ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟

کارگزاری فارابی

حسابداری شرکت های سهامی

شرکت های سهامی : شرکت هایی هستند که سرمایه آنها به قطعات مساوی به نام سهام تقسیم شده است و مسئولیت هر یک از مالکین (سهامداران) در قبال تعهدات شرکت حداکثر به میزان مبلغ اسمی سهام می باشد . (یعنی مسئولیت مالکان در شرکت های سهامی محدود است ).

مواردی از قانون تجارت در خصوص شرکت های سهامی :

1 – انواع شرکت های سهامی:

شرکت سهامی خاص:

شرکتی است که کل سرمایه آن از طریق مالکین و موسسین شرکت تامین می شود

شرکت سهامی عام :

شرکتی است که همواره بخشی از سرمایه شرکت از طریق موسسین و مابقی از طریق اعلان پذیره نویسی از عموم مردم تامین می گردد.

2 – حداقل میزان سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام ” 5 میلیون “ریال و برای شرکت سهامی خاص “1 میلیون” ریال می باشد.

3 – حداقل اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام 5 نفر و در شرکت های سهامی خاص 3 نفر می باشد.

4 – در شرکت سهامی عام حداقل 20 %کل سرمایه شرکت باید از طریق موسسین تامین شده و مابقی از طریق عموم مردم تامین گردد.

از کل مبلغی که توسط موسسین تامین می گردد 35 %آن باید در حسابی تحت عنوان شرکت در شرف تاسیس در بانک سپرده گذاری شود .

5 – حداکثر مبلغ اسمی یک سهم در شرکت سهامی عام می تواند 10.000 ریال باشد و در شرکت های سهامی خاص محدودیتی از این بابت وجود ندارد.

6 – در حال حاضر کلیه شرکتهایی که در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده اند باید به صورت سهامی عام باشند و به عبارت ساده تر هر شرکت بورسی سهامی عام نیز است ولی هر شرکت سهامی عام الزاما بورسی نمی باشد.

مزایای شرکت های سهامی :

1. عدم تاثیر مهم فوت یا ورود
2. جدایی مالیکت از مدیریت
3. قدرت بالای جذب سرمایه و سهامداران جدید
4. شخصیت حقوقی مستقل
5. تداوم فعالیت
6. سهولت نقل و انتقال سهام

ارزش سهم :

ارزش اسمی :

منظور از ارزش اسمی مبلغی است که روی برگه سهم درج شده است و سرمایه شرکت بر مبنای این ارزش در اداره ثبت شرکتها به ثبت رسیده است و همواره ثابت است.

کلیه ثبت های حسابداری که در رابطه با سهام در دفاتر و حساب ها انجام می شود بر مبنای ارزش اسمی سهم می باشد زیرا این مبلغ ثابت بوده و با گذشت زمان تغییری نمی یابد

نکته :

همواره سهام عادی و ممتاز در یک شرکت بر مبنای ارزش اسمی بستانکار می شود.

ارزش بازار :

ارزشی است که یک سهم در بازار آزاد بر اساس عرضه و تقاضا پیدا می کند و معامله می شود.

ارزش دفتری:

ارزشی است که از تقسیم خالص دارایی ها (حقوق صاحبان سهام) بر تعداد کل سهام شرکت بدست می آید.

هزینه های تاسیس :

برای تأسیس یک واحد تجاری فعالیت های خاصی انجام میشود. این فعالیتها مستلزم صرف مخارجی است که در ابتدا توسط مؤسسین پرداخت میشود.

این مخارج شامل مخارج حقوقی برای تهیه اساسنامه و شرکت نامه، حق مشاوره، حق الزحمه ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ حسابداری، مالیات، مخارج ثبت و سایر مخارج مربوط به تأسیس است.

پرداخت این مخارج با هدف کسب منافع آتی در طول عمر واحد تجاری صورت میگیرد، لیکن به خودی خود منافع اقتصادی آتی ندارد.

در واقع این مخارج منجر به جریان ورودی وجوه نقد یا کاهش جریان خروجی وجوه نقد نمیشود و بنابراین در تعریف داراییها قرار نمیگیرد.

اگرچه در عمل شرکتها این مخارج را مطابق با قوانین مالیاتی یا دوره های اختیاری به حساب هزینه منظور میکنند، لیکن براساس الزامات استاندارد، در زمان تحمل به عنوان هزینه دوره منظور میشود.

نکته :

طبق استانداردهای حسابداری هزینه تاسیس باید به عنوان هزینه دوره تلقی شده و در دوره وقوع (اولین دوره فعالیت شرکت ) به حساب سود و زیان منظور شود و یا حداکثر طی 10سال مستهلک شود.

طبق قانون تجارت در خصوص شرکت های سهامی 3 مجمع وجود دارد:

1 – مجمع عمومی موسس :

این مجمع کلا یک بار در طول عمر شرکت برگزار می شود پس از آنکه موسسین اولیه شرکت سرمایه اولیه خود را جهت تامین سرمایه شرکت پرداخت نموده اند باید مابقی سرمایه را از طریق مردم پذیره نویسی نمایند .

که در نهایت پس از دریافت بخشی از مبلغ پذیره نویسی و تعهد مابقی مبلغ توسط پذیره نویسان ، موسسین می بایست از کلیه پذیره نویسان جهت شرکت در مجمع عمومی موسس دعوت به عمل آورند .

در این مجمع اساسنامه شرکت به رای گیری گذاشته شده و تصویب می شود و اعضای هیئت مدیره شرکت در شرف تاسیس تعیین می گردد و بازرس قانونی و حسابرس شرکت برای دوره یکساله تعیین خواهد شد .

پس از برگزاری این مجمع اعضای هیئت مدیره منتخب سهامداران مکلف هستند با قبول سمت کتبی و مراحل ثبت شرکت را انجام دهند و شرکت را به ثبت رسانند.

2 – مجمع عمومی فوق العاده :

این مجمع از بابت 4 وظیفه زیر و تصمیم گیری در خصوص آنها تشکیل خواهد شد :

• تصمیم گیری در خصوص افزایش سرمایه
• تصمیم گیری در خصوص کاهش سرمایه
• تصمیم گیری در خصوص تغییر در مفاد اساسنامه
• تصمیم گیری در خصوص انحلال شرکت

نکته :

مجمع عمومی فوق العاده با حضور بیش از نصف سهام دارای حق رای رسمیت خواهد یافت و کلیه تصمیمات در این مجمع به اکثریت 3/2 آرا حاضر در مجمع تصویب خواهد شد.

نکته :

در قانون تجارت منظور از تعداد آرای صاحبان سهام این است که هر شخص به تعداد سهامی که دارد دارای حق رای می باشد و به عبارت دیگر هر برگه سهم دارای یک رای می باشد نه هر نفر یک رای دارد.

3 – ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ مجمع عمومی عادی سالیانه :

طبق قانون تجارت هیئت مدیره مکلف در پایان سال مالی شرکت و حداکثر ظرف مدت 4 ماه از پایان سال مالی صاحبان سهام شرکت را جهت شرکت در مجمع عمومی عادی دعوت نماید .

در این مجمع که با حضور حداقل نصف صاحبان سهام رسمیت می یابد ابتدا گزارش بازرس قانونی و حسابرس شرکت در خصوص صورت های مالی سال گذشته شرکت و عملکرد هیئت مدیره قرات می شود.

سپس پس از رای گیری از صاحبان سهام در خصوص صورت های مالی و توضیحات اعضای هیئت مدیره در خصوص ابهامات و سوالات سهامداران باید از طریق رای گیری بازرس قانونی و حسابرس شرکت برای سال مالی بعد انتخاب شود .

و همچنین روزنامه کثیر الانتشاری که باید آگهی ها و اطلاعات شرکت در آن درج شود انتخاب می شود.

در صورت موافقت سهامداران مبلغی به عنوان پاداش اعضای هیئت مدیره به مدیران شرکت تعلق خواهد گرفت و در نهایت میزان سودی که به ازای هر سهم به سهامداران تعلق می گیرد توسط اعضای مجمع مورد رای گیری و تصویب قرار می گیرد.

نکته :

مبلغ پاداش هیئت مدیره در صورت سودآوری و تصویب مجمع عمومی درشرکت سهامی عام حداکثر 5 %سود پرداختی به سهام داران و در شرکت سهامی خاص حداکثر 10 %سود پرداختی به سهام داران می باشد.

نکته :

البته در خصوص مجمع سالیانه این نکته قابل ذکر است که چنانچه مواردی جهت تصمیم گیری که در صلاحیت مجمع عمومی عادی است و باید در طی سال تصمیم گیری شود می بایست مجمع عمومی عادی تشکیل شود و چون مازاد بر یکبار است از این رو به این مجمع اصطلاحا مجمع عمومی عادی به شکل فوق العاده می گویند.

کاهش سرمایه :

1 – کاهش اجباری سرمایه :

نکته :

در کاهش اجباری سرمایه به علت زیان های وارده هم می توان ارزش اسمی سهام را کاهش داد هم تعداد سهام صادره را کاهش داد.

الف :بر اثر زیان های وارده :

هر گاه زیان های وارده به شرکت حداقل به میزان 50 % سرمایه اسمی شرکت گردد باید هیات مدیره مجمع عمومی فوق العاده را تشکیل تا نسبت به انحلال و یا کاهش سرمایه تصمیم گیری نمایند.

چنانچه رای مجمع عمومی عدم انحلال شرکت باشد باید در همان جلسه تصویب نمایند و سرمایه شرکت را تا مبلغ سرمایه موجود کاهش یابند.

ب :عدم مطالبه به موقع مبلغ باقی مانده تعهد سهامداران :

بر اساس قانون تجارت وصول تعهد صاحبان سهام نباید از 5 سال تجاوز نماید، بنابراین چنانچه در زمان مقرر مطالبات مربوط به تعهد صاحبان سهام دریافت نگردید هیات مدیره موظف است با تشکیل مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام را نسبت به تقلیل سرمایه دعوت نماید.

این کاهش از طریق کاهش تعداد سهام و یا کاهش مبلغ اسمی سهام صورت میگیرد.

2 – کاهش اختیاری سرمایه :

شرکت های سهامی می تواند با اختیار نسبت به کاهش سرمایه تصمیم گرفته مشروط به اینکه به حقوق صاحبان سهام لطمه ای وارد نگردد.

کاهش اختیاری کاهش سرمایه به یکی از روش های زیر انجام می پذیرد :

الف :کاهش بهای اسمی سهام به نسبت مساوی

ب : پرداخت مبلغ کاهش یافته هر سهم به صاحبان سهام

جهت کاهش سرمایه به روش های فوق تحت شرایط و مقررات خاص ضمن اینکه شرکت موظف است حداقل ظرف مدت یک ماه در روزنامه کثیرالانتشار که آگهی های شرکت در آن منتشر میگردد آگهی کرده و جهت انجام کاهش سرمایه 2 ماه از تاریخ انتشار آگهی گذشته باشد.

حقوق صاحبان سهام شامل موارد زیر میشود :

1 – سرمایه پرداخت شده :

• سهام عادی
• صرف سهام عادی
• سهام ممتاز
• صرف سهام ممتاز
• سرمایه اهدایی

2 – سود انباشته

3 – سایر انباشت هاي سود

• اندوخته قانونی
• اندوخته احتیاطی

سهام عادی :

سهام عادی در حقیقت سهامی است که بدون هیچ گونه اولویتی در اختیار مالکان شرکت قرار دارد .

دارندگان سهام عادی صاحبان اصلی و نهایی شرکت محسوب می شوند از این رو وضعیت سهامداران عادی در مقایسه با اعتبار دهندگان و طلبکاران شرکت و همچنین سهامداران ممتاز شرکت با مخاطرات بیشتری مواجه است.

بدین معنی که در صورت ورشکستگی ابتدا باید مطالبات طلبکاران و اعتبار دهندگان تسویه گردد سپس در صورتی که منابعی در شرکت باقی مانده باشد سهم سهامداران ممتاز پرداخت خواهد شد و در آخرین مرحله تکلیف سهامداران عادی مشخص می شود .

به عبارت دیگر سهام دار عادی ، سهامداری است که تمایل دارد در شرکت ما سرمایه گذاری نماید در حالی که سهام دار ممتاز ، سهامداری است که شرکت تمایل دارد وی سهامدارش باشد بنابراین در هنگام تسویه و همچنین پرداخت سود این سهام دار ممتاز است که نسبت به سهام دار عادی اولویت دارد.

نکته :

شرکت سهامی از جمله شرکتهایی محسوب می شود که میزان تعهد صاحبان سهام حداکثر به میزان مبلغ اسمی سرمایه گذاری آنها می باشد بنابراین این شرکتها در قبال تعهدات شرکت برای مالکان خود مسئولیت محدودی ایجاد می کند.

ارزش اسمی سهام ممتاز بر روی برگه سهام مشخص می باشد .

معمولا هر ورقه سهام ممتاز دارای یک نرخ سود است که این نرخ سود در هنگام تقسیم سود میزان سودی را که به سهام دار ممتاز تعلق می گیرد نشان می دهد.

سهام دار ممتاز همانند سهام دار عادی مالک شرکت می باشد بنابراین چنانچه در سالی مجمع صاحبان سهام تصمیم بگیرد در آن سال سود سهامی توزیع نکند هیچ یک از سهامداران عادی و ممتاز در خصوص عدم تقسیم سود نمی توانند اعتراضی داشته باشند.

سهام ممتاز با حق مشارکت در سود اضافی :

در صورتی که سهام ممتاز دارای حق مشارکت در سود اضافی باشد این گونه برخورد می کنیم که ابتدا سود سهام ممتاز را طبق همان نرخ خودش محاسبه می کنیم پس از این میزانی که از سود به سهام دار عادی تعلق می گیرد سپس چنانچه سودی باقی مانده باشد سهام دار عادی و ممتاز در سود باقی مانده باهم سهیم می شود .

سهام ممتاز با حق مشارکت کامل :

به این معنی است که صاحبان سهام ممتاز علاوه بر امتیاز دریافت سود سهام در هر سال به میزان نرخ سود سهام ممتاز ، بر مبنای نرخ معین و از پیش تعیین شده ای باید علاوه بر سودی که دریافت نماید در صورت وجود سود بیشتر در باقی مانده سود نیز شریک شوند .

مثلا به سهام ممتاز 1.000 ریال با سود 5 %بدون قابلیت جمع شوندگی با حق مشارکت کامل است علاوه بر دریافت سود به میزان5 %ارزش اسمی سهم مناسبی از هرگونه سود مازاد پس از پرداخت سود به صاحبان ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ سهام عادی تعلق می گیرد.

روش کار در این حالت بدین گونه است که چنانچه سهام ممتاز دارای حق مشارکت کامل باشد ابتدا براساس نرخ از پیش تعیین شده ( 5% ) سود سهام ممتاز پرداخت می شود و معادل همین سود نیز برای سهام دار عادی در نظر گرفته می شود.

حال چنانچه پس از این نوع تخصیص سود به سهامداران عادی و ممتاز بازهم سودی باقی مانده باشد آن سود باقی مانده به نسبت جمع ارزش اسمی سهام ممتاز و عادی بین آنها توزیع خواهد شد .

حسابداری سهام ممتاز قابل تبدیل به سهام عادی :

سهام ممتاز ممکن است با ویژگی قابلیت تبدیل منتشر شود به این معنی که با درخواست و به اختیار صاحبان سهام این گونه سهام ، سهام ممتاز می تواند با سایر اوراق بهادار از جمله با سهام عادی تعویض شود.

از آنجایی که امتیاز تبدیل موجب می شود که صاحبان اینگونه سهام اختیار نگه داری سهام ممتاز اصلی را داشته باشند یا آنها را به سهام عادی تبدیل کنند لذا این مزیت برای سرمایه گذاران بسیار با اهمیت است.

طبق استاندارد های حسابداری شرایط تبدیل و تفاوت بین ارزش اسمی و ارزش بازار سهام ممتاز تاثیری بر نحوه حسابداری این گونه هنگام صدور ندارد.

در خصوص حسابداری تبدیل سهام ممتاز به سهام عادی باید گفت که به دلیل اینکه در این تبدیل ارزش دفتری سهام ممتاز ملاک قرار می گیرد از این رو هیچ گونه سود زیانی از بابت تبدیل سهام ممتاز به سهام عادی در دفاتر شناسایی نمی شود.

و صرفا ارزش دفتری سهام ممتاز (ارزش اسمی+ صرف سهام ممتاز ) باید از دفاتر خارج شده و در ازای آن سهام عادی بستانکار می شود (به ارزش اسمی). مابه التفاوت این 2 به عنوان صرف یا کسر سهام عادی در حساب ها شناسایی می شود.

انحلال شرکت سهامی :

انحلال به معنای پایان فعالیت شرکت است .

شرکت سهامی به دلایل زیر منحل می شود :

• انجام موضوع فعالیت شرکت که شرکت سهامی برای انجام آن تشکیل شده باشد غیر ممکن باشد.
• در صورتی شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد مگر اینکه مدت قبل از انقضا تمدید شده باشد.
• در صورت ورشکستگی
• در زمان رأی مجمع عمومی فوق العاده مبنی بر انحلال.
• در صورت صدور حکم قطعی دادگاه.

عملیات تسویه شرکت سهامی:

در زمان تسویه شرکت سهامی که به وسیله مدیران تسویه انجام می گیرد یک حساب با نام (سود و زیان تسویه)در دفاتر ایجاد می گردد و مراحل زیر به ترتیب صورت می گیرد:

انواع ارزش سهام (ارزش اسمی، ارزش دفتری، ارزش بازار، ارزش انحلال، ارزش جایگزینی، ارزش ذاتی)

در این جلسه قصد داریم به یک سری تعاریف مهم در بازار بورس ایران که بیشتر در حوزه تحلیل بنیادی کاربرد دارد بپردازیم. در مطلب حاضر مختصری از انواع ارزش های سهام اشاره خواهیم کرد و نحوه محاسبه هر یک را در مباحث مربوط به تحلیل بنیادی به تفصیل مورد بررسی قرار خواهیم داد.

در مطالب قبل دو تعریف بسیار مهم گره معاملاتی و سهام شناور را مورد بررسی قرار دادیم. در این جلسه قصد داریم به یک سری تعاریف مهم در بازار بورس ایران که بیشتر در حوزه تحلیل بنیادی کاربرد دارد بپردازیم. در مطلب حاضر مختصری از انواع ارزش سهام اشاره خواهیم کرد و نحوه محاسبه هر یک را در مباحث مربوط به تحلیل بنیادی به تفصیل مورد بررسی قرار خواهیم داد. در ادامه با مرور انواع ارزش سهام (ارزش اسمی، ارزش دفتری، ارزش بازار، ارزش انحلال، ارزش جایگزینی، ارزش ذاتی) با نت نوشت همراه باشید.

انواع ارزش سهام یک شرکت

یکی از مهمترین مواردی که در تحلیل بنیادی بایستی به محاسبه آن بپردازیم محاسبه ارزش های سهام یک شرکت است که دارای ۶ نوع به شرح زیر است:

ارزش اسمی

ارزش اسمی یک سهم عادی، بهایی است که سهم به آن مبلغ انتشار یافته است. در انواع ارزش سهام ، ارزش اسمی در ایران در حال حاضر برای هر سهم ۱۰۰۰ ریال می باشد که روی برگه سهام شرکت ها نیز می بایستی نوشته شود. تعیین ارزش اسمی و قید آن بر روی ورقه سهم، هرگز به این معنا نیست که سهم حتما می بایست به قیمت اسمی به فروش برسد، بلکه با توجه به وضع بازار و شرایط شرکت ممکن است سهام به قیمت های بیشتر یا کمتر از ارزش اسمی آن به فروش بروند.

در مواردی که سهام در بدو امر به مبلغی کمتر از ارزش اسمی به فروش می رسد، می گویند سهام با کسر، فروخته شده است. انتشار و فروش سهام با قیمتی کمتر از ارزش اسمی آن در بسیاری از کشورها من جمله ایران، ممنون می باشد. در مواردی که سهام در بدو امر به مبلغی بالاتر از ارزش اسمی آن به فروش رسد می گویند سهام با صرف فروخته شده است. توجه به این نکته ضروری است که ارزش اسمی سهام هیچ ارتباط مشخصی با ارزش بازار آن ندارد.

ارزش دفتری

عبارت است از ارزش حسابداری سهام در دفاتر شرکت و شامل جمع حقوق صاحبان سهام شرکت می شود که با تقسیم آن بر تعداد سهام، ارزش دفتری هر سهم به دست می آید. توضیحات بیشتر در خصوص نحوه محاسبه و کاربرد ارزش دفتری در تحلیل بنیادی مطرح خواهد شد.

ارزش بازار

این مورد از انواع ارزش سهام همان طور که از اسم خودش پیداست، ارزش بازار هر سهم در واقع قیمت جاری آن در بازار سهام می باشد.

بیشتر بخوانید: مبانی بورس ؛ بخش پایانی

ارزش انحلال

چنانچه تمامی دارایی های فیزیکی و مشهود شرکت به ارزش روز به فروش برسد و پس از آن تمام بدهی های شرکت از محل آن پرداخت گردد و سپس مبلغ باقی مانده را بر تعداد سهام شرکت تقسیم نماییم. این مورد از انواع ارزش سهام ارزش انحلال شرکت به این معناست که اگر شرکت ورشکسته شود و کلیه دارایی های آن را به قیمت روز بفروشند و بدهی ها را پرداخت نمایند، چه میزان می شود. اطلاع از ارزش انحلال هر سهم شرکت از این نظر حایز اهمیت است که اگر ارزش انحلال هر سهم از قیمت جاری سهام بالاتر باشد،

سرمایه گذار مطمئن است که بعد از خرید سهام چنانچه شرکت ورشکست شود و کلیه دارایی های فیزیکی و مشهود شرکت به فروش برسد، بیشتر از ارزشی خواهد بود که سرمایه گذار برای هر سهم آن در بازار پرداخت کرده است. بنابراین به عنوان نوعی بیمه برای سرمایه گذار عمل می کند. در محاسبه ارزش انحلال میزان دارایی های غیر مشهود شرکت اثری ندارد، به این دلیل که در صورت ورشکستگی شرکت، دارایی های غیر مشهود قابل فروش نیستند و هیچ ارزشی ندارند. بنابراین فقط می بایستی ارزش دارایی های مشهود محاسبه شود.

ارزش جایگزینی

این مورد از انواع ارزش سهام به این معناست که اگر کلیه دارایی های شرکت را بر اساس قیمت روز بخواهیم جایگزین نماییم، چه میزان هزینه در بردارد. یا به عبارت دیگر هزینه ایجاد و ساخت یک شرکت مشابه که به طور مثال ۱۰ سال پیش احداث شده است چه میزان می باشد و با تقسیم آن بر تعداد سهام شرکت، ارزش جایگزینی به ازای هر سهم به دست می آید که می توان آن را نسبت به قیمت جاری سهام در بازار مقایسه نمود. بدیهی است که رابطه ارزش جایگزینی هر سهم و نرخ تورم، مستقیم است یعنی هر چه تورم بیشتر شود، ارزش جایگزینی سهام را نیز افزایش می یابد. به طور مثال کارخانه ای که ۱۰ سال پیش توسط شرکتی ساخته شده است ارزش جایگزینی آن در حال حاضر به اندازه نرخ مرکب تورم افزایش یافته است.

لازم به ذکر است این ارزش برای معامله گران نوسان گیر و سرمایه گذاران کوتاه مدت کاربرد خاصی ندارد و بیشتر برای سرمایه گذاران بلند مدت و مخصوصا سهامداران عمده شرکت مفید است.

ارزش ذاتی

ارزش ذاتی ارزش واقعی و منطقی سهام است. به این معنا که سهام ذاتا با توجه به میزان دارایی ها و بدهی ها و انتظار سودآوری سهام، چقدر می ارزد. این مورد از انواع ارزش سهام ارزش ذاتی با ارزش جاری آن معمولا متفاوت است و همین امر فرصت مناسب جهت سرمایه گذاری ایجاد می نماید و بازار همیشه ارزش ذاتی سهام را به موقع تشخیص نمی دهد ولی در یک بازه بلند مدت همیشه قیمت جاری سهام به طرف میانگین ارزش ذاتی سهام میل می کند. بنابراین نمی توان دقیقا محاسبه کرد که چه زمانی قیمت سهام به ارزش ذاتی آن نزدیک می شود ولی می توان مطمئن بود که این اتفاق در آینده به وقوع خواهد پیوست.

البته لازم به ذکر است سرمایه گذاران می بایستی بدانند که وجود ارزش ذاتی سهام به این معنی نیست که قیمت سهام نباید یا نمی تواند بیشتر از ارزش ذاتی خود بالا برود بلکه قیمت سهام تحت عوامل متعددی مثل شرایط هیجانی، جو روانی حاکم بر بازار، شرایط اقتصادی، شایعات وجود سرمایه گذاران غیرحرفه ای و … می تواند حتی تا چندین برابر قیمت ذاتی سهام را بالا ببرد و این مسئله به این معنا نیست که تحلیلگر ارزش ذاتی سهام را اشتباه حساب کرده است بلکه قیمت سهام دارای حباب شده است. ما در انتهای فصل بنیادی بایستی بتوانیم ارزش ذاتی یک سهم را محاسبه نماییم.

کاهش ارزش دارایی ها

زمانی ارزش یک دارایی کاهش می یابد که مبلغ دفتری دارایی از مبلغ بازیافتنی آن بیشتر باشد.مبلغ بازیافتنی عبارت است از خالص ارزش فروش یا ارزش اقتصادی یک دارایی هرکدام که بیشتر است. واحد تجاری باید در پایان هر دوره گزارشگری در صورت وجود هرگونه نشانه ای دال بر امکان کاهش ارزش یک دارایی، مبلغ بازیافتنی دارایی را برآورد کند. در ذیل برخی نشانه های امکان وقوع زیان کاهش ارزش توصیف شده است:

منابع اطلاعاتی برون سازمانی :

• الف. ارزش بازار دارایی طی یک دوره، به میزان قابل ملاحظه ای بیش از آنچه که در اثر گذشت زمان یا کاربرد عادی دارایی انتظار می رفت، کاهش یافته باشد.
• ب. تغییرات ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ قابل ملاحظه با آثار نامساعد بر واحد تجاری در محیط فناوری، بازار ، اقتصادی یا قانونی حوزه فعالیت واحد تجاری یا در بازار اختصاصی دارایی طی دوره رخ داده باشد یا انتظار رود در آینده نزدیک رخ دهد.
• ج. نرخ های سود یا سایر نرخ های بازده سرمایه گذاری بازار طی دوره افزایش یافته باشد و این افزایش احتمالا بر نرخ تنزیل مورد استفاده در محاسبه ارزش اقتصادی دارایی تاثیر گذاشته و مبلغ بازیافتنی دارایی را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داده باشد.
• د.مبلغ دفتری خالص دارایی های واحد تجاری، بیشتر از ارزش بازار آن باشد.

منابع اطلاعاتی درون سازمانی:

1. الف. شواهدی حاکی از نابابی یا خسارت فیزیکی دارایی وجود داشته باشد.
2. ب. تغییرات قابل ملاحظه ای با آثار نامساعد بر واحد تجاری در میزان یا چگونگی استفاده از دارایی طی دوره رخ داده باشد یا انتظار رود در آینده نزدیک رخ دهد. این تغییرات شامل بلا استفاده شدن دارایی، برنامه های توقف یا تجدید ساختار عملیاتی که دارایی به آن تعلق دارد یا برنامه های واگذاری دارایی پیش از تاریخ مورد انتظار قبلی و ارزیابی مجدد عمر مفید یک دارایی نامشهود از نامعین به معین می باشد.
3. ج. شواهدی از گزارشگری داخلی وجود داشته باشد که نشان دهد عملکرد اقتصادی دارایی از حد مورد انتظار پایین تر است و یا پایین تر خواهد بود.

در صورت وجود حتی یکی از این شواهد، واحد تجاری ملزم است مبلغ بازیافتنی دارایی را برآورد کند. استاندارد حسابداری شماره 32 مبلغ بازیافتنی را به عنوان خالص ارزش فروش یا ارزش اقتصادی یک دارایی، هرکدام که بیشتر باشد، تعریف می کند. “خالص ارزش فروش” به مبلغ وجه نقد یا معادل آن که ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ از طریق فروش یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد در شرایط عادی و پس از کسر کلیه مخارج فروش حاصل می شود، اطلاق می گردد. ارزش فعلی خالص جریان های نقدی آتی مورد انتظار ناشی از کاربرد مستمر دارایی، از جمله جریانهای نقدی ناشی از واگذاری نهایی آن، “ارزش اقتصادی” نامیده می شود. تعیین توامان خالص ارزش فروش و ارزش اقتصادی یک دارایی در همه موارد ضرورت ندارد. در صورتی که یکی از این مبالغ از مبلغ دفتری آن دارایی بیشتر باشد، ارزش دارایی کاهش نمی یابد و نیازی به برآورد مبلغ دیگر نیست.

با عنایت به این موضوع که پیش از این در ارتباط با اندازه گیری خالص ارزش فروش بحث شده است در ادامه به محاسبه ارزش اقتصادی می پردازیم. برای محاسبه ارزش اقتصادی یک دارایی باید عوامل زیر در نظر گرفته شود:

• الف. برآورد جریان های نقدی آتی ناشی از دارایی
• ب. تغییرات مورد انتظار ، در مبلغ یا زمان بندی جریان های نقدی آتی یاد شده
• ج. ارزش زمانی پول بر اساس نرخ بازده بدون ریسک جاری بازار
• د. صرف ریسک مربوط به ابهام ذاتی دارایی
• ه. سایر عوامل ، نظیر قابلیت نقد شوندگی دارایی که فعالان بازار در تعدیل جریان های نقدی آتی مورد انتظار دارایی در نظر می گیرند.

موارد “ب”، “د” و “ه” را می توان برای تعدیل جریان های نقدی آتی یا تعدیل نرخ تنزیل در نظر گرفت. نتایج حاصل از هر روشی که واحد تجاری به منظور انعکاس تغییرات مورد انتظار در مبلغ یا زمان بندی جریان های نقدی آتی بکار گیرد، باید نشان دهنده ارزش فعلی مورد انتظار جریان های نقدی آتی ، یعنی میانگین موزون تمامی نتایج ممکن باشد.

به شکل ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ خلاصه می توان گفت برآورد ارزش اقتصادی یک دارایی شامل مراحل زیر است:

1. الف. برآورد جریان های نقدی ورودی و خروجی آتی ناشی از کاربرد مستمر دارایی و واگذاری نهایی آن ،
2. ب. به کارگیری نرخ تنزیل مناسب برای جریان های نقدی آتی مزبور.

برای مثال فرض کنید شرکت ایران تعداد 1000 سهم شرکت پتروشیمی مبین را به بهای هر سهم 400 ریال را طی سال 1395 خریداری و به عنوان سرمایه گذاری بلند مدت طبقه بندی نموده است. درپایان سال 1395 قیمت بازار هر سهم شرکت پتروشیمی مبین 300 ریال است. بر این اساس شرکت ایران باید ضرورت شناسایی کاهش ارزش را بررسی و طبعا “ارزش اقتصادی” را محاسبه کند.

شرکت ایران در نظر دارد برای 3 سال آینده این سهام را نگهداری و بعد از آن به فروش برساند. با در نظر گرفتن سناریوهای مختلفی که در ارتباط با چشم انداز اقتصاد جهان، کشور و صنعت مربوطه و همچنین وضعیت شرکت پتروشیمی مبین وجود داشته (شامل سیاست تقسیم سود)، جریان های نقدی مورد انتظار آتی به شرح زیر است:

در سال 1396،1397،1398 شرکت پتروشیمی مبین به ترتیب 50 ریال ، 70 ریال و 65 ریال سود نقدی تقسیم می کند و در نهایت شرکت ایران سهام آن را به ازای هر سهم 365 ریال به فروش می رساند. در ضمن نرخ بازده بدون ریسک جاری بازار 15 درصد بوده و صرف ریسک مربوط به شرکت پتروشیمی مبین 5 درصد برآورد شده است.

با در نظر گرفتن اطلاعات فوق ، نرخ تنزیل مناسب 20 درصد (15 درصد+ 5 درصد) خواهد بود. جریان های نقدی ورودی برای سال 1396 معادل 50 ریال ، سال 1397 معادل 70 ریال و سال 1398 معادل 430 ریال (65 ریال + 365 ریال) پیش بینی شده که با نرخ 20 درصد تنزیل شوند.

42= ارزش فعلی جریان های نقدی سال 1396

49= ارزش فعلی جریان های نقدی سال 1397

249= ارزش فعلی جریان های نقدی سال 1398

340 ارزش اقتصادی

با عنایت به این موضوع که خالص ارزش فروش 300 ریال است، مبلغ بازیافتنی 340 ریال (یعنی اکثر خالص ارزش فروش و ارزش اقتصادی) خواهد بود. بنابراین باید برای هر سهم 60 ریال ذخیره کاهش ارزش در نظر گرفت:

زیان کاهش ارزش سرمایه گذاری بلند مدت |(60*1000) 60.000

. ذخیره کاهش ارزش سرمایه گذاری بلندمدت 60.000

مطابق با استاندارد حسابداری شماره 32 در صورتی که مبلغ بازیافتنی یک دارایی از مبلغ دفتری آن کمتر باشد، مبلغ دفتری دارایی باید تا مبلغ بازیافتنی آن کاهش یابد. این تفاوت به عنوان زیان کاهش ارزش شناسایی می شود.

زیان کاهش ارزش باید بلافاصله در سود و زیان شناسایی گردد، مگر اینکه طبق استاندارد حسابداری دیگری ، دارایی به مبلغ تجدید ارزیابی ارائه شده باشد. با هرگونه زیان کاهش ارزش یک دارایی تجدید ارزیابی شده، باید طبق استاندارد یاد شده به عنوان کاهش ناشی از تجدید ارزیابی برخورد شود.

زیان کاهش ارزش شناسایی شده در دوره های قبل برای یک دارایی تنها در صورتی برگشت داده می شود که مبلغ بازیافتنی دارایی، از زمان شناسایی آخرین زیان کاهش ارزش، افزایش یافته باشد. در این صورت ، مبلغ دفتری دارایی باید تا مبلغ بازیافتنی آن افزایش یابد. این افزایش معرف برگشت زیان کاهش ارزش است.

مروری بر مفهوم سود تقسیمی هر سهم

شرکت‌ها، لزوماً همه سودی را که در پایان سال مالی به دست می‌آورند، بین سهامداران توزیع نمی‌کنند و بخشی از آن را برای اجرای برنامه‌های توسعه‌ای شرکت نگه می‌دارند. میزان سودی که به ازای هر سهم، بین سهامداران توزیع می‌شود، سود تقسیمی هر سهم یا اصطلاحاً (Dividend Per Share) گفته می‌شود. اگر یک شرکت به ازای هر سهم، ۵۰ تومان از ۱۰۰تومان سود را توزیع کند، DPS شرکت ۵۰تومان خواهد بود.

تصمیم‌گیری در خصوص میزان تقسیم سود، در مجمع عادی سالیانه و با رأی‌گیری از سهامداران انجام می‌شود. پس از تصویب این مبلغ، شرکت موظف است حداکثر ظرف مدت هشت ماه، این مبلغ را به سهامداران بپردازد. البته معمولاً شرکت‌ها سود سهامداران خرد را زودتر از این موعد پرداخت می‌کنند. منظور از سهامداران خرد، سهامدارانی هستند که در مقایسه با سهامداران عمده، تعداد کمی از سهام شرکت را در اختیار دارند. این سود به افرادی تعلق می‌گیرد که در زمان برگزاری مجمع شرکت، سهام آن شرکت را در اختیار داشته باشند.

افزایش سرمایه چیست؟ | کدام نوع افزایش سرمایه بهتر است؟

افزایش سرمایه یک مفهوم آشنا و جذاب در میان فعالان بورس و بازارهای سرمایه‌ای است. اما چه چیزی سبب این جذابیت شده است؟ همان‌طور که مشخص است تمام شرکت‌ها برای حفظ بقا، اجرای پروژه‌ها، تحقق اهداف شرکت و. در طول زمان نیازمند منابع مالی بیشتر و جذب سرمایه‌های جدید هستند. اغلب اولویت مدیران برای تأمین منابع مالی شرکت‌ها، استفاده از ظرفیت‌های متنوع بازار سرمایه است.
افزایش سرمایه یکی از بهترین راه‌های تأمین منابع مالی برای اجرای پروژه‌های شرکت است، چرا که با استفاده از این روش دیگر نیازی به انجام مراحل طولانی اداری، ارائه وثیقه و سپرده‌گذاری، ضمانت و. نخواهد بود. در ادامه این مطلب به معرفی ۴ نوع از اصلی‌ترین نوع افزایش سرمایه اشاره می‌کنیم.

افزایش سرمایه چیست؟

یکی از روش‌های تأمین منابع مالی شرکت‌ها افزایش سرمایه است. اصولاً مدیران شرکت‌ها برای اجرای طرح‌های توسعه و اجرای پروژه‌ها به دنبال منابع مالی ارزان هستند. بورس و ابزارهای ارائه شده در آن، بهترین راه جذب سرمایه بوده و شرکت‌های حاضر در آن در بازه‌های زمانی مختلف و با توجه به نیاز خود، درخواست جدیدی برای افزایش سرمایه منتشر می‌کنند. افزایش سرمایه در انواع مختلفی انجام می‌شود که اصلی‌ترین آنها عبارت‌اند از:

1. از محل سود انباشته
2. از محل برآورده نقدی
3. از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها
4. به روش صرف سهام

هدف از افزایش سرمایه چیست؟

همانطور که اشاره شد شرکت‌ها با هدف توسعه پروژه‌ها و بخش‌های مختلف شرکت، از یکی از روش‌های افزایش سرمایه استفاده می‌کنند. تزریق منابع مالی جدید می‌تواند به شرکت‌ها در مواردی همچون خرید تجهیزات، استخدام پرسنل جدید و. کمک کند.

• افزایش توانایی مالی شرکت در رقابت با سایر شرکت‌ها
• راه‌اندازی یا توسعه فعالیت‌های تولیدی شرکت
• اصطلاح ساختار مالی شرکت
• پرداخت بدهی‌های بلندمدت شرکت
• انجام سرمایه‌گذاری کوتاه و بلند مدت

مراحل افزایش سرمایه در شرکت‌های بورسی

در صورتی که شرکتهای بورسی تمایل به استفاده از ابزارهای بورسی برای افزایش سرمایه داشته باشند، باید 7 اطلاعیه در سامانه کدال منتشر کنند. در واقع کدال سامانه اطلاعاتی جامع ناشران بورس و اوراق بهادار بوده و اطلاعایه شرکت‌ها در 7 مرحله زیر در این سایت منتشر می‌شود.

1. نتیجه تصمیمات هیئت مدیره شرکت درباره نحوه افزایش سرمایه
2. پیشنهاد هیئت مدیره درباره نحوه افزایش سرمایه به مجمع عمومی فوق‌العاده
3. گزارش حسابرس قانونی و گزارش توجیهی افزایش سرمایه
4. مدارک مربوط به درخواست افزایش سرمایه شرکت
5. آگهی دعوت به مجمع عمومی فوق‌العاده
6. تصمیمات مجمع عمومی فوق‌العاده
7. انتشار آگهی ثبت افزایش سرمایه

پس از برگزاری مجمع فوق‌العاده برای افزایش سرمایه، سهام شرکت بدون دامنه نوسان قیمت بازگشایی می‌شود. با توجه به میزان عرضه و تقاضا بازار، قیمت سهام در سه حالت مختلف بازگشایی می‌شود:

• کمتر از قیمت تئوریک
• بیشتر از قیمت تئوریک
• مانند قیمت تئوریک

برای دانش بیشتر در مورد اطلاعیه‌های مربوط به افزایش سرمایه می‌توانید به مقاله "مراحل ثبت افزایش سرمایه و آشنایی با اطلاعیه‌های مربوط به آن در سامانه کدال" مراجعه کنید.

سهامداران فعلی چطور از تصمیم شرکت برای افزایش سرمایه آگاه می‌شوند؟
در صورتی که هئیت مدیره شرکت در مجمع فوق‌العاده تصمیم به افزایش سرمایه رای دهند، خبر افزایش سرمایه در روزنامه کثیرالنتشار منتشر می‌شود. به این ترتیب سهامداران از تصمیم شرکت برای افزایش سرمایه مطلع می‌شوند. علاوه بر انتشار خبر در روزنامه، فرمی به نام گواهی حق تقدم خرید، به سهامداران ارسال می‌شوند. سهامداران می‌توانند با استفاده از این فرم از حق تقدم خود برای خرید سهام جدید استفاده کنند.

بهترین نوع افزایش سرمایه در بورس

به طور کلی، افزایش سرمایه از هر روشی که انجام ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ شود، می‌تواند جذابیت و مزیت‌های خاص خود را داشته باشد. اصولاً بهترین نوع افزایش سرمایه از دید شرکت‌ها و سهام‌داران متفاوت است. از طرفی، هر یک از شرکت‌ها ساختار و پیچیدگی‌های خاص خود را دارند، و به همین دلیل، نمی‌توان یک روش کلی را به عنوان بهترین روش افزایش سرمایه همه شرکت‌ها معرفی کرد. با این حال در یک حالت کلی، افزایش سرمایه از طریق آورده نقدی و صرف سهام که سبب تزریق منابع مالی جدید به شرکت می‌شود گزینه مناسب‌تری هستند.

اما بهترین نوع افزایش سرمایه برای سهام‌داران متفاوت است، به طور کلی روشی مناسب سهام‌داران است که از طریق آن سهامدار بدون پرداخت وجه بعد از ثبت سهام، مالک سهام جایزه شده و یا سهام وی بدون تغییر مالکیت از لحاظ قیمتی کاهش می‌یابد. در نتیجه می‌توان گفت، افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها و از محل سود انباشته مناسب‌ترین روش برای سهام‌داران است.

آیا افزایش سرمایه بر قیمت سهم اثر دارد؟

معمولا با استفاده از انواع روش‌های افزایش سرمایه، قیمت سهام سهامداران کاهش پیدا می‌کند، اما این کاهش قیمت به معنی ضرر سهامدار نیست. در واقع با توجه به معاملات ریاضی و تئوریک، سهامداران نه متضرر شده و نه سود می‌کنند. در نهایت می‌توان گفت قیما بازگشایی سهام پس از افزایش سرمایه، سود یا زیان سهامداران را نشان می‌دهد.

پس از افزایش سرمایه سه حالت مختلف اتفاق می‌افتد:

• سود: در صورتی که قیمت سهام بیشتر از قیمت آن پس از افزایش سرمایه باشد.
• ضرر: در صورتی که قیمت سهام کمتر از قیمت آن پس از افزایش سرمایه باشد.
• نه سود و نه زیان: در صورتی که قیمت سهام همان قیمت پس از افزایش سرمایه باشد.

افزایش سرمایه از محل سود انباشته (سهام جایزه)

این نوع افزایش سرمایه ، برای شرکت‌هایی با سود انباشته مناسب، توصیه می‌شود. طبق قانون، شرکت‌ها به صورت سالیانه موظف به نگهداری درصدی از سود خود هستند. این سود سالیانه در صورت‌های مالی شرکت در حسابی با نام سود انباشته ثبت می‌شود. در واقع، از طریق افزایش سرمایه از محل سود انباشته منابع مالی جدیدی به شرکت تزریق نشده و سهامداران نیز برای سهام جدید خود هیچ مبلغی پرداخت نمی‌کنند. به همین دلیل به این سهام، سهام جایزه گفته می‌شود.

در این نوع افزایش سهام، درصد مالکیت سهامدار تغییر نمی‌کند، چرا که در این روش به نسبت افزایش سرمایه شرکت، تعداد سهام سهام‌داران نیز زیاد می‌شود. در واقع، از آنجایی که با افزایش تعداد سهام، قیمت هر سهم کاهش پیدا می‌کند؛ در نهایت افزایش تعداد سهام، سبب افزایش میزان دارایی سهامدار نخواهد شد.

بازگشایی ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ نماد پس از افزایش سرمایه از محل سود انباشته (سهام جایزه)

در صورتی که افزایش سرمایه شرکت کمتر از 200% باشد، نماد شرکت نیز بعد از چند روز از مجمع باز می‌شود. دریافت جایزه سهامداران نیز تنها در صورت تغییرات شرکت در روزنه رسمی اتفاق می‌افتد. اما اگر افزایش سرمایه شرکت بیشتر از 200% باشد، بازگشایی نماد به ثبت نهایی افزایش سرمایه بستگی دارد.

افزایش سرمایه از محل برآورده نقدی

یکی از سودمند‌ترین انواع افزایش سرمایه برای شرکت‌ها و سهامداران، افزایش سرمایه از محل برآورده نقدی است. در این روش شرکت‌ها برای تأمین منابع مالی شرکت، سهام جدیدی را وارد بازار بورس کرده و اولویت خرید آن را به سهامداران قبلی شرکت می‌دهند، به این دلیل که این نوع افزایش سرمایه، نیازمند تأمین منابع جدید از جانب سهام‌داران کنونی شرکت است.

به این ترتیب، نه تنها شرکت به منابع جدید مالی دست پیدا کرده بلکه سهامداران نیز می‌توانند سهام جدیدی با قیمت اسمی خریداری کنند، سپس آن را با قیمت اصلی (بالاتر) فروخته و سود کسب کنند. همچنین، سهامدارانی که قصد فروش سهام جدید را ندارند با در اختیار داشتن سهام بیشتر، قدرت نفوذ بیشتری کسب می‌کنند.

در این نوع افزایش سرمایه، شرکت اوراقی تحت عنوان حق تقدم سهام، در اختیار سهامداران کنونی قرار می‌دهد. این افراد می‌توانند در مدت زمان تعیین شده (معمولاً دو ماه) برای معاملات این اوراق از طریق یکی از روش‌های زیر اقدام کنند:

• فروش حق تقدم: در صورتی که سهامدار تمایلی به استفاده از حق تقدم خود نداشته باشد، می‌تواند به ازای مبلغی آن را در طی مدت زمان 2 ماه به سایر سرمایه‌گذاران بازار بفروشد.
• پرداخت مبلغ اسمی سهام: در این مورد لازم است سهامدار در طی بازه زمانی 2 ماهه مبلغی را به ازای خرید هر سهم، به شرکت پرداخت کند. در نهایت، پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه، حق تقدم سهامدار تبدیل به سهم عادی خواهد شد.

حق تقدم خرید سهام چیست؟

شرکت‌هایی که برای تامین منابع مالی از روش افزایش سرمایه از محل برآورده نقدی استفاده می‌کنند؛ با برگزاری مجمع فوق العاده این امتیاز را به سهامداران کنونی خود می‌دهند تا برای خرید سهام جدید نسبت به سایر افراد حق تقدم داشته باشند. سهامداران دو راه دارند، یا می‌توانند از این حق تقدم استفاده کنند، و یا اینکه این حق را به سایر افراد بفروشند.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

در این نوع افزایش سرمایه ، منبع مالی جدیدی وارد شرکت نشده و سهامداران نیز به ازای سهام انتشار یافته وجهی پرداخت نمی‌کنند. این روش در بورس ایران و سایر بورس‌های جهانی به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای مثال؛ اولین بار از این روش در دهه 60 شمسی در ایران استفاده شد و اکنون پس از نزدیک به ۴ دهه، برخی از بانک‌ها و بیمه‌ها مجدد از آن برای افزایش سرمایه خود استفاده می‌کنند. در واقع در این روش، شرکا برای کسب سود، دارایی‌های ثابت و مشهود خود مانند ساختمان، زمین، تجهیزات، ماشین‌آلات، سرمایه‌گذاری‌ها و. مورد تجدید ارزیابی و ارزش‌گذاری مجدد قرار می‌دهد. به این ترتیب، این امر سبب می‌شود تا ارزش دارایی‌های شرکت در ترازنامه به‌روز شود. در نهایت، افزایش ارزش دارایی‌های شرکت در نسبت‌های مالی ترازنامه نیز تأثیر خواهد داشت.

توجه داشته باشید که در این نوع افزایش سرمایه، نه تنها ارزش دارایی‌های سهامداران تغییر نمی‌کند، بلکه درصد مالکیت سهامداران نیز بدون تغییر باقی می‌ماند، چرا که سهام هر شخص به نسبت مالکیت آن و متناسب با درصد افزایش سرمایه به صورت مساوی واریز می‌شود.

چند نکته مهم در خصوص افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

• در این روش وجوه جدیدی از خارج به داخل شرکت اضافه نمی‌شود.
• با این روش سهامداران جدیدی به لیست سهامداران شرکت اضافه نمی‌شوند.
• ارزش سهام سهامداران تغییر نمی‌کند.
• درصد مالکیت سهامداران تغییر نمی‌کند.

مزایای افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

• اطلاعات موجود در صورت‌های مالی به واقعیت نزدیک می‌شود.
• با افزایش اعتبار و ارزش دارایی‌ها، اعتبار شرکت برای دریافت تسهیلات بانکی افزایش می‌یابد.

معایب افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

• هزینه دارایی‌های استهلاک‌پذیر افزایش می‌یابد.
• با افزایش ارزش دارایی‌ها، سطح مالیات پرداختی شرکت افزایش می‌یابد.

افزایش سرمایه به روش صرف سهام

از طریق روش صرف سهام، سهام شرکت به مبلغی بالاتر از مبلغ اسمی فروخته شده و نقدینگی مناسبی وارد شرکت می‌شود. در این نوع افزایش سرمایه، شرکت تفاوت قیمت اسمی و قیمت واقعی فروش سهم را به حساب اندوخته وارد کرده و سود حاصل از آن را به صورت سهام یا نقدی میان سهامداران توزیع می‌کند.
با استفاده از این روش افزایش سرمایه، شرکت از طریق پذیره‌نویسی، سهام را به مبلغی بالاتر از مبلغ اسمی به فروش رسانده و سپس، سرمایه حاصل از آن را وارد حساب خود می‌کند. این روش علاوه بر تحقق هدف تأمین مالی شرکت، به‌صورت کاملاً منطقی منافع سهامداران را نیز در نظر می‌گیرد.

مزایای افزایش سرمایه از روش صرف سهام

• در این روش وجوه قابل توجهی به شرکت تزریق می‌شود.
• سهامداران جدید می‌توانند سهام شرکت را خریداری کنند.
• شرکت می‌تواند بدون نیاز به استقراض و الزام به پرداخت بهره، به منابع مالی جدیدی دست پیدا کند.

معایب افزایش سرمایه از روش صرف سهام

• در این روش درصد مالکیت سهامداران فعلی شرکت با فروش سهم، کاهش می‌یابد.

چند نکته درباره افزایش سرمایه

• تصمیمات مربوط به افزایش سرمایه در مجمع شرکت تصویب می‌شود، موارد تصویب شده در این مجمع، تنها شامل افرادی می‌شود که در زمان برگزاری مجمع سهامدار شرکت بوده‌اند.
• شما می‌توانید از طریق روزنامه‌ها و سایت کدال از روش انتخاب شده برای افزایش سرمایه، تصمیمات و نتایج حاصل از مجمع شرکت آگاه شوید.
• یادگیری فرمول‌های هر روش افزایش سرمایه؛ سبب می‌شود تا بتوانید سود حاصل از افزایش سرمایه را به درستی محاسبه کنید. یادگیری فرمول‌ها به ویژه برای مواقعی که شرکت همزمان از چند نوع افزایش سرمایه استفاده کرده است، توصیه می‌شود.
• قیمت‌های به دست آمده از طریق فرمول‌ها، قیمت‌های تئوریک سهم هستند. اما در واقعیت به دلیل نقش عرضه و تقاضا در تغییر قیمت، ممکن است قیمت هر سهم پس از بازگشایی کمتر یا بیشتر از قیمت تئوریک سهم، شود.

نتیجه‌گیری

تمامی شرکت‌ها در طول مدت حیات خود برای رسیدن به اهداف خود، توسعه طرح‌ها و اجرای پروژه‌های جدید نیازمند استفاده از انواع روش‌های افزایش سرمایه خواهند بود. انتخاب مناسب‌ترین روش، با توجه به ساختار شرکت‌های مختلف متفاوت بوده و نمی‌توان از یک روش برای تمامی شرکت‌ها استفاده کرد.

سوالات متداول

کدام نوع افزایش سرمایه برای شرکت‌ها مناسب‌تر است؟

افزایش سرمایه از طریق آورده نقدی و صرف سهام که منابع مالی جدیدی را به شرکت تزریق می‌کنند، گزینه مناسب‌تری برای شرکت‌ها هستند

کدام نوع افزایش سرمایه برای سهامداران مناسب‌تر است؟

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها و از محل سود انباشته مناسب‌ترین روش برای سهام‌داران است.

در صورت افزایش سرمایه از محل برآورده نقدی، سهامداران چه انتخابی دارند؟

در صورتی که شرکت از روش افزایش سرمایه ارزش دفتری به ازای هر سهم عادی چیست؟ از محل برآورده نقدی استفاده کند، سهامدران تا 60 روز دو راه پیش رو دارند. 1)استفاده از حق تقدم و خرید سهم با مبلغ اسمی 2)فروش حق تقدم خود به سایر افراد

کارگزاری هوشمند رابین

کارگزاری فارابی

این مقاله به کوشش نگار پورجواد و دیگر اعضای تیم نظارت تولید شده است. تک‌تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در بهبود کیفیت وب فارسی داشته باشیم.