاتی درآمد غیر متداول یا غیر تکراری است که از منابع ثانویه (مثلاً درآمدهای دعوی قضایی) به دست می‌آید.

آشنایی با مفهوم درآمد

درآمد پولی است که از طریق فعالیت های تجاری به شرکت وارد می شود. بسته به روش حسابداری استفاده شده، روش های مختلفی برای محاسبه درآمد وجود دارد. حسابداری تعهدی شامل فروش های اعتباری به عنوان درآمد برای کالاها یا خدمات تحویل شده به مشتری خواهد بود.

بررسی صورت جریان وجوه نقد برای ارزیابی میزان کارآمدی یک شرکت ضروری است. از سوی دیگر، حسابداری نقدی، تنها هنگام دریافت پرداخت، فروش را به عنوان درآمد محاسبه می کند. پول نقدی که به یک شرکت پرداخت می شود به عنوان “رسید” شناخته می شود. امکان داشتن رسید بدون درآمد وجود دارد؛ به عنوان مثال، اگر مشتری برای خدماتی که هنوز ارائه نشده است یا کالای تحویل‌ نشده پیش‌ پرداخت داشته باشد، این فعالیت منجر به دریافت می‌شود نه درآمد.

به کمک سیستم erp شماران سیستم، شما می توانید برای آینده کاری خود بهتر برنامه ریزی کنید؛ همچنین افزایش کارایی، سودآوری و بهره وری از دیگر مزایا استفاده از نرم افزار erp می باشد.

درآمد به عنوان خط برتر شناخته می شود زیرا در صورت سود و زیان شرکت ظاهر می شود. درآمد خالص، همچنین به عنوان خط پایان شناخته می شود. زمانی سود حاصل می شود که درآمدها از هزینه ها بیشتر شود.

برای افزایش سود و در نتیجه سود هر سهم (EPS) برای سهامداران خود، یک شرکت یا درآمدها را افزایش می دهد یا هزینه ها را کاهش می دهد. سرمایه گذاران معمولاً درآمد خالص یک شرکت را جداگانه در نظر میگیرند تا سلامت یک تجارت را تعیین کنند. درآمد خالص می تواند رشد کند در حالی که درآمدها به دلیل کاهش هزینه ها راکد می مانند.

وقتی شرکت‌های با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم دولتی درآمدهای فصلی خود را گزارش می‌کنند، دو رقمی که توجه زیادی را به خود جلب می‌کنند، درآمد و EPS می باشند. شرکتی که انتظارات تحلیلگران و درآمد هر سهم را شکست یا از دست می دهد، اغلب می تواند قیمت سهام را تغییر دهد.

انواع درآمد

درآمد یک شرکت ممکن است بر اساس بخش هایی که آن را ایجاد می کند تقسیم شود؛ به عنوان مثال، یک بخش وسایل نقلیه تفریحی ممکن است یک بخش تامین مالی داشته باشد که می تواند دارای منبع درآمد جداگانه ای باشد.

درآمد را می توان به درآمد عملیاتی – فروش حاصل از کسب و کار اصلی یک شرکت – و درآمد غیر عملیاتی که از منابع ثانویه به دست می‌آید تقسیم کرد. از آنجایی که این منابع درآمد غیرعملیاتی اغلب غیرقابل پیش‌بینی یا غیرقابل تکرار هستند، می‌توان آن‌ها را رویدادها یا سودهای یک‌باره نامید. به عنوان مثال، درآمدهای حاصل از فروش یک دارایی، درآمدهای بادآورده از سرمایه گذاری ها، یا پولی که از طریق دعوی قضایی اعطا می شود، درآمد غیر عملیاتی است.

نمونه هایی از درآمد

در مورد دولت، درآمد عبارت است از پول دریافتی از مالیات، کارمزد، جریمه، کمک های مالی یا نقل و انتقالات بین دولتی، فروش اوراق بهادار، حقوق معدنی یا منابع و همچنین هرگونه فروش انجام شده.

از نظر سرمایه گذاری در املاک و مستغلات، درآمد به درآمد حاصل از یک ملک، مانند هزینه اجاره یا پارکینگ اشاره دارد. هنگامی که هزینه های عملیاتی متحمل شده در اداره دارایی از درآمد دارایی کسر شود، ارزش حاصله خالص درآمد عملیاتی (NOI) است. رایج ترین نمونه های درآمد عبارتند از:

• درآمد شخصی: شامل حقوق ها، پاداش، سود سهام، درآمد اجاره و …
• درآمد دولت: مالیات بر درآمد، مالیات بر دارایی، مالیات بر ارزش افزوده
• درآمد واحد های تجاری: فروش کالا، فروش خدمات و سود سهام

منابع مختلف درآمدها در انواع مختلف آنها متفاوت است که ما به درآمدهای رایج اشاره کردیم. به طور کلی، سه حوزه اصلی درآمد که صنعت مالی را تشکیل میدهند عبارتند از: درآمد دولت، شخصی و درآمد شرکت ها.

آیا درآمد و جریان نقدی یکسان هستند؟

خیر. درآمد، پولی است که یک شرکت از فروش محصولات و خدمات خود به دست می آورد. جریان نقدی مقدار خالص وجه نقدی است که به داخل و خارج از شرکت منتقل می شود. درآمد معیاری از اثربخشی فروش و بازاریابی یک شرکت است، در حالی که جریان نقدی بیشتر یک شاخص نقدینگی است. هر دو درآمد و جریان نقدی باید با هم برای بررسی جامع سلامت مالی یک شرکت تجزیه و تحلیل شوند.

درآمد چگونه توسط یک نفر ایجاد می شود؟

برای بسیاری از شرکت ها، درآمد از فروش محصولات یا خدمات به دست می آید. به همین دلیل، گاهی اوقات درآمد به عنوان فروش ناخالص شناخته می شود. درآمد را می توان از طریق منابع دیگر نیز به دست آورد. مخترعان یا سرگرم کننده ها ممکن است درآمدی از مجوز، حق ثبت اختراع یا حق امتیاز دریافت کنند یا سرمایه گذاران املاک و مستغلات ممکن است از درآمدِ اجاره درآمد کسب کنند.

درآمد دولت های فدرال و محلی احتمالاً به صورت درآمدهای مالیاتی از دارایی یا مالیات بر درآمد می باشد. دولت ها همچنین ممکن است از فروش دارایی یا سود حاصل از اوراق قرضه، درآمد کسب کنند. موسسات خیریه و موسسات غیرانتفاعی معمولاً درآمدهای خود را از کمک های مالی دریافت می کنند. دانشگاه‌ها می‌توانند از دریافت شهریه و همچنین از سود سرمایه‌گذاری در صندوق وقف خود درآمد کسب کنند.

درآمد تعهدی و معوق چیست؟

درآمد انباشته درآمدی است که یک شرکت برای تحویل کالاها یا خدماتی به دست می آورد که هنوز توسط مشتری پرداخت نشده است. در حسابداری تعهدی، درآمد در زمان انجام معامله فروش گزارش می شود و ممکن است لزوماً نشان دهنده وجه نقد در دست نباشد.
درآمد معوق یا غیرقابل کسب را می‌توان مخالف درآمد انباشته در نظر گرفت؛ به این معنا که درآمد غیرقابل‌ به‌کارگیری پولی است که مشتری برای کالاها یا خدماتی که هنوز تحویل داده نشده است، پرداخت می کند.

نتیجه گیری

در این مقاله سعی کردیم با مفهوم درآمد و انواع آن آشنا شویم. شناخت راه های متفاوت برای کسب درآمد بیشتر در کنار کاهش ضرر، می تواند به شما کمک کند تا برای رشد کسب و کارتان راه های متنوعی را در نظر بگیرید. اتوماسیون سازی کسب و کار، در کنار صرفه جویی در زمان، به بهبود عملکرد سازمان شما کمک خواهد کرد. شماران سیستم به چندین سال سابقه در زمینه طراحی و تولید نرم افزارهای حسابداری، آماده ارائه خدمات به شما می باشد؛ تنها کافی است که با مشاوران ما در این زمینه مشورت نمایید.

مدیریت سرمایه و ریسک چیست؟

مدیریت سرمایه بدین معنی که بخشی از پس‌انداز خود را سرمایه‌گذاری کنید، مفهوم خیلی کلی است. مثلا شاید به فکر خرید سکه، دلار، ماشین یا سهام بیفتید. در شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه کدام سرمایه‌گذاری سودآور است؟ آیا تمامی سرمایه‌گذاری‌ها بازده یکسان دارند؟ آیا ریسک سرمایه‌گذار‌ی‌ها با هم برابر است؟ برای پاسخ دادن به این سوالات بهتر است ابتدا با مفهوم مدیریت سرمایه آشنا شویم.

مدیریت سرمایه به صورت مدیریت حرفه‌ای انواع دارایی‌ها به منظور تحقق اهداف سرمایه‌گذار تعریف می‌شود، چه دارایی‌های ملموس مانند مسکن و چه دارایی‌های ناملموس مثل سرقفلی و ارزش برند.

استراتژی مناسب برای سرمایه‌گذاریِ هر فرد با دیگری متفاوت است. عواملی مثل میزان تحصیلات و سواد مالی، سن، میزان درآمد، میزان سرمایه اولیه، ریسک‌پذیری و. باعث پیدایش استراتژی‌های متفاوت سرمایه‌گذاری می‌شود.

ریسک چیست؟

کلمه ریسک بیشتر افراد را به یاد خطر و ضرر می‌اندازد. اما ریسک موقعیتی است که از ترکیب خطر و فرصت به دست می‌آید. وقتی شما ریسک می‌کنید، خطری را به‌جان می‌خرید، به امید آن‌که فرصتی به دست بیاورید. شما با توجه به میزان توانایی‌های فردی خود در کنار شناخت کامل از تهدیدهای احتمالی، می‌توانید از این فرصت‌ها استفاده کنید تا به اهداف خود برسید.

بیشتر روش‌های سرمایه‌گذاری با درصدی از ریسک همراه هستند. تنها سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی چون سپرده‌گذاری در بانک یا مواردی چون سرمایه‌گذاری در اوراق خزانه است که ریسک بسیار پایینی دارند.

این موارد (که می‌توان آن‌ها را سرمایه‌گذاری بدون ریسک نیز نامید) یک بازدهی مشخص، قطعی ولی محدود دارند. یعنی با سرمایه‌گذاری روی آن‌ها، امیدی هم به کسب یک بازدهی چشم‌گیر نباید داشت.

مدیریت سرمایه صحیح

اما آشنایی با مدیریت سرمایه به‌صورت صحیح، به شما امکان کسب بازدهی بالاتر خواهد داد. برای مثال خرید مستقیم سهام ریسک بیشتری دارد. اما در کنار ریسک بیشتر، سرمایه‌گذاران می‌توانند به بازدهی بیشتر هم دست‌پیدا کنند. از این منظر شاید بتوانیم بگوییم که ریسک «بهای بازدهیِ بیشتر» است.

پس دیدیم که احتمالِ کسب سود بیشتر، معادل است با پذیرش ریسک بالاتر. پس چرا افراد تنها به سپرده‌گذاری در بانک و کسب یک بازده قطعی اکتفا نمی‌کنند و به سمت نوعی دیگر از سرمایه‌گذاری‌ها متمایل می‌شوند؟ آیا این کار درستی است که در بازارهای دیگر، مثل بورس دست به سرمایه‌گذاری زد؟

یکی از دلایلی که باعث می‌شود بازار سرمایه محبوب‌تر از بانک‌ها باشد، این است که شما با سپرده‌گذاری در بانک حداکثر میزان بازدهی که می‌توانید کسب کنید محدود (مثلا بیست درصد به طور سالیانه) است. در حالی که بازاری مانند بورس و اوراق بهادار به شما امکان کسب بازدهی‌های بیشتر از 100 درصد را هم می‌دهد.

مدیریت سرمایه با توجه به نرخ تورم

علاوه بر موضوع ریسک و بازده با توجه به شرایط سیاسی و تحریم‌های بی‌شماری که بر کشور اعمال شده با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم است و با توجه به وضعیت اقتصادی حاکم، شاهد رشد بی‌اندازه نرخ تورم (41%) در سال اخیر بوده‌ایم.

وقتی نرخ تورم در کشوری افزایش می‌یابد شاهد کاهش قدرت خرید پول خواهیم بود، که به اصطلاح می‌گویند پول ارزش خود را از دست داده است. بنابراین سپرده‌‌گذاریِ تمامِ پول خود در بانک کار منطقی به نظر نمی‌رسد، چون نرخ تورم، بیشتر از نرخ بهره سالانهِ بانک است و پول شما نمی‌تواند متناسب با نرخ تورم رشد کند. یعنی پول شما نمی‌تواند قدرت خرید خود را حفظ کند. این در حالی است که بازار سرمایه (بورس اوراق بهادار) می‌تواند متناسب با رشد تورم رشد ‌کند. در این بازار افراد با سرمایه‌گذاری مناسب و مدیریت سرمایه می‌توانند ارزش پول خود را حفظ کنند و حتی به سودهای جذابی دست یابند.

تشکیل سبد سرمایه‌گذاری

برای پوشش ریسک در سرمایه‌گذاری، بهترین کار تشکیل سبد سرمایه‌گذاری است. برای این کار فرد، سرمایه خود را به چند قسمت تقسیم می‌کند و هر قسمت از آن را به بازارهای مختلف می‌برد. مثلا درصدی از سرمایه‌اش را به خرید ملک و درصدی دیگر را به خرید طلا اختصاص می‌دهد و مابقی را صرف خرید سهام و یا کالاهای سرمایه‌ای، مانند ماشین‌آلات و تجهیزات می‌کند. برای مطالعه بیشتر در این رابطه روی اینجا کلیک کنید.

هرکدام از بازارهای موجود ریسک متفاوتی دارند و مدت‌زمان بازدهی و میزان بازدهی مورد انتظار از آن‌ها نیز متفاوت است. هنگام انتخاب یک بازار هدف برای سرمایه‌گذاری، باید به دو متغیر ریسک و بازده به طور همزمان توجه کرد، در واقع ریسک و بازده به‌عنوان دو رکن اصلی در اتخاذ تصمیمات سرمایه‌گذاری هستند.

در واقع ریسک و بازده به‌عنوان دو رکن اصلی در اتخاذ تصمیمات سرمایه‌گذاری هستند.

همواره بیشترین بازدهی، با توجه به حداقل مقدار ریسک، معیاری مناسب برای سرمایه‌گذاری به‌حساب می‌آید. شکل بالا تنها مثالی از چند بازار است که افراد می‌توانند در آن با توجه به شرایط خود بازارهای متفاوتی را برای سرمایه‌گذاری و توزیع ریسک انتخاب کنند. حتی می‌توانند بر تعداد بازارهای انتخابی بیفزایند و یا از تعداد آن بکاهند.

مدیریت سرمایه در شرکت ها

مدیریت سرمایه امری بسیار مهم به خصوص در امور شرکت‌ها است. برای مثال اگر یک شرکت به دنبال احداث یک خط تولیدی جدید باشد، برای احداث این خط به مقدار زیادی وجه نقد نیاز دارد. در این مواقع مدیر، سبد سرمایه‌گذاریِ شرکت را بررسی می‌کند تا مشخص کند کدام سرمایه‌گذاری‌ها سریع‌تر به وجه نقد تبدیل می‌شوند. اگر درصد عمده‌ای از سبد شرکت را ملک و ساختمان تشکیل داده باشد مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا این املاک به وجه نقد تبدیل شوند. در حالی که اگر بخش عمده‌ای از سبد را سهام تشکیل دهد بسیار راحت‌تر و سریع‌تر می‌تواند آن را به وجه نقد تبدیل کند و از پول به دست آمده برای راه اندازی خط تولید جدید استفاده کند.

بنابراین هر فردی چه برای تشکیل سبد شخصی و چه در سمت مدیریت برای تشکیل سبد سرمایه شرکت، می‌تواند بر اساس اهداف و نیازهای احتمالی خود، یک سبد سرمایه‌گذاری مطمئن بسازد به‌شکلی که در صورت لزوم بتواند از آن استفاده کند.

فرآیند مدیریت سبد سهام

برای اینکه بتوانید یک سبد سهام (پرتفوی) بهینه تشکیل دهید و آن را به طور صحیح مدیریت کنید، در مرحله اول لازم است که با مفاهیم مالی و اصول اساسی آن آشنا شوید. بعد از آشنایی با این موارد می‌توان اقدام به ایجاد یک سبد سرمایه‌گذاری متناسب با ویژگی‌های شخصی خود کرد.

هر فرد بعد از یادگیری اصول اساسی مالی می‌تواند با توجه به میزان ریسک‌پذیری و بازده مورد انتظار خود اقدام به ایجاد یک پرتفوی بهینه کند و در گذر زمان با توجه به تغییر شرایط، در صورت لزوم پرتفوی خود را اصلاح کند.

یکی از راه‌های کم کردن ریسک یک پرتفوی تنوع‌بخشی به آن است. تنوع‌بخشی با هدف کاهش ریسک پرتفوی تا حداقل مقدارِ ریسک و افزایش بازده پرتفوی تا بالاترین اندازه ممکن انجام می‌شود.

با تقسیم کردن مبلغ سرمایه‌گذاری در سهم‌های متنوع، می‌توان بخشی از ریسک پرتفوی را حذف کرد. برای انجام این کار بهتر است که سهم‌ها، از صنایع و گروه‌های متفاوت از هم انتخاب شوند تا اگر یک صنعتی دچار مشکل شد تنها بخش کوچکی از سبد سرمایه‌گذاری شما به‌خطر بیفتد.

تنوع‌بخشی به سبد سرمایه‌گذاری و سبد سهام

نقل قولی معروف در رابطه با تنوع‌بخشی وجود دارد که بیان می‌کند: تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد قرار ندهید، تا در صورت افتادن سبد همه تخم مرغ‌هایتان از بین نروند.

نکته‌ی قابل توجه این است که شما با تنوع‌بخشی نمی‌توانید کل ریسک سبد خود را از بین ببرید، اما می‌توانید آن را کم کنید.

ریسک کل

ریسک کل از دو بخش ریسک سیستماتیک و ریسک غیرسیستماتیک تشکیل شده است. ریسک غیرسیستماتیک منحصر به یک دارایی نظیر سهم یک شرکت است، که این ریسک با تنوع‌بخشی قابل کاهش است.

اما بخش دیگری از ریسک کل، ریسک سیستماتیک یا ریسک بازار است، که به آن ریسک حذف‌نشدنی هم می‌گویند. این ریسک از طریق تنوع‌بخشی کاهش پیدا نمی‌کند.

نمونه‌ای از ایجاد سبد سهام متنوع را در شکل بالا می‌بینید. می‌توان از گروه‌ها و صنعت‌های مختلف یک سهم مناسب انتخاب کرد و تشکیل سبد داد. افراد با استراتژی‌های متفاوت می‌توانند سبدهای متفاوتی ایجاد کنند.

انواع سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاران به دو طریق می‌توانند دست به خرید اوراق با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم بهادار بزنند: اولین شیوه آن است که افراد به طور مستقیم اقدام به خریدوفروش سهام کنند که به آن سرمایه‌گذاری مستقیم می‌گویند؛ یا اینکه این کار را از طریق واسطه‌های مالی انجام دهند، که به آن سرمایه‌گذاری غیرمستقیم می‌گویند.

انواع سرمایه گذاران بر مبنای میزان تحمل ریسک

نظریه مطلوبیت مورد انتظار، سه نوع گرایش را بر مبنای میزان تحمل ریسک توسط سرمایه‌گذاران معرفی کرده است. بر طبق این نظریه سرمایه گذاران به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• ریسک‌گریز
• ریسک‌پذیر
• ریسک خنثی

سرمایه‌گذاران ریسک خنثی افرادی هستند که به میزان ریسک سرمایه‌گذاری توجهی نمی‌کنند و تنها به دنبال حداکثر کردن بازدهی خود هستند و میزان مطلوبیت آن‌ها توسط بازدهی سرمایه‌گذاری تعیین می‌شود.

برخی از سرمایه‌گذاری‌ها و دارایی‌ها نوسانات بیشتری نسبت به سایر دارایی‌ها دارند. در نتیجه سرمایه‌گذاری در آن‌ها ریسک بیشتری دارد.

گروهی از سرمایه‌گذاران نسبت به سایرین ریسک‌پذیر‌تر هستند؛ در نتیجه می‌توانند نسبت به دیگران بهتر با این نوسانات کنار بیایند و آن را تحمل کنند. این افراد زمانی که با دو پروژه با بازدهی یکسان رو‌به‌رو می‌شوند، پروژه‌ای که ریسک بیشتری دارد را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند، زیرا مطلوبیت ناشی از موفق شدن در پروژه پرریسک بیشتر از عدم مطلوبیت ناشی از زیان آن‌ها است.

این افراد تمایل بیشتری به فعالیت در بورس دارند و تمایل کمی به سپرده‌گذاری در بانک دارند.

سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز

آخرین دسته، سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز هستند. این افراد بیشتر به سرمایه‌گذاری در مواردی که بازدهی مطمئن داشته‌ باشند علاقه‌مند هستند و از سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پرریسک دوری می‌کنند. بیشتر این افراد به سپرده‌گذاری در بانک روی می‌آورند و معتقدند که سپرده‌گذاری در بانک نوعی سرمایه‌گذاری ایمن است.

این سه طبقه، خود می‌توانند هرکدام به سه طبقه متفاوت نیز تقسیم شوند. برای مثال افرادی که در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند، همه حاضر به پذیرش سطح یکسانی از ریسک نیستند. مثلا برخی از آن‌ها در سهم‌هایی که ریسک بسیار زیادی دارند (مثل سهم‌هایی با وضعیت بنیادی نه چندان خوب که در وضعیت تکنیکالی مناسبی قرار دارند و انتظار رشد سریعی از آن‌ها در آینده‌ای نزدیک می‌رود) سرمایه‌گذاری می‌کنند. در حالی که برخی دیگر تنها در سهام شرکت‌هایی بزرگ که وضعیت بنیادی قوی و سود تقسیمی بالا دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند، در حالی با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم که ممکن است این سهم‌ها رشد آهسته‌ای داشته باشند.

نظریه مطلوبیت مورد انتظار با انتقادهایی نیز مواجه شده که در مقالات بعدی راجع‌به آن توضیح داده خواهد شد.

ریسک دارایی‌های مالی از منظر مدت زمان نگهداری

می‌توان ریسک دارایی‌های مالی را از نظر دوره نگهداری آن‌ها نیز طبقه‌بندی کرد. به بیانی دیگر ریسک یک سرمایه‌گذاری زمانی که به دید کوتاه‌مدت خریداری می‌شود با ریسک آن وقتی که با دید بلند‌مدت خریداری می‌شود، متفاوت است.

با افزایش مدت‌زمان نگهداری یک دارایی، نوسانات آن کاهش می‌یابد و ریسک آن تا حدی قابل کنترل خواهد بود.

بورس چیست؟ همه چیز درباره بورس

در اقتصاد، بازار سرمایه که شامل بازار سهام و بازار بدهی است مقابل بازار پول (شامل بانک‌ها و موسسات اعتباری) تعریف می­شود. در بازار سرمایه بحث سپرده مطرح نمی‌باشد و در آن اوراق بهادار مورد معامله قرار می‌گیرند. بازاری که بتوان در آن سهام شرکت‌ها و اوراق بدهی را خرید و فروش کرد بازار بورس نام دارد.

با خواندن مقاله بورس چیست با مفهوم بورس آشنا می‌شویم و با مطالب آموزشی کلینیک سرمایه بر تمام اطلاعات بازار بورس تسلط پیدا می‌کنیم.

فهرست عناوین مقاله

تاریخچه تشکیل بورس

پیدایش واژه بورس به قرن پانزدهم میلادی برمی‌گردد. آن زمان که بازرگانان و کسبه‌ شهری در بلژیک، دور میدانی به نام تِربورس (TerBeurze) در مقابل خانه‌ فردی با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم به نام «واندِر بورس» جمع می‌شدند و به داد و ستد کالای خود بر اساس حراج می‌پرداختند.

معنی کلمه بورس در فرانسوی “کیف پول” است. اولین بورس دنیا در شهر آمستردام هلند و در قرن هفدهم میلادی تشکیل شد. البته این اولین شرکت سهامی نبود. اولین شرکت سهامی در سال 1553 میلادی در روسیه تشکیل شد و «مسکووی» نام داشت.

دلیل نیاز به بورس ایجاد ارتباط بین سرمایه گذاران و با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم افرادی بود که کسب و کاری داشتند و نیازمند سرمایه بیشتر بودند. این ارتباط در بورس به شکل قانونمند و قابل پیگیری ایجاد شده است. اولین بورس ایران هم در تاریخ پانزدهم بهمن‌ماه سال ۱۳۴۶به طور رسمی با انجام معاملاتی بر روی سهام بانک توسعه‌‌‌‌‌‌‍ صنعتی و معدنی شروع به کار کرد.

انواع بازارهای بورس

برای اینکه بدانیم بورس چیست ابتدا باید با مفهوم بازار و دارایی مالی آشنا شویم. بازار به مکانی می‌گویند که در آن خرید و فروش صورت می‌گیرد. دارایی‌هایی که در بازار معامله می‌شوند به دو دسته فیزیکی و مالی تقسیم می‌شوند.

دارایی فیزیکی مانند املاک و ماشین و کالاها

دارایی مالی مثل اوراق بهادار سهام و اوراق مشارکت

در ایران 2نوع بازار بورس وجود دارد که شامل بورس اوراق بهادار و بورس کالا می‌شود. در این مقاله بیشتر تمرکز بر بازار بورس اوراق بهادار داریم و بورس کالا هم معرفی می‌شود و توضیحات کامل آن در مقالات دیگر سایت کلینیک سرمایه موجود هست. بورس ارز هم از دیگر انواع بورس می باشد که در ایران فعال نیست ولی تعداد ایرانی‌هایی که در بازارهای ارزی جهانی مثل فارکس فعالیت دارند کم نیستند.

بازار سرمایه بورس به دو دسته بازار سهام و بازار بدهی تقسیم می‌شود.

بازار سهام

بسیاری از مردم این بازار را معادل بازار بورس می‌دانند. در این بازار سهام شرکت ها به واحدهای هم قیمتی تقسیم می‌شود و به صورت عرضه اولیه وارد بازار بورس می‌شود. بعد از آن در بازار ثانویه این سهام‌ خرید و فروش می‌شود و بر اساس فاکتورهای زیادی قیمت آن بالا و پایین خواهد شد.

بازار بدهی

در بازار بدهی اوراق قرضه مورد معامله قرار می‌گیرند. این اوراق معمولا دارای نرخ سود مشخصی هستند و شرکت‌ها با فروش اوراق تامین مالی می‌شوند. در این موارد به جای آنکه ناشر اوراق تامین مالی را از یک منبع (بانک) انجام دهد این کار را با جمع‌آوری سرمایه از افراد خریدار اوراق انجام می‌دهد.

چرا باید در بورس سرمایه گذاری کنیم؟

در بورس شرایطی فراهم شده است که افراد با سرمایه‌های اندک و زیاد قادر به سرمایه گذاری در فضایی مطمئن و قانونمند باشند. این موضوع علاوه بر سرمایه گذاران برای سرمایه پذیران هم مفید است، زیرا می‌توانند با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم با سرمایه ای که از عرضه سهام خود در بازار بورس اوراق بهادار به دست می‌آورند کسب و کار خود را گسترش دهند یا از ورشکستگی نجات یابند.

اما مزایای سرمایه گذاری در بورس آنقدر زیاد است که این بازار سهام را باوجود ریسک های موجود بسیار محبوب ساخته است. مزایای سرمایه گذاری در بورس شامل:

• کسب درآمد از بورس: بسیاری از شرکت ها پس از محاسبه سود سالیانه و براساس تصمیمات گرفته شده در جلسات مجمع، بیشتر این سود را بین سهامداران تقسیم می‌کنند. البته این تنها مدل کسب درآمد از بورس نیست بلکه با بالارفتن ارزش سهام شرکت‌ها درواقع سرمایه فرد هم بالاتر می‌رود و با معامله یا فروش این سهام می‌تواند درآمد داشته باشد.
• تنوع سرمایه گذاری‌ها: در بازارهای بورس موجود، تنوع زیادی برای انواع سلیقه‌ها و انواع ریسک پذیری‌ها وجود دارد. برای مثال سهام شرکت‌های مختلف، اوراق مشارکت، سرمایه گذاری در بازار مشتقه و صندوق‌های سرمایه گذاری مانند ETF از جمله تنوع‌های موجود برای سرمایه گذاری در بورس و فرابورس هستند.
• سرمایه گذاری مطمئن و شفاف: شما قصد سرمایه گذاری در سهام هر شرکتی را که داشته باشید، سازمان بورس اطلاعات مفید درباره آن شرکت‌ها در اختیار شما قرار می‌دهد. علاوه بر این اطلاعات نظارت دقیقی بر فعالیت شرکت‌ها دارد و گزارشات دوره‌ای از آنها دریافت می‌کند.
• قابلیت نقد شوندگی: افراد می‌توانند هر زمان که قصد فروش سهام خود را داشتند اقدام به فروش آن کنند و زمان کمتری برای نقد شدن نسبت به فروش مسکن و دیگر سرمایه گذاری‌های فیزیکی می‌خواهد.
• جلوگیری از بی ارزش شدن پول: همانطور که در ابتدای مقاله اشاره شد این سرمایه گذاری در بورس و سهام باعث می‌شود سرمایه شما در گردش باشد و سود داشته باشد و طی زمان بی ارزش نشود و راکد نماند.

شاخص بورس چیست؟

شاخص بورس همان عددی است که در اخبار اعلام می‌شود. این عدد میانگین قیمت تمامی سهام موجود در بازار بورس است که تغییرات این شاخص برای سرمایه گذاران مهم است زیرا بیانگر وضعیت عمومی بازار بورس است. انواع مختلفی از شاخص‌های بورسی وجود دارند که در مقاله دیگری به آن پرداخته شده است.

بورس کالا ایران

بازار بورس کالا یک بازار سرمایه است که در آن کالاهای خام و فرآوری نشده مثل گندم، برنج، فلزات و پنبه معامله می‌شود. این بازار دارای انواع قراردادهای بورس کالا است که تنوع آن باعث جذابیتش در کنار بازار سهام شده است.

نحوه ورود به بورس

برای ورود به بورس راهنمای کاملی در همین سایت ارائه کردیم. اولین کار برای ثبت نام در بورس دریافت کد سجام و کد بورسی است. فعالیت‌های بورسی که شامل داد و ستد سهام هستند از طریق کارگزاری‌ها انجام می‌شوند. در واقع کارگزاری‌ها نقش واسطه بین سرمایه گذار و سازمان بورس را دارند. اول در کارگزاری مورد نظر خود ثبت نام کنید و کد بورسی دریافت کنید. اما فقط داشتن کد سجام و کد بورسی کافی نیست. افراد برای اینکه در بازار بورس دچار ضرر نشوند و بدانند که در چه زمانی خرید و فروش کنند نیازمند آموزش بورس هستند. سایت کلینیک سرمایه اخبار بورس و آموزش بورس رایگان و دوره‌های تخصصی را در اختیار شما قرار می‌دهد.

امتیاز شما به این محتوا

میانگین امتیازات: / 5. تعداد امتیاز:

اولین نفری باشید که به این محتوا امتیاز می دهد

مطالب زیر را حتما مطالعه کنید

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) و تمام نکاتی که باید درباره آن بدانید

معرفی بهترین بازی های رایگان متاورس

NFT فیلم چیست و چرا توکن غیرمثلی فیلمی مهم است؟

فومو در ارز دیجیتال چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

هولد کردن یا هودل (HODL) ارز دیجیتال چیست؟

مارکت کپ (Market Cap) چیست و چرا اهمیت دارد؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

محصولات فروش ویژه

دسته‌ها

نوشته‌های تازه

• ارز دیجیتال استلار چیست؟ نقد و بررسی رمزارز XLM
• قرارداد هوشمند چیست و چه کاربردی دارد؟
• ارز دیجیتال ترون چیست؟ نقد و بررسی رمزارز TRX
• عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) و تمام نکاتی که باید درباره آن بدانید
• معرفی بهترین بازی های رایگان متاورس

کلینیک سرمایه با هدف آموزش تخصصی بورس، فارکس و ارزهای دیجیتال در کنار به روز ترین متدهای طراحی استراتژی و سیستم های معاملاتی راه اندازی شده است.

آموزش حسابداری شرکت‌های سهامی؛ از تعریف مفاهیم تا قوانین جزئی

اگر کمی با مباحث حسابداری آشنا باشید، احتمالا از تفاوت حسابداری بین شرکت‌های مختلف مطلع هستید. استانداردها و روش حسابداری شرکت‌های مختلف از نوع با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم ماهیت با یکدیگر متفاوت است. در این مقاله از وبلاگ سپیدار سیستم قصد داریم به آموزش حسابداری شرکت های سهامی، یکی از پرکاربردترین انواع حسابداری بپردازیم. در ادامه همراه ما باشید.

شرکت سهامی چیست؟

نرم افزار حسابداری، صورت‌های مالی و حسابداری برای شرکت‌های مختلف، معنای متفاوتی دارد. در حقیقت این تفاوت، از ماهیت این شرکت‌ها ناشی می‌شود. اجازه بدهید از الفبای حسابداری شروع کرده و تعریفی دقیق از شرکت‌های سهامی ارائه کنیم:

بر اساس تعریف قانونی، شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن بین اعضا تقسیم می‌شود. این تقسیم سرمایه به اسم سهم شناخته شده و اعضایی که سهام را دریافت می‌کنند، صاحبان سهام شناخته می‌شوند. در شرکت‌های سهامی حداقل تعداد اعضا بایستی 3 نفر باشد. پیشنهاد می‌کنیم برای اینکه آشنایی عمیق‌تری با شرکت‌های سهامی و مفهوم سهم پیدا کنید، مقاله سهام چیست را مطالعه کنید.

شرکت‌های سهامی خود به دو نوع سهامی عام و سهامی خاص تقسیم می‌شوند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

سهامی عام و خاص؛ تفاوت در جذب سرمایه

شرکت‌های سهامی عام به آن دسته از شرکت‌های سهامی اطلاق می‌شود که موسسین آن‌ها از طریق فروش سهام در بازار سرمایه، قسمتی از سهام شرکت را تامین می‌کنند. در شرکت‌های سهامی خاص، تمامی سرمایه توسط موسسین شرکت تامین می‌شود. طبق قانون «عبارت شرکت سهام عام» یا عبارت «شرکت سهامی خاص» بایستی حتما قبل یا بعد از نام شرکت بدون هیچ فاصله‌ای در کلیه اوراق، اطلاعیه‌ها و آگهی‌های منتشرشده شرکت به صورت کاملا روشن و خوانا نوشته شود.

چرا افراد شرکت سهامی ثبت می‌کنند؟ آشنایی با مزایا و معایت ثبت شرکت سهامی

پیش از اینکه وارد بحث آموزش حسابداری شرکت سهامی شویم، بهتر است با مزایا و معایب این شرکت‌ها آشنا شویم. احتمالا شما هم تا اینجا حدس‌هایی درباره مزایا و معایب این شرکت‌ها در ذهن دارید.

مزایای ثبت شرکت سهامی؛ ضرر به اندازه میزان سرمایه‌

مهم‌ترین و بهترین مزیت ثبت شرکت سهامی میزان ضرر و زیان، سرمایه گذاران است. در صورت ورشکستگی، توقف یا تصفیه شرکت، سهامدار به اندازه میزان سهم خود در ضرر شرکت سهیم است. این مساله از ضرر و زیان‌های احتمالی جلوگیری می‌کند.

یکی دیگر از مهم‌ترین مزایای این شرکت‌ها، دسترسی به سرمایه‌ کلان در مدت با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم زمانی کوتاه است. این مساله مستقیما می‌تواند به حضور قدرتمند شرکت در بازارهای داخلی و خارجی کمک کند. از طرف دیگر حفظ، انتقال، افزایش و ادغام سرمایه‌گذاری به راحتی صورت می‌گیرد.

معایب شرکت سهامی؛ مالیات چندباره

یکی از مهم‌ترین معایب شرکت سهامی، دریافت مالیات بیشتر از صاحبان سرمایه است. سود کسب‌شده به ازای هر سهم، یک بار به عنوان درآمد شخص حقوقی و مجددا به عنوان سود توزیع شده میان صاحبان سهام، مشمول اخذ مالیات می‌شود. یکی دیگر از مشکلات مهم شرکت‌های سهامی مربوط به ارتباط و کنترل سهامداران بر مدیریت است. اگر درباره مالیات شرکت‌ها اطلاعات زیادی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم با مطالعه مقالات تخصصی ما مثل مقاله نرخ مالیات شرکت های بورسی، از آخرین اخبار و نحوه محاسبه مالیات این شرکت‌ها مطلع شوید.

چگونه می‌توانیم یک شرکت سهامی تشکیل بدهیم؟

اگر به فکر تشکیل یک شرکت سهامی هستید، در این قسمت همراه ما باشید. بر اساس قوانین جاری کشور، موسسان شرکت سهامی بایستی 20 درصد از سرمایه کل شرکت تعهد کنند. همچنین بایستی 35 درصد از مبلغ را نزد یکی از بانک‌های رسمی کشور و در حساب «شرکت در شرف تاسیس» سپرده کنند. پس از این سپرده‌گذاری، اساس‌نامه شرکت، مدارک هویتی و گواهینامه بایستی به اداره ثبت شرکت‌ها تحویل داده شوند.

یک مثال برای آموزش حسابداری و ثبت شرکت سهامی

اجازه دهید با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم 20 درصد تعهد و 35 درصد مبلغ سرمایه‌گذاری را با یک مثال بررسی کنیم. اگر شرکتی با 10 میلیون‌تومان سرمایه تاسیس شود. موسسان بایستی 2 میلیون تومان از این مبلغ را تعهد کنند. موسسان باید 35 درصد از این مبلغ یعنی 700 هزارتومان به صورت نقدی در یک بانک رسمی و در حساب «شرکت سهامی در شرف تاسیس» سپرده‌گذاری کنند. دقت داشته باشد که این مثال یک مثال فرضی است.

اگر بخشی از این مبلغ یا کل آن در قالب سرمایه غیرنقدی (مثل امتیاز یا ملک) باشد، تفاوتی ایجاد نمی‌شود و این موارد هم بایستی در رهن بانک قرار بگیرند. در ادامه شرایط تاسیس شرکت‌های سهامی عام را با یکدیگر بررسی می‌کنیم.

قوانین و مشخصات شرکت سهامی عام:

• درج عبارت «سهامی عام» پیش یا پس از نام شرکت در تمامی اسناد رسمی الزامی و اجباری است.
• سرمایه اولیه نباید کمتر از 500 هزارتومان باشد.
• حداقل اعضای هیئت مدیره این شرکت‌ها، نباید کمتر از 5 نفر باشد.
• شرکت سهامی امکان انتشار اوراق قرضه را دارد و می‌تواند سهام خود را در بورس اوراق بهادار و بانک‌ها عرضه کند.
• حداکثر مبلغ اسمی هر سهام ده‌هزار ریال است.

مراحل تشکیل شرکت سهامی خاص چطور است؟

شرکت سهامی خاص مراحل قانونی کمتری نسبت به شرکت سهامی عام دارد. اظهارنامه ثبت شرکت، اساس‌نامه شرکت به همراه مدارک هویتی موسسان و سهامداران برای تشکیل شرکت سهامی خاص کافی است.

قوانین و مشخصات شرکت سهامی خاص:

مانند شرکت‌های سهامی، قبل یا پس از اسم شرکت بایستی عبارت «خاص» بیاید. این مساله در تمامی آگهی‌ها و اسناد رسمی شرکت الزامی است.

• تمامی سرمایه فقط توسط موسسان تامین می‌شود و شرکت حق فروش سهام را ندارد.
• حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت سهامی خاص، 100 هزارتومان است.
• هیئت مدیره شرکت سهامی خاص حداقل بایستی 3 نفر باشند.

پذیره نویسی چیست؟ آشنایی با اصول پذیره نویسی شرکت‌های سهامی

تا اینجا به صورت کامل با نحوه ثبت شرکت‌های سهمی آشنا شدیم. یکی از مهم‌ترین اصطلاحات شرکت‌های سهامی، پذیره‌نویسی است. پذیره نویسی به معنی تعهد پرداخت سهام از طرف اشخاص حقیقی یا حقوقی است. پذیره نویسی در قالب یک آگهی و در روزنامه رسمی انجام می‌شود. در اعلامیه شرکت، شرایط خرید سهام و سرمایه‌گذاری مشخص شده و افرادی که تمایل به خرید سهام داشته باشند از آن مطلع می‌شوند و می‌توانند در این امر مشارکت کنند. نام رسمی شرکت، موضوع فعالیت، محل فیزیکی، هویت کامل موسسان و مبالغ مرتبط سرمایه‌گذاری‌شده در شرکت بایستی حتما در اعلامیه ذکر شود.

از طرف دیگر امکاناتی مثل مزایای خاص موسسان، مبلغ تعهدشده موسسان، مبالغ هزینه‌شده برای تشکیل شرکت و حداقل سهامی که پذیره‌نویس باید متعهد شود، نحوه تخصیص سهام و موارد مهم دیگر حتما بایستی در اعلامیه درج شود.

آشنایی با حقوق صاحبان سهام در آموزش حسابداری شرکت های سهامی

یکی از مهم‌ترین مباحث در آموزش حسابداری شرکت های سهامی و ثبت‌ حسابداری در نرم افزار حسابداری بازرگانی این شرکت‌ها، بحث حقوق صاحبان سهام است. در این بخش به صورت کامل با حقوق صاحبان سهام آشنا می‌شویم.

آشنایی با اصطلاحات تخصصی حقوق صاحبان سهام

سرمایه پرداخت‌شده، سهام، سهام ممتاز و سهام عادی مهمترین منابع تشکیل دهنده حقوق صاحبان سهام است.

انواع سرمایه در شرکت های سهامی

سرمایه در شرکت های سهامی از راه های مختلفی تامین می‌شود. در حقیقت این فقط سهام‌داران نیستند که اقدام به تامین سرمایه در شرکت‌های سهامی می‌کنند. بلکه از سایر روش‌ها نیز می‌توان اقدام به تامین سرمایه کرد.

• سرمایه اضافی پرداخت شده: به سرمایه های اضافی که پرداخت شده در حسابداری شرکت های سهامی، صرف سهام گفته می‌شود.
• سرمایه دریافتی از سهامداران: به سرمایه اضافی پرداخت شده نسبت به ارزش اسمی یا ارزش تعیین شده آن، سرمایه دریافتی از سهامدارن گفته می‌شود.
• دریافتی از غیرسهامداران: به سرمایه اضافی ناشی از اهداء دارایی‌ها به واحد تجاری یا واگذاری‌های خارجی دیگر، اصطلاحا سرمایه اهدایی گفته می‌شود.

آشنایی با انواع سود در مباحث حسابداری شرکت های سهامی

سود با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم انباشه و اندوخته مهم‌ترین سود در شرکت های سهامی است. خود این سودها به دو نوع تخصیص یافته و تخصیص نیافته تقسیم می‌شود. منظور از تخصیص این سود‌ها، اختصاص آن‌ها به صاحبان سهام به نسبت میزان سهامی است که دارند.

سهام؛ با مهم‌ترین مفهوم شرکت های سهامی آشنا شوید

در بین اصول حسابداری شرکت های سهامی، عبارت «سهم» بار قانونی و حسابداری ویژه‌ای دارد. منظور از سهم، تقسیم سرمایه شرکت به قطعات کوچک‌تر است. به عبارت بهتر اگر سرمایه شرکت را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنیم، به هر یک از این قطعات سهم گفته می‌شود. اجازه دهید متن دقیق قانون تجارت را درباره تعریف سهم با هم مرور کنیم:

«سهم قسمتی‌ست از سرمایه شرکت سهامی که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می‌باشد.»

انواع سهام در شرکت‌های سهامی؛ اصول حسابداری شرکت های سهامی

سهم در شرکت های سهامی، انواع مختلفی دارد. سهام عادی با نام، بی نام و ممتاز از انواع رایج سهام در شرکت‌های سهامی هستند.

سهام عادی با نام؛ همه چیز مشخص است!

در سهام عادی با نام همه چیز مشخص است. نام دارنده سهام و مبلغ اسمی سهام در دفتر شرکت فروشنده سهام کاملا مشخص است. به این ترتیب با مطالعه این دفتر می‌توان اطلاعات کاملی در خصوص صاحبان سهامی که سهام عادی با نام دریافت کرده‌اند، کسب کرد.

سهام عادی بی نام؛ مالکیت با یک برگه!

یکی از دیگر از انواع سهام، سهام‌های بی‌نام است. مشخصات سهامدار این نوع سهام در هیچ جا ثبت نمی‌شود. مالک این سهام، با در دست داشتن ورقه رسمی سهام، مالک آن است. به عبارت بهتر هر کسی که مالک برگه سهام باشد، از حقوق این سهام برخوردار خواهد شد. اگر دقت کرده باشید بیشتر سهامدارن به سهام عادی بی نام بیشتر از سهام با نام، علاقه دارند. سرعت در نقل و انتقال، تسهیل در تجارت و تبدیل سهام عادی بی نام به سرمایه نقدی راحت تر و کم دردسرتر از سهام با نام است. دقت داشته باشید که از نظر حسابداری و قانونی این دو نوع سهام هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. دارندگان این سهام ها هر دو در سود یا ضرر شرکت به یک اندازه سهیم هستند.

منظور از سهام ممتاز چیست؟

سهام ممتاز به سهامی گفته می‌شود که امتیازاتی نسبت به سهام بی نام و با نام دارند. این امتیازات شامل موارد زیر است:

• اولویت در دریافت سهم سود
• محفوظ ماندن حق دریافت سهم سود نسبت به سال‌هایی که شرکت زیان دارد از محل سود سال‌های آتی. این گونه سهام را سهام ممتاز با سود انباشته می‌گویند
• حق تقدم در بازیافت مبلغ سهام نسبت به سهام عادی در صورت انحلال شرکت

اگر سوالی درباره آموزش حسابداری شرکت‌های سهامی دارید، اینجا بپرسید!

در این مقاله سعی کردیم به صورت کامل درباره مهم‌ترین اصول حسابداری شرکت‌های سهامی صحبت کنیم. اگر هنوز سوال یا ابهامی در این خصوص دارید، برای ما در زیر همین صفحه کامنت بگذارید. متخصصان سپیدار سیستم به سوالات شما پاسخ می‌دهند.

سپیدار سیستم با ارائه انواع نرم افزار حسابداری بازرگانی، نرم افزار حسابداری شرکتی و سیستم‌های حقوق و دستمزد به شرکت های سهامی کمک می‌کند تا به بهترین شکل ممکن واحد حسابداری خود را مدیریت کنند. برای مشاوره رایگان و دریافت نرم‌افزارهای تخصصی با شماره ۰۲۱-۸۱۰۲۲۰۰۰ تماس حاصل کنید.

همه چیز درباره سرمایه گذاری خطرپذیر

از ابتدای راه‌اندازی یک استارتاپ حتما باید بدانید که venture capital چیست؟

توسط تحریریه شنبه منتشر شده در ۱ تیر ۱۴۰۰

برای رشد استارتاپ خود حتما باید پاسخ به دو سوال مهم را بدانیم:
سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟
انواع سرمایه گذاری خطرپذیر کدام هستند؟

شرکت سرمایه گذاری خطر پذیر (VC) یا سرمایه گذاری جسورانه چیست؟

بنگاه‌های venture capital (VC) سازمان‌های مدیریت مالی هستند که از منابع مختلف پول جمع کرده و این سرمایه جمعی را در استارت آپ‌ها سرمایه گذاری می‌کنند.

VCها این وجوه را از دفاتر خانواده ، نهادهای سرمایه‌گذار (صندوق‌های بازنشستگی، صندوقهای موقوفه دانشگاه، صندوق‌های ثروت حاکمیت و غیره) و افراد با ارزش خالص بالا (با دارایی بیش از ۱ میلیون دلار) جمع می‌کنند که به VC اجازه می‌دهد تا سرمایه‌گذاری‌های خود را مدیریت کند. اندازه سرمایه‌گذاری‌های VC در یک استارتاپ می‌تواند بر اساس تئوری سرمایه گذاری و شیوه‌های خاص هر شرکت بسیار متفاوت باشد. هجوم پول نقد VC ، در کنار منابع دیگر از جمله مشاوره و ارتباطات اضافی که شرکت سرمایه می‌تواند فراهم کند، اغلب به رشد سریع و تسلط بر بازارهای نوپا کمک می‌کند.

این شرکت‌ها معمولا طبق یک برنامه از پیش تعیین شده سرمایه گذاری می‌کنند؛ به عنوان مثال از شرکت‌های نوپا در یک مرحله، صنعت یا منطقه جغرافیایی خاص پشتیبانی می‌کنند.

سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذاری جسورانه چگونه کار می کند؟

بنگاه‌های اینچنینی بدون شک نیروی محرکه نوآوری هستند زیرا سرمایه گذاران خطرپذیر از کسب و کارهایی حمایت کرده و با سرمایه گذاری و انواع آن آشنا شویم با سرمایه گذاری در آنها، از مراحل اولیه تا زمان عرضه اولیه عمومی، آنها را به سوی یک کسب و کار پر سود هدایت می کنند.

تعریف نقش‌ها در سرمایه گذاری خطرپذیر (VC)

برای آنکه بدانیم دقیقا venture capital چیست، باید با ساختار آن نیز آشنا شویم. جوان ترین افراد دوست دارند تحلیلگر شوند. این افراد معمولا یا دانشجوی MBA در دوره کارآموزی خود هستند یا افرادی که تازه از مدرسه فارغ التحصیل شده‌اند. نقش اصلی تحلیلگران، رفتن به کنفرانس‌ها و یافتن کسب و کارهای همسو با استراتژی‌های شرکت آنهاست. تحلیلگران قدرت تصمیم‌گیری ندارند، اما می‌توانند راه خوبی برای معرفی شما به شخص ارشد دیگری در شرکت باشند. تحلیلگران بیشتر در مورد بازار تحقیق کرده و شما و رقبایتان را مورد بررسی قرار می‌دهند.

موقعیت شغلی بعدی در این شرکت‌ها، معاون است. این موقعیت می تواند در رده های پایه یا ارشد باشد. این افراد آنهایی هستند که تجربه‌های مالی و مهارت های بالایی در ایجاد روابط دارند. آنها تصمیم گیرنده نیستند اما قطعا می توانند بر افراد تصمیم گیرنده در شرکت تاثیرگذار باشند.

پس از آنها، مدیران اصلی قرار دارند. آنها افراد رده بالایی هستند که در مورد سرمایه گذاری تصمیم می‌گیرند اما در اجرای استراتژی کلی شرکت قدرت کامل را ندارند. یک مدیر اصلی می تواند شما را وارد سیستم کرده و به شما کمک کند تا کل روند دریافت بودجه را طی کنید. هرجند ارشدترین افراد شرکت نیستند اما رابطه نزدیکی با شرکای تجاری شرکت دارند.

ارشدترین افراد در یک بنگاه سرمایه گذاری، شرکای تجاری هستند که ممکن است شرکای عمومی یا شرکای مدیریتی باشند. تفاوت در عنوان بستگی به این دارد که آیا فرد فقط در تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری حق رای دارد یا در تصمیم گیری عملیاتی نیز تاثیرگذار است. علاوه بر سرمایه گذاری، شرکا مسئول افزایش سرمایه برای وجوهی هستند که شرکت با آنها سرمایه گذاری خواهد کرد.

چهره دیگر در یک شرکت سرمایه گذاری، کارآفرین مقیم (EIR) است. آنها عمدتا افرادی هستند که رابطه خوبی با VC دارند و ممکن است VC را خارج کرده و به آنها کمک کنند تا پول نقد کسب کنند. EIRها معمولا یک سال یا بیشتر با یک شرکت کار می کنند تا به آنها در تجزیه و تحلیل خروج از معاملات کمک کنند. در نهایت هدف یک EIR راه اندازی یک شرکت جدید برای سرمایه گذاری مثبت است.

به سرمایه گذاران شرکت‌های VC، شرکای محدود (LP) گفته می‌شود. LP سرمایه‌گذاران سازمانی یا انفرادی هستند که سرمایه خود را در VC سرمایه گذاری کرده‌اند. LPها شامل موقوفات، صندوق‌های بازنشستگی، صندوق‌های ثروت حاکمیت، و خانواده‌های ثروتمند هستند.

روند دریافت بودجه از سرمایه گذاری خطرپذیر( VC)

در یافتن پاسخ برای سوال venture capital چیست، مهمترین قسمت آن است که با روند این نوع شرکت‌ها آشنا شویم. زیرا برای توسعه استارتاپ خود، به گذراندن این روند نیاز داریم.

اول و مهمتر از همه، VC را پیدا کنید که در راستای محصول یا کسب و کار شما بوده و اهل سرمایه گذاری در حوزه سما باشند.

هنگامی که فهرست سرمایه گذاران خطرپذیر مناسب را تهیه کردید، به دنبال ایجاد ارتباط با آنها باشید. در ابتدا ببینید چه دوستان یا همکاران مشترکی با آنها دارید زیرا بهترین معرفی از سوی کارآفرینانی است که بازده خوبی به VC داده‌اند. VCها از این معرفی‌نامه‌ها به عنوان مهر تایید استفاده می کنند. هرچه معرفی‌نامه بهتر باشد، شانس بیشتری برای تامین بودجه دارید.

به عنوان گام بعدی برای دریافت معرفی‌نامه و در صورتی که از طرف VC علاقه‌ای دیده شد، با آنها تماس بگیرید و سعی کنید یک معرفی جامع و کامل از کسب و کار و محصولتان را برای آنها ارسال کنید.

پس از تایید احتمالی از سوی سرمایه گذاران خطرپذیر، نوبت به جلسه حضوری می‌رسد. سعی کنید ارتباط خوبی با آن سوی میز برقرار کرده و سوالات آنها را پاسخ بدهید تا نگرانی‌های احتمالی تا درصد بالایی برطرف شود.

جلسه شرکا آخرین مرحله برای رسیدن به تعهدنامه است. همه شرکای تصمیم گیرنده با شما در یک اتاق خواهند بود. در حالت ایده آل سرمایه گذاری که پیش از این با آن جلسه داشته‌اید از شما دفاع خواهد کرد، مگر اینکه مشکلی پیش آمده باشد.

اگر بتوانید نگرانی‌های مطرح شده در جلسه شرکا را رفع کنید، یک تعهدنامه دریافت خواهید کرد. به یاد داشته باشید که این تعهدنامه صرفا نوید تامین مالی شماست و بدان معنا نیست که سرمایه خواهید گرفت. این یک توافق نامه غیر الزام آور است.

پس از تعهدنامه، مراحل مراقبت‌های لازم آغاز می‌شود که به طور معمول یک تا سه ماه زمان می‌برد. پس از گذراندن این مرحله و امضا و اجرای کلیه اسناد ارائه شده، سرمایه را در بانک دریافت می‌کنید.

انواع سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذاری جسورانه

اکنون به سوال اول، یعنی سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟ پاسخ داده‌ایم و می‌دانیم این فرایند چگونه طی می‌شود. اکنون باید درباره انواع آن بدانیم. سه نوع اصلی سرمایه گذاری عبارتند از: تامین مالی مرحله اولیه، تامین مالی توسعه و مالکیت/تامین مالی خرید که در شش مرحله انجام می‌شود. البته معیارها در هر مرحله تامین مالی، بسته به صنعت ، جغرافیا و اهداف فردی آنها می توانند به طور گسترده‌ای برای هر استارتاپ متفاوت باشند. اسن شش مرحله عبارتند از: