ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟


نحوه تعیین بهای خواسته در دعاوی

تعیین بهای خواسته در دعاوی مالی ضرورت دارد و در دعاوی غیر مالی نیازی به تقویم کردن خواسته نیست.تعیین بهای خواسته در واقع به مفهوم مشخص کردن ارزش ریالی یا تقویم آن به وجه رایج کشور است. بنابراین وقتی خواسته وجه رایج کشور است، تقویم آن موضوعاً منتفی است و اعتراض به بهای آن نمی‌تواند مصداق داشته باشد و اگر خوانده به میزان وجه تعیین‌شده اعتراض کند، اقدام وی، دفاع به معنای اخص تلقی می‌شود.تقویم خواسته در تمام مواردی که دعوا ذاتاً غیرمالی بوده (تمکین یا الزام به عذرخواهی) یا قانونگذار آن را از دعاوی غیرمالی محسوب کرده است، (تخلیه ید از عین مستأجره یا مرهونه) منتفی محسوب می‌شود.علاوه بر این در صورتی که قیمت خواسته در دعاوی مالی در موقع تقدیم دادخواست مشخص نباشد، تکلیف تعیین بهای خواسته ساقط می‌شود (مثل اجرت‌المثل) و در این صورت به استناد ماده 14 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب سال 1373 در موقع تقدیم دادخواست مبلغ 2 هزار ریال تمبر الصاق و ابطال می‌شود و بقیه هزینه دادرسی بعد از تعیین خواسته و صدور حکم دریافت خواهد شد و دادگاه مکلف است قیمت خواسته را قبل از صدور حکم مشخص کند.

بهای خواسته در دعاوی مالی

قانونگذار نحوه تعیین بهای خواسته را در ماده 62 قانون آیین دادرسی مدنی پیش‌بینی کرده است.

بهای خواسته در دعاوی مالی به شرح ذیل تعیین می‌شود:

1- اگر خواسته پول رایج ایران باشد، بهای آن همان مبلغ مورد مطالبه است.

2- اگر خواسته پول خارجی باشد، ارزیابی آن به نرخ رسمی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ تقدیم دادخواست، بهای خواسته محسوب می‌شود.

3- در دعوای چند خواهان که هر یک قسمتی از کل را مطالبه می‌کنند، بهای خواسته مساوی است با حاصل جمع تمام قسمت‌هایی که مطالبه می‌شود.

4- در دعاوی راجع به منافع و حقوقی که باید در موارد معین استیفا یا پرداخت شود، بهای خواسته عبارت است از حاصل جمع تمام اقساط و منافعی که فرد خود را ذی‌حق در مطالبه آن می‌داند و در صورتی که حق نامبرده محدود به زمان معین نبوده یا مادام‌العمر باشد، بهای خواسته مساوی است با حاصل جمع منافع 10 سال یا آنچه را که ظرف 10 سال باید استیفا کند.

5- در دعاوی راجع به اموال، بهای خواسته مبلغی است که خواهان در دادخواست معین کرده و خوانده تا نخستین جلسه دادرسی به آن ایراد یا اعتراض نکرده است؛ مگر اینکه قانون ترتیب دیگری معین کرده باشد.

6- چناچه نسبت به بهای خواسته بین اصحاب دعوا اختلاف حاصل شود و اختلاف موثر در مراحل بعدی رسیدگی باشد، دادگاه قبل از شروع به رسیدگی با جلب نظر کارشناس بهای خواسته را تعیین خواهد کرد.

7- پس از تعیین بهای خواسته یا مشخص بودن آن، خواهان باید حدوداً به میزان 2 درصد بهای خواسته بر روی دادخواست تمبر دادرسی الصاق کند.

8- در مواردی که در زمان تقدیم دادخواست، بهای خواسته مشخص نباشد، خواهان به طور علی‌الحساب مبلغ 10 هزار تومان تمبر دادرسی بر روی دادخواست الصاق می‌کند و مابقی بعد از تعیین خواسته یا صدور حکم دریافت خواهد شد.

9- اعتراض به بهای خواسته در دعاوی مالی راجع به وجه نقد (مطالبه وجه) مصداق نداشته و اختلاف خواهان و خوانده بر سر میزان خواسته، اعتراض به بهای خواسته محسوب نمی‌شود بلکه دفاع در ماهیت دعوا است.

10- تقویم خواسته یا بهای خواسته در دعاوی مالی غیر منقول که توسط خواهان تعیین شده یا بر اساس ارزش معاملاتی ملک و توسط مدیر دفتر دادگاه محاسبه می‌شود، باید به میزانی محاسبه و هزینه دادرسی پرداخت شود که اولاً از حد نصاب قابل تجدیدنظرخواهی و فرجام‌خواهی کمتر نباشد ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟ و ثانیاً رسیدگی به پرونده در صلاحیت شورای حل اختلاف قرار نگیرد.

11- هزینه دادرسی در شورای حل اختلاف به میزان مقرر خود خواهد بود.

تعیین خواسته غیرمالی

از جمله موارد مهمی که در موضوع بهای خواسته حایز اهمیت بوده، این است که چنانچه تعیین بهای خواسته واقعاً ممکن نباشد (از قبیل اجرت‌المثل) موجبی برای نقص دادخواست و اخطار رفع نقص وجود ندارد.همچنین چنانچه به موجب ماده 65 قانون آیین دادرسی مدنی، دعاوی متعدد به موجب یک دادخواست اقامه شده باشد، خواسته هر یک از دعاوی باید جداگانه درج و بهای خواسته هر یک عندالاقتضا تعیین و هزینه دادرسی آنها جداگانه احتساب و جمعاً پرداخت شود.اگر خواسته غیرمالی باشد، فقط خواسته باید تعیین شود اما اگر خواسته مالی باشد، علاوه بر خواسته باید بهای خواسته نیز معین شود، مگر اینکه تعیین بهای خواسته ممکن نباشد.در دادخواست باید سبب دعوای خواهان قید شود که فقدان آن موجب اخطار رفع نقص از طرف دفتر دادگاه خواهد بود؛ این امر نه تنها انجام وظیفه دادگاه را در تشخیص ذی‌حقی خواهان و صدور رأی ممکن و آسان می‌کند بلکه تهیه و تدارک دفاع را برای خوانده امکان‌پذیر می‌کند همچنین پذیرش ایراد امر قضاوت‌شده (امر مختومه) منوط به این است که دعوا به‌‌ همان سبب قبلی استوار باشد.

پیوست‌های دادخواست

فرض دادخواست بدون پیوست منتفی نخواهد بود. به عنوان مثال خواهان استناد به هیچ سندی را لازم ندانسته یا اگر به سندی استناد کرده، آن سند نزد طرف مقابل یا شخص ثالث است و اگر چنین نیست خواهان باید به موجب ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی رونوشت یا تصویر اسناد خود را پیوست دادخواست کند. همچنین در مواردی که سند به عنوان دلیل اثبات دعوا نیست اما قانونگذار تقدیم سندی را الزامی کرده است، خواهان باید رونوشت یا تصویر اسناد مذکور را پیوست دادخواست کند. در خصوص گواهی شدن رونوشت یا تصویر سند توسط ادارات ثبت اسناد، دفا‌تر اسناد رسمی و. باید توجه داشت که اگر رعایت ترتیب مقرر در ماده 57 قانون آیین دادرسی مدنی الزامی باشد، نظر به اینکه به هر حال حق تقدیم با دفتر دادگاهی است که دادخواست به آنجا داده می‌شود، دیگر نوبت به ادارات ثبت اسناد و. نمی‌رسد.

اعتراض به بهای خواسته

اعتراض به بهای خواسته در صورتی مورد توجه قرار می‌گیرد که:

اولاً: تا نخستین جلسه دادرسی عنوان شده باشد.

ثانیاً: با توجه به مقررات مواد 221 و 267 قانون آیین دادرسی مدنی در قابلیت تجدیدنظر و عندالاقتضا فرجام رأی موثر باشد.

ثالثاً: علاوه بر دو شرط مزبور شرط سومی را نیز باید افزود و آن اعلام بهای مورد نظر خوانده (حداقل تعیین‌کننده مراحل بعدی) است. بنابراین چنانچه خوانده به موجب لایحه‌ای که به نخستین جلسه دادرسی تقدیم می‌کند، منحصراً به بهای خواسته اعتراض کند یا با وجود حضور در نخستین جلسه دادرسی و اعتراض بهای مورد ادعای خود را اعلام نکند، دادگاه نباید به آن اعتنا کند.

اندازه پوزیشن در ترید؛ در هر معامله چقدر سرمایه وارد کنیم؟

اندازه پوزیشن در ترید؛ در هر معامله چقدر سرمایه وارد کنیم؟

یکی از مباحث همیشگی در دنیای معاملات ارزهای دیجیتال، مفهوم «مدیریت ریسک» است. همه متخصصان سرمایه‌گذاری و همه مقالات آموزشی، بر این نکته تأکید دارند که: ریسک معاملات خود را مدیریت کنید. اگر تنها اندکی با ارزهای دیجیتال آشنا باشید، متوجه می‌شوید که چرا مدیریت ریسک تا این حد در این حوزه مهم است.

دنیای ارزهای دیجیتال دنیای نوسان، اتفاقات ناگهانی، هیجان، اضطراب و خطر است. قیمت این دارایی‌های نوظهور و دوست‌داشتنی به‌طور لحظه‌ای تغییر می‌کند و این ویژگی (دست کم در زمان فعلی) اجتناب‌نا‌پذیر است. چنین نوسان قیمتی می‌تواند فرصت خوبی برای کسب سود باشد و ارزش سرمایه شما را در مدت‌زمان کوتاهی چند برابر کند؛ اما به‌ همان اندازه هم می‌تواند خطرناک باشد و ارزش این سرمایه را از نصف هم کمتر کند.

قسمت بد ماجرا این است که ما معمولاً اخبار زیادی از پولدارشدن افراد در دنیای ارزهای دیجیتال می‌شنویم؛ اما اخبار مربوط به ضررها و بر باد رفتن سرمایه‌ها کمتر پوشش داده می‌شود. به‌ همین دلیل، برخی ممکن است بی‌گدار به آب بزنند و خطرپذیری را با بی‌احتیاطی اشتباه بگیرند. خطرپذیری یکی از ویژگی‌های اصلی برای معامله ارزهای دیجیتال است؛ اما بی‌احتیاطی، خیر.

در این مقاله که به کمک مطلبی از وب‌سایت بایننس آکادمی گردآوری شده، بر روی یکی از فاکتورهای اساسی مدیریت ریسک، یعنی «تعیین اندازه موقعیت معاملاتی» تمرکز می‌کنیم و به شما آموزش می‌دهیم که چگونه ضررهای احتمالی را به حداقل برسانید.

اندازه موقعیت معاملاتی یا «پوزیشن سایز» (Position Size) به‌بیان ساده میزان سرمایه‌ای است که یک معامله‌گر با آن قصد ورود به یک معامله را دارد.

معامله‌گران زیادی وجود دارند که اصلاً به تعیین اندازه موقعیت فکر نمی‌کنند و یا با یک حجم تصادفی از سرمایه وارد معامله می‌شوند؛ اما حقیقت این است که تعیین اندازه موقعیت یکی از بخش‌های مهم ترید اصولی است. اگر قصد شروع معاملات پیشرفته و مارجین ارزهای دیجیتال را دارید و یا اگر از راهبردهای معاملاتی خود راضی نیستید، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

در این مقاله سعی شده است تمام مفاهیم به‌بیان ساده برای همه معامله‌گران توضیح داده شود؛ اما کاربرد اصلی تعیین اندازه موقعیت معاملاتی، در معاملات مارجین و قراردادهای آتی است.

اولین گام، مدیریت احساسات است

اندازه پوزیشن در ترید؛ در هر معامله چقدر سرمایه وارد کنیم؟

شاید این بخش به‌اندازه بخش‌های پیش‌ رو فنی نباشد، اما به‌اندازه همان بخش‌های فنی مهم است. از آنجا که ریسک مالی همیشه در معاملات ارزهای دیجیتال وجود دارد، ممکن است ناخودآگاهتان برای فرار از این ریسک‌ها، احساسات فریبنده‌ای را در شما برانگیزد. نکته‌ای که باید مدنظر داشته باشید این است که این احساسات لزوماً صحیح نیستند. در واقع، جمله‌های انگیزشی مانند «انرژی هیچ‌وقت دروغ نمی‌گوید» و «به ناخودآگاه خود اعتماد کنید» و جملاتی از این‌ قبیل، حداقل در این مورد کارساز نیستند.

شما باید بتوانید احساسات خود را کنترل کنید و اجازه ندهید که تصمیمات شما را تحت‌تأثیر قرار دهند. بهترین روش برای دستیابی به این هدف، رسیدن به یک مجموعه از قوانین و پایبندی به آنهاست. به‌بیان دیگر، شما باید یک «سیستم معاملاتی» دقیق برای خود تنظیم کنید و تا حد ممکن به آن پایبند باشید.

سیستم معاملاتی شما در مواقع حساس به کمک‌تان می‌آید و شما را از تصمیم‌گیری‌های عجولانه و هیجانی بازمی‌دارد. این سیستم معاملاتی دو هدف دارد:

۱. ریسک معاملات شما را مدیریت می‌کند.
۲. به شما کمک می‌کند از تصمیمات و اقدامات غیرضروری اجتناب کنید.

تا به اینجا متوجه شدیم که داشتن یک سیستم معاملاتی دقیق برای موفقیت در معاملات مهم است؛ اما حال سؤال این است که این سیستم بر چه اساسی باید تنظیم شود؟ معیارها و متغیرهای آن کدام‌‌اند؟ هنگام تنظیم این سیستم‌ چه نکاتی را باید در نظر گرفت؟

اگر قرار است ما به سیستمی برسیم که قابل‌اعتماد باشد و بتوان در مواقع حساس به آن پایبند بود، این سیستم باید دقت بالایی داشته باشد؛ در غیر این صورت ما را به سمت شکست سوق خواهد داد.

موارد زیادی از جمله افق سرمایه‌گذاری، میزان سرمایه و تحمل ریسک وجود دارد که در‌این‌باره به ما کمک می‌کنند؛ اما از بین همه آنها، تمرکز ما در این مقاله روی موضوع تعیین اندازه موقعیت معاملاتی برای هر معامله است. تعیین اندازه موقعیت معاملاتی با تحمل ریسک در ارتباط است و باعث می‌شود شما بیش از حد معقول ضرر نکنید.

برای تعیین اندازه موقعیت معاملاتی یا همان پوزیشن، ابتدا باید سه متغیر دیگر را محاسبه و تعیین کنید. این سه متغیر عبارت‌اند از: «اندازه حساب معاملاتی»، «ریسک حساب معاملاتی» و «ریسک معامله». پس از طی این مراحل، نوبت به تعیین اندازه موقعیت می‌رسد.

تعیین اندازه موجودی معاملاتی

موجودی معاملاتی یا اندازه حساب (Account Size) شما سرمایه در دسترسی است که قصد دارید آن را به یک استراتژی معاملاتی خاص اختصاص دهید. ممکن است این مسئله خیلی بدیهی به نظر برسد؛ اما عنوان‌کردن آن خالی از لطف نیست. موجودی معاملاتی شما همه سرمایه‌ای که در قالب بیت کوین (یا هر ارز دیجیتال دیگری) دارید نیست.

به‌عنوان مثال، فرض کنیم شما مقداری بیت کوین در یک کیف پول سخت‌افزاری دارید و قصد دارید از آن به‌عنوان سرمایه‌گذاری بلندمدت استفاده کنید. این دارایی مسلماً بخشی از سرمایه معاملاتی شما به حساب نمی‌رود.

منظور ما از موجودی معاملاتی، تنها آن بخشی از سرمایه است که قصد دارید از آن فقط در معامله استفاده کنید. بنابراین سبد سرمایه‌تان را تقسیم‌بندی کنید و تنها بخشی از آن که قصد دارید به معامله اختصاص دهید را به‌عنوان موجودی معاملاتی خود در نظر بگیرید.

تعیین ریسک موجودی معاملاتی

اگر شما ۱۰۰ دلار موجودی برای معامله داشته باشید، در هر معامله چقدر جای ضرر برای خود می‌گذارید؟ به عبارت دیگر، در هر معامله باید چقدر از این ۱۰۰ دلار را وارد بازی کنید؟

اندازه پوزیشن در ترید؛ در هر معامله چقدر سرمایه وارد کنیم؟

مرحله دوم، تعیین ریسک حساب است. این مرحله شامل تصمیم‌گیری در مورد درصدی از سرمایه معاملاتی است که مایلید در یک معامله واحد روی آن ریسک کنید.

در مورد تعیین ریسک حساب، قوانین از پیش‌ تعیین‌شده‌ای وجود دارد. برای مثال در دنیای امور مالی سنتی، قانونی به نام «قانون ۲ درصد» وجود دارد که عنوان می‌کند معامله‌گران نباید بیش از ۲ درصد از سرمایه خود را به خطر بیندازند.

البته همان طور که اشاره کردیم، قانون ۲ درصد بیشتر در بازارهای مالی سنتی به‌ کار می‌رود. حقیقت این است که این قانون برای بازار ارزهای دیجیتال خیلی مناسب نیست. ارزهای دیجیتال ویژگی‌هایی دارند که آنها را از بازارهای مالی سنتی متمایز می‌کند. به‌ همین دلیل، بهتر است که در مورد قانون ۲ درصد برای معامله ارزهای دیجیتال تجدیدنظر کنیم.

قانون ۱ درصد

دو دلیل وجود دارد که ثابت می‌کند قانون ۲ درصد برای معاملات ارزهای دیجیتال مناسب نیست. اول اینکه این راهبرد معمولاً برای سرمایه‌گذاری‌های نسبتاً بلندمدت مناسب است؛ حال آنکه معاملات ارزهای دیجیتال معمولاً کوتاه‌مدت هستند و ممکن است تنها یک تا چند روز به طول بینجامند. علاوه بر آن، این قانون معمولاً مناسب دارایی‌هایی است که نوسان کمتری دارند؛ اما می‌دانیم که ارزهای دیجیتال دارایی‌های پرنوسانی هستند.

بنابراین اگر قصد دارید معاملات فعال‌تری انجام دهید و یا اگر تازه‌وارد هستید، اتخاذ یک رویکرد محتاطانه‌تر را به شما پیشنهاد می‌کنیم. برای مثال، بهتر است که این قانون را به قانون ۱ درصد تغییر دهید.

قانون ۱ درصد حکم می‌کند که نباید بیش از یک درصد از حساب خود را در یک معامله، در معرض ریسک قرار دهید. البته این به این معنا نیست که باید تنها با ۱ درصد از حساب خود وارد معاملات شوید؛ بلکه به این معنی است که اگر ایده معاملاتی شما اشتباه بود و حد ضررتان نقض شد، باید فقط ۱ درصد از حساب خود را از دست بدهید. به‌عبارت دیگر، ضرر شما مطابق با این قانون باید برابر با ۱ درصد حساب معاملاتیتان باشد، نه کل مبلغی که وارد معامله کرده‌اید.

برای تکمیل‌کردن بحث تعیین ریسک، دو پیشنهاد را با شما مطرح می‌کنیم:

  • پیشنهاد می‌کنیم درصد ریسک ثابتی را برای حساب‌های معاملاتی خود منظور کنید. پیش‌تر عنوان کردیم که شما مختارید درصدهای ثابتی مانند قانون ۲ درصد یا قانون ۱ درصد را به میل خود تغییر دهید؛ اما پیشنهاد می‌کنیم هر درصدی را که انتخاب می‌کنید، از همان برای همه معاملات خود استفاده کنید. اینکه در یک معامله از ریسک ۱ درصدی استفاده کنید و در معامله بعدی از ریسک ۵ درصد، روش جالبی نیست.
  • شما این امکان را دارید که از معادل‌های ریالی به‌جای درصدها برای تعیین ریسک حساب خود استفاده کنید. برای مثال ممکن است دوست نداشته باشید که تحت هیچ شرایطی، بیش از یک میلیون تومان ضرر کنید. در این صورت، اندازه حساب شما هیچ‌وقت نباید بیشتر از ۱۰۰ میلیون تومان باشد. تا زمانی که اندازه حساب شما ۱۰۰ میلیون تومان یا کمتر باشد، ریسک حسابتان نیز یک درصد یا کمتر خواهد بود.

تعیین ریسک معامله

تا به اینجا با اندازه حساب و روش تعیین ریسک حساب آشنا شدیم. مرحله بعدی، تعیین ریسک معامله است. تعیین ریسک معامله یک پیش‌نیاز کلیدی دارد: مشخص‌کردن زمانی که ایده معاملاتی ما از اعتبار ساقط می‌شود.

فراموش نکنید که اشتباه و ضرر، بخش جدایی‌ناپذیر معاملات (به‌خصوص در دنیای ارزهای دیجیتال) است. حتی بهترین معامله‌گران هم همیشه درست پیش‌بینی نمی‌کنند. نکته جالب این است که معامله‌گرانی وجود دارند که پیش‌بینی‌های اشتباهشان بیشتر از پیش‌بینی‌های درست آنهاست، اما باز هم به نسبت سایرین بیشتر سود می‌کنند. چنین چیزی چطور ممکن است؟ همه اینها به‌دلیل مدیریت صحیح ریسک، داشتن یک استراتژی معاملاتی و پایبندی به آن است.

هر ایده معاملاتی باید یک نقطه ابطال داشته باشد. نقطه ابطال آنجایی است که می‌گوییم: «ایده اولیه ما اشتباه بود و باید از این موقعیت خارج شویم تا جلوی ضرر بیشتر را بگیریم». در سطح عملی‌، این نقطه همان جایی است که باید سفارش حد ضرر (Stop-Loss) خود را در آن تنظیم کنیم.

تعیین حد ضرر علاوه بر اندازه حساب معاملاتی و ریسک حساب، به قیمت ارز دیجیتال موردنظر هم بستگی دارد. باید با محاسبات و تحلیل‌هایی که انجام می‌دهید متوجه شوید که اگر بازار چند درصد مخالف پیش‌بینی شما حرکت کند، ضرر شما از ۱ درصد حساب‌تان بیشتر خواهد شد. به‌عبارت دیگر، تعیین این نقطه مبتنی بر استراتژی‌های معاملاتی شخصی شما و تنظیمات خاصی است که استفاده می‌کنید.

حد ضرر را می‌توان بر اساس تحلیل تکنیکال و پارامترهای آن از جمله منطقه حمایت و مقاومت تعیین کرد. همچنین می‌توان از اندیکاتورها، ساختار کلی بازار یا هر چیز دیگری برای تعیین آن استفاده کرد.

برای تعیین ریسک معامله هیچ روشی وجود ندارد که پاسخگوی همه موقعیت‌ها باشد. خودتان باید تصمیم بگیرید که کدام راهبرد، مناسب سبک معاملاتی شماست و نقطه ابطال یا حد ضرر را بر اساس آن تعیین کنید.

محاسبه اندازه موقعیت معاملاتی

اندازه پوزیشن در ترید؛ در هر معامله چقدر سرمایه وارد کنیم؟

حالا با همه پیش‌نیازهای لازم آشنا شده‌اید و می‌توانیم به‌سراغ محاسبه اندازه موقعیت معاملاتی برویم.

برای توضیح بهتر این مسئله، می‌توانیم از مثال‌های عددی کمک بگیریم. فرض می‌کنیم یک حساب ۵٬۰۰۰ دلاری داریم (تعیین موجودی معاملاتی). قرار شد که از قانون ۱ درصد استفاده کنیم و بیش از ۱ درصد از اندازه حساب خود را به خطر نیندازیم (تعیین ریسک حساب). با این اوصاف، ما نباید در این معامله بیش از ۵۰ دلار ضرر کنیم.

فرض کنید بر اساس تحلیل‌ها، حد ضرر (یا نقطه ابطال) معامله خود را جایی تنظیم کرده‌ایم که اگر بازار ۵ درصد مخالف پیش‌بینی ما حرکت کند، ۵۰ دلار ضرر می‌کنیم. به‌عبارت دیگر، ۵ درصد اشتباه در ایده معاملاتی ما، با یک درصد از کل حساب‌مان برابر می‌شود. حال چکیده این اطلاعات به شرح زیر است:

برای محاسبه اندازه موقعیت کافی است اندازه حساب را در ریسک حساب ضرب و نتیجه را بر نقطه ابطال تقسیم کنیم. بنابراین فرمول تعیین اندازه موقعیت به این صورت خواهد بود:

نقطه ابطال / (ریسک حساب*اندازه حساب) = اندازه موقعیت

حال می‌توانیم با استفاده از همین فرمول، اندازه موقعیت را برای مثال عنوان‌شده محاسبه کنیم.

۱٬۰۰۰ = ۰.۰۵ / ( ۰.۰۱ * ۵٬۰۰۰ )

بنابراین اندازه موقعیت مناسب برای این معامله، ۱٬۰۰۰ دلار است.

با دنبال‌کردن این راهبرد و خروج در نقطه ابطال، می‌توانید از یک ضرر بالقوه و بسیار بزرگ‌تر مصون بمانید. البته پیشنهاد می‌کنیم برای افزایش دقت این مدل، کارمزدهایی که باید پرداخت کنید و همچنین لغزش احتمالی قیمت را نیز در نظر بگیرید؛ علی‌الخصوص اگر قصد معامله یک ابزار مالی با نقدشوندگی (لیکوییدیتی) پایین‌تر را دارید [لغزش (slippage) به تغییرات قیمتی گفته می‌شود که از زمان فعال‌شدن سفارش تا زمان انجام آن اتفاق می‌افتد].

به‌عنوان نکته پایانی مقاله و برای اطمینان از درک آن، قصد داریم همین مثال را با تغییر یکی از متغیرها دوباره محاسبه کنیم. برای مثال بیایید نقطه ابطال را به ۱۰ درصد افزایش دهیم و با ثابت در نظر گرفتن سایر متغیرها، دوباره این محاسبه را انجام دهیم.

۵۰۰ = ۰.۱ / ( ۰.۰۱ * ۵٬۰۰۰ )

دیدید که با دو برابر کردن ریسک معامله، اندازه موقعیت به نصف کاهش یافت. بنابراین اگر بخواهیم ریسک معامله خود را بالا ببریم، باید دست‌کم اندازه موقعیت را کاهش دهیم تا با یک ضرر چشمگیر مواجه نشویم و از سرمایه خود محافظت کنیم.

همچنین می‌توانیم اندازه حساب خود را نصف کنیم تا ببینیم چه اتفاقی می‌افتد (برای محک زدن اطلاعات خود، پیشنهاد می‌کنیم پیش از مطالعه ادامه مطلب، پیش‌بینی کنید که با نصف‌کردن اندازه حساب، چه اتفاقی برای اندازه موقعیت خواهد افتاد؟ آیا اندازه موقعیت بزرگ‌تر می‌شود یا کوچک‌تر؟)

۵۰۰ = ۰.۰۵ / ( ۰.۰۱ * ۲٬۵۰۰ )

منطقی است که با کم‌کردن اندازه حساب، اندازه موقعیت کوچک‌تر خواهد شد. ما در این مثال اندازه حساب را نصف کردیم و همان طور که می‌بینید، اندازه موقعیتمان هم به نصف کاهش یافت.

سخن پایانی

برخلاف تصور بسیاری از افراد، محاسبه اندازه موقعیت دل‌بخواهی نیست و روش خاص خود را دارد. این مورد هم باید در کنار اندازه حساب، ریسک حساب و حد ضرر، پیش از ورود به معامله تعیین شود.

همچنین بخش مهمی از این راهبرد، اجرای صحیح آن است. پیشنهاد ما این است که به‌ هیچ‌ عنوان اندازه موقعیت یا حد ضرر را در طول معامله تغییر ندهید. به‌عبارت دیگر، به راهبرد اولیه و سیستم معاملاتی خود وفادار باشید.

در نهایت، فراموش نکنید که بهترین راه برای یادگیری مدیریت ریسک، تمرین است. تمام چیزی که ما در این مقاله پوشش دادیم، در سطح تئوری بود. تبدیل این اطلاعات به مهارت عملی، برعهده خود شماست. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم دفعه بعدی که قصد ورود به یک معامله جدید را داشتید، آموزه‌های این مقاله را یادآوری کنید و سعی کنید با تکرار آنها، به مهارت لازم در این خصوص دست یابید.

تقویم حق زارعانه

حق زارعانه نوعی حقوق مالی معنوی محسوب می شود که قابل تقویم به پول بوده و دارای ارزش داد و ستد می باشد در خصوص تقویم حق زارعانه ، مبنای محاسبه آن در گذشته بر اساس عرف محل و یا تفاوت بین زمین بایر و دایر تعیین می شد که در رویه جاری بعضی دستگاه های تملک کننده، مبنای محاسبه حق زارعانه یک سوم بهای منطقه ای زمین موضوع تملک است.

تقویم حق زارعانه بر چه اساس است؟

چنانچه زارع و مالک در حین عقد قرارداد با یکدیگر توافق نمایند که چگونه حق زارعانه را تعیین کنند و ملاکی را برای آن نیز مشخص نمایند بر اساس توافق صورت گرفته عمل می شود، این محاسبه به کارشناس سپرده می شود، چون برخی از عوامل را باید در محاسبه ی حق نسق در نظر گرفت، مانند: (طول مدت زمانی که زارع بر روی زمین، کشاورزی می کند، میزان آبادانی که کشاورز بر روی زمین انجام داده است ، همچنین مقدار سرمایه ای که یک کشاورز برای آباد کردن زمین صرف کرده است، براساس موقعیت و ارزش ملک) در واقع رسیدگی به چنین پرونده هایی در محاکم قضایی ساده تر است. اما در مواردی که در حین عقد، نحوه محاسبه حق زارعانه مشخص نشود و مالک و زارع نیز در مورد آن توافقی نداشته باشند ، مرجع قضایی بر اساس ملاک های قانونی اقدام به صدور حکم و تعیین آن می نماید. زارع می تواند برای تعیین میزان آن و شکایت برای احقاق حقوق خود به دادگاه و مرجع قضایی مراجعه نماید.

از آن جا که حق زارعانه در عرف داراي ارزش اقتصادی است بنابراين در زمره حقوق مالی قرار گرفته است . قانونگذار نيز در قوانين متعدد بر تقويم حقوق زارعين در ملك مورد زراعت اشاره نموده است. به عنوان مثال ‌ماده 5 لایحه قانونی نحوه خرید اراضی و املاک مصوب 1358مقرر نموده است:

«ملاک تعیین قیمت عبارت است از بهای عادله روز تقویم اراضی و ابنیه و تأسیسات و حقوق و خسارات مشابه واقع در حوزه عملیات ‌طرح بدون در نظر گرفتن تأثیر طرح در قیمت آنها» همچنین بنا به تبصره 1ماده 5 لایحه قانونی نحوه خرید اراضی و املاک مصوب 1358، در مواردی که ملک محل سکونت باشد علاوه بر بهای عادله صدی پانزده به قیمت ملک افزوده خواهد شد. تشخیص اینکه مالک در محل ساکن است یا ملک ممر اعاشه(ملک تملک شده محل درآمد مالک است) وی می‌باشد با “‌دستگاه اجرایی” است و در صورت بروز اختلاف تشخیص نهایی با دادگاه‌ صالحه محل وقوع ملک می‌باشد که به تقاضای هر یک از طرفین اظهار نظر خواهد کرد.

مرجع تشخیص بهای حقوق زارعانه

از انجایی که تشخیص بهای حق زارعه، امر فنی و نیازمند ارجاع امر به اهل فن و خبره می باشد بنابراین محاکم دادگستری ناگزیرند موضوع را به کارشناسی ارجاع دهند.

بنا به تبصره 2 ماده 5 لایحه قانونی نحوه خرید اراضی و املاک مصوب 1358 مرجع تشخیص حقوق زارعانه در صورتی كه املاک در تصرف زارعین باشد و زراعین دارای حقوقی در این املاک باشند حق آن ها توسط اداره کشاورزی و از باب کارشناسی محاسبه و تعیین می گردد. بنا به تبصره مذکور در صورتی که طبق نظر اداره کشاورزی و عمران روستایی محل، زارعین حقوقی در ملک مورد بحث داشته باشند حقوق زارعین ذینفع ‌به تشخیص اداره مذکور از محل ارزش کل ملک به آنان پرداخت و بقیه در هنگام انجام معامله به مالک پرداخت خواهد شد. چنانچه در ملک مورد معامله، ساختمانهای روستایی فاقد سند مالکیت و نیز هر گونه اعیانی و یا حقوق نظیر حق ریشه، بهای شخم، بذر، کود و سایر ‌زحماتی که زارع برای آماده کردن زمین متحمل شده است وجود داشته باشد بهای اعیان و حقوق متعلق به آنان برابر قراردادهای موجود بین زارع و یا‌ طبق مقررات یا عرف محل از طریق توافق یا از سوی کارشناسان تعیین و از محل ارزش کل ملک به ایشان و بقیه به مالک پرداخت می‌گردد

البته در برخی از پرونده ها حقوق زارع بر مبنای درصدی از ارزش ملک و به ازای هر متر مربع از آن تعیین شده است در یک مورد حق کارکرد کشاورزی از قرار جریبی 50000 ریال در 50 جریب زمین تعیین شده است . در مورد دیگری نیز حق مزبور به ازای هر متر مربعی 12000 ریال اعلام گردید.

در ماده 56 دستورالعمل تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی دادگستری مصوب 23/5/1384 مصوب رئیس قوه قضاییه، دستمزد تعیین حق آبادانی حق ریشه و زارعانه و نسق زارعانه و تعیین هزینه احیا و اصلاح تسطیح زمین های کشاورزی و باغات و غارسی تعیین شد . به موجب آن:

1ـ دستمزد کارشناس تا مبلغ ده میلیون ریال 200,000 ریال

2ـ دستمزد کارشناس از مبلغ ده میلیون ریال تا پنجاه میلیون ریال نسبت به مازاد ، 15 در هزار

3ـ از مبلغ پنجاه میلیون ریال به بالا نسبت به مازاد 5 در هزار حداکثر تا مبلغ 3,000,000 ريال

در مورد تملک اراضی توسط دولت و شهرداری ها هم در تبصره2 ماده 5 لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک برای دولت مصوب 1358 نحوه تعیین حق زارعانه مشخص شده است .

البته تبصره مذکور از دو قسمت متفاوت تشکیل شده است . در قسمت اول از آن ، مرجع تشخیص حقوق زارعانه را اداره کشاورزی دانسته و دستگاه اجرایی را مکلف نموده که قبل از انجام معامله با مالک، حقوق زارعانه را پرداخت نماید اما در قسمت دوم تبصره، ضمن تعیین مصادیق حق زارعانه قرارداد های موجود بین مالک و زارع و مقررات و عرف محل ملاک تعیین میزان این حقوق دانسته است.

نحوه تعیین حق زارعانه با اثبات آن در دادگاه

چنانچه حق زارع در دادگاه به اثبات برسد و دادگاه قرار کارشناسی برای تعیین آن(حق ریشه) صادر نماید، تعیین میزان حق زارعانه یا حق ریشه ( و یا حق غارسی در مورد باغ ) بر اساس عایدات محصول باغ در سالیان حضور وی در باغ با قیمت روز می بایست محاسبه گردد و چنانچه ارزش روز زمین باغ به رقم های نجومی برسد استنباط می شود که باغبان نقشی در افزایش قیمت اراضی نداشته است ممکن است حتی استحقاق دریافت درصدی از قیمت روز ملک راهم نداشته باشد.

میزان ارزش حق زارعانه چگونه محاسبه می شود؟

معمولاً میزان ارزش حق زارعانه (ریشه) به صورت درصدی از ارزش ملک زراعی محاسبه می شود، تا زمانی که صاحب حق نسق یا ریشه زمین را تخلیه نکرده است، نمی تواند از مالک طلبی داشته باشد.

همانطور که در بالا ذکر شد ، گرفتن حق زارعانه در صورتی برای زارع امکان دارد که طی یک قراردادی بین مالک و زارع نوشته شده باشد، چنانچه بدون اجازه ی مالک یا به صورت غصبی به زراعت بپردازد مالک هیچ تعهدی برای پرداخت حق ریشه نخواهد داشت؛ اگر بعداز اتمام قرارداد زارعانه زارع ملک را تخلیه ننماید، مالک می تواند علیه وی در دادگاه محل وقوع ملک دعوی تخلیه مطرح نماید.

در صورت داشتن هرگونه مشکل حقوقی در زمینه حق زارعانه به ویژه نحوه محاسبه آن می توانید با اخذ مشاوره صحیح از وکلای باتجربه و دریافت اطلاعات جامع و کامل اقدام نمایید. موسسه حقوقی بین المللی دادپویان حامی با بیش از 10سال سابقه فعالیت در پذیرش و پیگیری دعاوی اراضی به ویژه دعاوی حق زارعانه حاضر ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟ به ارائه خدمات حقوقی و ارائه مشاوره تخصصی خود به اشخاص حقیقی و حقوقی می باشد.

ماشین حساب ارز دیجیتال * تبدیل ارز دیجیتال * مبدل رمز ارز

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های ایرانیان فعال در حوزه کریپتوکارنسی، تبدیل قیمت دلاری رمزارزها به ریال و تومان است. برای انجام این کار راه‌های متعددی پیش روی افراد قرار دارد. برای مثال، شما می‌توانید قیمت بیت کوین (Bitcoin) را در قیمت تتر (Tether) ضرب کنید و معادل تومانی بیت کوین را به دست بیاورید. اما اگر بخواهید معادل تومانی کسری از بیت کوین را محاسبه کنید، این فرآیند برای شما سخت خواهد بود. اینجاست که استفاده از ماشین حساب ارز دیجیتال (Cryptocurreny Calculator) می‌تواند به شما کمک کند تا قیمت بیت کوین به تومان ، قیمت اتریوم به تومان و… را محاسبه کنید. اما ماشین حساب رمز ارز چیست و چطور می‌توانید از آن استفاده کنید؟ با ما همراه باشید تا با این سرویس بیشتر آشنا شوید.

پرسش و پاسخ (FAQ):

ماشین حساب ارز دیجیتال برای تبدیل چه رمزارزهایی قابل استفاده است؟

از ماشین حساب ارز دیجیتال می‌توانید برای تبدیل بیت کوین ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟ به تومان، تبدیل اتریوم به تومان و تبدیل تمام ارزهای دیجیتال دیگر به ریال استفاده کنید. درواقع، این ماشین حساب هیچ محدودیتی در تعداد رمزارزها ندارد.

آیا می توان با استفاده از ماشین حساب ارز دیجیتال قیمت دلار به تومان را هم محاسبه کرد؟

بله. از آنجایی که قیمت تتر معادل یک دلار است، شما می توانید برای محاسبه قیمت دلار به تومان که درواقع همان محاسبه تتر به تومان است، از سرویس ماشین حساب ارز دیجیتال استفاده کنید.

آیا می توان از ماشین حساب ارز دیجیتال برای محاسبه دلاری رمزارزها نیز استفاده کرد؟

بله. شما می‌توانید با استفاده از این سرویس، قیمت ارز دیجیتال مورد نظر خود به دلار را نیز محاسبه کنید.

تبدیل بیت کوین به تومان به چه ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟ ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟ صورت است؟

در این صفحه سایت میهن بلاکچین مقدار بیت کوین خود را وارد کرده و معادل قیمت بیت کوین به ریال و تومان را مشاهده کنید.

تبدیل اتریوم به تومان چطور انجام می‌شود؟

در این صفحه سایت میهن بلاکچین مقدار اتریوم خود را وارد کرده و معادل قیمت اتریوم به ریال و تومان را مشاهده کنید.

ماشین حساب ارز دیجیتال چیست؟

ماشین حساب ارز دیجیتال سرویسی است که به کمک آن می‌توانید معادل ریالی رمزارزها را محاسبه کنید. از آنجایی که پول رایج کشور ما ریال است، تریدرهای ایرانی حوزه رمزارزها نیاز دارند قیمت رمزارزهای خود به ریال و تومان را محاسبه کنند و در جریان سود و زیان خود بر حسب تومان باشند. ماشین حساب ارز دیجیتال فقط محدود به چند رمزارز نیست؛ یعنی شما می‌توانید علاوه بر تبدیل بیت کوین به تومان ، تبدیل اتریوم به تومان و تبدیل تتر به تومان ، معادل تومانی تمام رمزارزهای جدول را به دست بیاورید.

در این قسمت لازم است توضیحی درباره تبدیل تتر به تومان صحبت کنیم. همانطور که می دانید، تتر (USDT) یک استیبل کوین با پشتوانه دلار است. یعنی قیمت آن همواره برابر با یک دلار آمریکا است. برای آشنایی کامل با رمزارز تتر، می توانید مقاله تتر چیست میهن بلاکچین را مطالعه کنید. اما نکته مهمی که درباره تتر در ایران وجود دارد، تاثیر تغییر قیمت دلار روی این رمزارز است. از آنجایی که قیمت دلار در ایران مدام در نوسان است، قیمت تتر هم با وجود اینکه به لحاظ فنی باید ثابت باشد، تغییر می کند. بنابراین، شما می توانید برای تبدیل دلار به تومان نیز از ماشین حساب ارزهای دیجیتال استفاده کنید.

همانطور که می دانید، قیمت بیت کوین، قیمت اتریوم و قیمت ارزهای دیجیتال دیگر به طور مداوم در حال نوسان هستند. از طرف دیگر، قیمت دلار نیز دستخوش نوسانات زیادی می‌شود. به همین دلیل، ما برای تبدیل بیت کوین به ریال نیاز به ماشین حساب بیت کوین داریم تا بتوانیم معادل ریالی مقادیر مختلف بیت کوین را محاسبه کنیم.

از طرف دیگر، استفاده از ماشین حساب ارز دیجیتال در انتخاب بهترین قیمت خرید بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال هم به شما کمک می کند. برای مثال، شما می توانید پس از محاسبه قیمت بیت کوین به تومان، به سرویس مقایسه قیمت صرافی ها مراجعه کنید و با استفاده از آن، خرید بیت کوین را با بهترین قیمت انجام دهید.

چطور از ماشین حساب ارز دیجیتال استفاده کنیم؟

ماشین حساب ارز دیجیتال میهن بلاکچین دو قابلیت کاربردی در اختیار شما قرار می‌دهد. شما می‌توانید با استفاده از این سرویس، معادل ارزهای دیجیتال مختلف را نسبت به یکدیگر محاسبه کنید. برای مثال، می‌توانید حساب کنید هر بیت کوین معادل چند اتر است. برای استفاده از این سرویس، روی گزینه ارز دیجیتال به ارز دیجیتال کلیک کنید.

قابلیت بعدی، قابلیت تبدیل ارز دیجیتال به تومان است. با کلیک روی گزینه ارز دیجیتال به فیات، رمزارز مورد نظر خود را انتخاب کنید، مقدار مد نظر خود را وارد کنید و سپس از میان لیست ارزهای فیات، تومان را انتخاب کنید. به همین سادگی می توانید معادل تومانی ارزهای دیجیتال مختلف را محاسبه کنید.

سقوط ارزش ریال: هزار تومان شاهنشاهی امروز چقدر می‌ارزد؟

در هفته‌های اخیر، صحبت از حذف چهار صفر از پول ملی ایران بالا گرفته است. اگر این تصمیم نهایی شود، هزار تومان (۱۰ هزار ریال) به یک تومان تبدیل می‌شود .

رئیس کل بانک مرکزی ایران در توجیه این تصمیم گفت که پول ایران «در ۵۰ سال اخیر ۳۵۰۰ برابر افت کرده است» و حذف چهار صفر از پول ملی که هزار تومان را به یک تومان تبدیل می‌کند «پاسخ به عرف» است، یه این معنی که با افت ارزش پول، دیگر ریال در معاملات روزمره کاربردی ندارد.

ارزش یک اسکناس هزار تومانی

روند کاهش ارزش پول ایران، به دلیل بالا بودن تورم، از اواخر دهه ۱۳۷۰ شدت گرفت. تا سال ۱۳۸۲ درشت‌ترین اسکناس ایران، بدون در نظر گرفتن چک پول‌ها، هزار تومانی بود. اما این اسکناس در مرداد ۱۳۸۹ با معرفی سکه‌های ۵۰۰ تومانی، عملاً به کم‌ارزش‌ترین اسکناس اقتصاد ایران تبدیل شد.

نگاهی به روند قدرت خرید یک اسکناس هزار تومانی در چهار دهه اخیر، افت ارزش پول ملی ایران را در این مدت به روشنی نشان می‌دهد.

برای محاسبه، از روش تعدیل کردن ارزش پول با «شاخص قیمت مصرف‌کننده» استفاده شده است. این شاخص درصد تغییر قیمت مجموعه‌ای از کالاها و خدمات مصرفی معمول در جامعه است که هر ماه در بانک مرکزی (و مرکز آمار ایران) محاسبه می‌شود.

این محاسبه نشان می‌دهد که یک اسکناس هزار تومانی در سال ۱۳۵۶، به اندازه یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان، قدرت خرید داشته است. یعنی در ۱۳۵۷ با یک اسکناس هزار تومانی می‌شد به اندازه یک میلیون و ۳۵۰ هزار تومان امروز در بازار خرید کرد.

البته این رقم براساس برآوردهای رسمی و متوسط قیمت‌ها است و امکان دارد که با تجربه شما متفاوت باشد.

ارزش یک دلار آمریکا

تورم به عنوان یک واقعیت در اقتصاد وجود دارد و حتی نبود آن باعث معضل می‌شود. تورم در طول زمان ارزش همه ارز‌های جهان را کم می‌کند. اما آنچه باعث افت قابل توجه ارزش پول می‌شود، ادامه تورم بالا و ناتوانی حکومت‌ها در کنترل آن طی دهه‌های متوالی است.

محاسبه افت ارزش دلار آمریکا، به روش مشابه اسکناس هزار تومانی نشان می‌دهد که طی زمان مشابه (۱۹۷۷ تا امروز) قدرت خرید یک دلار آمریکا در سال ۱۳۵۶ برابر با قدرت خرید حدود ۴ دلار امروز بوده است.

آیا حذف صفر چاره کار است؟

حذف چهار صفر از پول ملی ایران، محاسبات را ساده‌تر می‌کند. و آن طور که رئیس کل بانک مرکزی ایران گفته، پاسخی به «عرف» است که حتی در اوایل دهه ۱۳۸۰، در محاوره، به یک هزار تومان «یک تومان» گفته می‌شد. از طرفی آن طور که بانک مرکزی می‌گوید، تعویض اسکناس‌ها و سکه‌ها هزینه سنگینی هم برای دولت ندارد.

اما تجربه کشورهای دیگر نشان می‌دهد که حذف صفر از پول، ارزش پول چگونه تعیین می‌شود؟ اگر در شرایط بحران اقتصادی و تورم بالا انجام شود، دوباره صفرها به پول جدید هم اضافه می‌شوند و باید دولت دوباره صفرها را حذف کند. برای مثلاً در مورد ایران و طبق محاسبات بالا، ارزش یک هزار تومان در سال ۱۳۸۰، معادل ۱۹ هزار تومان امروز است. یعنی در دو دهه از نظر ارزشی یک صفر به پول ملی اضافه شده است.

اسکناس‌های جدید ترکیه پس از حذف صفر

حالا در شرایطی که تورم ایران در حال ثبت رکوردهای تاریخی است، حذف صفر از پول، اگرچه در کوتاه‌مدت می‌تواند محاسبات را ساده کند، اما تضمینی برای ظاهر نشد دوباره صفرها نیست.

ترکیه به عنوان یک نمونه موفق، در سال ۲۰۰۵ شش صفر از پول ملی خود حذف کرد و در سال‌های بعد موفق شد تورم را زیر ۱۰ درصد نگه دارد. اگرچه این کشورها هم سه سال اخیر شاهد بالا رفتن تورم بوده است.

16x9 Image

رادیو فردا

رادیو فردا یکی از بخش‌های رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی است که در تلاش است اخبار و گزارش‌های دقيق و عينی و بی‌طرفانه را با هدف گردش آزاد اطلاعات در چارچوب اصول روزنامه‌نگاری حرفه‌ای به مخاطبان فارسی‌زبان ارائه کند.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.